11–BOB
Iso Quddusga tantanali kiradi
1 Iso shogirdlari bilan Quddusga yaqinlashib qolgan edilar. Ular Zaytun togʻi etagidagi Baytfagiya va Baytaniya qishloqlariga yetib kelayotganlarida, Iso shogirdlaridan ikkitasiga dedi:
2 — Anavi qishloqqa boringlar. U yerga kirishingiz bilanoq, bogʻliq turgan va hech qachon minilmagan xoʻtikni koʻrasizlar. Oʻsha xoʻtikni yechib, bu yerga olib kelinglar. 3 Agar kimdir sizlardan: “Nima qilyapsizlar?” deb soʻrab qolsa, “Bu xoʻtik Rabbimiz Masihga kerak, xoʻtikni U darhol bu yerga qaytarib yuboradi”, deb javob beringlar.
4 Ular borib, koʻchada darvoza yonida bogʻlab qoʻyilgan xoʻtikni koʻrib, yechib olishdi. 5 U yerda turgan bir necha kishi ularga:
— Nima qilyapsizlar? Nega xoʻtikni yechyapsizlar? — deb soʻrashdi.
6 Shogirdlar Iso buyurganidek javob berishdi, odamlar ularni qoʻyib yuborishdi. 7 Shogirdlar xoʻtikni Isoning oldiga olib kelishdi. Xoʻtik ustiga toʻnlarini tashlashdi, Iso xoʻtikka mindi. 8 Koʻpchilik toʻnlarini yoʻlga poyandoz qilib yoydi. Boshqalar esa dashtdagi yashil novdalarni kesib, yoʻlga toʻshadilar. 9 Oldinda va orqada yurayotganlar shunday deb hayqirishardi:
“Tasanno!
Egamiz nomidan kelayotgan Inson baraka topsin!
10 Bobomiz Dovudning yaqinlashgan shohligi muborak boʻlsin!
Falak toqida Unga tasanno oʻqilsin!”
11 Iso Quddusga kirib, Maʼbadga bordi, hamma narsani koʻzdan kechirdi. Kun kech boʻlib qolganidan, Iso oʻn ikki shogirdi bilan Baytaniya qishlogʻiga qaytib ketdi.
Qurib qolgan anjir daraxti
12 Ertasi kuni ular Baytaniyadan chiqqanlarida, Isoning qorni och edi. 13 U uzoqdan barglar bilan qoplangan bir anjir daraxtini koʻrib qoldi, daraxtdan biron anjir topa olarmikanman, deb bordi. Daraxtning yoniga kelib, bargdan boshqa hech narsa topolmadi, chunki hali anjir terish vaqti emas edi. 14 Iso daraxtga qarab:
— Bundan keyin to abad sening mevangni hech kim yemasin! — dedi.
Shogirdlari ham bu gapni eshitishdi.
Iso oldi–sotdi qiluvchilarni Maʼbaddan quvadi
15 Soʻng ular Quddusga kelishdi. Iso Maʼbadga kirib, ichkarida oldi–sotdi qilayotganlarni quvib chiqara boshladi. Sarroflarning xontaxtalarini, kaptar sotuvchilarning kursilarini agʻdarib yubordi. 16 Sotiladigan molni Maʼbad ichidan olib oʻtishga hech kimga ijozat bermadi.
17 Iso xalqqa taʼlim berayotib dedi:
— Tavrotda yozilgan–ku: “Mening uyim barcha xalqlarning ibodat uyi deb ataladi.” Sizlar esa Xudoning uyini qaroqchilar uyasiga aylantirib yuboribsizlar!
18 Bosh ruhoniylar va Tavrot tafsirchilari buni eshitib, Isoni halok qilish payiga tushdilar. Butun xalq Isoning taʼlimotiga mahliyo boʻlgani uchun bosh ruhoniylar bilan tafsirchilar Undan qoʻrqib qoldilar.
19 Kech kirgach, Iso shogirdlari bilan shahardan tashqariga chiqib ketdi.
Ibodat va ishonch haqida
20 Erta bilan ular yana anjir daraxti yonidan oʻtib qarashsa, daraxt ildizigacha qurib qolgan ekan. 21 Butrus boʻlgan hodisani eslab, Isoga dedi:
— Ustoz! Qarang, Siz laʼnatlagan anjir daraxti qurib qolibdi.
22 Iso bunga javoban dedi:
23 — Xudoga ishonchingiz boʻlsin. Sizlarga chinini aytayin: agar kimki bu toqqa: “Qoʻporilib dengizga otil”, desa–yu, oʻz qalbida shubhalanmay, aytgani bajo kelishiga qattiq ishonsa, aytgani boʻladi. 24 Binobarin, sizlarga aytaman: siz ibodatda nimaiki soʻrasangiz, oldim, deb ishoninglar va sizga beriladi. 25-26 Ibodat qilib turganingizda birovda ginangiz boʻlsa, uni kechirib yuboring, toki osmondagi Otangiz ham sizlarning gunohlaringizni kechirsin .
Isoning hokimiyati haqida savol
27 Ular yana Quddusga keldilar. Iso Maʼbadda aylanib yurgan edi, bosh ruhoniylar, Tavrot tafsirchilari va yoʻlboshchilar Uning oldiga kelib 28 soʻradilar:
— Siz bu ishlarni qanday hokimiyat bilan qilyapsiz? Bularni qilish uchun Sizga kim hokimiyat bergan?
29 Iso ularga shunday javob berdi:
— Men sizlarga bir savol beray. Menga javob bersangizlar, Men ham bu ishlarni qanday hokimiyat bilan qilayotganimni sizlarga aytaman. 30 Yahyo xalqni suvga choʻmdirish huquqini Xudodan olganmidi yoki insondanmi? Javob beringlar Menga.
31 Ular oʻzlaricha mulohaza yurita boshladilar:
— Agar: “Xudodan”, — desak, U: “Nega Yahyoga ishonmadingizlar?” — deydi. 32 Agar: “Insondan”, — desak–chi?
Vaholanki, ular olomondan qoʻrqardilar, chunki hamma Yahyoni haqiqiy paygʻambar deb hisoblardi. 33 Xullas, ular Isoga:
— Bilmaymiz, — deb javob berdilar. Iso ularga dedi:
— Unday boʻlsa, Men ham bu ishlarni qaysi hokimiyat bilan qilayotganimni sizlarga aytmayman.
11–БОБ
Исо Қуддусга тантанали киради
1 Исо шогирдлари билан Қуддусга яқинлашиб қолган эдилар. Улар Зайтун тоғи этагидаги Байтфагия ва Байтания қишлоқларига етиб келаётганларида, Исо шогирдларидан иккитасига деди:
2 — Анави қишлоққа боринглар. У ерга киришингиз биланоқ, боғлиқ турган ва ҳеч қачон минилмаган хўтикни кўрасизлар. Ўша хўтикни ечиб, бу ерга олиб келинглар. 3 Агар кимдир сизлардан: “Нима қиляпсизлар?” деб сўраб қолса, “Бу хўтик Раббимиз Масиҳга керак, хўтикни У дарҳол бу ерга қайтариб юборади”, деб жавоб беринглар.
4 Улар бориб, кўчада дарвоза ёнида боғлаб қўйилган хўтикни кўриб, ечиб олишди. 5 У ерда турган бир неча киши уларга:
— Нима қиляпсизлар? Нега хўтикни ечяпсизлар? — деб сўрашди.
6 Шогирдлар Исо буюрганидек жавоб беришди, одамлар уларни қўйиб юборишди. 7 Шогирдлар хўтикни Исонинг олдига олиб келишди. Хўтик устига тўнларини ташлашди, Исо хўтикка минди. 8 Кўпчилик тўнларини йўлга пойандоз қилиб ёйди. Бошқалар эса даштдаги яшил новдаларни кесиб, йўлга тўшадилар. 9 Олдинда ва орқада юраётганлар шундай деб ҳайқиришарди:
“Тасанно!
Эгамиз номидан келаётган Инсон барака топсин!
10 Бобомиз Довуднинг яқинлашган шоҳлиги муборак бўлсин!
Фалак тоқида Унга тасанно ўқилсин!”
11 Исо Қуддусга кириб, Маъбадга борди, ҳамма нарсани кўздан кечирди. Кун кеч бўлиб қолганидан, Исо ўн икки шогирди билан Байтания қишлоғига қайтиб кетди.
Қуриб қолган анжир дарахти
12 Эртаси куни улар Байтаниядан чиққанларида, Исонинг қорни оч эди. 13 У узоқдан барглар билан қопланган бир анжир дарахтини кўриб қолди, дарахтдан бирон анжир топа олармиканман, деб борди. Дарахтнинг ёнига келиб, баргдан бошқа ҳеч нарса тополмади, чунки ҳали анжир териш вақти эмас эди. 14 Исо дарахтга қараб:
— Бундан кейин то абад сенинг мевангни ҳеч ким емасин! — деди.
Шогирдлари ҳам бу гапни эшитишди.
Исо олди–сотди қилувчиларни Маъбаддан қувади
15 Сўнг улар Қуддусга келишди. Исо Маъбадга кириб, ичкарида олди–сотди қилаётганларни қувиб чиқара бошлади. Саррофларнинг хонтахталарини, каптар сотувчиларнинг курсиларини ағдариб юборди. 16 Сотиладиган молни Маъбад ичидан олиб ўтишга ҳеч кимга ижозат бермади.
17 Исо халққа таълим бераётиб деди:
— Тавротда ёзилган–ку: “Менинг уйим барча халқларнинг ибодат уйи деб аталади.” Сизлар эса Худонинг уйини қароқчилар уясига айлантириб юборибсизлар!
18 Бош руҳонийлар ва Таврот тафсирчилари буни эшитиб, Исони ҳалок қилиш пайига тушдилар. Бутун халқ Исонинг таълимотига маҳлиё бўлгани учун бош руҳонийлар билан тафсирчилар Ундан қўрқиб қолдилар.
19 Кеч киргач, Исо шогирдлари билан шаҳардан ташқарига чиқиб кетди.
Ибодат ва ишонч ҳақида
20 Эрта билан улар яна анжир дарахти ёнидан ўтиб қарашса, дарахт илдизигача қуриб қолган экан. 21 Бутрус бўлган ҳодисани эслаб, Исога деди:
— Устоз! Қаранг, Сиз лаънатлаган анжир дарахти қуриб қолибди.
22 Исо бунга жавобан деди:
23 — Худога ишончингиз бўлсин. Сизларга чинини айтайин: агар кимки бу тоққа: “Қўпорилиб денгизга отил”, деса–ю, ўз қалбида шубҳаланмай, айтгани бажо келишига қаттиқ ишонса, айтгани бўлади. 24 Бинобарин, сизларга айтаман: сиз ибодатда нимаики сўрасангиз, олдим, деб ишонинглар ва сизга берилади. 25-26 Ибодат қилиб турганингизда бировда гинангиз бўлса, уни кечириб юборинг, токи осмондаги Отангиз ҳам сизларнинг гуноҳларингизни кечирсин .
Исонинг ҳокимияти ҳақида савол
27 Улар яна Қуддусга келдилар. Исо Маъбадда айланиб юрган эди, бош руҳонийлар, Таврот тафсирчилари ва йўлбошчилар Унинг олдига келиб 28 сўрадилар:
— Сиз бу ишларни қандай ҳокимият билан қиляпсиз? Буларни қилиш учун Сизга ким ҳокимият берган?
29 Исо уларга шундай жавоб берди:
— Мен сизларга бир савол берай. Менга жавоб берсангизлар, Мен ҳам бу ишларни қандай ҳокимият билан қилаётганимни сизларга айтаман. 30 Яҳё халқни сувга чўмдириш ҳуқуқини Худодан олганмиди ёки инсонданми? Жавоб беринглар Менга.
31 Улар ўзларича мулоҳаза юрита бошладилар:
— Агар: “Худодан”, — десак, У: “Нега Яҳёга ишонмадингизлар?” — дейди. 32 Агар: “Инсондан”, — десак–чи?
Ваҳоланки, улар оломондан қўрқардилар, чунки ҳамма Яҳёни ҳақиқий пайғамбар деб ҳисобларди. 33 Хуллас, улар Исога:
— Билмаймиз, — деб жавоб бердилар. Исо уларга деди:
— Ундай бўлса, Мен ҳам бу ишларни қайси ҳокимият билан қилаётганимни сизларга айтмайман.
