3–BOB
Umid uchqunlari
1 Azoblarda qolgan insonman,
Xudoning gʻazabi tufayli tayoq yedim.
2 Boshlab bordi Egam meni zulmatga,
Nur tushmaydigan qorongʻi joyga.
3 Yolgʻiz menga qarshi U qoʻl koʻtardi,
Kun boʻyi meni qayta–qayta jazoladi.

4 Qaritib yubordi etu terimni,
Sindirib tashladi suyaklarimni.
5 Gʻam–alamga meni tutqun qildi,
Jabru jafo zindoniga meni tashladi.
6 Majbur qildi meni zimistonda yashashga,
Oʻxshab qoldim men ancha oldin oʻlgan odamga!

7 Qochib ketmasin deya, Xudo atrofimni qurshadi,
Ogʻir zanjirlar bilan meni kishanband etdi.
8 Yordam soʻrab yolvorsam ham men Unga,
Quloq solmas U mening figʻonimga.
9 Yoʻnilgan toshlar bilan U yoʻlimni toʻsdi,
Yurgan yoʻlimni chalkashtirib yubordi.

10 Poyladi U meni ayiqday,
Tashlanmoqchi boʻldi menga sherday.
11 Soʻng meni sudradi bir chetga,
Gʻajidi, solib ketdi tang ahvolga.
12 Xudo Oʻz yoyini tortdi,
Oʻqlariga meni nishon qildi.

13 Sadogʻidagi oʻqlari bilan yuragimni teshdi.
14 Mana endi oʻz xalqim ustimdan kulmoqda,
Uzzukun ular meni mazax qilib, qoʻshiq kuylamoqda.
15 Xudo menga achchiq oʻtdan yedirdi,
Zaharli suvdan menga ichirdi.

16 Meni oyoq osti qilib, tuproqqa beladi,
Shagʻal yedirib, tishlarimni sindirdi.
17 Tinchlik bilmas endi mening jonim,
Baxt nimaligini tamom unutdim,
18 Shunda oʻzimga dedim: “Adoyi tamom boʻldim!
Barbod boʻldi Egamga boʻlgan umidim!”

19 Kulfatu sargardonlik haqidagi oʻylarim
Zaharli suvga, achchiq oʻtga oʻxshaydi.
20 Bunday oʻylarga tolgan mening jonim
Tushkunlikka tushdi.
21 Biroq men bir narsani yodda tutarman,
Shuning uchun doim umid qilarman:

22 Egamning sodiq sevgisi boʻlmaydi ado ,
Uning rahmu shafqati tugamas aslo.
23 Har tong ular yangilanadi,
Buyukdir Egamning sadoqati!
24 Qalbimda aytaman: “Egamdir mening bor–yoʻgʻim,
Shunday ekan, yolgʻiz Undadir mening umidim.”

25 Egamiz Oʻziga umid bogʻlaganlarga yaxshilik qiladi,
Unga intilgan har bir jonga ezguligini koʻrsatadi.
26 Egamizning najotini toqat ila kutish yaxshidir.
27 Yoshlikdan tarbiyaga boʻysunish yaxshidir.

28 Rabbiy tarbiyalaganda,
Yolgʻiz oʻtirib, sukut saqlaylik.
29 Bunday vaqtlarda yer oʻpib taʼzim qilaylik,
Axir, yana umid bordir.
30 Tarsaki yeganimizda qarshilik qilmaylik,
Eshitgan koʻp haqoratlarni ichimizga yutaylik.

31 Zero, Rabbiy bizni abadiy tashlab qoʻymaydi!
32 Uning Oʻzi bizga qaygʻu keltirgan boʻlsa–da,
Oʻzi bizga rahm–shafqat qiladi.
Axir, Uning sodiq sevgisi buyukdir!
33 Ha, U insonga gʻam keltirib, ozor berishni xush koʻrmaydi.

34 Yurtdagi hamma asirlarning oyoq osti boʻlganini,
35 Odamlar haq–huquqdan mahrum boʻlganini
Xudoyi Taolo koʻrib turibdi.
36 Bir yoqlama hukm chiqarilganini
Rabbiy bilib turibdi.

37 Rabbiyning ijozatisiz,
Hech kimning buyrugʻi bajo boʻlmas.
38 Yaxshilik ham, yomonlik ham
Xudoyi Taoloning amrisiz sodir boʻlmas.
39 Hanuz hayot ekanmiz,
Gunohimiz uchun jazo tortganda nolimaylik!

40 Tutgan yoʻllarimizni yaxshilab tekshiraylik,
Egamizga qaytaylik.
41 Qoʻllarimizni osmonga choʻzib,
Chin dildan samodagi Xudoga yolvorib aytaylik:
42 “Ey Egamiz! Biz itoatsizlik qildik,
Senga qarshi bosh koʻtardik,
Sen bizni kechirmading.

43 Sen gʻazabga minib, taʼqib qilding bizni,
Shafqatsiz qirding hammamizni.
44 Iltijolarimiz Senga yetib bormasligi uchun
Bulutlar bilan oldingni toʻsding.
45 Sen bizni axlatday tashlab yubording,
Xalqlar orasida supurindiday qilding.

46 Mana, barcha yovlarimiz ustimizdan kulyapti.
47 Biz vahimaga tushdik, tuzoqqa ilindik,
Falokatu halokatga giriftor boʻldik.”

48 Sel–sel boʻlib oqar mening koʻz yoshlarim,
Axir, qirilib ketdi mening xalqim!
49-50 Egamiz samodan bizga qaramaguncha,
Men toʻxtamay obi diyda qilaman,
Tinmay koʻz yosh toʻkaman.
51 Quddusdagi hamma qizlarning qismati
Yurak–bagʻrimni ezib yubordi!

52 Sababsiz dushmanlik qilayotir menga odamlar,
Qushni ovlaganday meni ovladi ular.
53 Meni tiriklayin chuqurlikka tashlashdi,
Chuqurlik ogʻzini tosh bilan berkitishdi.
54 Suvlar koʻtarilib oshdi boshimdan,
“Ado boʻldim” dedim ichimda.

55 Ey Egam, chuqurlik tubidan
Senga iltijo qildim.
56 “Dodimni tingla, berkitma qulogʻingni!” dedim.
Sen eshitding bu iltijoimni.
57 Yolvorganimda Sen menga yaqinlashding,
“Qoʻrqma!” deb oʻshanda menga aytding.

58 Yo Rabbiy, Sen daʼvoimni himoya qilding,
Mening jonimni xalos etding.
59 Koʻrding menga qilingan nohaqlikni,
Ey Egam, Oʻzing yoqlagin meni.
60 Yovlarimning til biriktirganini Sen koʻrding,
Menga qarshi qilgan yovuz niyatlarini bilding.

61 Ey Egam, ular meni mazax qilganini Oʻzing eshitding,
Menga qarshi til biriktirganini bilding.
62 Gʻanimlarim meni gʻiybat qilar,
Kun boʻyi menga piching otar!
63 Qara, ular oʻtirsa ham, tursa ham,
Meni mazax qilib, qoʻshiq kuylashar.

64 Ularning qilmishlariga yarasha,
Jazosini bergin, ey Egam!
65 Yuraklariga gʻulgʻula solgin,
Ularni laʼnatga duchor qilgin,
66 Gʻazab bilan ularning ketidan quvla,
Yer yuzidan tamomila yoʻq qilib tashla!
3–БОБ
Умид учқунлари
1 Азобларда қолган инсонман,
Худонинг ғазаби туфайли таёқ едим.
2 Бошлаб борди Эгам мени зулматга,
Нур тушмайдиган қоронғи жойга.
3 Ёлғиз менга қарши У қўл кўтарди,
Кун бўйи мени қайта–қайта жазолади.

4 Қаритиб юборди эту теримни,
Синдириб ташлади суякларимни.
5 Ғам–аламга мени тутқун қилди,
Жабру жафо зиндонига мени ташлади.
6 Мажбур қилди мени зимистонда яшашга,
Ўхшаб қолдим мен анча олдин ўлган одамга!

7 Қочиб кетмасин дея, Худо атрофимни қуршади,
Оғир занжирлар билан мени кишанбанд этди.
8 Ёрдам сўраб ёлворсам ҳам мен Унга,
Қулоқ солмас У менинг фиғонимга.
9 Йўнилган тошлар билан У йўлимни тўсди,
Юрган йўлимни чалкаштириб юборди.

10 Пойлади У мени айиқдай,
Ташланмоқчи бўлди менга шердай.
11 Сўнг мени судради бир четга,
Ғажиди, солиб кетди танг аҳволга.
12 Худо Ўз ёйини тортди,
Ўқларига мени нишон қилди.

13 Садоғидаги ўқлари билан юрагимни тешди.
14 Мана энди ўз халқим устимдан кулмоқда,
Уззукун улар мени мазах қилиб, қўшиқ куйламоқда.
15 Худо менга аччиқ ўтдан едирди,
Заҳарли сувдан менга ичирди.

16 Мени оёқ ости қилиб, тупроққа белади,
Шағал едириб, тишларимни синдирди.
17 Тинчлик билмас энди менинг жоним,
Бахт нималигини тамом унутдим,
18 Шунда ўзимга дедим: “Адойи тамом бўлдим!
Барбод бўлди Эгамга бўлган умидим!”

19 Кулфату саргардонлик ҳақидаги ўйларим
Заҳарли сувга, аччиқ ўтга ўхшайди.
20 Бундай ўйларга толган менинг жоним
Тушкунликка тушди.
21 Бироқ мен бир нарсани ёдда тутарман,
Шунинг учун доим умид қиларман:

22 Эгамнинг содиқ севгиси бўлмайди адо ,
Унинг раҳму шафқати тугамас асло.
23 Ҳар тонг улар янгиланади,
Буюкдир Эгамнинг садоқати!
24 Қалбимда айтаман: “Эгамдир менинг бор–йўғим,
Шундай экан, ёлғиз Ундадир менинг умидим.”

25 Эгамиз Ўзига умид боғлаганларга яхшилик қилади,
Унга интилган ҳар бир жонга эзгулигини кўрсатади.
26 Эгамизнинг нажотини тоқат ила кутиш яхшидир.
27 Ёшликдан тарбияга бўйсуниш яхшидир.

28 Раббий тарбиялаганда,
Ёлғиз ўтириб, сукут сақлайлик.
29 Бундай вақтларда ер ўпиб таъзим қилайлик,
Ахир, яна умид бордир.
30 Тарсаки еганимизда қаршилик қилмайлик,
Эшитган кўп ҳақоратларни ичимизга ютайлик.

31 Зеро, Раббий бизни абадий ташлаб қўймайди!
32 Унинг Ўзи бизга қайғу келтирган бўлса–да,
Ўзи бизга раҳм–шафқат қилади.
Ахир, Унинг содиқ севгиси буюкдир!
33 Ҳа, У инсонга ғам келтириб, озор беришни хуш кўрмайди.

34 Юртдаги ҳамма асирларнинг оёқ ости бўлганини,
35 Одамлар ҳақ–ҳуқуқдан маҳрум бўлганини
Худойи Таоло кўриб турибди.
36 Бир ёқлама ҳукм чиқарилганини
Раббий билиб турибди.

37 Раббийнинг ижозатисиз,
Ҳеч кимнинг буйруғи бажо бўлмас.
38 Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам
Худойи Таолонинг амрисиз содир бўлмас.
39 Ҳануз ҳаёт эканмиз,
Гуноҳимиз учун жазо тортганда нолимайлик!

40 Тутган йўлларимизни яхшилаб текширайлик,
Эгамизга қайтайлик.
41 Қўлларимизни осмонга чўзиб,
Чин дилдан самодаги Худога ёлвориб айтайлик:
42 “Эй Эгамиз! Биз итоатсизлик қилдик,
Сенга қарши бош кўтардик,
Сен бизни кечирмадинг.

43 Сен ғазабга миниб, таъқиб қилдинг бизни,
Шафқатсиз қирдинг ҳаммамизни.
44 Илтижоларимиз Сенга етиб бормаслиги учун
Булутлар билан олдингни тўсдинг.
45 Сен бизни ахлатдай ташлаб юбординг,
Халқлар орасида супуриндидай қилдинг.

46 Мана, барча ёвларимиз устимиздан куляпти.
47 Биз ваҳимага тушдик, тузоққа илиндик,
Фалокату ҳалокатга гирифтор бўлдик.”

48 Сел–сел бўлиб оқар менинг кўз ёшларим,
Ахир, қирилиб кетди менинг халқим!
49-50 Эгамиз самодан бизга қарамагунча,
Мен тўхтамай оби дийда қиламан,
Тинмай кўз ёш тўкаман.
51 Қуддусдаги ҳамма қизларнинг қисмати
Юрак–бағримни эзиб юборди!

52 Сабабсиз душманлик қилаётир менга одамлар,
Қушни овлагандай мени овлади улар.
53 Мени тириклайин чуқурликка ташлашди,
Чуқурлик оғзини тош билан беркитишди.
54 Сувлар кўтарилиб ошди бошимдан,
“Адо бўлдим” дедим ичимда.

55 Эй Эгам, чуқурлик тубидан
Сенга илтижо қилдим.
56 “Додимни тингла, беркитма қулоғингни!” дедим.
Сен эшитдинг бу илтижоимни.
57 Ёлворганимда Сен менга яқинлашдинг,
“Қўрқма!” деб ўшанда менга айтдинг.

58 Ё Раббий, Сен даъвоимни ҳимоя қилдинг,
Менинг жонимни халос этдинг.
59 Кўрдинг менга қилинган ноҳақликни,
Эй Эгам, Ўзинг ёқлагин мени.
60 Ёвларимнинг тил бириктирганини Сен кўрдинг,
Менга қарши қилган ёвуз ниятларини билдинг.

61 Эй Эгам, улар мени мазах қилганини Ўзинг эшитдинг,
Менга қарши тил бириктирганини билдинг.
62 Ғанимларим мени ғийбат қилар,
Кун бўйи менга пичинг отар!
63 Қара, улар ўтирса ҳам, турса ҳам,
Мени мазах қилиб, қўшиқ куйлашар.

64 Уларнинг қилмишларига яраша,
Жазосини бергин, эй Эгам!
65 Юракларига ғулғула солгин,
Уларни лаънатга дучор қилгин,
66 Ғазаб билан уларнинг кетидан қувла,
Ер юзидан тамомила йўқ қилиб ташла!