16–BOB
Shimshoʻn Gʻazoda
1 Bir kuni Shimshoʻn Filistlarning shahri Gʻazoga bordi. U yerda bir fohisha ayolni koʻrib uning oldiga kirdi. 2 Gʻazoliklar Shimshoʻn kelganini bilgach, oʻsha joyni oʻrab olishdi. Ularning baʼzilari shahar darvozasida yashirinib, kechasi bilan uni poylab turishdi. Ular tun boʻyi pisib, “Qani, tong yorishguncha kutib turaylik–chi, keyin uni oʻldiramiz”, deb oʻylayotgan edilar. 3 Shimshoʻn esa fohishanikida faqatgina yarim kechagacha boʻldi. U tun yarmida turib, shahar darvozasini yondorlari bilan sugʻurib oldi–da, barcha tambalari bilan yelkasiga ortib, Xevron roʻparasidagi tepalikning ustiga olib chiqdi.
Shimshoʻn va Dalila
4 Koʻp oʻtmay Shimshoʻn Soʻrax vodiysida yashaydigan Dalila ismli bir juvonni yaxshi koʻrib qoldi. 5 Filist beklari juvonning oldiga kelib, shunday dedilar: “Shimshoʻn bunday buyuk kuchni qayerdan olarkan? Uni bogʻlab boʻysundirish yoʻlini biz uchun bilib bersang, har birimiz senga 1100 boʻlakdan kumush beramiz.”
6 Bir kuni Dalila Shimshoʻnga yalinib:
— Iltimos, buyuk kuchingiz sirini menga aytib bering, — dedi. — Qanday qilib sizni bogʻlab, boʻysundirib boʻladi?
7 Shimshoʻn unga shunday javob berdi:
— Agar meni yettita yangi, qurib ulgurmagan kamon ipi bilan bogʻlab tashlashsa, men el qatori kuchsiz boʻlib qolaman.
8 Shunda Filist beklari juvonga yettita yangi, hali qurib ulgurmagan kamon ipini keltirdilar. Dalila iplar bilan Shimshoʻnni bogʻlab qoʻydi. 9 Shu payt ichkari xonada bir nechta odam poylab turar edi. Juvon Shimshoʻnga qarab:
— Shimshoʻn! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi.
Ammo olov ipak tolalarini qanday yoʻq qilsa, Shimshoʻn ham kamon iplarini xuddi shunday uzib tashladi. Shimshoʻnning siri sirligicha qoldi.
10 — Siz meni aldab ahmoq qildingiz, — dedi unga Dalila. — Iltimos, sizni qanday qilib bogʻlash kerakligini menga ayta qoling.
11 — Agar meni yangi, ishlatilmagan arqonlar bilan bogʻlashsa, men el qatori kuchsiz boʻlib qolaman, — dedi Shimshoʻn.
12 Shunda Dalila yangi arqonlarni oldi–da, uni bogʻlab:
— Shimshoʻn! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi, odamlar esa ichkari xonada poylab turishar edi.
Ammo Shimshoʻn qoʻllaridagi arqonlarni ipni uzganday uzib tashladi.
13 — Shu paytgacha meni aldab, ahmoq qilib keldingiz! — dedi Dalila. — Menga ayting–chi, sizni qanday qilib bogʻlab tashlasa boʻladi?
— Agar sochimning yettita tutamini dastgohdagi matoga qoʻshib toʻqib, moki yordamida yaxshilab mahkamlab qoʻysang, men el qatori kuchsiz boʻlib qolaman, — dedi Shimshoʻn.
14 Shimshoʻn uxlab yotganda, Dalila uning yetti tutam sochini dastgohdagi matoga qoʻshib toʻqidi–da , moki yordamida yaxshilab mahkamlab qoʻydi. Keyin esa:
— Shimshoʻn! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi.
Shimshoʻn uxlab yotgan joyida sakrab turdi–da, mokini uloqtirib, matoni dastgohi bilan sochidan yulqib tashladi.
15 Dalila unga dedi:
— Dilingiz mendan yiroq ekan, qanday qilib menga: “Seni sevaman”, deysiz?! Siz meni uch marta aldadingiz, kuchingiz sirini menga aytmadingiz.
16 Dalila har kuni yalinaverib, Shimshoʻnning quloq–miyasini yedi. Bundan bezor boʻlgan 17 Shimshoʻn butun sirini aytib berdi:
— Biron marta ham ustara boshimga tegmagan. Chunki onamning qornidayoq Xudoga nazr qilinganman . Agar sochimni oldirsam, kuchim yoʻq boʻladi va men el qatori kuchsiz boʻlib qolaman.
18 Dalila Shimshoʻn unga butun sirini oshkor qilganini fahmlagach, Filist beklariga xabar joʻnatib dedi: “Bu safar yana bir bor kelib ketinglar, chunki u menga butun sirini oshkor qildi.” Shunda Filistlar Dalilaga vaʼda qilgan pullarini olib, uning oldiga bordilar. 19 Dalila Shimshoʻnni tizzasida uxlatib qoʻydi–da, bir odamni chaqirib uning yetti tutam sochini qirqtirib tashladi. Shimshoʻn zaiflashib, kuchdan qoldi. 20 Dalila esa:
— Shimshoʻn! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi.
Shimshoʻn uyqudan turib, har safargidek oʻzimni xalos qilaman, deb oʻyladi. Ammo Egamiz uni tark etgan edi, Shimshoʻn esa bundan bexabar edi. 21 Filistlar uni qoʻlga olib, koʻzlarini oʻyib tashlashdi. Soʻng Gʻazoga olib ketib, zanjirband qilishdi. Shimshoʻn zindondagi tegirmon toshini yurgizib, gʻalla yanchar edi. 22 Shimshoʻnning sochlari yana oʻsa boshladi.
Shimshoʻnning oʻlimi
23 Bayramga yigʻilgan Filist beklari: “Xudoyimiz Doʻgʻon dushmanimiz Shimshoʻnning ustidan bizga gʻalaba berdi!” deya shodu xurramlik bilan xudosiga koʻp qurbonliklar keltirdilar. 24 Xalq Shimshoʻnni koʻrgach: “Yurtimizni xarob qilgan, talay sipohlarimizni oʻldirgan dushmanni xudoyimiz qoʻlimizga berdi”, deya xudosiga hamdu sanolar ayta boshladi. 25 Mast, vaqti chogʻ boʻlgan odamlar: “Shimshoʻnni keltiringlar, biz uchun bir oʻynab bersin!” deb baqira boshladilar. Shimshoʻnni zindondan keltirishdi, odamlar uni tomosha qilsin deb, ustunlar oʻrtasiga turgʻizib qoʻyishdi. 26 Shimshoʻn uni yetaklab kelgan yigitga dedi: “Binoni koʻtarib turgan ustunlarni paypaslab koʻray. Ularga suyanib olmoqchiman.” 27 Uy erkagu ayol bilan toʻlgan, hamma Filist beklari oʻsha yerda edi. Tomning ustidagi ochiq ayvonda uch mingga yaqin odam Shimshoʻnni tomosha qilayotgan edi.
28 Shimshoʻn Egamizga iltijo qilib, dedi: “Yo Egam Rabbiy, meni esla. Ey Xudo, yana bir bor menga kuch ber, men Filistlardan ikki koʻzim uchun yoppasiga oʻch olay.” 29 Shimshoʻn uyni koʻtarib turgan oʻrtadagi ikki ustun orasida turgan edi. U oʻng qoʻlini biriga, chap qoʻlini ikkinchisiga qoʻydi–da, tirandi. 30 Keyin qichqirib: “Oʻlsam, Filistlar bilan oʻlay!” — dedi–yu, kuchi boricha ustunlarni itardi. Uy qulab, u yerdagi beklar bilan odamlarni bosib qoldi. Shunday qilib, oʻsha joyda oʻlgan odamlarning soni Shimshoʻn hayot davrida oʻldirgan odamlarning sonidan ziyoda edi.
31 Shimshoʻnning aka–ukalari bilan butun oilasi Gʻazoga kelib, uning jasadini uyga olib ketishdi. Keyin otasi Monuvaxning Zorox bilan Eshtoyoʻl shaharlari orasidagi xilxonasiga dafn qilishdi. Shimshoʻn yigirma yil davomida Isroil xalqiga hakam boʻlgan edi.
16–БОБ
Шимшўн Ғазода
1 Бир куни Шимшўн Филистларнинг шаҳри Ғазога борди. У ерда бир фоҳиша аёлни кўриб унинг олдига кирди. 2 Ғазоликлар Шимшўн келганини билгач, ўша жойни ўраб олишди. Уларнинг баъзилари шаҳар дарвозасида яшириниб, кечаси билан уни пойлаб туришди. Улар тун бўйи писиб, “Қани, тонг ёришгунча кутиб турайлик–чи, кейин уни ўлдирамиз”, деб ўйлаётган эдилар. 3 Шимшўн эса фоҳишаникида фақатгина ярим кечагача бўлди. У тун ярмида туриб, шаҳар дарвозасини ёндорлари билан суғуриб олди–да, барча тамбалари билан елкасига ортиб, Хеврон рўпарасидаги тепаликнинг устига олиб чиқди.
Шимшўн ва Далила
4 Кўп ўтмай Шимшўн Сўрах водийсида яшайдиган Далила исмли бир жувонни яхши кўриб қолди. 5 Филист беклари жувоннинг олдига келиб, шундай дедилар: “Шимшўн бундай буюк кучни қаердан оларкан? Уни боғлаб бўйсундириш йўлини биз учун билиб берсанг, ҳар биримиз сенга 1100 бўлакдан кумуш берамиз.”
6 Бир куни Далила Шимшўнга ялиниб:
— Илтимос, буюк кучингиз сирини менга айтиб беринг, — деди. — Қандай қилиб сизни боғлаб, бўйсундириб бўлади?
7 Шимшўн унга шундай жавоб берди:
— Агар мени еттита янги, қуриб улгурмаган камон ипи билан боғлаб ташлашса, мен эл қатори кучсиз бўлиб қоламан.
8 Шунда Филист беклари жувонга еттита янги, ҳали қуриб улгурмаган камон ипини келтирдилар. Далила иплар билан Шимшўнни боғлаб қўйди. 9 Шу пайт ичкари хонада бир нечта одам пойлаб турар эди. Жувон Шимшўнга қараб:
— Шимшўн! Филистлар келяпти! — деб бақирди.
Аммо олов ипак толаларини қандай йўқ қилса, Шимшўн ҳам камон ипларини худди шундай узиб ташлади. Шимшўннинг сири сирлигича қолди.
10 — Сиз мени алдаб аҳмоқ қилдингиз, — деди унга Далила. — Илтимос, сизни қандай қилиб боғлаш кераклигини менга айта қолинг.
11 — Агар мени янги, ишлатилмаган арқонлар билан боғлашса, мен эл қатори кучсиз бўлиб қоламан, — деди Шимшўн.
12 Шунда Далила янги арқонларни олди–да, уни боғлаб:
— Шимшўн! Филистлар келяпти! — деб бақирди, одамлар эса ичкари хонада пойлаб туришар эди.
Аммо Шимшўн қўлларидаги арқонларни ипни узгандай узиб ташлади.
13 — Шу пайтгача мени алдаб, аҳмоқ қилиб келдингиз! — деди Далила. — Менга айтинг–чи, сизни қандай қилиб боғлаб ташласа бўлади?
— Агар сочимнинг еттита тутамини дастгоҳдаги матога қўшиб тўқиб, моки ёрдамида яхшилаб маҳкамлаб қўйсанг, мен эл қатори кучсиз бўлиб қоламан, — деди Шимшўн.
14 Шимшўн ухлаб ётганда, Далила унинг етти тутам сочини дастгоҳдаги матога қўшиб тўқиди–да , моки ёрдамида яхшилаб маҳкамлаб қўйди. Кейин эса:
— Шимшўн! Филистлар келяпти! — деб бақирди.
Шимшўн ухлаб ётган жойида сакраб турди–да, мокини улоқтириб, матони дастгоҳи билан сочидан юлқиб ташлади.
15 Далила унга деди:
— Дилингиз мендан йироқ экан, қандай қилиб менга: “Сени севаман”, дейсиз?! Сиз мени уч марта алдадингиз, кучингиз сирини менга айтмадингиз.
16 Далила ҳар куни ялинавериб, Шимшўннинг қулоқ–миясини еди. Бундан безор бўлган 17 Шимшўн бутун сирини айтиб берди:
— Бирон марта ҳам устара бошимга тегмаган. Чунки онамнинг қорнидаёқ Худога назр қилинганман . Агар сочимни олдирсам, кучим йўқ бўлади ва мен эл қатори кучсиз бўлиб қоламан.
18 Далила Шимшўн унга бутун сирини ошкор қилганини фаҳмлагач, Филист бекларига хабар жўнатиб деди: “Бу сафар яна бир бор келиб кетинглар, чунки у менга бутун сирини ошкор қилди.” Шунда Филистлар Далилага ваъда қилган пулларини олиб, унинг олдига бордилар. 19 Далила Шимшўнни тиззасида ухлатиб қўйди–да, бир одамни чақириб унинг етти тутам сочини қирқтириб ташлади. Шимшўн заифлашиб, кучдан қолди. 20 Далила эса:
— Шимшўн! Филистлар келяпти! — деб бақирди.
Шимшўн уйқудан туриб, ҳар сафаргидек ўзимни халос қиламан, деб ўйлади. Аммо Эгамиз уни тарк этган эди, Шимшўн эса бундан бехабар эди. 21 Филистлар уни қўлга олиб, кўзларини ўйиб ташлашди. Сўнг Ғазога олиб кетиб, занжирбанд қилишди. Шимшўн зиндондаги тегирмон тошини юргизиб, ғалла янчар эди. 22 Шимшўннинг сочлари яна ўса бошлади.
Шимшўннинг ўлими
23 Байрамга йиғилган Филист беклари: “Худойимиз Дўғон душманимиз Шимшўннинг устидан бизга ғалаба берди!” дея шоду хуррамлик билан худосига кўп қурбонликлар келтирдилар. 24 Халқ Шимшўнни кўргач: “Юртимизни хароб қилган, талай сипоҳларимизни ўлдирган душманни худойимиз қўлимизга берди”, дея худосига ҳамду санолар айта бошлади. 25 Маст, вақти чоғ бўлган одамлар: “Шимшўнни келтиринглар, биз учун бир ўйнаб берсин!” деб бақира бошладилар. Шимшўнни зиндондан келтиришди, одамлар уни томоша қилсин деб, устунлар ўртасига турғизиб қўйишди. 26 Шимшўн уни етаклаб келган йигитга деди: “Бинони кўтариб турган устунларни пайпаслаб кўрай. Уларга суяниб олмоқчиман.” 27 Уй эркагу аёл билан тўлган, ҳамма Филист беклари ўша ерда эди. Томнинг устидаги очиқ айвонда уч мингга яқин одам Шимшўнни томоша қилаётган эди.
28 Шимшўн Эгамизга илтижо қилиб, деди: “Ё Эгам Раббий, мени эсла. Эй Худо, яна бир бор менга куч бер, мен Филистлардан икки кўзим учун ёппасига ўч олай.” 29 Шимшўн уйни кўтариб турган ўртадаги икки устун орасида турган эди. У ўнг қўлини бирига, чап қўлини иккинчисига қўйди–да, тиранди. 30 Кейин қичқириб: “Ўлсам, Филистлар билан ўлай!” — деди–ю, кучи борича устунларни итарди. Уй қулаб, у ердаги беклар билан одамларни босиб қолди. Шундай қилиб, ўша жойда ўлган одамларнинг сони Шимшўн ҳаёт даврида ўлдирган одамларнинг сонидан зиёда эди.
31 Шимшўннинг ака–укалари билан бутун оиласи Ғазога келиб, унинг жасадини уйга олиб кетишди. Кейин отаси Монувахнинг Зорох билан Эштойўл шаҳарлари орасидаги хилхонасига дафн қилишди. Шимшўн йигирма йил давомида Исроил халқига ҳакам бўлган эди.
