1–BOB
Yahudo va Shimoʻn qabilalari Odonivazaxni qoʻlga oladilar
1 Yoshuaning oʻlimidan soʻng, Isroil xalqi Egamizdan: “Kanʼon xalqiga qarshi jang qilish uchun oramizdan kim birinchi boʻlib chiqsin?” deb soʻradi. 2 “Yahudo qabilasi chiqsin, — dedi Egamiz. — Men bu yurtni ularning qoʻliga beryapman.” 3 Shunda Yahudo qabilasi qardoshi boʻlgan Shimoʻn qabilasiga shunday dedi: “Kelinglar, birgalikda bizga ulush boʻlib tushgan yerga boraylik. Oʻsha yerda birgalashib Kanʼon xalqiga qarshi jang qilaylik. Keyin biz ham sizlarga tushgan ulushga ergashib boramiz.” Shunday qilib, Shimoʻn qabilasi ular bilan birga bordi. 4 Yahudo qabilasi jangga chiqdi. Kanʼon va Pariz xalqlarini Egamiz ularning qoʻliga bergani uchun, ular Bazax shahrida oʻn mingta dushmanni qirib tashlashdi. 5 Oʻsha yerda shoh Odonivazaxga duch kelishdi, unga hujum qilib, Kanʼon va Pariz xalqlarini magʻlub etishdi. 6 Odonivazax qochdi, ammo ular uning ketidan quvib, qoʻlga olishdi va oyoq–qoʻllarining bosh barmoqlarini chopib tashlashdi. 7 Shunda Odonivazax dedi: “Oyoq–qoʻllarining bosh barmoqlari chopib tashlangan yetmishta shoh dasturxonimdan tushgan ushoqlarni terib yurishar edi . Men oʻsha shohlarning boshiga solgan ne–ne kunlarni Xudo qaytarib oʻz boshimga soldi.” Isroil odamlari Odonivazaxni Quddusga olib borishdi, u oʻsha yerda jon berdi.
Yahudo qabilasi Quddus bilan Xevronni qoʻlga kiritadi
8 Keyin Yahudo qabilasi Quddusga hujum qilib, shaharni qoʻlga kiritdi . Ular u yerdagilarni qilichdan oʻtkazib, shaharga oʻt qoʻyishdi. 9 Soʻng esa qirlarda, gʻarbdagi qir etaklarida va Nagav choʻlida yashovchi Kanʼon xalqiga qarshi jang qilish uchun janubga qarab yurishdi. 10 Yahudo qabilasi Xevron shahrida istiqomat qilgan Kanʼon xalqiga hujum qilib, Sheshay, Oximan va Talmay qoʻshinlarini yakson qildi. Xevronning eski nomi Xirat–Arba edi.
Oʻtniyol Davir shahrini qoʻlga kiritadi
11 U yerdan Yahudo odamlari Davir shahriga hujum qilish uchun yoʻlga tushishdi. Davirning eski nomi Xirat–Safar edi. 12 Shunda Xolib : “Xirat–Safarga hujum qilib, qoʻlga kiritgan kishiga qizim Axsani beraman”, — dedi. 13 Oʻtniyol shaharni qoʻlga kiritdi, Xolib esa unga qizi Axsani uzatdi. Oʻtniyol — Xolibning jiyani, aniqrogʻi, Xanaz ismli kenja ukasining oʻgʻli edi. 14 Toʻydan keyin qiz Oʻtniyolga: “Keling, otamdan bir dala soʻrab olaylik”, deb turib oldi. Xolib eshakdan tushayotgan qiziga: “Ha, qizim, biron–bir istaging bormi?” — deb soʻradi. 15 “Menga bir sovgʻa qilsangiz, — dedi Axsa. — Siz menga Nagav choʻlidagi yerni berdingiz, endi suv buloqlarini ham hadya eting.” Shunday qilib, Xolib unga tepadagi va pastdagi buloqlarni berdi.
Yahudo va Benyamin qabilalarining gʻalabalari
16 Yahudo xalqi palma shahri Yerixoni tark etdi. Musoning qaynatasi avlodidan boʻlgan Xayin xalqi Yahudo xalqiga ergashib, Yahudo choʻliga yoʻl oldi. Ular Arod shahridan janub tomonda joylashib, u yerda mahalliy xalq orasida oʻrnashib oldilar. 17 Yahudo va Shimoʻn qabilalari birgalikda Zafat shahrida yashaydigan Kanʼon xalqiga hujum qilib, shaharni yer bilan yakson qilishdi. Shuning uchun bu shahar Xoʻrmax deb atalgan. 18 Yahudo qabilasi Gʻazo, Ashqalon, Exron shaharlarini va ularning atrofidagi yerlarni qoʻlga kiritdi. 19 Egamizning Oʻzi Yahudo qabilasi bilan boʻlgani uchun, ular qirlarni egallab oldilar. Ammo tekislikda yashaydigan xalqlarni oʻz yeridan quva olmadilar, chunki oʻsha xalqlarning temir jang aravalari bor edi. 20 Muso aytganidek , Xevron shahri Xolibga berildi. Xolib u yerdan Onoq avlodidan kelib chiqqan uchta urugʻni quvib chiqardi. 21 Benyamin qabilasi esa Quddusda istiqomat qilgan Yobus xalqini haydab chiqarmadi. Shu sababdan Yobus xalqi bugunga qadar Quddusda, Benyamin avlodlari orasida yashab kelmoqda.
Efrayim va Manashe qabilalari Baytilni bosib olishadi
22 Yusufning ikkala oʻgʻli — Efrayim va Manashedan bino boʻlgan qabilalar ham Baytil shahriga hujum qilmoqchi boʻlib, yoʻlga chiqdilar. Egamiz ular bilan edi. 23 Baytil haqida koʻproq maʼlumot yigʻish uchun ular oʻz aygʻoqchilarini shahar tomon yubordilar. Baytil shahrining eski nomi Luz edi. 24 Aygʻoqchilar shahardan chiqib kelayotgan bir odamni koʻrib, unga: “Bizga shaharga olib kiradigan yashirin kirish joyini koʻrsat! Buning evaziga joningni saqlab qolamiz!” — dedilar. 25 Oʻsha odam ularga yoʻl koʻrsatdi. Efrayim va Manashe lashkarlari shahar aholisini bitta qoʻymay qilichdan oʻtkazishdi. Yoʻl koʻrsatgan odamni esa butun oilasi bilan birga qoʻyib yuborishdi. 26 Oʻsha odam Xet xalqining yurtiga borib bir shahar qurdi, uning nomini esa Luz deb qoʻydi. Oʻsha shahar bugunga qadar shu nom bilan ataladi.
Isroil xalqi quvib chiqarmagan oʻzga xalqlar
27 Manashe qabilasi Bayt–Shan, Tanax, Doʻr, Yiblayom, Magidoʻ shaharlari va ularning qishloqlarida yashagan Kanʼon xalqini haydab chiqarmadi, ular oʻsha yerlarda yashayverdilar. 28 Vaqti kelib, Isroil xalqi kuchini yigʻib oldi, shunda Kanʼon xalqini oʻziga boʻysundirib, qarol boʻlib xizmat qilishga majbur qildi. Ammo shunda ham oʻz yeridan haydab chiqarmadi.
29 Efrayim qabilasi ham Gezer shahridagi Kanʼon xalqini quvib chiqarmadi. Kanʼon xalqi Gezerda ularning orasida yashayverdi.
30 Zabulun qabilasi ham Xitroʻn va Nahalil shaharlarida istiqomat qilgan Kanʼon xalqini haydab chiqarmadi. Kanʼon xalqi Zabulun qabilasi bilan birga yashab, ularga qarol boʻlib xizmat qilishga majbur boʻldi.
31 Osher qabilasi ham Akkoʻ, Sidon, Axlob, Axsib, Xelba, Ofiq va Rexob shaharlarida yashaydigan Kanʼon xalqini yeridan haydab chiqarmadi. 32 Ular oʻsha yurt aholisini haydab chiqarmaganlari uchun Kanʼon xalqi bilan birga yashadilar.
33 Naftali qabilasi ham Bayt–Shamash va Bayt–Onot shaharlarining aholisini haydab chiqarmay, yerli xalq — Kanʼon xalqi orasida yashab qoldi. Lekin ular oʻsha shaharlar aholisini oʻziga boʻysundirib, qarol boʻlib xizmat qilishga majbur qildilar.
34 Biroq Amor xalqlari Dan qabilasini siqib, qirlarga chiqib ketishga majbur qildilar, vodiyga tushishlariga yoʻl qoʻymadilar. 35 Amor xalqlari Xar–Xares, Oyjavlon va Shalbim shaharlarida yashayverdilar. Lekin Efrayim va Manashe qabilalari ularga oʻz hukmini oʻtkazib, qarol boʻlib xizmat qilishga majbur qildilar. 36 Amor xalqlari yashagan hududning chegarasi Chayonlar dovonidan Selagacha choʻzilgan va u yerdan shimolga qarab ketgan edi.
1–БОБ
Яҳудо ва Шимўн қабилалари Одонивазахни қўлга оладилар
1 Ёшуанинг ўлимидан сўнг, Исроил халқи Эгамиздан: “Канъон халқига қарши жанг қилиш учун орамиздан ким биринчи бўлиб чиқсин?” деб сўради. 2 “Яҳудо қабиласи чиқсин, — деди Эгамиз. — Мен бу юртни уларнинг қўлига беряпман.” 3 Шунда Яҳудо қабиласи қардоши бўлган Шимўн қабиласига шундай деди: “Келинглар, биргаликда бизга улуш бўлиб тушган ерга борайлик. Ўша ерда биргалашиб Канъон халқига қарши жанг қилайлик. Кейин биз ҳам сизларга тушган улушга эргашиб борамиз.” Шундай қилиб, Шимўн қабиласи улар билан бирга борди. 4 Яҳудо қабиласи жангга чиқди. Канъон ва Париз халқларини Эгамиз уларнинг қўлига бергани учун, улар Базах шаҳрида ўн мингта душманни қириб ташлашди. 5 Ўша ерда шоҳ Одонивазахга дуч келишди, унга ҳужум қилиб, Канъон ва Париз халқларини мағлуб этишди. 6 Одонивазах қочди, аммо улар унинг кетидан қувиб, қўлга олишди ва оёқ–қўлларининг бош бармоқларини чопиб ташлашди. 7 Шунда Одонивазах деди: “Оёқ–қўлларининг бош бармоқлари чопиб ташланган етмишта шоҳ дастурхонимдан тушган ушоқларни териб юришар эди . Мен ўша шоҳларнинг бошига солган не–не кунларни Худо қайтариб ўз бошимга солди.” Исроил одамлари Одонивазахни Қуддусга олиб боришди, у ўша ерда жон берди.
Яҳудо қабиласи Қуддус билан Хевронни қўлга киритади
8 Кейин Яҳудо қабиласи Қуддусга ҳужум қилиб, шаҳарни қўлга киритди . Улар у ердагиларни қиличдан ўтказиб, шаҳарга ўт қўйишди. 9 Сўнг эса қирларда, ғарбдаги қир этакларида ва Нагав чўлида яшовчи Канъон халқига қарши жанг қилиш учун жанубга қараб юришди. 10 Яҳудо қабиласи Хеврон шаҳрида истиқомат қилган Канъон халқига ҳужум қилиб, Шешай, Охиман ва Талмай қўшинларини яксон қилди. Хевроннинг эски номи Хират–Арба эди.
Ўтниёл Давир шаҳрини қўлга киритади
11 У ердан Яҳудо одамлари Давир шаҳрига ҳужум қилиш учун йўлга тушишди. Давирнинг эски номи Хират–Сафар эди. 12 Шунда Холиб : “Хират–Сафарга ҳужум қилиб, қўлга киритган кишига қизим Ахсани бераман”, — деди. 13 Ўтниёл шаҳарни қўлга киритди, Холиб эса унга қизи Ахсани узатди. Ўтниёл — Холибнинг жияни, аниқроғи, Ханаз исмли кенжа укасининг ўғли эди. 14 Тўйдан кейин қиз Ўтниёлга: “Келинг, отамдан бир дала сўраб олайлик”, деб туриб олди. Холиб эшакдан тушаётган қизига: “Ҳа, қизим, бирон–бир истагинг борми?” — деб сўради. 15 “Менга бир совға қилсангиз, — деди Ахса. — Сиз менга Нагав чўлидаги ерни бердингиз, энди сув булоқларини ҳам ҳадя этинг.” Шундай қилиб, Холиб унга тепадаги ва пастдаги булоқларни берди.
Яҳудо ва Бенямин қабилаларининг ғалабалари
16 Яҳудо халқи пальма шаҳри Ерихони тарк этди. Мусонинг қайнатаси авлодидан бўлган Хайин халқи Яҳудо халқига эргашиб, Яҳудо чўлига йўл олди. Улар Арод шаҳридан жануб томонда жойлашиб, у ерда маҳаллий халқ орасида ўрнашиб олдилар. 17 Яҳудо ва Шимўн қабилалари биргаликда Зафат шаҳрида яшайдиган Канъон халқига ҳужум қилиб, шаҳарни ер билан яксон қилишди. Шунинг учун бу шаҳар Хўрмах деб аталган. 18 Яҳудо қабиласи Ғазо, Ашқалон, Эхрон шаҳарларини ва уларнинг атрофидаги ерларни қўлга киритди. 19 Эгамизнинг Ўзи Яҳудо қабиласи билан бўлгани учун, улар қирларни эгаллаб олдилар. Аммо текисликда яшайдиган халқларни ўз еридан қува олмадилар, чунки ўша халқларнинг темир жанг аравалари бор эди. 20 Мусо айтганидек , Хеврон шаҳри Холибга берилди. Холиб у ердан Оноқ авлодидан келиб чиққан учта уруғни қувиб чиқарди. 21 Бенямин қабиласи эса Қуддусда истиқомат қилган Ёбус халқини ҳайдаб чиқармади. Шу сабабдан Ёбус халқи бугунга қадар Қуддусда, Бенямин авлодлари орасида яшаб келмоқда.
Эфрайим ва Манаше қабилалари Байтилни босиб олишади
22 Юсуфнинг иккала ўғли — Эфрайим ва Манашедан бино бўлган қабилалар ҳам Байтил шаҳрига ҳужум қилмоқчи бўлиб, йўлга чиқдилар. Эгамиз улар билан эди. 23 Байтил ҳақида кўпроқ маълумот йиғиш учун улар ўз айғоқчиларини шаҳар томон юбордилар. Байтил шаҳрининг эски номи Луз эди. 24 Айғоқчилар шаҳардан чиқиб келаётган бир одамни кўриб, унга: “Бизга шаҳарга олиб кирадиган яширин кириш жойини кўрсат! Бунинг эвазига жонингни сақлаб қоламиз!” — дедилар. 25 Ўша одам уларга йўл кўрсатди. Эфрайим ва Манаше лашкарлари шаҳар аҳолисини битта қўймай қиличдан ўтказишди. Йўл кўрсатган одамни эса бутун оиласи билан бирга қўйиб юборишди. 26 Ўша одам Хет халқининг юртига бориб бир шаҳар қурди, унинг номини эса Луз деб қўйди. Ўша шаҳар бугунга қадар шу ном билан аталади.
Исроил халқи қувиб чиқармаган ўзга халқлар
27 Манаше қабиласи Байт–Шан, Танах, Дўр, Йиблаём, Магидў шаҳарлари ва уларнинг қишлоқларида яшаган Канъон халқини ҳайдаб чиқармади, улар ўша ерларда яшайвердилар. 28 Вақти келиб, Исроил халқи кучини йиғиб олди, шунда Канъон халқини ўзига бўйсундириб, қарол бўлиб хизмат қилишга мажбур қилди. Аммо шунда ҳам ўз еридан ҳайдаб чиқармади.
29 Эфрайим қабиласи ҳам Гезер шаҳридаги Канъон халқини қувиб чиқармади. Канъон халқи Гезерда уларнинг орасида яшайверди.
30 Забулун қабиласи ҳам Хитрўн ва Наҳалил шаҳарларида истиқомат қилган Канъон халқини ҳайдаб чиқармади. Канъон халқи Забулун қабиласи билан бирга яшаб, уларга қарол бўлиб хизмат қилишга мажбур бўлди.
31 Ошер қабиласи ҳам Аккў, Сидон, Ахлоб, Ахсиб, Хелба, Офиқ ва Рехоб шаҳарларида яшайдиган Канъон халқини еридан ҳайдаб чиқармади. 32 Улар ўша юрт аҳолисини ҳайдаб чиқармаганлари учун Канъон халқи билан бирга яшадилар.
33 Нафтали қабиласи ҳам Байт–Шамаш ва Байт–Онот шаҳарларининг аҳолисини ҳайдаб чиқармай, ерли халқ — Канъон халқи орасида яшаб қолди. Лекин улар ўша шаҳарлар аҳолисини ўзига бўйсундириб, қарол бўлиб хизмат қилишга мажбур қилдилар.
34 Бироқ Амор халқлари Дан қабиласини сиқиб, қирларга чиқиб кетишга мажбур қилдилар, водийга тушишларига йўл қўймадилар. 35 Амор халқлари Хар–Харес, Ойжавлон ва Шалбим шаҳарларида яшайвердилар. Лекин Эфрайим ва Манаше қабилалари уларга ўз ҳукмини ўтказиб, қарол бўлиб хизмат қилишга мажбур қилдилар. 36 Амор халқлари яшаган ҳудуднинг чегараси Чаёнлар довонидан Селагача чўзилган ва у ердан шимолга қараб кетган эди.
