28–BOB
Malta orolida
1 Biz qirgʻoqqa eson–omon yetib borganimizdan keyin, bildikki, bu orolning nomi Malta ekan. 2 Yerli aholi bizga gʻoyat doʻstona munosabatda boʻldi. Yomgʻir yogʻayotgani va sovuq boʻlgani uchun ular olov yoqib, hammamizni olov atrofiga taklif qildilar. 3 Pavlus shox–shabba yigʻib kelib, olov ustiga tashlayotganda, bir zaharli ilon issiqdan qochib, uning qoʻliga osilib qoldi. 4 Yerli aholi Pavlusning qoʻliga osilib qolgan ilonni koʻrib bir–birlariga: “Bu odam qotil boʻlsa kerak, u dengizdan qutulsa ham, Qasos xudosi unga yashashga imkon bermadi”, dedilar. 5 Ammo Pavlus ilonni olov ichiga silkitib otdi, oʻzi esa hech qanday zarar koʻrmadi. 6 Aholi, hozir bu odam shishib ketadi yoki birdan yiqilib oʻladi, deb kutardi. Ular uzoq kutdilar, lekin gʻayritabiiy ravishda unga hech narsa boʻlmaganini koʻrdilar. Endi odamlar fikrlarini oʻzgartirib: “U xudo ekan”, deb ayta boshladilar.
7 Oʻsha joyning yaqinida bir dala bor edi, bu dala orol boshligʻi Publiyusga tegishli ekan. Publiyus bizni uyiga olib ketib, uch kun mehmon qildi. 8 Uning otasi ichburugʻdan isitmalab, toʻshakda yotardi. Pavlus uning xonasiga borib, ibodat qildi, unga qoʻlini qoʻyib, shifo berdi. 9 Shu voqea yuz bergandan keyin, oroldagi hamma xasta odamlar Pavlusning oldiga kelib, shifo topdilar. 10 Ular bizga koʻp izzat–hurmat koʻrsatdilar. Joʻnab ketayotganimizda esa safarimiz uchun zarur oziq–ovqatlarni kemaga joylashtirdilar.
Maltadan Rimga
11 Uch oydan keyin Iskandariyadan kelgan kema bilan dengizga chiqdik. Kema “Egizak xudolar” deb atalardi. U orolda qishlab qolgan edi. 12 Biz Surakuz shahriga borib, u yerda uch kun turdik. 13 U yerdan suzib ketib, Regiumga keldik. Ertasi kuni janubdan shamol esa boshladi. Ikkinchi kun Puteol shahriga yetib keldik. 14 U yerda bir necha imonlilar bilan uchrashdik. Ular: “Biz bilan qolinglar”, deb iltimos qildilar.
Bir haftadan keyin biz Rimga ketdik. 15 Rimdagi imonlilar biz toʻgʻrimizda eshitib, bizni kutib olgani yoʻlga chiqishdi. Baʼzilari bilan Appiyus bozorida koʻrishdik, boshqa birlari bilan esa Uch mehmonxona degan joyda uchrashdik. Pavlus ularni koʻrib, Xudoga shukur aytdi va yanada dadillashdi. 16 Biz Rimga kelganimizdan keyin, Pavlusga bir askar kuzatuvida yolgʻiz yashashga ruxsat berildi.
Pavlusning Rimdagi faoliyati
17 Pavlus uch kundan keyin mahalliy yahudiylarning yoʻlboshchilarini chaqirdi. Ular yigʻilishgach, Pavlus dedi:
— Birodarlar! Men xalqimizga yoki ota–bobolarimiz odatlariga qarshi biron narsa qilmagan boʻlsam ham, meni Quddusda qamab, Rim amaldorlarining qoʻliga topshirishdi. 18 Ular meni tekshirib koʻrganlaridan keyin, meni ozod qilmoqchi boʻldilar, chunki oʻlimga loyiq biron ish qilmagan edim. 19 Ammo yahudiylar qarshilik qilganlaridan keyin, men Qaysarning hukmini talab qilishga majbur boʻldim. Men bu bilan oʻz xalqimni ayblamoqchi emasman. 20 Shu sababdan men sizlar bilan koʻrishib, suhbatlashishni istadim. Aslini olganda, men Isroilning umidi uchun zanjirband qilinganman.
21 Ular Pavlusga dedilar:
— Siz toʻgʻringizda Yahudiyadan bironta xat olmadik, bu yerga tashrif buyurgan birodarlarimizdan birontasi ham siz toʻgʻringizda biron xabar yoki hech qanday yomon gap aytmadi. 22 Ammo fikringizni oʻzingizdan eshitishni istardik, chunki bu mazhabga nisbatan har yerda qarshi gapirib yurganlarini biz bilamiz.
23 Ular Pavlus bilan bir kunni kelishib oldilar. Oʻsha kuni ular Pavlus turgan joyga bir talay odamni boshlab keldilar. Pavlus ertalabdan kechgacha ularga Xudoning Shohligi toʻgʻrisida tushuntirdi. Shuningdek, Musoning Tavrot kitobidan va Paygʻambarlar bitiklaridan Iso toʻgʻrisida ishonchli dalillar keltirdi. 24 Ulardan baʼzilari Pavlusning aytganlariga ishondilar, boshqalari esa umuman ishonmadilar. 25 Shunday qilib, ular oʻzaro bahslashdilar. Ular ketmoqchi boʻlib turganlarida Pavlus shunday dedi: “Muqaddas Ruh Ishayo paygʻambar orqali ota–bobolaringizga ushbu gapni toʻgʻri aytgan ekan:
26 «Bor, mana shu xalqqa ayt:
‘Sizlar tinglab turasiz–u, lekin hech tushunmaysiz,
Qarab turasiz–u, ammo hech anglab yetmaysiz.’
27 Zero, bu xalqning aqli oʻtmas boʻlib qoldi,
Quloqlari garang boʻldi,
Koʻzlarini yumib olishdi.
Aks holda, koʻzlari koʻrgan boʻlardi,
Aks holda, quloqlari eshitgan boʻlardi,
Aqllari anglagan boʻlardi,
Yana Menga qaytgan boʻlishardi,
Men ularga shifo bergan boʻlardim.»
28-29 Sizlarga shu maʼlum boʻlsinki, Xudoning najoti gʻayriyahudiylarga yuborilgan. Ular quloq soladilar .”
30 Pavlus ijaraga olgan uyida ikki yil yashadi va uni koʻrgani kelgan hammani qabul qildi. 31 U jasorat bilan Xudoning Shohligi haqida vaʼz aytib, Rabbimiz Iso Masih toʻgʻrisida taʼlim berdi. Hech kim unga buni taqiqlashga urinmadi.
28–БОБ
Мальта оролида
1 Биз қирғоққа эсон–омон етиб борганимиздан кейин, билдикки, бу оролнинг номи Мальта экан. 2 Ерли аҳоли бизга ғоят дўстона муносабатда бўлди. Ёмғир ёғаётгани ва совуқ бўлгани учун улар олов ёқиб, ҳаммамизни олов атрофига таклиф қилдилар. 3 Павлус шох–шабба йиғиб келиб, олов устига ташлаётганда, бир заҳарли илон иссиқдан қочиб, унинг қўлига осилиб қолди. 4 Ерли аҳоли Павлуснинг қўлига осилиб қолган илонни кўриб бир–бирларига: “Бу одам қотил бўлса керак, у денгиздан қутулса ҳам, Қасос худоси унга яшашга имкон бермади”, дедилар. 5 Аммо Павлус илонни олов ичига силкитиб отди, ўзи эса ҳеч қандай зарар кўрмади. 6 Аҳоли, ҳозир бу одам шишиб кетади ёки бирдан йиқилиб ўлади, деб кутарди. Улар узоқ кутдилар, лекин ғайритабиий равишда унга ҳеч нарса бўлмаганини кўрдилар. Энди одамлар фикрларини ўзгартириб: “У худо экан”, деб айта бошладилар.
7 Ўша жойнинг яқинида бир дала бор эди, бу дала орол бошлиғи Публиюсга тегишли экан. Публиюс бизни уйига олиб кетиб, уч кун меҳмон қилди. 8 Унинг отаси ичбуруғдан иситмалаб, тўшакда ётарди. Павлус унинг хонасига бориб, ибодат қилди, унга қўлини қўйиб, шифо берди. 9 Шу воқеа юз бергандан кейин, оролдаги ҳамма хаста одамлар Павлуснинг олдига келиб, шифо топдилар. 10 Улар бизга кўп иззат–ҳурмат кўрсатдилар. Жўнаб кетаётганимизда эса сафаримиз учун зарур озиқ–овқатларни кемага жойлаштирдилар.
Мальтадан Римга
11 Уч ойдан кейин Искандариядан келган кема билан денгизга чиқдик. Кема “Эгизак худолар” деб аталарди. У оролда қишлаб қолган эди. 12 Биз Суракуз шаҳрига бориб, у ерда уч кун турдик. 13 У ердан сузиб кетиб, Региумга келдик. Эртаси куни жанубдан шамол эса бошлади. Иккинчи кун Путеол шаҳрига етиб келдик. 14 У ерда бир неча имонлилар билан учрашдик. Улар: “Биз билан қолинглар”, деб илтимос қилдилар.
Бир ҳафтадан кейин биз Римга кетдик. 15 Римдаги имонлилар биз тўғримизда эшитиб, бизни кутиб олгани йўлга чиқишди. Баъзилари билан Аппиюс бозорида кўришдик, бошқа бирлари билан эса Уч меҳмонхона деган жойда учрашдик. Павлус уларни кўриб, Худога шукур айтди ва янада дадиллашди. 16 Биз Римга келганимиздан кейин, Павлусга бир аскар кузатувида ёлғиз яшашга рухсат берилди.
Павлуснинг Римдаги фаолияти
17 Павлус уч кундан кейин маҳаллий яҳудийларнинг йўлбошчиларини чақирди. Улар йиғилишгач, Павлус деди:
— Биродарлар! Мен халқимизга ёки ота–боболаримиз одатларига қарши бирон нарса қилмаган бўлсам ҳам, мени Қуддусда қамаб, Рим амалдорларининг қўлига топширишди. 18 Улар мени текшириб кўрганларидан кейин, мени озод қилмоқчи бўлдилар, чунки ўлимга лойиқ бирон иш қилмаган эдим. 19 Аммо яҳудийлар қаршилик қилганларидан кейин, мен Қайсарнинг ҳукмини талаб қилишга мажбур бўлдим. Мен бу билан ўз халқимни айбламоқчи эмасман. 20 Шу сабабдан мен сизлар билан кўришиб, суҳбатлашишни истадим. Аслини олганда, мен Исроилнинг умиди учун занжирбанд қилинганман.
21 Улар Павлусга дедилар:
— Сиз тўғрингизда Яҳудиядан биронта хат олмадик, бу ерга ташриф буюрган биродарларимиздан биронтаси ҳам сиз тўғрингизда бирон хабар ёки ҳеч қандай ёмон гап айтмади. 22 Аммо фикрингизни ўзингиздан эшитишни истардик, чунки бу мазҳабга нисбатан ҳар ерда қарши гапириб юрганларини биз биламиз.
23 Улар Павлус билан бир кунни келишиб олдилар. Ўша куни улар Павлус турган жойга бир талай одамни бошлаб келдилар. Павлус эрталабдан кечгача уларга Худонинг Шоҳлиги тўғрисида тушунтирди. Шунингдек, Мусонинг Таврот китобидан ва Пайғамбарлар битикларидан Исо тўғрисида ишончли далиллар келтирди. 24 Улардан баъзилари Павлуснинг айтганларига ишондилар, бошқалари эса умуман ишонмадилар. 25 Шундай қилиб, улар ўзаро баҳслашдилар. Улар кетмоқчи бўлиб турганларида Павлус шундай деди: “Муқаддас Руҳ Ишаё пайғамбар орқали ота–боболарингизга ушбу гапни тўғри айтган экан:
26 «Бор, мана шу халққа айт:
‘Сизлар тинглаб турасиз–у, лекин ҳеч тушунмайсиз,
Қараб турасиз–у, аммо ҳеч англаб етмайсиз.’
27 Зеро, бу халқнинг ақли ўтмас бўлиб қолди,
Қулоқлари гаранг бўлди,
Кўзларини юмиб олишди.
Акс ҳолда, кўзлари кўрган бўларди,
Акс ҳолда, қулоқлари эшитган бўларди,
Ақллари англаган бўларди,
Яна Менга қайтган бўлишарди,
Мен уларга шифо берган бўлардим.»
28-29 Сизларга шу маълум бўлсинки, Худонинг нажоти ғайрияҳудийларга юборилган. Улар қулоқ соладилар .”
30 Павлус ижарага олган уйида икки йил яшади ва уни кўргани келган ҳаммани қабул қилди. 31 У жасорат билан Худонинг Шоҳлиги ҳақида ваъз айтиб, Раббимиз Исо Масиҳ тўғрисида таълим берди. Ҳеч ким унга буни тақиқлашга уринмади.
