13–BOB
Ayub Xudo bilan daʼvolashmoqchi boʻladi
1 Bularning hammasini oʻz koʻzlarim bilan koʻrganman.
Oʻz qulogʻim bilan eshitib, anglab olganman.
2 Sizlar bilganlarni men ham bilaman,
Sizlar mendan ustun emassizlar.
3 Qani endi, Qodir Xudo bilan gaplasha olsam!
Xudoga oʻz daʼvoimni bildirishni xohlayman.
4 Sizlar esa yolgʻonlar toʻqiysizlar,
Hech foyda keltirmaydigan tabibdaysizlar.
5 Qaniydi, jim oʻtirsangiz,
Ana oʻshanda dono ish qilgan boʻlardingiz.
6 Endi mening arzimga quloq solinglar,
Shikoyatlarimga diqqat qilinglar.
7 Yolgʻon soʻzlaringiz, nohaq gaplaringiz bilan
Xudoni himoya qilyapmiz, deb oʻylayapsizlarmi?!
8 Xudoning tarafini olib, Unga yon bosasizlarmi?!
Sizlar Xudoning daʼvosini himoya qilasizmi?!
9 Qilayotganlaringizni U tekshirib koʻrsa, yaxshi boʻladimi?
Yoki insonni aldaganday Uni ham aldaysizlarmi?!
10 Agar hatto xayolingizda ham tarafkashlik qilsangiz,
U sizlarga albatta tanbeh beradi.
11 Uning ulugʻvorligi yuragingizga vahima solmaydimi?!
Undan qoʻrqib, dahshatga tushmaysizmi?!
12 Sizlarning gapingiz kulday foydasiz,
Himoyangiz loy idishday kuchsizdir.
13 Endi jim boʻlinglar! Men gapiray.
Mayli, keyin nima boʻlsa, boʻlsin.
14 Jonimni xavf ostiga qoʻyib boʻlsa ham,
Ichimdagilarni aytaman.
15 Mayli, U meni oʻldirsin. Boshqa umidim yoʻq–ku!
Oʻz ishlarimni Uning oldida himoya qilaman.
16 Uning oldiga borishga jurʼat qilganim mening najotim boʻladi,
Axir, betavfiq odam Xudoning oldiga bora olmaydi–ku!
17 Mening soʻzlarimga quloq solinglar,
Gaplarim quloqlaringizga kirsin.
18 Men oʻz arzimni tayyorlab qoʻydim,
Bilaman, aybsizligim isbot boʻladi.
19 Xoʻsh, kim men bilan bahslashadi?
Agar meni aybdor deb topsangiz,
Ovozimni oʻchiraman–u, oʻlaman.
Ayubning ibodati
20 Sendan ikki narsa soʻrayman, ey Xudo,
Shuni qilsang yuzimni Sendan yashirmayman.
21 Endi qiynoqlaringni bas qilgin,
Vahimang bilan meni qoʻrquvga solma.
22 Shundan keyin meni chaqir, javob beraman,
Yoki men gapiray, Sen esa menga javob ber.
23 Mening qancha aybu gunohlarim bor ekan?
Itoatsizliklarimni, gunohlarimni bildirgin menga.
24 Nima uchun mendan yuz oʻgirasan,
Meni Oʻz dushmaning deb hisoblaysan?
25 U yoqdan–bu yoqqa uchib yurgan bargni qoʻrqitasanmi,
Quruq somonni taʼqib qilasanmi?
26 Menga qarshi achchiq ayblar keltiryapsan,
Yoshligimdagi gunohlarimni eslatyapsan.
27 Oyoqlarimni kishanlab,
Yurgan yoʻllarimni poylaysan,
Hatto har bir qadamimni oʻlchaysan.
28 Evoh, inson chirik narsaday,
Kuya yegan kiyimday yoʻq boʻlib ketadi.
13–БОБ
Аюб Худо билан даъволашмоқчи бўлади
1 Буларнинг ҳаммасини ўз кўзларим билан кўрганман.
Ўз қулоғим билан эшитиб, англаб олганман.
2 Сизлар билганларни мен ҳам биламан,
Сизлар мендан устун эмассизлар.
3 Қани энди, Қодир Худо билан гаплаша олсам!
Худога ўз даъвоимни билдиришни хоҳлайман.
4 Сизлар эса ёлғонлар тўқийсизлар,
Ҳеч фойда келтирмайдиган табибдайсизлар.
5 Қанийди, жим ўтирсангиз,
Ана ўшанда доно иш қилган бўлардингиз.
6 Энди менинг арзимга қулоқ солинглар,
Шикоятларимга диққат қилинглар.
7 Ёлғон сўзларингиз, ноҳақ гапларингиз билан
Худони ҳимоя қиляпмиз, деб ўйлаяпсизларми?!
8 Худонинг тарафини олиб, Унга ён босасизларми?!
Сизлар Худонинг даъвосини ҳимоя қиласизми?!
9 Қилаётганларингизни У текшириб кўрса, яхши бўладими?
Ёки инсонни алдагандай Уни ҳам алдайсизларми?!
10 Агар ҳатто хаёлингизда ҳам тарафкашлик қилсангиз,
У сизларга албатта танбеҳ беради.
11 Унинг улуғворлиги юрагингизга ваҳима солмайдими?!
Ундан қўрқиб, даҳшатга тушмайсизми?!
12 Сизларнинг гапингиз кулдай фойдасиз,
Ҳимоянгиз лой идишдай кучсиздир.
13 Энди жим бўлинглар! Мен гапирай.
Майли, кейин нима бўлса, бўлсин.
14 Жонимни хавф остига қўйиб бўлса ҳам,
Ичимдагиларни айтаман.
15 Майли, У мени ўлдирсин. Бошқа умидим йўқ–ку!
Ўз ишларимни Унинг олдида ҳимоя қиламан.
16 Унинг олдига боришга журъат қилганим менинг нажотим бўлади,
Ахир, бетавфиқ одам Худонинг олдига бора олмайди–ку!
17 Менинг сўзларимга қулоқ солинглар,
Гапларим қулоқларингизга кирсин.
18 Мен ўз арзимни тайёрлаб қўйдим,
Биламан, айбсизлигим исбот бўлади.
19 Хўш, ким мен билан баҳслашади?
Агар мени айбдор деб топсангиз,
Овозимни ўчираман–у, ўламан.
Аюбнинг ибодати
20 Сендан икки нарса сўрайман, эй Худо,
Шуни қилсанг юзимни Сендан яширмайман.
21 Энди қийноқларингни бас қилгин,
Ваҳиманг билан мени қўрқувга солма.
22 Шундан кейин мени чақир, жавоб бераман,
Ёки мен гапирай, Сен эса менга жавоб бер.
23 Менинг қанча айбу гуноҳларим бор экан?
Итоатсизликларимни, гуноҳларимни билдиргин менга.
24 Нима учун мендан юз ўгирасан,
Мени Ўз душманинг деб ҳисоблайсан?
25 У ёқдан–бу ёққа учиб юрган баргни қўрқитасанми,
Қуруқ сомонни таъқиб қиласанми?
26 Менга қарши аччиқ айблар келтиряпсан,
Ёшлигимдаги гуноҳларимни эслатяпсан.
27 Оёқларимни кишанлаб,
Юрган йўлларимни пойлайсан,
Ҳатто ҳар бир қадамимни ўлчайсан.
28 Эвоҳ, инсон чирик нарсадай,
Куя еган кийимдай йўқ бўлиб кетади.
