4–BOB
Samodagi sajda
1 Shundan keyin men osmonda lang ochiq bir eshikni koʻrdim. Ilgari menga gapirgan karnay sadosiga oʻxshash oʻsha ovoz yana eshitildi. U shunday dedi: “Bu yoqqa chiq, bundan keyin nima yuz berishini senga koʻrsataman.”
2 Shu payt Muqaddas Ruh meni qamrab oldi. Men samoda turgan bir taxtni koʻrdim, unda bir Zot oʻtirar edi. 3 Oʻtirgan Zotning qiyofasi qimmatbaho yashma va laʼl toshlariday yarqirardi. Taxt atrofida zumrad tusidagi kamalak jilvalanardi. 4 Taxtning tevaragida yana yigirma toʻrtta taxt turardi. Bu taxtlarda oq kiyim kiygan, boshlarida oltin tojlari boʻlgan yigirma toʻrt nafar oqsoqol oʻtirar edi. 5 Taxtdan chaqmoq chaqardi, momaqaldiroqning gulduros sadosi kelardi. Taxt oldida Xudoning yetti ruhi boʻlgan yettita mashʼala yonib turardi. 6 Taxtning oldida oyna singari dengizga oʻxshash, billurday tiniq bir narsa bor edi.
Taxtning atrofida toʻrtta jonli mavjudot turar edi, ularning oldi va orqasi koʻzlar bilan qoplangan edi. 7 Birinchi mavjudot sherga, ikkinchisi buqaga oʻxshar edi, uchinchi mavjudotning yuzi odamning yuziga, toʻrtinchisi esa uchayotgan burgutga oʻxshar edi. 8 Bu toʻrtta mavjudotning har birida oltitadan qanot bor edi. Ularning hamma yogʻi koʻzlar bilan qoplangan edi, hatto qanotlarining tagida ham koʻzlari bor edi. Ular kechayu kunduz tinmay shunday soʻzlarni takrorlar edilar:
“Muqaddasdir, muqaddasdir,
Muqaddasdir Qodir Xudo — Egamiz.
U bor boʻlgan, hozir ham bor,
Kelajakda ham bor boʻlar!”
9 Mavjudotlar taxtda Oʻtirganni, to abad barhayot Zotni ulugʻlashardi, izzat–ikrom koʻrsatib, shukronalar aytishardi. 10 Shunda yigirma toʻrt nafar oqsoqol taxtdagi to abad barhayot Zot oldida yerga muk tushib, sajda qilishardi. Tojlarini taxt oldiga qoʻyib, shunday deyishardi:
11 “Yo Egamiz, yo Xudoyimiz!
Sen qudratlisan!
Ulugʻvorligu izzatga Sen loyiqsan!
Zero, butun borliqni Sen yaratgansan,
Hamma narsa Sening irodang ila vujudga keldi, yaratildi.”
4–БОБ
Самодаги сажда
1 Шундан кейин мен осмонда ланг очиқ бир эшикни кўрдим. Илгари менга гапирган карнай садосига ўхшаш ўша овоз яна эшитилди. У шундай деди: “Бу ёққа чиқ, бундан кейин нима юз беришини сенга кўрсатаман.”
2 Шу пайт Муқаддас Руҳ мени қамраб олди. Мен самода турган бир тахтни кўрдим, унда бир Зот ўтирар эди. 3 Ўтирган Зотнинг қиёфаси қимматбаҳо яшма ва лаъл тошларидай ярқирарди. Тахт атрофида зумрад тусидаги камалак жилваланарди. 4 Тахтнинг теварагида яна йигирма тўртта тахт турарди. Бу тахтларда оқ кийим кийган, бошларида олтин тожлари бўлган йигирма тўрт нафар оқсоқол ўтирар эди. 5 Тахтдан чақмоқ чақарди, момақалдироқнинг гулдурос садоси келарди. Тахт олдида Худонинг етти руҳи бўлган еттита машъала ёниб турарди. 6 Тахтнинг олдида ойна сингари денгизга ўхшаш, биллурдай тиниқ бир нарса бор эди.
Тахтнинг атрофида тўртта жонли мавжудот турар эди, уларнинг олди ва орқаси кўзлар билан қопланган эди. 7 Биринчи мавжудот шерга, иккинчиси буқага ўхшар эди, учинчи мавжудотнинг юзи одамнинг юзига, тўртинчиси эса учаётган бургутга ўхшар эди. 8 Бу тўртта мавжудотнинг ҳар бирида олтитадан қанот бор эди. Уларнинг ҳамма ёғи кўзлар билан қопланган эди, ҳатто қанотларининг тагида ҳам кўзлари бор эди. Улар кечаю кундуз тинмай шундай сўзларни такрорлар эдилар:
“Муқаддасдир, муқаддасдир,
Муқаддасдир Қодир Худо — Эгамиз.
У бор бўлган, ҳозир ҳам бор,
Келажакда ҳам бор бўлар!”
9 Мавжудотлар тахтда Ўтирганни, то абад барҳаёт Зотни улуғлашарди, иззат–икром кўрсатиб, шукроналар айтишарди. 10 Шунда йигирма тўрт нафар оқсоқол тахтдаги то абад барҳаёт Зот олдида ерга мук тушиб, сажда қилишарди. Тожларини тахт олдига қўйиб, шундай дейишарди:
11 “Ё Эгамиз, ё Худойимиз!
Сен қудратлисан!
Улуғворлигу иззатга Сен лойиқсан!
Зеро, бутун борлиқни Сен яратгансан,
Ҳамма нарса Сенинг ироданг ила вужудга келди, яратилди.”
