15–BOB
Muso va Maryamning gʻalaba qoʻshigʻi
1 Shundan keyin Muso va Isroil xalqi Egamizga quyidagi qoʻshiqni kuyladi:
“Egamizni madh etib kuylayman. U buyuk gʻalaba keltirdi.
Otlarni, aravakashlarni dengizga uloqtirdi.
2 Egamiz mening kuch–qudratimdir .
U mening qutqaruvchimdir.
U mening Xudoyimdir, men Uni olqishlayman,
Otamning Xudosidir, men Uni ulugʻlayman.
3 Ha, U jangchidir, U Egamizdir .
4 Firʼavnning lashkarini, jang aravalarini Egamiz dengizga uloqtirdi.
Uning sara lashkarboshilarini Qizil dengizga choʻktirdi.
5 Dengiz qaʼri ularni koʻmdi.
Ular tosh singari tubsizlikka tushib ketdilar.
6 Ey Egamiz, Sening qudrating azimdir.
Ey Egamiz, Sening oʻng qoʻling dushmanni rosa ezdi.
7 Sen buyuk gʻalaba qozonding.
Dushmanlaringni yiqitib,
Ularga gʻazabingni sochgan eding,
Gʻazabing ularni xas–choʻp singari yondirib tashladi.
8 Qahrli nafasingdan suv bir joyga yigʻilib,
Devor kabi tik turib qoldi,
Dengizning qaʼri qattiq yer boʻlib qoldi.
9 Shunda dushman gerdayib aytdi:
«Orqalaridan tushaman, quvib yetaman.
Oʻljani baham koʻraman. Bulardan koʻnglim qoniqadi.
Qilichimni yalangʻochlab, ularni yana qul qilaman.»
10 Qahrli nafasingdan dengiz ularni koʻmib yubordi.
Ular bahaybat suvda qoʻrgʻoshinday gʻarq boʻldilar.
11 Xudolar orasida Senga oʻxshagani bormi, ey Egamiz?!
Kim Senga oʻxshar?!
Muqaddasliging bilan ulugʻvorsan Sen,
Qoʻrqinchli ishlaring bilan hamdu sanoga ilhomlantirasan,
Sen ajoyibotlar koʻrsatasan.
12 Sen oʻng qoʻlingni uzatgan eding,
Gʻanimlarni yer yutdi.
13 Oʻzing qutqargan oʻsha xalqni Sen sodiq sevging bilan olib borasan.
Muqaddas makoningga qudrating bilan ularni yetaklab borasan.
14 Xalqlar eshitib buni, titrashadi:
Filist xalqi vahimaga tushib qoladi.
15 Edom urugʻboshilari qoʻrquvga tushadi–ku,
Moʻab beklarini titroq bosadi–ku!
Kanʼondagi xalqlar umidsizlikka tushadi–ku!
16 Ularni qoʻrquv va dahshat qamrab olar.
Ey Egamiz, Sening xalqing oʻtib ketguncha,
Oʻzing ega boʻlgan bu xalq oʻtib ketguncha,
Ular bilaging kuchi oldida toshday qotib qoladi.
17 Xalqingni Oʻz togʻingga olib kelasan,
Ularni joylashtirasan uying uchun tanlagan yerga, ey Egamiz!
Qoʻllaring oʻrnatgan muqaddas maskaningga
Olib kirib joylashtirasan, ey Rabbiy!
18 Egamiz abadulabad shoh boʻlib hukmronlik qiladi.”
19 Firʼavnning otlari, aravakashlari va jang aravalari dengiz oʻrtasiga tushdi. Shunda Egamiz ularning ustiga dengiz suvlarini qaytarib olib keldi. Isroil xalqi esa dengiz oʻrtasidagi quruq yerdan oʻtib ketdi. Shu bois Muso va xalq qoʻshiq kuyladi.
20 Horunning opasi Maryam paygʻambar childirmani qoʻliga oldi. Hamma ayollar unga ergashib, childirmalarini qoʻllariga olib, oʻynadilar. 21 Maryam quyidagi naqoratni kuylab, ularga boshchilik qildi:
“Egamizni madh etib kuylang. U buyuk gʻalaba keltirdi.
Otlarni, aravakashlarni dengizga uloqtirdi.”
Taxir suv
22 Muso Isroil xalqini Qizil dengizdan boshlab chiqqandan keyin, ular Shur sahrosiga bordilar. Ular sahroda uch kun yursalar ham, suv topa olmadilar. 23 Undan keyin Maroga bordilar. Ammo Maroning suvi taxir boʻlgani uchun icholmadilar. Shuning uchun ham u yerga Maro deb nom berilgan edi. 24 Xalq esa: “Endi nima ichamiz?” deb Musoga mingʻirlab nolidi. 25 Muso esa Egamizga iltijo qilgan edi, Egamiz Musoga bir choʻpni koʻrsatdi. Muso choʻpni olib suvga tashlagan edi, suv ichishga yaroqli boʻlib qoldi. Shunday qilib, oʻsha yerda Egamiz Isroil xalqini sinadi. Egamiz ularga yashash qonun–qoidasini berdi. 26 U Isroil xalqiga shunday dedi: “Agar Men, Egangiz Xudoga hushyor boʻlib quloq solsangiz, Mening oldimda toʻgʻri ishlar qilsangiz, amrlarimga itoat etsangiz, hamma qonunlarimga rioya qilsangiz, oʻshanda Men Misrliklarni duchor qilgan xastaliklarning birortasiga ham sizlarni duchor qilmayman. Sizlarga shifo beradigan Egangiz Menman.”
27 Shundan soʻng Isroil xalqi Ilim degan joyga keldi. U yerda oʻn ikkita buloq, yetmishta palma daraxti bor edi. Ular buloq boʻyida qarorgoh qurdilar.
15–БОБ
Мусо ва Марямнинг ғалаба қўшиғи
1 Шундан кейин Мусо ва Исроил халқи Эгамизга қуйидаги қўшиқни куйлади:
“Эгамизни мадҳ этиб куйлайман. У буюк ғалаба келтирди.
Отларни, аравакашларни денгизга улоқтирди.
2 Эгамиз менинг куч–қудратимдир .
У менинг қутқарувчимдир.
У менинг Худойимдир, мен Уни олқишлайман,
Отамнинг Худосидир, мен Уни улуғлайман.
3 Ҳа, У жангчидир, У Эгамиздир .
4 Фиръавннинг лашкарини, жанг араваларини Эгамиз денгизга улоқтирди.
Унинг сара лашкарбошиларини Қизил денгизга чўктирди.
5 Денгиз қаъри уларни кўмди.
Улар тош сингари тубсизликка тушиб кетдилар.
6 Эй Эгамиз, Сенинг қудратинг азимдир.
Эй Эгамиз, Сенинг ўнг қўлинг душманни роса эзди.
7 Сен буюк ғалаба қозондинг.
Душманларингни йиқитиб,
Уларга ғазабингни сочган эдинг,
Ғазабинг уларни хас–чўп сингари ёндириб ташлади.
8 Қаҳрли нафасингдан сув бир жойга йиғилиб,
Девор каби тик туриб қолди,
Денгизнинг қаъри қаттиқ ер бўлиб қолди.
9 Шунда душман гердайиб айтди:
«Орқаларидан тушаман, қувиб етаман.
Ўлжани баҳам кўраман. Булардан кўнглим қониқади.
Қиличимни яланғочлаб, уларни яна қул қиламан.»
10 Қаҳрли нафасингдан денгиз уларни кўмиб юборди.
Улар баҳайбат сувда қўрғошиндай ғарқ бўлдилар.
11 Худолар орасида Сенга ўхшагани борми, эй Эгамиз?!
Ким Сенга ўхшар?!
Муқаддаслигинг билан улуғворсан Сен,
Қўрқинчли ишларинг билан ҳамду санога илҳомлантирасан,
Сен ажойиботлар кўрсатасан.
12 Сен ўнг қўлингни узатган эдинг,
Ғанимларни ер ютди.
13 Ўзинг қутқарган ўша халқни Сен содиқ севгинг билан олиб борасан.
Муқаддас маконингга қудратинг билан уларни етаклаб борасан.
14 Халқлар эшитиб буни, титрашади:
Филист халқи ваҳимага тушиб қолади.
15 Эдом уруғбошилари қўрқувга тушади–ку,
Мўаб бекларини титроқ босади–ку!
Канъондаги халқлар умидсизликка тушади–ку!
16 Уларни қўрқув ва даҳшат қамраб олар.
Эй Эгамиз, Сенинг халқинг ўтиб кетгунча,
Ўзинг эга бўлган бу халқ ўтиб кетгунча,
Улар билагинг кучи олдида тошдай қотиб қолади.
17 Халқингни Ўз тоғингга олиб келасан,
Уларни жойлаштирасан уйинг учун танлаган ерга, эй Эгамиз!
Қўлларинг ўрнатган муқаддас масканингга
Олиб кириб жойлаштирасан, эй Раббий!
18 Эгамиз абадулабад шоҳ бўлиб ҳукмронлик қилади.”
19 Фиръавннинг отлари, аравакашлари ва жанг аравалари денгиз ўртасига тушди. Шунда Эгамиз уларнинг устига денгиз сувларини қайтариб олиб келди. Исроил халқи эса денгиз ўртасидаги қуруқ ердан ўтиб кетди. Шу боис Мусо ва халқ қўшиқ куйлади.
20 Ҳоруннинг опаси Марям пайғамбар чилдирмани қўлига олди. Ҳамма аёллар унга эргашиб, чилдирмаларини қўлларига олиб, ўйнадилар. 21 Марям қуйидаги нақоратни куйлаб, уларга бошчилик қилди:
“Эгамизни мадҳ этиб куйланг. У буюк ғалаба келтирди.
Отларни, аравакашларни денгизга улоқтирди.”
Тахир сув
22 Мусо Исроил халқини Қизил денгиздан бошлаб чиққандан кейин, улар Шур саҳросига бордилар. Улар саҳрода уч кун юрсалар ҳам, сув топа олмадилар. 23 Ундан кейин Марога бордилар. Аммо Маронинг суви тахир бўлгани учун ичолмадилар. Шунинг учун ҳам у ерга Маро деб ном берилган эди. 24 Халқ эса: “Энди нима ичамиз?” деб Мусога минғирлаб нолиди. 25 Мусо эса Эгамизга илтижо қилган эди, Эгамиз Мусога бир чўпни кўрсатди. Мусо чўпни олиб сувга ташлаган эди, сув ичишга яроқли бўлиб қолди. Шундай қилиб, ўша ерда Эгамиз Исроил халқини синади. Эгамиз уларга яшаш қонун–қоидасини берди. 26 У Исроил халқига шундай деди: “Агар Мен, Эгангиз Худога ҳушёр бўлиб қулоқ солсангиз, Менинг олдимда тўғри ишлар қилсангиз, амрларимга итоат этсангиз, ҳамма қонунларимга риоя қилсангиз, ўшанда Мен Мисрликларни дучор қилган хасталикларнинг бирортасига ҳам сизларни дучор қилмайман. Сизларга шифо берадиган Эгангиз Менман.”
27 Шундан сўнг Исроил халқи Илим деган жойга келди. У ерда ўн иккита булоқ, етмишта пальма дарахти бор эди. Улар булоқ бўйида қароргоҳ қурдилар.
