2–BOB
Pavlusning Salonikada qilgan ishlari
1 Birodarlar, oʻzlaringiz bilasiz, sizlarning oldingizga kelganimiz behuda boʻlmadi. 2 Yana oʻzingizga maʼlumki, biz Filippi shahrida koʻp azob chekkandik, haqoratlarga uchragandik. Ammo koʻp qarshiliklarga qaramay, Xudoning Xushxabarini sizga aytdik , chunki Xudoning Oʻzi bizga jasorat bergan edi. 3 Biz sizlarga taʼlim berganimizda, bizda na xatolik, na nopok niyat, na biron hiyla bor edi. 4 Axir, Xudo Xushxabarni bizga ishonib topshirdi, uni yetkazish uchun bizni loyiq topdi. Shunday ekan, biz insonlarni mamnun qilaylik deb emas, balki yuraklarimizni tekshiradigan Xudoni mamnun qilaylik, deya taʼlim beramiz. 5 Oʻzlaringiz bilasiz, biz hech qachon tilyogʻlamalik qilmadik, tamagirlik niyatida gapirmadik. Xudoning Oʻzi bunga shohid. 6 Biz hech kimning — sizlarning ham, boshqalarning ham maqtoviga sazovor boʻlaylik deb, ish qilmadik.
7 Masihning havoriylari sifatida biz sizlarning oldingizga talablar qoʻyishimiz mumkin edi. Ammo biz sizlarga bolalarini ardoqlagan emizikli onaday mehribon boʻldik. 8 Sizlarga juda qattiq koʻngil bogʻlagan edik. Shuning uchun sizlarga Xudoning Xushxabarini aytibgina qolmadik, balki yuragimizdan ham joy berdik. Chunki sizlar bizga juda aziz boʻlib qolgandingiz. 9 Ey birodarlar, mashaqqat bilan mehnat qilganimiz yodingizda boʻlsa kerak. Sizlarga Xudoning Xushxabarini aytayotganimizda hech biringizga yuk boʻlmaylik, deya kechayu kunduz ishladik.
10 Siz — imonlilar bilan boʻlgan munosabatimizda qanday pokdil, solih va benuqson boʻlganimizga oʻzingiz ham, Xudo ham guvoh. 11 Yana oʻzingiz bilasizki, ota farzandiga qanday muomala qilsa, biz ham har biringizga shunday muomalada boʻldik. 12 Sizlarga dalda berdik, yupatdik. Xudoni mamnun qiladigan hayot kechiring, deb sizlarga yolvordik. Axir, U sizlarni Oʻz Shohligiga va ulugʻvorligiga chorlayapti. 13 Biz tinmay Xudoga shukur qilishimizning sababi ham shudir. Bizdan Xudoning kalomini eshitganingizda, buni inson soʻzi sifatida emas, balki Xudoning kalomi sifatida qabul qildingiz. Bu kalom haqiqatan Xudoning kalomidir. Siz, imonlilarda bu kalom oʻz taʼsirini koʻrsatyapti.
14 Ey birodarlar, sizlar Xudoning Iso Masihga tegishli boʻlgan Yahudiya oʻlkasidagi jamoatlariday boʻldingiz. Ular yahudiylardan qanday azob chekkan boʻlsalar, sizlar ham oʻz yurtdoshlaringiz tomonidan shunday azoblarga yoʻliqdingiz. 15-16 Yahudiylar paygʻambarlarni va Rabbimiz Isoni oʻldirishgan. Bizni ham quvgʻin qilishdi. Gʻayriyahudiylarga najot Xushxabarini yetkazishimizga ham toʻsqinlik qilyaptilar. Ular Xudoni mamnun qilmayaptilar, barcha insonlarga qarshi chiqyaptilar. Mana shu ishlari orqali yahudiylarning gunohlari avjiga chiqdi. Va nihoyat, Xudoning gʻazabi ularning boshiga tushdi.
Pavlus Salonika jamoatini borib koʻrish istagida
17 Ey birodarlar, endi biz dilimiz bilan boʻlmasa–da, vujudimiz bilan qisqa bir muddatga sizlardan ayrildik. Ammo sizlarni juda sogʻinib, diydoringizni koʻrishga jon–jahdimiz bilan harakat qildik. 18 Ha, biz qayta–qayta sizning oldingizga bormoqchi boʻldik. Ayniqsa men, Pavlus, borishni juda xohlagandim, lekin shayton bunga yoʻl qoʻymadi. 19 Axir, bizning umidimiz va quvonchimiz kim?! Rabbimiz Iso kelganda, Uning oldida faxr tojimiz sizlar emasmi?! 20 Ha, sizlar bizning sharafimiz va quvonchimizsiz!
2–БОБ
Павлуснинг Салоникада қилган ишлари
1 Биродарлар, ўзларингиз биласиз, сизларнинг олдингизга келганимиз беҳуда бўлмади. 2 Яна ўзингизга маълумки, биз Филиппи шаҳрида кўп азоб чеккандик, ҳақоратларга учрагандик. Аммо кўп қаршиликларга қарамай, Худонинг Хушхабарини сизга айтдик , чунки Худонинг Ўзи бизга жасорат берган эди. 3 Биз сизларга таълим берганимизда, бизда на хатолик, на нопок ният, на бирон ҳийла бор эди. 4 Ахир, Худо Хушхабарни бизга ишониб топширди, уни етказиш учун бизни лойиқ топди. Шундай экан, биз инсонларни мамнун қилайлик деб эмас, балки юракларимизни текширадиган Худони мамнун қилайлик, дея таълим берамиз. 5 Ўзларингиз биласиз, биз ҳеч қачон тилёғламалик қилмадик, тамагирлик ниятида гапирмадик. Худонинг Ўзи бунга шоҳид. 6 Биз ҳеч кимнинг — сизларнинг ҳам, бошқаларнинг ҳам мақтовига сазовор бўлайлик деб, иш қилмадик.
7 Масиҳнинг ҳаворийлари сифатида биз сизларнинг олдингизга талаблар қўйишимиз мумкин эди. Аммо биз сизларга болаларини ардоқлаган эмизикли онадай меҳрибон бўлдик. 8 Сизларга жуда қаттиқ кўнгил боғлаган эдик. Шунинг учун сизларга Худонинг Хушхабарини айтибгина қолмадик, балки юрагимиздан ҳам жой бердик. Чунки сизлар бизга жуда азиз бўлиб қолгандингиз. 9 Эй биродарлар, машаққат билан меҳнат қилганимиз ёдингизда бўлса керак. Сизларга Худонинг Хушхабарини айтаётганимизда ҳеч бирингизга юк бўлмайлик, дея кечаю кундуз ишладик.
10 Сиз — имонлилар билан бўлган муносабатимизда қандай покдил, солиҳ ва бенуқсон бўлганимизга ўзингиз ҳам, Худо ҳам гувоҳ. 11 Яна ўзингиз биласизки, ота фарзандига қандай муомала қилса, биз ҳам ҳар бирингизга шундай муомалада бўлдик. 12 Сизларга далда бердик, юпатдик. Худони мамнун қиладиган ҳаёт кечиринг, деб сизларга ёлвордик. Ахир, У сизларни Ўз Шоҳлигига ва улуғворлигига чорлаяпти. 13 Биз тинмай Худога шукур қилишимизнинг сабаби ҳам шудир. Биздан Худонинг каломини эшитганингизда, буни инсон сўзи сифатида эмас, балки Худонинг каломи сифатида қабул қилдингиз. Бу калом ҳақиқатан Худонинг каломидир. Сиз, имонлиларда бу калом ўз таъсирини кўрсатяпти.
14 Эй биродарлар, сизлар Худонинг Исо Масиҳга тегишли бўлган Яҳудия ўлкасидаги жамоатларидай бўлдингиз. Улар яҳудийлардан қандай азоб чеккан бўлсалар, сизлар ҳам ўз юртдошларингиз томонидан шундай азобларга йўлиқдингиз. 15-16 Яҳудийлар пайғамбарларни ва Раббимиз Исони ўлдиришган. Бизни ҳам қувғин қилишди. Ғайрияҳудийларга нажот Хушхабарини етказишимизга ҳам тўсқинлик қиляптилар. Улар Худони мамнун қилмаяптилар, барча инсонларга қарши чиқяптилар. Мана шу ишлари орқали яҳудийларнинг гуноҳлари авжига чиқди. Ва ниҳоят, Худонинг ғазаби уларнинг бошига тушди.
Павлус Салоника жамоатини бориб кўриш истагида
17 Эй биродарлар, энди биз дилимиз билан бўлмаса–да, вужудимиз билан қисқа бир муддатга сизлардан айрилдик. Аммо сизларни жуда соғиниб, дийдорингизни кўришга жон–жаҳдимиз билан ҳаракат қилдик. 18 Ҳа, биз қайта–қайта сизнинг олдингизга бормоқчи бўлдик. Айниқса мен, Павлус, боришни жуда хоҳлагандим, лекин шайтон бунга йўл қўймади. 19 Ахир, бизнинг умидимиз ва қувончимиз ким?! Раббимиз Исо келганда, Унинг олдида фахр тожимиз сизлар эмасми?! 20 Ҳа, сизлар бизнинг шарафимиз ва қувончимизсиз!
