11–BOB
Muso oxirgi falokatni firʼavnga ayon qiladi
1 Egamiz Musoga aytgandi : “Men firʼavnning boshiga ham, Misr yurtiga ham yana bitta falokat yuboraman, oʻshandan keyingina bu yerdan ketishingizga u sizlarga ijozat beradi. Bu yurtdan oʻzi sizlarni hatto haydab chiqaradi. 2 Endi Isroil xalqiga ayt: hamma erkagu ayol Misrlik qoʻshnisidan oltin, kumush taqinchoqlar soʻrab olsin.” 3 Egamiz Misrliklarni shunday qildiki, ular Isroil xalqiga iltifot koʻrsatdilar. Musoni ham Misr yurtida, firʼavnning aʼyonlari, Misr xalqi koʻz oldida gʻoyat ulugʻ qilgan edi.
4 Shunda Muso firʼavnga dedi:
— Egamiz shunday aytmoqda: “Tun yarmida Misr boʻylab yuraman. 5 Shunda Misrdagi hamma toʻngʻich oʻgʻillar — taxtda oʻtirgan firʼavnning toʻngʻichidan tortib, qoʻl tegirmonida oʻtirib ishlayotgan choʻri xotinning toʻngʻich oʻgʻligacha nobud boʻladi. Hatto chorvaning birinchi erkak bolasigacha nobud boʻladi. 6 Butun Misr boʻylab qattiq faryod koʻtariladi. Bunaqa voqea ilgari boʻlmagan, bundan keyin ham boʻlmaydi. 7 Isroil xalqi yashagan yerlarda esa tinchlik hukm suradi. Ularga qarashli birorta odamga yoki birorta hayvonga hatto it ham hurib qoʻymaydi. Oʻshanda Men, Egangiz, Isroil xalqini Misr xalqidan ayirganimni bilib olasizlar.” 8 Oʻshanda aʼyonlaring hammasi kelib, menga ikki bukilib taʼzim qiladi. Menga: “Sen ham, senga ergashgan xalqing ham ketinglar”, deb yolvorasizlar. Men oʻshandan keyin ketaman.
Muso gʻazab bilan firʼavnning huzuridan chiqib ketdi.
9 Egamiz Musoga shunday degan edi: “Misrda Mening ajoyibotlarim koʻpayishi uchun firʼavn sizlarning gapingizga quloq solmaydi.” 10 Muso bilan Horun firʼavnning oldida hamma ajoyibotlarni koʻrsatib boʻldilar. Lekin Egamiz firʼavnning yuragini tosh qilib qoʻydi. Firʼavn oʻz yurtidan Isroil xalqining ketishiga ijozat bermadi.
11–БОБ
Мусо охирги фалокатни фиръавнга аён қилади
1 Эгамиз Мусога айтганди : “Мен фиръавннинг бошига ҳам, Миср юртига ҳам яна битта фалокат юбораман, ўшандан кейингина бу ердан кетишингизга у сизларга ижозат беради. Бу юртдан ўзи сизларни ҳатто ҳайдаб чиқаради. 2 Энди Исроил халқига айт: ҳамма эркагу аёл Мисрлик қўшнисидан олтин, кумуш тақинчоқлар сўраб олсин.” 3 Эгамиз Мисрликларни шундай қилдики, улар Исроил халқига илтифот кўрсатдилар. Мусони ҳам Миср юртида, фиръавннинг аъёнлари, Миср халқи кўз олдида ғоят улуғ қилган эди.
4 Шунда Мусо фиръавнга деди:
— Эгамиз шундай айтмоқда: “Тун ярмида Миср бўйлаб юраман. 5 Шунда Мисрдаги ҳамма тўнғич ўғиллар — тахтда ўтирган фиръавннинг тўнғичидан тортиб, қўл тегирмонида ўтириб ишлаётган чўри хотиннинг тўнғич ўғлигача нобуд бўлади. Ҳатто чорванинг биринчи эркак боласигача нобуд бўлади. 6 Бутун Миср бўйлаб қаттиқ фарёд кўтарилади. Бунақа воқеа илгари бўлмаган, бундан кейин ҳам бўлмайди. 7 Исроил халқи яшаган ерларда эса тинчлик ҳукм суради. Уларга қарашли бирорта одамга ёки бирорта ҳайвонга ҳатто ит ҳам ҳуриб қўймайди. Ўшанда Мен, Эгангиз, Исроил халқини Миср халқидан айирганимни билиб оласизлар.” 8 Ўшанда аъёнларинг ҳаммаси келиб, менга икки букилиб таъзим қилади. Менга: “Сен ҳам, сенга эргашган халқинг ҳам кетинглар”, деб ёлворасизлар. Мен ўшандан кейин кетаман.
Мусо ғазаб билан фиръавннинг ҳузуридан чиқиб кетди.
9 Эгамиз Мусога шундай деган эди: “Мисрда Менинг ажойиботларим кўпайиши учун фиръавн сизларнинг гапингизга қулоқ солмайди.” 10 Мусо билан Ҳорун фиръавннинг олдида ҳамма ажойиботларни кўрсатиб бўлдилар. Лекин Эгамиз фиръавннинг юрагини тош қилиб қўйди. Фиръавн ўз юртидан Исроил халқининг кетишига ижозат бермади.
