6–BOB
Bolta suv yuziga chiqadi
1 Bir kuni paygʻambarlar guruhi Elishayga:
— Qarang, siz bilan biz yigʻiladigan mana shu joyimiz tor, — dedilar. 2 — Ijozat bering, Iordan daryosi boʻyiga boraylik, har birimiz u yerda yogʻoch kesib, oʻsha yerda oʻzimizga boshpana quraylik.
— Mayli, boringlar, — dedi Elishay.
3 — Ulardan bittasi:
— Marhamat qilib, siz ham biz, qullaringiz bilan birga boring, — dedi.
— Xoʻp, boraman, — dedi Elishay. 4 Elishay ular bilan birga ketdi. Hammalari Iordan daryosi boʻyiga yetib kelib, daraxt kesa boshladilar. 5 Bittasi daraxt kesayotib, boltasini suvga tushirib yubordi. U: “O, hazratim! Boltani omonatga olgan edim!” — deb baqirdi.
6 — Bolta qaysi joyga tushdi? — soʻradi paygʻambar. Oʻsha odam Elishayga bolta tushgan joyni koʻrsatdi. Elishay daraxtdan bitta shox kesib olib, suvga tashlagan edi, bolta suv yuziga chiqdi.
7 — Ol uni, — dedi Elishay. Oʻsha odam qoʻlini uzatib, boltani oldi.
Oram lashkari va Elishay
8 Oram shohi Isroilga lashkar tortdi va “Falon joyga lashkarimni joylashtiraman”, deb lashkarboshilari bilan maslahatlashib oldi.
9 Paygʻambar Isroil shohiga: “Oʻsha joydan oʻtmang, chunki u yerga Oram lashkari pistirma qoʻygan” degan xabar yubordi. 10 Isroil shohi paygʻambar aytgan joyga xabarchi joʻnatdi. Oʻsha yerda yashaydigan odamlar bu xavfning chorasini koʻrdilar. Bunday voqea bir–ikki marta emas, koʻp marta yuz berdi.
11 Bu hodisadan Oram shohi qattiq bezovtalandi. U lashkarboshilarini chaqirib:
— Menga aytinglar–chi, qaysi biringiz Isroil shohi bilan aloqadasiz? — dedi ularga.
12 — Hech qaysimiz, shoh janoblari! — dedi lashkarboshilardan biri. — Bu Isroildagi Elishay paygʻambarning ishi, u hatto yotoqxonangizda aytgan gapingizni ham Isroil shohiga ayon qilib turadi.
13 — Boringlar, uning qayerdaligini bilib kelinglar! — deb buyurdi Oram shohi. — Men birortasini yuboraman–da, uni qoʻlga tushiraman.
Shundan keyin: “Elishay Doʻtanda ”, deb shohga xabar yetkazdilar. 14 Oram shohi oʻsha yerga otliqlar, jang aravalari va katta kuch joʻnatdi. Ular tunda kelib, shaharni oʻrab oldilar.
15 Tongda paygʻambarning xizmatkori oʻrnidan turib, tashqariga chiqdi. Qarasa, shahar atrofida otliq lashkar, jang aravalari turibdi. Shunda xizmatkor:
— Evoh! Hazratim, endi nima qilamiz? — deb soʻradi.
16 — Qoʻrqma, — dedi Elishay, — chunki bizning himoyachilarimiz ularnikidan juda koʻp.
17 Keyin Elishay iltijo qildi:
— Ey Egam! Xizmatkorimning koʻzini och, u koʻrsin!
Egamiz xizmatkorning koʻzini ochib yubordi. Elishayning atrofidagi qirlar olovli otlar va jang aravalariga toʻlib ketganini xizmatkor koʻrdi.
18 Oram lashkari Elishayga hujum qilgan edi, Elishay Egamizga: “Ularni koʻr qilib qoʻy!” deb iltijo qildi. Egamiz Elishayning iltijosini eshitdi–da, Oram lashkarini koʻr qilib qoʻydi.
19 Keyin, Elishay Oram lashkariga dedi:
— Sizlar adashib qolibsizlar, sizlar izlayotgan shahar bu emas. Ortimdan yuringlar, men sizlarni izlayotgan odamingiz oldiga olib boraman.
Shunday qilib, Elishay Oram lashkarini Samariyaga boshlab keldi. 20 Ular Samariyaga yetib kelganlaridan keyin Elishay:
— Ey Egamiz! Ularning koʻzlarini och, toki ular koʻrsin, — deb iltijo qilgan edi, Egamiz Oram lashkarining koʻzini ochdi. Ular qarasalar, Samariyaning oʻrtasida turibdilar.
21 Isroil shohi Oram lashkarini koʻrgach Elishaydan:
— Ularni qirib tashlaymi, ota? — deb soʻradi.
22 — Yoʻq, oʻldirma! — dedi Elishay. — Nega oʻldirar ekansan?! Sen ularni jang qilib asir olganingda ham oʻldirmasding. Ularga non, suv ber, yeb–ichib, oʻzlarining hukmdori yoniga qaytib ketishsin.
23 Shoh asirlarga katta ziyofat tayyorladi. Asirlar yeb–ichib boʻlishgach, Isroil shohi ularni yoʻllariga qaytarib yubordi. Oram lashkari oʻz hukmdori yoniga ketdi. Bu bosqinchilar qaytib Isroil yerlariga qadam bosmadilar.
Samariyada ocharchilik
24 Oradan ancha vaqt oʻtgach, Oram shohi Banhadad butun lashkarini yigʻib Samariyani qamal qildi. 25 Oram lashkari Samariyani qamal qilib turar ekan, u yerda ogʻir qahatchilik yuz berdi. Natijada eshakning kallasi sakson kumush tangaga , ikki kosa kaptar axlati besh kumush tangaga sotildi.
26 Bir kuni Isroil shohi shahar devori ustida ketayotgan edi, bir ayol: “Shoh hazratlari! Yordam bering”, deb faryod qildi.
27 — Senga Egamiz yordam bermasa, men qanday yordam bera olaman?! — dedi shoh. — Men bugʻdoy yoki sharob bera olarmidim?! 28 Darding nima?
— Mana bu ayol: “Oʻgʻlingni ber, uni bugun yeylik, mening oʻgʻlimni ertaga yeymiz”, deb aytgan edi. 29 Mening oʻgʻlimni pishirib yedik. Ertasi kuni men unga: “Oʻgʻlingni ber, uni yeylik”, degan edim, u oʻgʻlini yashirib qoʻyibdi, — dedi u.
30 Shoh ayolning soʻzlarini eshitgach, qaygʻudan liboslarini yirtdi. Xalq devor ustida ketayotgan shohning libosi ichidagi qanorni koʻrib qoldi. 31 Soʻngra shoh dedi:
— Agar shu bugun Elishayning boshi olinmasa, Xudo meni ne koʻyga solsa solsin, undan ham battarrogʻini qilsin.
32 Shoh xabarchi joʻnatganda, Elishay oʻz uyida oqsoqollar bilan birga oʻtirgan edi. Shoh yuborgan xabarchi Elishaynikiga kelmasdan oldin, Elishay oqsoqollarga aytdi:
— Koʻryapsizlarmi qotilni?! Mening boshimni olmoq uchun qotil oʻz odamini joʻnatdi! Qarab turinglar, xabarchi kelganda, eshikni yopinglar, uni ichkariga kiritmanglar. Hademay, xoʻjayinining oʻzi ham uning orqasidan yetib keladi!
33 Elishay oqsoqollar bilan suhbatlashib oʻtirganda, xabarchi uning oldiga kelib, shohning quyidagi soʻzlarini yetkazdi: “Shuncha kulfat Egamizdan keldi! Nima uchun men endi Unga umid bogʻlashim kerak?!”
6–БОБ
Болта сув юзига чиқади
1 Бир куни пайғамбарлар гуруҳи Элишайга:
— Қаранг, сиз билан биз йиғиладиган мана шу жойимиз тор, — дедилар. 2 — Ижозат беринг, Иордан дарёси бўйига борайлик, ҳар биримиз у ерда ёғоч кесиб, ўша ерда ўзимизга бошпана қурайлик.
— Майли, боринглар, — деди Элишай.
3 — Улардан биттаси:
— Марҳамат қилиб, сиз ҳам биз, қулларингиз билан бирга боринг, — деди.
— Хўп, бораман, — деди Элишай. 4 Элишай улар билан бирга кетди. Ҳаммалари Иордан дарёси бўйига етиб келиб, дарахт кеса бошладилар. 5 Биттаси дарахт кесаётиб, болтасини сувга тушириб юборди. У: “О, ҳазратим! Болтани омонатга олган эдим!” — деб бақирди.
6 — Болта қайси жойга тушди? — сўради пайғамбар. Ўша одам Элишайга болта тушган жойни кўрсатди. Элишай дарахтдан битта шох кесиб олиб, сувга ташлаган эди, болта сув юзига чиқди.
7 — Ол уни, — деди Элишай. Ўша одам қўлини узатиб, болтани олди.
Орам лашкари ва Элишай
8 Орам шоҳи Исроилга лашкар тортди ва “Фалон жойга лашкаримни жойлаштираман”, деб лашкарбошилари билан маслаҳатлашиб олди.
9 Пайғамбар Исроил шоҳига: “Ўша жойдан ўтманг, чунки у ерга Орам лашкари пистирма қўйган” деган хабар юборди. 10 Исроил шоҳи пайғамбар айтган жойга хабарчи жўнатди. Ўша ерда яшайдиган одамлар бу хавфнинг чорасини кўрдилар. Бундай воқеа бир–икки марта эмас, кўп марта юз берди.
11 Бу ҳодисадан Орам шоҳи қаттиқ безовталанди. У лашкарбошиларини чақириб:
— Менга айтинглар–чи, қайси бирингиз Исроил шоҳи билан алоқадасиз? — деди уларга.
12 — Ҳеч қайсимиз, шоҳ жаноблари! — деди лашкарбошилардан бири. — Бу Исроилдаги Элишай пайғамбарнинг иши, у ҳатто ётоқхонангизда айтган гапингизни ҳам Исроил шоҳига аён қилиб туради.
13 — Боринглар, унинг қаердалигини билиб келинглар! — деб буюрди Орам шоҳи. — Мен бирортасини юбораман–да, уни қўлга тушираман.
Шундан кейин: “Элишай Дўтанда ”, деб шоҳга хабар етказдилар. 14 Орам шоҳи ўша ерга отлиқлар, жанг аравалари ва катта куч жўнатди. Улар тунда келиб, шаҳарни ўраб олдилар.
15 Тонгда пайғамбарнинг хизматкори ўрнидан туриб, ташқарига чиқди. Қараса, шаҳар атрофида отлиқ лашкар, жанг аравалари турибди. Шунда хизматкор:
— Эвоҳ! Ҳазратим, энди нима қиламиз? — деб сўради.
16 — Қўрқма, — деди Элишай, — чунки бизнинг ҳимоячиларимиз уларникидан жуда кўп.
17 Кейин Элишай илтижо қилди:
— Эй Эгам! Хизматкоримнинг кўзини оч, у кўрсин!
Эгамиз хизматкорнинг кўзини очиб юборди. Элишайнинг атрофидаги қирлар оловли отлар ва жанг араваларига тўлиб кетганини хизматкор кўрди.
18 Орам лашкари Элишайга ҳужум қилган эди, Элишай Эгамизга: “Уларни кўр қилиб қўй!” деб илтижо қилди. Эгамиз Элишайнинг илтижосини эшитди–да, Орам лашкарини кўр қилиб қўйди.
19 Кейин, Элишай Орам лашкарига деди:
— Сизлар адашиб қолибсизлар, сизлар излаётган шаҳар бу эмас. Ортимдан юринглар, мен сизларни излаётган одамингиз олдига олиб бораман.
Шундай қилиб, Элишай Орам лашкарини Самарияга бошлаб келди. 20 Улар Самарияга етиб келганларидан кейин Элишай:
— Эй Эгамиз! Уларнинг кўзларини оч, токи улар кўрсин, — деб илтижо қилган эди, Эгамиз Орам лашкарининг кўзини очди. Улар қарасалар, Самариянинг ўртасида турибдилар.
21 Исроил шоҳи Орам лашкарини кўргач Элишайдан:
— Уларни қириб ташлайми, ота? — деб сўради.
22 — Йўқ, ўлдирма! — деди Элишай. — Нега ўлдирар экансан?! Сен уларни жанг қилиб асир олганингда ҳам ўлдирмасдинг. Уларга нон, сув бер, еб–ичиб, ўзларининг ҳукмдори ёнига қайтиб кетишсин.
23 Шоҳ асирларга катта зиёфат тайёрлади. Асирлар еб–ичиб бўлишгач, Исроил шоҳи уларни йўлларига қайтариб юборди. Орам лашкари ўз ҳукмдори ёнига кетди. Бу босқинчилар қайтиб Исроил ерларига қадам босмадилар.
Самарияда очарчилик
24 Орадан анча вақт ўтгач, Орам шоҳи Банҳадад бутун лашкарини йиғиб Самарияни қамал қилди. 25 Орам лашкари Самарияни қамал қилиб турар экан, у ерда оғир қаҳатчилик юз берди. Натижада эшакнинг калласи саксон кумуш тангага , икки коса каптар ахлати беш кумуш тангага сотилди.
26 Бир куни Исроил шоҳи шаҳар девори устида кетаётган эди, бир аёл: “Шоҳ ҳазратлари! Ёрдам беринг”, деб фарёд қилди.
27 — Сенга Эгамиз ёрдам бермаса, мен қандай ёрдам бера оламан?! — деди шоҳ. — Мен буғдой ёки шароб бера олармидим?! 28 Дардинг нима?
— Мана бу аёл: “Ўғлингни бер, уни бугун ейлик, менинг ўғлимни эртага еймиз”, деб айтган эди. 29 Менинг ўғлимни пишириб едик. Эртаси куни мен унга: “Ўғлингни бер, уни ейлик”, деган эдим, у ўғлини яшириб қўйибди, — деди у.
30 Шоҳ аёлнинг сўзларини эшитгач, қайғудан либосларини йиртди. Халқ девор устида кетаётган шоҳнинг либоси ичидаги қанорни кўриб қолди. 31 Сўнгра шоҳ деди:
— Агар шу бугун Элишайнинг боши олинмаса, Худо мени не кўйга солса солсин, ундан ҳам баттарроғини қилсин.
32 Шоҳ хабарчи жўнатганда, Элишай ўз уйида оқсоқоллар билан бирга ўтирган эди. Шоҳ юборган хабарчи Элишайникига келмасдан олдин, Элишай оқсоқолларга айтди:
— Кўряпсизларми қотилни?! Менинг бошимни олмоқ учун қотил ўз одамини жўнатди! Қараб туринглар, хабарчи келганда, эшикни ёпинглар, уни ичкарига киритманглар. Ҳадемай, хўжайинининг ўзи ҳам унинг орқасидан етиб келади!
33 Элишай оқсоқоллар билан суҳбатлашиб ўтирганда, хабарчи унинг олдига келиб, шоҳнинг қуйидаги сўзларини етказди: “Шунча кулфат Эгамиздан келди! Нима учун мен энди Унга умид боғлашим керак?!”
