4–BOB
Mardoxay Esterdan yordam soʻraydi
1 Mardoxay yuz bergan voqeadan xabardor boʻlgach, kiyimlarini yirtdi, qanorga oʻranib, ustiga kul sochdi . Keyin qattiq alamli faryod koʻtarib, shahar boʻylab yurdi. 2 Oʻsha holatda saroy darvozasiga bordi, lekin qanor kiyib saroy darvozasidan ichkariga kirish mumkin emasdi. 3 Shuningdek, har bir viloyatda — shohning amru farmoni yetib borgan joylarda yahudiylar chuqur qaygʻuga botdilar, roʻza tutib, yigʻlab nola qildilar. Koʻpchilik qanorga oʻranib va kulga belanib yotdi. 4 Esterning kanizlari va xizmatkorlari kelib, bu haqda xabar berishganda, malika qattiq tashvishga tushdi. “Mardoxay ustidagi qanorni yechib, mana bu kiyimlarni kiyib olsin”, deb malika kiyim berib yuborgan edi, Mardoxay olmadi. 5 Esterning xizmatiga shoh tayinlagan Xatax ismli mulozim bor edi. Ester Xataxni chaqirib, unga: “Bu nimasi, Mardoxay nimaga bunday qilyapti ekan, bilib kel–chi”, deb buyurdi. 6 Xatax shoh saroyi darvozasi oldidagi shahar maydoniga — Mardoxayning yoniga ketdi.
7 Mardoxay oʻzining boshiga tushgan hamma kulfatni, Xomon yahudiylarga qirgʻin keltirish uchun shoh xazinasiga qancha miqdorda kumush berishga vaʼda qilganini Xataxga aytib berdi. 8 Keyin Mardoxay Xataxga yahudiylarni qirish toʻgʻrisida Shushanda eʼlon qilingan farmondan bir nusxasini berib: “Esterga buni koʻrsat, u hamma narsani tushunib olsin”, dedi. “Ester shoh huzuriga kirib, oʻz xalqiga rahm etishini iltijo qilib soʻrasin”, deb tayinladi.
9 Xatax qaytib kelib, Mardoxayning gaplarini Esterga aytib berdi. 10 Ester: “Mardoxayga ushbu gaplarni yetkaz”, deb Xataxni yana joʻnatdi: 11 “Shoh saroyida hamma xizmat qilayotganlar va shohning qoʻli ostidagi viloyatlar xalqi shuni biladilarki, kimki ichki hovliga — shoh huzuriga chaqirilmasdan kirsa, erkakmi, ayolmi, baribir, hukm bitta — uni oʻlim kutadi. Shoh saltanatning oltin hassasini kimga tomon uzatsagina, oʻsha tirik qoladi. Lekin oʻttiz kundan buyon shoh meni chaqirgani yoʻq.”
12 Esterning bu gaplarini Mardoxayga aytishgach, 13 u Esterga shu javobni yetkazishni soʻradi: “Saroyda yashaganim uchun yahudiylardan yolgʻiz oʻzim omon qolaman, deb oʻylamagin. 14 Agar shu damlarda sen sukut saqlasang, yahudiylarga boshqa joydan najot keladi, ular ozod boʻladilar. Sen va otang xonadoni esa halok boʻlasizlar. Kim bilsin, balki shunaqa kunlar uchun sen malikalik martabasiga erishgandirsan.”
15 Ester ham Mardoxayga quyidagicha javob joʻnatdi: 16 “Boring, Shushandagi hamma yahudiylarni toʻplab, men uchun roʻza tutinglar. Uch kechayu uch kunduz hech narsa yemanglar ham, ichmanglar ham. Men ham kanizaklarim bilan roʻza tutaman, soʻngra qonunga xilof boʻlsa ham, shoh huzuriga boraman. Mayli, oʻlsam, oʻlay.”
17 Mardoxay ketdi va Ester nima buyurgan boʻlsa, hammasini qildi.
4–БОБ
Мардохай Эстердан ёрдам сўрайди
1 Мардохай юз берган воқеадан хабардор бўлгач, кийимларини йиртди, қанорга ўраниб, устига кул сочди . Кейин қаттиқ аламли фарёд кўтариб, шаҳар бўйлаб юрди. 2 Ўша ҳолатда сарой дарвозасига борди, лекин қанор кийиб сарой дарвозасидан ичкарига кириш мумкин эмасди. 3 Шунингдек, ҳар бир вилоятда — шоҳнинг амру фармони етиб борган жойларда яҳудийлар чуқур қайғуга ботдилар, рўза тутиб, йиғлаб нола қилдилар. Кўпчилик қанорга ўраниб ва кулга беланиб ётди. 4 Эстернинг канизлари ва хизматкорлари келиб, бу ҳақда хабар беришганда, малика қаттиқ ташвишга тушди. “Мардохай устидаги қанорни ечиб, мана бу кийимларни кийиб олсин”, деб малика кийим бериб юборган эди, Мардохай олмади. 5 Эстернинг хизматига шоҳ тайинлаган Хатах исмли мулозим бор эди. Эстер Хатахни чақириб, унга: “Бу нимаси, Мардохай нимага бундай қиляпти экан, билиб кел–чи”, деб буюрди. 6 Хатах шоҳ саройи дарвозаси олдидаги шаҳар майдонига — Мардохайнинг ёнига кетди.
7 Мардохай ўзининг бошига тушган ҳамма кулфатни, Хомон яҳудийларга қирғин келтириш учун шоҳ хазинасига қанча миқдорда кумуш беришга ваъда қилганини Хатахга айтиб берди. 8 Кейин Мардохай Хатахга яҳудийларни қириш тўғрисида Шушанда эълон қилинган фармондан бир нусхасини бериб: “Эстерга буни кўрсат, у ҳамма нарсани тушуниб олсин”, деди. “Эстер шоҳ ҳузурига кириб, ўз халқига раҳм этишини илтижо қилиб сўрасин”, деб тайинлади.
9 Хатах қайтиб келиб, Мардохайнинг гапларини Эстерга айтиб берди. 10 Эстер: “Мардохайга ушбу гапларни етказ”, деб Хатахни яна жўнатди: 11 “Шоҳ саройида ҳамма хизмат қилаётганлар ва шоҳнинг қўли остидаги вилоятлар халқи шуни биладиларки, кимки ички ҳовлига — шоҳ ҳузурига чақирилмасдан кирса, эркакми, аёлми, барибир, ҳукм битта — уни ўлим кутади. Шоҳ салтанатнинг олтин ҳассасини кимга томон узатсагина, ўша тирик қолади. Лекин ўттиз кундан буён шоҳ мени чақиргани йўқ.”
12 Эстернинг бу гапларини Мардохайга айтишгач, 13 у Эстерга шу жавобни етказишни сўради: “Саройда яшаганим учун яҳудийлардан ёлғиз ўзим омон қоламан, деб ўйламагин. 14 Агар шу дамларда сен сукут сақласанг, яҳудийларга бошқа жойдан нажот келади, улар озод бўладилар. Сен ва отанг хонадони эса ҳалок бўласизлар. Ким билсин, балки шунақа кунлар учун сен маликалик мартабасига эришгандирсан.”
15 Эстер ҳам Мардохайга қуйидагича жавоб жўнатди: 16 “Боринг, Шушандаги ҳамма яҳудийларни тўплаб, мен учун рўза тутинглар. Уч кечаю уч кундуз ҳеч нарса еманглар ҳам, ичманглар ҳам. Мен ҳам канизакларим билан рўза тутаман, сўнгра қонунга хилоф бўлса ҳам, шоҳ ҳузурига бораман. Майли, ўлсам, ўлай.”
17 Мардохай кетди ва Эстер нима буюрган бўлса, ҳаммасини қилди.
