31–BOB
Misrning kuchiga ishonma
1 Misrdan yordam soʻrab borganlarning holiga voy!
Ular chopqir otlariga ishonadilar,
Jang aravalarining koʻpligiyu
Kuchli otliqlarga umid bogʻlaydilar.
Isroil xalqining Muqaddas Xudosiga esa
Nazar ham tashlamaydilar,
Egamizga yuz burmaydilar.
2 Dono Egamizning gapiga ular kirmaydilar.
Egamiz fosiqlarning xonadoniga qarshi qoʻzgʻaladi,
Badkirdorlarga yordam berganlarga qarshi turadi.
Ularning boshiga kulfat keltiradi,
Aytgan soʻzlarini U qaytib olmaydi.
3 Misrliklar Xudo emas, insonlardir,
Ularning otlari ruh emas, tanadir.
Egamiz ularga qarshi qoʻl koʻtarganda,
Madadkor qoqiladi,
Madadga zor yiqiladi.
Ikkovi birgalikda halok boʻladi.
4 Ha, Egam menga aytmoqda:
“Kuchli sher qoʻyni boʻgʻizlaganda,
Choʻponlar shovqin–suroniga eʼtibor bermas,
Ularga hatto nazar ham tashlamas.
Shu singari, Men, Sarvari Olam,
Sion togʻida — oʻsha tepalikda
Jang qilishga kelaman.
5 Oʻz ini ustida uchayotgan qush kabi,
Men, Sarvari Olam, Quddusni qoʻriqlayman.
Men Quddusni qoʻriqlab, ozod qilaman,
Himoya qilib, najot beraman.”
6 Ey Isroil xalqi! Garchi sizlar shu qadar fosiq isyonchi boʻlsangiz ham, endi Egamizga qayting! 7 Ha, oʻsha kuni har biringiz oltin butlar va kumush tasvirlarni rad etasiz. Ularni gunohkor qoʻllaringiz bilan yasagan edingiz.
8 Ossuriya vayron boʻladi, ammo insonning qilichidan emas.
Xudoning qilichi Ossuriyaliklarni uradi.
Ossuriyaliklar vahimaga tushib qochadilar.
Kuchli, yosh yigitlarini qul qilib olib ketadilar.
9 Ossuriyaning suyangan qoyasi vahima ichida qochadi,
Lashkarboshilari jangovar bayroqdan qoʻrqib, qochib ketadi.
Ha, Egamizning alangasi Quddusda,
Uning oʻchogʻi Siondadir.
Egamizning kalomi shudir.
31–БОБ
Мисрнинг кучига ишонма
1 Мисрдан ёрдам сўраб борганларнинг ҳолига вой!
Улар чопқир отларига ишонадилар,
Жанг араваларининг кўплигию
Кучли отлиқларга умид боғлайдилар.
Исроил халқининг Муқаддас Худосига эса
Назар ҳам ташламайдилар,
Эгамизга юз бурмайдилар.
2 Доно Эгамизнинг гапига улар кирмайдилар.
Эгамиз фосиқларнинг хонадонига қарши қўзғалади,
Бадкирдорларга ёрдам берганларга қарши туради.
Уларнинг бошига кулфат келтиради,
Айтган сўзларини У қайтиб олмайди.
3 Мисрликлар Худо эмас, инсонлардир,
Уларнинг отлари руҳ эмас, танадир.
Эгамиз уларга қарши қўл кўтарганда,
Мададкор қоқилади,
Мададга зор йиқилади.
Иккови биргаликда ҳалок бўлади.
4 Ҳа, Эгам менга айтмоқда:
“Кучли шер қўйни бўғизлаганда,
Чўпонлар шовқин–суронига эътибор бермас,
Уларга ҳатто назар ҳам ташламас.
Шу сингари, Мен, Сарвари Олам,
Сион тоғида — ўша тепаликда
Жанг қилишга келаман.
5 Ўз ини устида учаётган қуш каби,
Мен, Сарвари Олам, Қуддусни қўриқлайман.
Мен Қуддусни қўриқлаб, озод қиламан,
Ҳимоя қилиб, нажот бераман.”
6 Эй Исроил халқи! Гарчи сизлар шу қадар фосиқ исёнчи бўлсангиз ҳам, энди Эгамизга қайтинг! 7 Ҳа, ўша куни ҳар бирингиз олтин бутлар ва кумуш тасвирларни рад этасиз. Уларни гуноҳкор қўлларингиз билан ясаган эдингиз.
8 Оссурия вайрон бўлади, аммо инсоннинг қиличидан эмас.
Худонинг қиличи Оссурияликларни уради.
Оссурияликлар ваҳимага тушиб қочадилар.
Кучли, ёш йигитларини қул қилиб олиб кетадилар.
9 Оссуриянинг суянган қояси ваҳима ичида қочади,
Лашкарбошилари жанговар байроқдан қўрқиб, қочиб кетади.
Ҳа, Эгамизнинг алангаси Қуддусда,
Унинг ўчоғи Сиондадир.
Эгамизнинг каломи шудир.