9–BOB
Avvalgi ahd davridagi diniy xizmat
1 Darvoqe, avvalgi ahd davrida sajdaga oid qonun–qoidalar va bu dunyoga mansub boʻlgan bir sajdagoh bor edi. 2 Bu sajdagoh Chodir boʻlib, ikki xonadan iborat edi. Birinchi xona Muqaddas xona deb atalardi. U yerda chiroqpoya, xontaxta va xontaxta ustida muqaddas nonlar bor edi. 3 Chodirning ichki pardasi orqasida Eng muqaddas xona deb atalgan yana bir xona bor edi. 4 Bu xonada tutatqi tutatiladigan oltin qurbongoh va har tomoni oltin bilan qoplangan Ahd sandigʻi turardi. Ahd sandigʻi ichida manna solingan oltin idish, Horunning gullagan hassasi va amrlar yozilgan ikkita tosh lavha bor edi . 5 Sandiqning qopqogʻi ustiga Xudo huzurining ramzi — qanotli karublar oʻrnatilgandi. Karublarning tepaga koʻtarilgan qanotlari qopqoqni berkitib turardi. Bularning hammasini hozir birma–bir aytishning mavridi emas.
6 Xullas, Chodir shu tarzda jihozlangan edi. Ruhoniylar har kuni Chodirning birinchi xonasiga kirib, oʻz xizmatlarini ado etardilar. 7 Chodirning ichki — Eng muqaddas xonasiga esa faqatgina oliy ruhoniy yilda bir martagina kirardi. U doim oʻzi bilan qurbonlik qonini olib kirardi. Bu qonni oʻzining va xalqning bilmasdan qilgan gunohlari uchun nazr qilardi. 8 Oʻrnatilgan oʻsha tartibga binoan, Muqaddas Ruh shuni koʻrsatyaptiki, Eng muqaddas xona xalq uchun yopiq. Chodirning birinchi xonasiga oid boʻlgan qoidalar hanuz kuchda ekan, samodagi Eng muqaddas xonaga ham hali yoʻl yopiq. 9 Bu qoidalar hozirgi zamon uchun ramzdir, ular shunday maʼnoni bildiradi: keltirilgan nazrlar va qurbonliklar Xudoga sajda qiluvchilarning vijdonini poklay olmaydi. 10 Bu nazrlaru qurbonliklar, shuningdek, yegulik, ichgulik va har xil poklanish marosimlariga oid udumlar inson tanasi bilan bogʻliq. Bular yangi tartib oʻrnatilguncha amal qilgan.
Masih — barkamol qurbonlik
11 Endi esa Masih kelgan xayr–barakalarning Oliy ruhoniysi boʻldi. U inson qoʻli bilan qurilmagan, bu dunyoga mansub boʻlmagan samodagi mukammal Chodirga kirdi. Yerdagi Chodirdan buyukroq boʻlgan samodagi bu Chodirdan oʻtib, 12 Eng muqaddas xonaga kirdi. Masih bu xonaga takalar va buqalarning qoni bilan emas, balki Oʻz qoni evaziga kirdi. U yerga bir marta kirib, bizni to abad gunohlardan ozod qildi. 13 Ilgarilari takalaru buqalarning qoni hamda kuydirilgan gʻunajinning kuli harom boʻlgan kishilarning ustiga sepilganda, ular jisman poklanardilar. Jonivorlarning qoni bilan shunday natijaga erishilgan boʻlsa, 14 Masihning qoni bilan bundan–da buyukroq natijaga erishsa boʻladi! Zero, Masih mangu Ruhning qudrati orqali Oʻzini benuqson qurbonlik sifatida Xudoga bagʻishladi. Uning toʻkilgan qoni vijdonimizni oʻlimga yetaklovchi ishlardan poklaydi, shunda biz barhayot Xudoga xizmat qila olamiz.
15 Ana shu sababdan Masih yangi ahdning vositachisi boʻldi. Endi daʼvat etilgan odamlar Xudoning vaʼda qilgan abadiy merosiga ega boʻla oladilar. Ular avvalgi ahd davrida berilgan Xudoning qonunini buzib, gunoh qilgan edilar. Masih esa ularni gunohlaridan xalos qilish uchun qurbon boʻldi. 16 Yangi ahdni goʻyo vasiyatga oʻxshatsa boʻladi. Qayerda vasiyat bor boʻlsa, vasiyat qilgan odamning oʻlimi tasdiqlanishi kerak. 17 Chunki vasiyat oʻlimdan keyingina kuchga kiradi . Vasiyat qiluvchi hali tirik ekan, vasiyatning hech bir taʼsiri yoʻq.
18 Shu bois avvalgi ahd ham toʻkilgan qon orqali kuchga kirgandi. 19 Boshida Muso Tavrotdagi hamma amrlarni butun xalqqa oʻqib berdi. Soʻng bir tutam issop va qirmizi ip yordamida buqalar va takalarning qoni bilan suvni Tavrot kitobiga va butun xalqning ustiga sepib, 20 dedi: “Shu qon Egamizning sizlar bilan qilgan ahdini tasdiqlaydi.” 21 Shuningdek, Muso Muqaddas chodir ustiga va sajda marosimlarida ishlatiladigan barcha ashyolar ustiga qon sepdi. 22 Darhaqiqat, Musoning qonuni boʻyicha deyarli hamma narsa qon bilan poklanadi, toʻkilgan qon orqaligina gunohlar kechiriladi.
23 Shu sababdan samoviy Chodirning aksi boʻlgan bu Chodir va undagi hamma ashyolar hayvonlarning qoni bilan poklanishi kerak edi. Ammo samoviy narsalar bundan aʼloroq qurbonliklarni talab qiladi! 24 Ana shu maqsadda Masih bizlar uchun Xudoning huzurida hozir boʻldi. U haqiqiy Chodirning soyasigina boʻlgan bu dunyodagi Chodirning Eng muqaddas xonasiga emas, balki inson qoʻli bilan qurilmagan samoviy Chodirga kirdi. 25 Levi naslidan boʻlgan oliy ruhoniylar har yili Eng muqaddas xonaga kirib, hayvonlarning qonini nazr qiladilar. Masih esa Oʻzini qayta–qayta qurbonlik qilmadi. 26 Agar Masih har yili Oʻzini qurbonlik qilganda edi, dunyo yaratilgandan beri U qayta–qayta azob chekkan boʻlardi. Buning oʻrniga U mana shu oxirgi zamonda odamlarning gunohlarini yuvish uchun bir martagina olamga kelib, Oʻzini qurbon qildi. 27 Inson zoti bir marta oʻladi, soʻng Xudo tomonidan hukm qilinadi. 28 Shu singari, Masih ham koʻplarning gunohlarini Oʻz boʻyniga olish uchun bir marta qurbon boʻlib, oʻldi. Bu dunyoga U qaytib keladi. Bu safar U gunohlarni yuvish uchun emas, balki Uni intizorlik bilan kutayotgan odamlarga najot berish uchun keladi.
9–БОБ
Аввалги аҳд давридаги диний хизмат
1 Дарвоқе, аввалги аҳд даврида саждага оид қонун–қоидалар ва бу дунёга мансуб бўлган бир саждагоҳ бор эди. 2 Бу саждагоҳ Чодир бўлиб, икки хонадан иборат эди. Биринчи хона Муқаддас хона деб аталарди. У ерда чироқпоя, хонтахта ва хонтахта устида муқаддас нонлар бор эди. 3 Чодирнинг ички пардаси орқасида Энг муқаддас хона деб аталган яна бир хона бор эди. 4 Бу хонада тутатқи тутатиладиган олтин қурбонгоҳ ва ҳар томони олтин билан қопланган Аҳд сандиғи турарди. Аҳд сандиғи ичида манна солинган олтин идиш, Ҳоруннинг гуллаган ҳассаси ва амрлар ёзилган иккита тош лавҳа бор эди . 5 Сандиқнинг қопқоғи устига Худо ҳузурининг рамзи — қанотли карублар ўрнатилганди. Карубларнинг тепага кўтарилган қанотлари қопқоқни беркитиб турарди. Буларнинг ҳаммасини ҳозир бирма–бир айтишнинг мавриди эмас.
6 Хуллас, Чодир шу тарзда жиҳозланган эди. Руҳонийлар ҳар куни Чодирнинг биринчи хонасига кириб, ўз хизматларини адо этардилар. 7 Чодирнинг ички — Энг муқаддас хонасига эса фақатгина олий руҳоний йилда бир мартагина кирарди. У доим ўзи билан қурбонлик қонини олиб кирарди. Бу қонни ўзининг ва халқнинг билмасдан қилган гуноҳлари учун назр қиларди. 8 Ўрнатилган ўша тартибга биноан, Муқаддас Руҳ шуни кўрсатяптики, Энг муқаддас хона халқ учун ёпиқ. Чодирнинг биринчи хонасига оид бўлган қоидалар ҳануз кучда экан, самодаги Энг муқаддас хонага ҳам ҳали йўл ёпиқ. 9 Бу қоидалар ҳозирги замон учун рамздир, улар шундай маънони билдиради: келтирилган назрлар ва қурбонликлар Худога сажда қилувчиларнинг виждонини поклай олмайди. 10 Бу назрлару қурбонликлар, шунингдек, егулик, ичгулик ва ҳар хил покланиш маросимларига оид удумлар инсон танаси билан боғлиқ. Булар янги тартиб ўрнатилгунча амал қилган.
Масиҳ — баркамол қурбонлик
11 Энди эса Масиҳ келган хайр–баракаларнинг Олий руҳонийси бўлди. У инсон қўли билан қурилмаган, бу дунёга мансуб бўлмаган самодаги мукаммал Чодирга кирди. Ердаги Чодирдан буюкроқ бўлган самодаги бу Чодирдан ўтиб, 12 Энг муқаддас хонага кирди. Масиҳ бу хонага такалар ва буқаларнинг қони билан эмас, балки Ўз қони эвазига кирди. У ерга бир марта кириб, бизни то абад гуноҳлардан озод қилди. 13 Илгарилари такалару буқаларнинг қони ҳамда куйдирилган ғунажиннинг кули ҳаром бўлган кишиларнинг устига сепилганда, улар жисман покланардилар. Жониворларнинг қони билан шундай натижага эришилган бўлса, 14 Масиҳнинг қони билан бундан–да буюкроқ натижага эришса бўлади! Зеро, Масиҳ мангу Руҳнинг қудрати орқали Ўзини бенуқсон қурбонлик сифатида Худога бағишлади. Унинг тўкилган қони виждонимизни ўлимга етакловчи ишлардан поклайди, шунда биз барҳаёт Худога хизмат қила оламиз.
15 Ана шу сабабдан Масиҳ янги аҳднинг воситачиси бўлди. Энди даъват этилган одамлар Худонинг ваъда қилган абадий меросига эга бўла оладилар. Улар аввалги аҳд даврида берилган Худонинг қонунини бузиб, гуноҳ қилган эдилар. Масиҳ эса уларни гуноҳларидан халос қилиш учун қурбон бўлди. 16 Янги аҳдни гўё васиятга ўхшатса бўлади. Қаерда васият бор бўлса, васият қилган одамнинг ўлими тасдиқланиши керак. 17 Чунки васият ўлимдан кейингина кучга киради . Васият қилувчи ҳали тирик экан, васиятнинг ҳеч бир таъсири йўқ.
18 Шу боис аввалги аҳд ҳам тўкилган қон орқали кучга кирганди. 19 Бошида Мусо Тавротдаги ҳамма амрларни бутун халққа ўқиб берди. Сўнг бир тутам иссоп ва қирмизи ип ёрдамида буқалар ва такаларнинг қони билан сувни Таврот китобига ва бутун халқнинг устига сепиб, 20 деди: “Шу қон Эгамизнинг сизлар билан қилган аҳдини тасдиқлайди.” 21 Шунингдек, Мусо Муқаддас чодир устига ва сажда маросимларида ишлатиладиган барча ашёлар устига қон сепди. 22 Дарҳақиқат, Мусонинг қонуни бўйича деярли ҳамма нарса қон билан покланади, тўкилган қон орқалигина гуноҳлар кечирилади.
23 Шу сабабдан самовий Чодирнинг акси бўлган бу Чодир ва ундаги ҳамма ашёлар ҳайвонларнинг қони билан покланиши керак эди. Аммо самовий нарсалар бундан аълороқ қурбонликларни талаб қилади! 24 Ана шу мақсадда Масиҳ бизлар учун Худонинг ҳузурида ҳозир бўлди. У ҳақиқий Чодирнинг соясигина бўлган бу дунёдаги Чодирнинг Энг муқаддас хонасига эмас, балки инсон қўли билан қурилмаган самовий Чодирга кирди. 25 Леви наслидан бўлган олий руҳонийлар ҳар йили Энг муқаддас хонага кириб, ҳайвонларнинг қонини назр қиладилар. Масиҳ эса Ўзини қайта–қайта қурбонлик қилмади. 26 Агар Масиҳ ҳар йили Ўзини қурбонлик қилганда эди, дунё яратилгандан бери У қайта–қайта азоб чеккан бўларди. Бунинг ўрнига У мана шу охирги замонда одамларнинг гуноҳларини ювиш учун бир мартагина оламга келиб, Ўзини қурбон қилди. 27 Инсон зоти бир марта ўлади, сўнг Худо томонидан ҳукм қилинади. 28 Шу сингари, Масиҳ ҳам кўпларнинг гуноҳларини Ўз бўйнига олиш учун бир марта қурбон бўлиб, ўлди. Бу дунёга У қайтиб келади. Бу сафар У гуноҳларни ювиш учун эмас, балки Уни интизорлик билан кутаётган одамларга нажот бериш учун келади.
