14–BOB
Isoni oʻldirish rejasi
1 Fisih ziyofatiga va Xamirturushsiz non bayramiga ikki kun qolgan edi. Bosh ruhoniylar va Tavrot tafsirchilari Isoni hiyla bilan tutib, oʻldirish uchun fursat poylab yurgan edilar. 2 Ular: “Biz bu ishni bayram kunlari qilmasligimiz kerak, aks holda, xalq gʻalayon koʻtarishi mumkin”, dedilar.
Isoga sunbul moyi quygan ayol
3 Iso Baytaniya qishlogʻida ilgari teri kasalligiga chalingan Shimoʻnning uyida mehmon boʻlib oʻtirgan edi. Shunda bir ayol ganchdan yasalgan idishda toza, qimmatbaho sunbul moyi olib keldi. Idishni sindirib ochib, moyni Isoning boshidan quydi. 4 Baʼzilar bundan gʻazablanib, bir–biriga:
— Moyni bunday isrof etishning nima keragi bor edi?! 5 Axir, uni uch yuz kumush tangadan ham koʻproqqa sotib, kambagʻallarga taqsimlab berish mumkin edi–ku! — deb ayolni qattiq koyishdi.
6 — Qoʻyinglar uni! — dedi Iso. — Nega ayolni xijolatda qoldiryapsizlar? U Men uchun ajoyib ish qildi. 7 Kambagʻallar har doim sizlar bilan birga boʻladilar. Istagan vaqtingizda ularga yordam bera olasizlar. Lekin Men sizlar bilan doimo birga boʻlmayman. 8 Bu ayol qoʻlidan kelganini qildi. U Mening tanamga xushboʻy moy surtib, oldindan dafnga tayyorladi . 9 Sizlarga chinini aytayin: Xushxabar dunyoning qaysi yerida eʼlon qilinmasin, bu ayol ham esga olinib, uning qilgan ishi haqida aytiladi.
10 Shunda oʻn ikki shogirddan biri boʻlgan Yahudo Ishqariyot bosh ruhoniylarning oldiga borib, Isoni sizlarga tutib beraman, dedi. 11 Bosh ruhoniylar bu gapni eshitib, juda xursand boʻldilar, Yahudoga pul berishni vaʼda qildilar. Shunday qilib, Yahudo Isoni tutib berish uchun qulay vaqtni kuta boshladi.
Qutlugʻ kecha va Isoga xiyonat
12 Xamirturushsiz non bayramining birinchi kunida, Fisih qoʻzisi soʻyiladigan paytda shogirdlar Isodan soʻradilar:
— Fisih taomini qayerda yemoqchisiz? Biz borib tayyorgarlik koʻraylik.
13 Iso shogirdlaridan ikkitasini yuborayotib, ularga dedi:
— Quddusga boringlar, u yerda koʻzada suv koʻtarib ketayotgan bir odamni uchratasizlar. Uning orqasidan boringlar. 14 U kiradigan xonadon egasiga shunday deb aytinglar: “Ustozimiz shogirdlari bilan Fisih taomini yemoqchilar. U sizdan: «Bizga tayyorlab qoʻyilgan mehmonxona qayerda?» deb soʻrab yubordilar.” 15 Uy egasi sizlarga jihozlangan, tayyorlab qoʻyilgan katta boloxonani koʻrsatadi. U yerda biz uchun hozirlik koʻringlar.
16 Shogirdlar joʻnashdi. Shaharga kirganlarida, xuddi Isoning aytganini topdilar va Fisih taomini tayyorladilar. 17 Kech kirganda, Iso oʻn ikki shogirdi bilan birga u yerga keldi.
18 Ular ovqatlanib oʻtirganlarida Iso shunday dedi:
— Sizlarga chinini aytayin, Men bilan taom yeyayotgan kishi Menga xiyonat qiladi. U sizlarning orangizdadir.
19 Shogirdlar xafa boʻlib, birin–ketin:
— Nahotki oʻsha men boʻlsam? — deb Undan soʻray boshladilar.
20 Iso ularga javoban dedi:
— U oʻn ikkitangizdan bittasi, Men bilan baravar kosaga nonni botirgan — oʻshadir. 21 Toʻgʻri, Inson Oʻgʻli U haqda yozilganday jon beradi. Lekin Inson Oʻgʻliga xiyonat qilgan odamning holiga voy! Uning tugʻilganidan koʻra, tugʻilmagani yaxshiroq edi.
22 Ular ovqatlanayotganda, Iso nonni oldi, duo oʻqib sindirdi. Nonni shogirdlariga berib:
— Olinglar, bu Mening tanamdir, — dedi. 23 Sharob quyilgan kosani ham oldi, shukrona duosini oʻqib ularga uzatdi. Hammalari undan ichdilar. 24 Iso ularga dedi:
— Bu sharob Xudoning ahdini bildiradi. Bu ahd koʻplar uchun toʻkiladigan qonim evaziga kuchga kiradi. 25 Sizlarga chinini aytayin: Xudoning Shohligida Men yangi sharob ichadigan kungacha uzum neʼmatini ogʻzimga ham olmayman.
26 Soʻng ular hamdu sano kuylab, Zaytun togʻi tomon ketdilar.
Butrusning Isodan tonishi haqida bashorat
27 Iso shogirdlariga dedi:
— Hammalaringiz Meni tashlab, qochib ketasizlar. Chunki yozilgan:
“Men choʻponni oʻldiraman,
Shunda qoʻylar har yoqqa tarqalib ketadi.”
28 Biroq Men tirilganimdan keyin, sizlarni Jalilada kutaman.
29 Butrus Isoga dedi:
— Sizni hamma tashlab ketsa ham, men Sizni tashlab ketmayman!
30 Iso unga:
— Senga chinini aytayin, bugun, shu kechasiyoq, xoʻroz ikki marta qichqirmasdan oldin, sen Mendan uch marta tonasan, — dedi.
31 Lekin Butrus oʻz gapida qattiq turib oldi:
— Kerak boʻlsa, Siz bilan birga oʻlaman! Ammo Sizdan aslo tonmayman! — dedi. Boshqa hamma shogirdlar ham shunday deyishdi.
Isoning bogʻdagi ibodati
32 Ular Getsemaniya degan joyga bordilar. Iso shogirdlariga:
— Men ibodat qilayotganimda, sizlar shu yerda oʻtirib turinglar, — dedi.
33 U yoniga Butrusni, Yoqub va Yuhannoni oldi. Isoni qaygʻu, gʻam bosib kela boshladi. 34 U shogirdlariga:
— Yuragimdagi ogʻir qaygʻu Meni oʻlguday qiynab yubordi. Shu yerda qolinglar–da, koʻz–quloq boʻlib turinglar, — dedi.
35 Bir oz nari ketib yerga muk tushdi: “Agar iloji boʻlsa, bu lahza Meni chetlab oʻtsin”, deb ibodat qildi. 36 U shunday deb yolvordi:
— Otajon! Sen uchun hamma narsaning imkoni bor! Bu azob kosasini Mendan uzoqlashtir. Ammo Mening xohishim emas, Sening xohishing bajo boʻlsin.
37 Iso qaytib kelib, shogirdlarining uxlab yotganini koʻrdi. Butrusga dedi:
— Shimoʻn! Uxlayapsanmi? Bir soatgina ham uygʻoq oʻtira olmadingmi? 38 Koʻz–quloq boʻlib turinglar, vasvasaga tushib qolmaylik, deb ibodat qilinglar . Ruh tetik, tana esa zaifdir.
39 Iso yana borib, oʻsha soʻzlarni aytib ibodat qildi. 40 U qaytib kelib, shogirdlarining yana uxlab yotganini koʻrdi. Ularning koʻzlari yumilib ketavergan edi. Ular Isoga nima deb aytishni bilmay qoldilar.
41 Uchinchi marta borib kelib, Iso shogirdlariga dedi:
— Haligacha dam olib, uxlab yotibsizlarmi?! Boʻldi, vaqt–soati keldi! Inson Oʻgʻli gunohkorlar qoʻliga tutib berilyapti. 42 Turinglar, ketaylik! Ana, Menga xoinlik qiluvchi kelyapti!
Iso hibsga olinadi
43 Iso hali gapini tugatmagan ham ediki, Yahudo kelib qoldi. U oʻn ikki shogirddan biri boʻlib, uning yonida qilich va tayoq koʻtarib olgan olomon bor edi. Bu olomonni bosh ruhoniylar, Tavrot tafsirchilari va yoʻlboshchilar yuborgan edilar. 44 Xoin Yahudo olomon bilan til biriktirib, shunday degandi: “Men kimni oʻpsam, U oʻsha Kishidir. Uni qoʻlga olinglar, qoʻriqlab olib ketinglar.”
45 Yahudo toʻppa–toʻgʻri Isoning oldiga borib:
— Ustoz! — deb Uni oʻpdi.
46 Shu zahotiyoq odamlar Isoni ushlab, qoʻlga oldilar. 47 Oʻsha yerda turganlardan biri qilichini qinidan sugʻurdi–da, oliy ruhoniyning xizmatkoriga bir urib, qulogʻini kesib tashladi.
48 Iso ularga dedi:
— Sizlar Meni qoʻlga olish uchun qoʻzgʻolonchiga qarshi chiqqandek qilichu tayoqlar bilan qurollanib kelibsizlar. 49 Men har kuni Maʼbadda sizning orangizda edim, taʼlim berardim. Sizlar oʻshanda Meni qoʻlga olmadingizlar. Ammo bular Muqaddas bitiklarda aytilganlar bajo boʻlishi uchun roʻy berdi.
50 Oʻshanda hamma shogirdlari Isoni tashlab, qochib ketishdi. 51 Bir yosh yigit Isoga ergashib ketayotgan edi. U zigʻir matosiga oʻranib olgan, boshqa kiyimi yoʻq edi. Odamlar oʻsha yigitni ham ushlagan edilar, 52 u zigʻir matosini tashlab, yalangʻoch holicha qochib ketdi.
Iso yahudiylarning Oliy kengashi oldida
53 Isoni oliy ruhoniyning oldiga olib keldilar. Bosh ruhoniylar, yoʻlboshchilar va Tavrot tafsirchilarining hammasi yigʻilgan edilar. 54 Butrus esa Isoning orqasidan masofa saqlab ergashib kelib, oliy ruhoniyning hovlisiga kirdi. U soqchilar bilan birga olov yonida oʻtirib, isindi.
55 Bosh ruhoniylar va Oliy kengashning barcha aʼzolari Isoni oʻlimga mahkum qilish uchun Unga qarshi guvoh izlar edilar , lekin topolmasdilar. 56 Koʻp odamlar Unga qarshi soxta guvohlik berayotgan boʻlsalar–da, ammo bergan guvohliklari bir–biriga mos kelmas edi. 57 Soxta guvohlardan baʼzilari soʻzga chiqib shunday der edilar:
58 — U: “Inson qoʻli bilan qurilgan bu Maʼbadni Men buzib tashlayman–u, uch kunda inson qoʻllarisiz, boshqa bir Maʼbadni tiklayman”, — deganini eshitgan edik .
59 Lekin bu xususda ham guvohlarning bergan maʼlumotlari bir–biriga mos kelmas edi.
60 Bundan keyin oliy ruhoniy oldinga chiqib, Isoga:
— Indamay turaverasanmi?! Ularning Senga qoʻygan ayblariga javob qaytarmaysanmi?! — dedi.
61 Iso esa indamadi, hech javob qaytarmadi. Oliy ruhoniy yana Undan soʻradi:
— Muborak Xudoning Oʻgʻli — Masih Senmisan?
62 Iso dedi:
— Men Oʻshaman. Sizlar Inson Oʻgʻlini Qodir Xudoning oʻng tomonida oʻtirganini va osmon bulutlarida kelayotganini koʻrasizlar .
63 Shundan keyin oliy ruhoniy oʻz kiyimlarini yirtib dedi:
— Bizlarga boshqa guvohlarning nima keragi bor?! 64 Uning kufr ketganini oʻzlaringiz eshitdingizlar. Sizlarning qaroringiz qanday?
Hammalari Uni oʻlimga loyiq deb topishdi. 65 Baʼzilar Unga tupurishdi. Uning yuz–koʻzini bogʻlab, mushtlashdi: “Paygʻambar, qani, top–chi, Seni kim urdi ekan?” deb aytishdi. Soqchilar ham Uni olib ketib, urdilar.
Butrus Isodan tonadi
66 Butrus pastdagi hovlida ekan, oliy ruhoniyning bir choʻrisi kelib qoldi. 67 Isinib turgan Butrusni koʻrib, unga tikilib qaradi–da:
— Siz ham oʻsha Nosiralik Iso bilan birga edingiz–ku! — dedi. 68 Lekin Butrus inkor etib:
— Nima deyapsan oʻzi, tushunmayapman, — dedi–yu, boshqa yoqqa, tashqi hovliga chiqib ketdi. Shu payt xoʻroz qichqirdi.
69 Choʻri uni yana uchratib, u yerda turganlarga:
— Bu odam oʻshalardan biri, — deb yana aytdi.
70 Butrus yana inkor etdi.
Bir ozdan keyin u yerda turganlar yana Butrusga gapira boshlashdi:
— Sen Jalilaliksan–ku! Oʻshalardan biri ekanliging aniq .
71 — Xudo ursin! Sizlar aytayotgan bu Odamni men tanimayman! — deb qasam ichdi Butrus.
72 Naq shu payt xoʻroz ikkinchi marta qichqirdi. Isoning: “Xoʻroz ikki marta qichqirmasdan oldin, sen Mendan uch marta tonasan” degan soʻzi Butrusning esiga tushib ketdi. U chidolmay yigʻlab yubordi.
14–БОБ
Исони ўлдириш режаси
1 Фисиҳ зиёфатига ва Хамиртурушсиз нон байрамига икки кун қолган эди. Бош руҳонийлар ва Таврот тафсирчилари Исони ҳийла билан тутиб, ўлдириш учун фурсат пойлаб юрган эдилар. 2 Улар: “Биз бу ишни байрам кунлари қилмаслигимиз керак, акс ҳолда, халқ ғалаён кўтариши мумкин”, дедилар.
Исога сунбул мойи қуйган аёл
3 Исо Байтания қишлоғида илгари тери касаллигига чалинган Шимўннинг уйида меҳмон бўлиб ўтирган эди. Шунда бир аёл ганчдан ясалган идишда тоза, қимматбаҳо сунбул мойи олиб келди. Идишни синдириб очиб, мойни Исонинг бошидан қуйди. 4 Баъзилар бундан ғазабланиб, бир–бирига:
— Мойни бундай исроф этишнинг нима кераги бор эди?! 5 Ахир, уни уч юз кумуш тангадан ҳам кўпроққа сотиб, камбағалларга тақсимлаб бериш мумкин эди–ку! — деб аёлни қаттиқ койишди.
6 — Қўйинглар уни! — деди Исо. — Нега аёлни хижолатда қолдиряпсизлар? У Мен учун ажойиб иш қилди. 7 Камбағаллар ҳар доим сизлар билан бирга бўладилар. Истаган вақтингизда уларга ёрдам бера оласизлар. Лекин Мен сизлар билан доимо бирга бўлмайман. 8 Бу аёл қўлидан келганини қилди. У Менинг танамга хушбўй мой суртиб, олдиндан дафнга тайёрлади . 9 Сизларга чинини айтайин: Хушхабар дунёнинг қайси ерида эълон қилинмасин, бу аёл ҳам эсга олиниб, унинг қилган иши ҳақида айтилади.
10 Шунда ўн икки шогирддан бири бўлган Яҳудо Ишқариёт бош руҳонийларнинг олдига бориб, Исони сизларга тутиб бераман, деди. 11 Бош руҳонийлар бу гапни эшитиб, жуда хурсанд бўлдилар, Яҳудога пул беришни ваъда қилдилар. Шундай қилиб, Яҳудо Исони тутиб бериш учун қулай вақтни кута бошлади.
Қутлуғ кеча ва Исога хиёнат
12 Хамиртурушсиз нон байрамининг биринчи кунида, Фисиҳ қўзиси сўйиладиган пайтда шогирдлар Исодан сўрадилар:
— Фисиҳ таомини қаерда емоқчисиз? Биз бориб тайёргарлик кўрайлик.
13 Исо шогирдларидан иккитасини юбораётиб, уларга деди:
— Қуддусга боринглар, у ерда кўзада сув кўтариб кетаётган бир одамни учратасизлар. Унинг орқасидан боринглар. 14 У кирадиган хонадон эгасига шундай деб айтинглар: “Устозимиз шогирдлари билан Фисиҳ таомини емоқчилар. У сиздан: «Бизга тайёрлаб қўйилган меҳмонхона қаерда?» деб сўраб юбордилар.” 15 Уй эгаси сизларга жиҳозланган, тайёрлаб қўйилган катта болохонани кўрсатади. У ерда биз учун ҳозирлик кўринглар.
16 Шогирдлар жўнашди. Шаҳарга кирганларида, худди Исонинг айтганини топдилар ва Фисиҳ таомини тайёрладилар. 17 Кеч кирганда, Исо ўн икки шогирди билан бирга у ерга келди.
18 Улар овқатланиб ўтирганларида Исо шундай деди:
— Сизларга чинини айтайин, Мен билан таом еяётган киши Менга хиёнат қилади. У сизларнинг орангиздадир.
19 Шогирдлар хафа бўлиб, бирин–кетин:
— Наҳотки ўша мен бўлсам? — деб Ундан сўрай бошладилар.
20 Исо уларга жавобан деди:
— У ўн иккитангиздан биттаси, Мен билан баравар косага нонни ботирган — ўшадир. 21 Тўғри, Инсон Ўғли У ҳақда ёзилгандай жон беради. Лекин Инсон Ўғлига хиёнат қилган одамнинг ҳолига вой! Унинг туғилганидан кўра, туғилмагани яхшироқ эди.
22 Улар овқатланаётганда, Исо нонни олди, дуо ўқиб синдирди. Нонни шогирдларига бериб:
— Олинглар, бу Менинг танамдир, — деди. 23 Шароб қуйилган косани ҳам олди, шукрона дуосини ўқиб уларга узатди. Ҳаммалари ундан ичдилар. 24 Исо уларга деди:
— Бу шароб Худонинг аҳдини билдиради. Бу аҳд кўплар учун тўкиладиган қоним эвазига кучга киради. 25 Сизларга чинини айтайин: Худонинг Шоҳлигида Мен янги шароб ичадиган кунгача узум неъматини оғзимга ҳам олмайман.
26 Сўнг улар ҳамду сано куйлаб, Зайтун тоғи томон кетдилар.
Бутруснинг Исодан тониши ҳақида башорат
27 Исо шогирдларига деди:
— Ҳаммаларингиз Мени ташлаб, қочиб кетасизлар. Чунки ёзилган:
“Мен чўпонни ўлдираман,
Шунда қўйлар ҳар ёққа тарқалиб кетади.”
28 Бироқ Мен тирилганимдан кейин, сизларни Жалилада кутаман.
29 Бутрус Исога деди:
— Сизни ҳамма ташлаб кетса ҳам, мен Сизни ташлаб кетмайман!
30 Исо унга:
— Сенга чинини айтайин, бугун, шу кечасиёқ, хўроз икки марта қичқирмасдан олдин, сен Мендан уч марта тонасан, — деди.
31 Лекин Бутрус ўз гапида қаттиқ туриб олди:
— Керак бўлса, Сиз билан бирга ўламан! Аммо Сиздан асло тонмайман! — деди. Бошқа ҳамма шогирдлар ҳам шундай дейишди.
Исонинг боғдаги ибодати
32 Улар Гетсемания деган жойга бордилар. Исо шогирдларига:
— Мен ибодат қилаётганимда, сизлар шу ерда ўтириб туринглар, — деди.
33 У ёнига Бутрусни, Ёқуб ва Юҳаннони олди. Исони қайғу, ғам босиб кела бошлади. 34 У шогирдларига:
— Юрагимдаги оғир қайғу Мени ўлгудай қийнаб юборди. Шу ерда қолинглар–да, кўз–қулоқ бўлиб туринглар, — деди.
35 Бир оз нари кетиб ерга мук тушди: “Агар иложи бўлса, бу лаҳза Мени четлаб ўтсин”, деб ибодат қилди. 36 У шундай деб ёлворди:
— Отажон! Сен учун ҳамма нарсанинг имкони бор! Бу азоб косасини Мендан узоқлаштир. Аммо Менинг хоҳишим эмас, Сенинг хоҳишинг бажо бўлсин.
37 Исо қайтиб келиб, шогирдларининг ухлаб ётганини кўрди. Бутрусга деди:
— Шимўн! Ухлаяпсанми? Бир соатгина ҳам уйғоқ ўтира олмадингми? 38 Кўз–қулоқ бўлиб туринглар, васвасага тушиб қолмайлик, деб ибодат қилинглар . Руҳ тетик, тана эса заифдир.
39 Исо яна бориб, ўша сўзларни айтиб ибодат қилди. 40 У қайтиб келиб, шогирдларининг яна ухлаб ётганини кўрди. Уларнинг кўзлари юмилиб кетаверган эди. Улар Исога нима деб айтишни билмай қолдилар.
41 Учинчи марта бориб келиб, Исо шогирдларига деди:
— Ҳалигача дам олиб, ухлаб ётибсизларми?! Бўлди, вақт–соати келди! Инсон Ўғли гуноҳкорлар қўлига тутиб бериляпти. 42 Туринглар, кетайлик! Ана, Менга хоинлик қилувчи келяпти!
Исо ҳибсга олинади
43 Исо ҳали гапини тугатмаган ҳам эдики, Яҳудо келиб қолди. У ўн икки шогирддан бири бўлиб, унинг ёнида қилич ва таёқ кўтариб олган оломон бор эди. Бу оломонни бош руҳонийлар, Таврот тафсирчилари ва йўлбошчилар юборган эдилар. 44 Хоин Яҳудо оломон билан тил бириктириб, шундай деганди: “Мен кимни ўпсам, У ўша Кишидир. Уни қўлга олинглар, қўриқлаб олиб кетинглар.”
45 Яҳудо тўппа–тўғри Исонинг олдига бориб:
— Устоз! — деб Уни ўпди.
46 Шу заҳотиёқ одамлар Исони ушлаб, қўлга олдилар. 47 Ўша ерда турганлардан бири қиличини қинидан суғурди–да, олий руҳонийнинг хизматкорига бир уриб, қулоғини кесиб ташлади.
48 Исо уларга деди:
— Сизлар Мени қўлга олиш учун қўзғолончига қарши чиққандек қиличу таёқлар билан қуролланиб келибсизлар. 49 Мен ҳар куни Маъбадда сизнинг орангизда эдим, таълим берардим. Сизлар ўшанда Мени қўлга олмадингизлар. Аммо булар Муқаддас битикларда айтилганлар бажо бўлиши учун рўй берди.
50 Ўшанда ҳамма шогирдлари Исони ташлаб, қочиб кетишди. 51 Бир ёш йигит Исога эргашиб кетаётган эди. У зиғир матосига ўраниб олган, бошқа кийими йўқ эди. Одамлар ўша йигитни ҳам ушлаган эдилар, 52 у зиғир матосини ташлаб, яланғоч ҳолича қочиб кетди.
Исо яҳудийларнинг Олий кенгаши олдида
53 Исони олий руҳонийнинг олдига олиб келдилар. Бош руҳонийлар, йўлбошчилар ва Таврот тафсирчиларининг ҳаммаси йиғилган эдилар. 54 Бутрус эса Исонинг орқасидан масофа сақлаб эргашиб келиб, олий руҳонийнинг ҳовлисига кирди. У соқчилар билан бирга олов ёнида ўтириб, исинди.
55 Бош руҳонийлар ва Олий кенгашнинг барча аъзолари Исони ўлимга маҳкум қилиш учун Унга қарши гувоҳ излар эдилар , лекин тополмасдилар. 56 Кўп одамлар Унга қарши сохта гувоҳлик бераётган бўлсалар–да, аммо берган гувоҳликлари бир–бирига мос келмас эди. 57 Сохта гувоҳлардан баъзилари сўзга чиқиб шундай дер эдилар:
58 — У: “Инсон қўли билан қурилган бу Маъбадни Мен бузиб ташлайман–у, уч кунда инсон қўлларисиз, бошқа бир Маъбадни тиклайман”, — деганини эшитган эдик .
59 Лекин бу хусусда ҳам гувоҳларнинг берган маълумотлари бир–бирига мос келмас эди.
60 Бундан кейин олий руҳоний олдинга чиқиб, Исога:
— Индамай тураверасанми?! Уларнинг Сенга қўйган айбларига жавоб қайтармайсанми?! — деди.
61 Исо эса индамади, ҳеч жавоб қайтармади. Олий руҳоний яна Ундан сўради:
— Муборак Худонинг Ўғли — Масиҳ Сенмисан?
62 Исо деди:
— Мен Ўшаман. Сизлар Инсон Ўғлини Қодир Худонинг ўнг томонида ўтирганини ва осмон булутларида келаётганини кўрасизлар .
63 Шундан кейин олий руҳоний ўз кийимларини йиртиб деди:
— Бизларга бошқа гувоҳларнинг нима кераги бор?! 64 Унинг куфр кетганини ўзларингиз эшитдингизлар. Сизларнинг қарорингиз қандай?
Ҳаммалари Уни ўлимга лойиқ деб топишди. 65 Баъзилар Унга тупуришди. Унинг юз–кўзини боғлаб, муштлашди: “Пайғамбар, қани, топ–чи, Сени ким урди экан?” деб айтишди. Соқчилар ҳам Уни олиб кетиб, урдилар.
Бутрус Исодан тонади
66 Бутрус пастдаги ҳовлида экан, олий руҳонийнинг бир чўриси келиб қолди. 67 Исиниб турган Бутрусни кўриб, унга тикилиб қаради–да:
— Сиз ҳам ўша Носиралик Исо билан бирга эдингиз–ку! — деди. 68 Лекин Бутрус инкор этиб:
— Нима деяпсан ўзи, тушунмаяпман, — деди–ю, бошқа ёққа, ташқи ҳовлига чиқиб кетди. Шу пайт хўроз қичқирди.
69 Чўри уни яна учратиб, у ерда турганларга:
— Бу одам ўшалардан бири, — деб яна айтди.
70 Бутрус яна инкор этди.
Бир оздан кейин у ерда турганлар яна Бутрусга гапира бошлашди:
— Сен Жалилаликсан–ку! Ўшалардан бири эканлигинг аниқ .
71 — Худо урсин! Сизлар айтаётган бу Одамни мен танимайман! — деб қасам ичди Бутрус.
72 Нақ шу пайт хўроз иккинчи марта қичқирди. Исонинг: “Хўроз икки марта қичқирмасдан олдин, сен Мендан уч марта тонасан” деган сўзи Бутруснинг эсига тушиб кетди. У чидолмай йиғлаб юборди.
