12–BOB
Xudo Ibromni tanlaydi
1 Shundan keyin Egamiz Ibromga dedi: “Oʻz yurtingdan, qarindosh–urugʻlaring oldidan — otang xonadonidan chiqib ket. Men senga bir yurtni koʻrsataman, oʻsha yerga borasan.
2 Buyuk xalqning otasi qilaman seni,
Baraka beraman senga,
Ulugʻ qilaman sening nomingni,
Baraka manbai boʻlasan sen.
3 Men baraka berarman seni duo qilganlarga,
Seni laʼnatlaganlarni Men laʼnatlayman.
Sen orqali baraka toparlar
Yer yuzidagi jamiki xalqlar.”
4 Egamiz amr qilganday, Ibrom ketdi. Lut ham Ibrom bilan birga ketdi. Ibrom Xorondan chiqib ketganda, yetmish besh yoshda edi. 5 Ibrom xotini Sorayni , jiyani Lutni, Xoronda xizmatga olgan odamlarini boshlab, toʻplagan jamiki mol–mulkini olib, Kanʼon yurtiga qarab yoʻlga tushdi. Nihoyat, ular Kanʼon yurtiga yetib kelishdi. 6 Ibrom bu yurtda koʻchib yurib, Shakam yaqinidagi Moʻre nomli muqaddas eman daraxti yoniga yetib kelib toʻxtadi. Oʻsha paytlarda bu yurtda Kanʼon xalqi yashardi. 7 Shu yerda Egamiz Ibromga zohir boʻlib: “Mana shu yurtni sening naslingga beraman”, dedi. Shunday qilib, Ibrom zohir boʻlgan Egamizga atab oʻsha yerda qurbongoh qurdi. 8 Shundan soʻng Ibrom Baytilning sharqidagi qirlarga yoʻl oldi. Baytil bilan Ay shaharlarining oʻrtasida chodir tikdi. Chodirdan gʻarb tomonda Baytil, sharq tomonda Ay shaharlari bor edi. Bu yerda u qurbongoh qurib, Egamizga sajda qildi. 9 Ibrom u joydan bu joyga koʻchib, janubga — Nagav choʻliga ketdi.
Ibrom Misrda
10 Oʻsha paytda Kanʼonda qahatchilik haddan ortiq avjiga chiqdi. Shuning uchun Ibrom, qahatchilik tugaguncha kutib turay deb, Misrga yoʻl oldi. 11 Ibrom Misr chegarasiga yaqinlashganda, xotini Sorayga dedi:
— Sen juda ham goʻzal ayolsan. 12 Misrliklar seni koʻrganlarida: “Manavi ayol — uning xotini”, deb aytishadi. Meni oʻldirib, seni tirik qoldirishadi. 13 Sen, uning singlisiman, deb aytgin, toki sen tufayli Misrliklar menga yaxshi munosabatda boʻlsinlar, jonimga rahm qilsinlar.
14 Ibrom Misrga kirib kelganda, Sorayning goʻzalligi hammaning ogʻzida duv–duv gap boʻldi. 15 Saroy aʼyonlari ham Sorayni koʻrishgach, uni firʼavnga rosa maqtashdi. Shunday qilib, Sorayni firʼavnning saroyiga olib kelishdi. 16 Firʼavn Soray tufayli Ibromga ham koʻp muruvvat qildi: mol–qoʻy, eshaklar, qul va choʻrilar, tuyalar inʼom qildi.
17 Lekin firʼavn Sorayni oʻz haramiga olmoqchi boʻlgani uchun, Egamiz firʼavn xonadoniga dahshatli oʻlat kasalligini yubordi. 18 Firʼavn Ibromni chaqirtirib kelib, unga dedi:
— Bu nima qilganing? Nima qilib qoʻyding meni? Nimaga Soray xotining ekanini menga aytmading? 19 Nimaga, u mening singlim, deb aytding? Gapingga ishonib, uni oʻzimga xotin qilib olmoqchi boʻldim–a! Mana xotining, ol–da, koʻzimdan yoʻqol!
20 Firʼavn oʻz odamlariga farmon bergan edi, ular Ibromni xotini, hamma odamlari va mol–mulki bilan birga yurtdan chiqarib yubordilar.
12–БОБ
Худо Ибромни танлайди
1 Шундан кейин Эгамиз Ибромга деди: “Ўз юртингдан, қариндош–уруғларинг олдидан — отанг хонадонидан чиқиб кет. Мен сенга бир юртни кўрсатаман, ўша ерга борасан.
2 Буюк халқнинг отаси қиламан сени,
Барака бераман сенга,
Улуғ қиламан сенинг номингни,
Барака манбаи бўласан сен.
3 Мен барака берарман сени дуо қилганларга,
Сени лаънатлаганларни Мен лаънатлайман.
Сен орқали барака топарлар
Ер юзидаги жамики халқлар.”
4 Эгамиз амр қилгандай, Ибром кетди. Лут ҳам Ибром билан бирга кетди. Ибром Хорондан чиқиб кетганда, етмиш беш ёшда эди. 5 Ибром хотини Сорайни , жияни Лутни, Хоронда хизматга олган одамларини бошлаб, тўплаган жамики мол–мулкини олиб, Канъон юртига қараб йўлга тушди. Ниҳоят, улар Канъон юртига етиб келишди. 6 Ибром бу юртда кўчиб юриб, Шакам яқинидаги Мўре номли муқаддас эман дарахти ёнига етиб келиб тўхтади. Ўша пайтларда бу юртда Канъон халқи яшарди. 7 Шу ерда Эгамиз Ибромга зоҳир бўлиб: “Мана шу юртни сенинг наслингга бераман”, деди. Шундай қилиб, Ибром зоҳир бўлган Эгамизга атаб ўша ерда қурбонгоҳ қурди. 8 Шундан сўнг Ибром Байтилнинг шарқидаги қирларга йўл олди. Байтил билан Ай шаҳарларининг ўртасида чодир тикди. Чодирдан ғарб томонда Байтил, шарқ томонда Ай шаҳарлари бор эди. Бу ерда у қурбонгоҳ қуриб, Эгамизга сажда қилди. 9 Ибром у жойдан бу жойга кўчиб, жанубга — Нагав чўлига кетди.
Ибром Мисрда
10 Ўша пайтда Канъонда қаҳатчилик ҳаддан ортиқ авжига чиқди. Шунинг учун Ибром, қаҳатчилик тугагунча кутиб турай деб, Мисрга йўл олди. 11 Ибром Миср чегарасига яқинлашганда, хотини Сорайга деди:
— Сен жуда ҳам гўзал аёлсан. 12 Мисрликлар сени кўрганларида: “Манави аёл — унинг хотини”, деб айтишади. Мени ўлдириб, сени тирик қолдиришади. 13 Сен, унинг синглисиман, деб айтгин, токи сен туфайли Мисрликлар менга яхши муносабатда бўлсинлар, жонимга раҳм қилсинлар.
14 Ибром Мисрга кириб келганда, Сорайнинг гўзаллиги ҳамманинг оғзида дув–дув гап бўлди. 15 Сарой аъёнлари ҳам Сорайни кўришгач, уни фиръавнга роса мақташди. Шундай қилиб, Сорайни фиръавннинг саройига олиб келишди. 16 Фиръавн Сорай туфайли Ибромга ҳам кўп мурувват қилди: мол–қўй, эшаклар, қул ва чўрилар, туялар инъом қилди.
17 Лекин фиръавн Сорайни ўз ҳарамига олмоқчи бўлгани учун, Эгамиз фиръавн хонадонига даҳшатли ўлат касаллигини юборди. 18 Фиръавн Ибромни чақиртириб келиб, унга деди:
— Бу нима қилганинг? Нима қилиб қўйдинг мени? Нимага Сорай хотининг эканини менга айтмадинг? 19 Нимага, у менинг синглим, деб айтдинг? Гапингга ишониб, уни ўзимга хотин қилиб олмоқчи бўлдим–а! Мана хотининг, ол–да, кўзимдан йўқол!
20 Фиръавн ўз одамларига фармон берган эди, улар Ибромни хотини, ҳамма одамлари ва мол–мулки билан бирга юртдан чиқариб юбордилар.
