10–BOB
Ayub Xudoga shikoyat qilmoqchi boʻladi
1 Hayotdan toʻydim!
Evoh, endi bemalol shikoyat qilishdan,
Alam–hasrat bilan gapirishdan oʻzimni tiymayman.
2 Xudoga shunday deyman: «Meni hukm qilavermasdan,
Menga qarshi boʻlgan daʼvolaringni ayt.
3 Meni ezishdan Senga biror foyda bormi oʻzi?
Fosiqlarga shodlik bilan farovonlik beryapsan–u,
Nima uchun meni — Oʻz qoʻllaring ijodini rad etyapsan?!
4 Sening insonnikiga oʻxshash koʻzlaring bormi?!
Sening dunyoqarashing insonlarniki bilan birmi?!
5 Umring inson umriday qisqami?!
Yillaring inson hayoti yillariday emas–ku!
6 Nima uchun mendan ayb qidirasan,
Gunoh topishga harakat qilasan?
7 Axir, Oʻzing bilasan, men aybsizman,
Hech kim meni Sening qoʻlingdan qutqara olmaydi.
8 Axir, qoʻllaring bilan meni Oʻzing yasagansan,
Oʻzing meni yaratgansan,
Endi esa meni butunlay halok qilmoqchisan.
9 Sen meni loydan bunyod qilganingni eslagin.
Endi meni yana tuproqqa qaytarmoqchimisan?!
10 Meni sutday quyib,
Pishloqday qotirgan Oʻzing–ku .
11 Sen Oʻzing meni etu teri bilan qoplab,
Menga suyagu paylar ato qilding.
12 Sen menga hayot bagʻishlab, sadoqatli sevgingni koʻrsatding.
Oʻzing gʻamxoʻrlik qilib, hayotimni saqlading.
13 Lekin yuragingda boshqa bir niyat bor edi.
Sening oʻy–xayollaringni bilaman:
14 Gunoh qilsam, meni kuzatib turgan boʻlasan,
Aybimni jazosiz qoldirmaysan.
15 Fosiq boʻlsam, oʻzimdan koʻray!
Ammo aybsiz boʻlsam ham,
Shunchalik uyatga qoldimki,
Shunchalik qaygʻuga botdimki,
Boshimni koʻtara olmayapman.
16 Boshimni koʻtarsam, sherday meni poylaysan,
Oʻz buyuk qudratingni menga qarshi ishlatasan.
17 Menga qarshi yangi guvohlar chaqiraverasan.
Menga boʻlgan gʻazabing yanada oshib boraveradi,
Ustimga yana yangi qoʻshinlar bostirib kelaveradilar.
18 Evoh, nima uchun meni bu dunyoga keltirding?
Qaniydi, tugʻilishim bilanoq,
Birov meni koʻrib ulgurmasdan,
Oʻlib qoʻya qolganimda edi.
19 Hech narsa koʻrmagan boʻlardim,
Onam qornidan toʻgʻri qabrga borgan boʻlardim.
20 Hayotim qisqa, kunlarim sanoqli emasmi, axir?!
Meni tinch qoʻy, ozgina boʻlsa ham, xursand boʻlay.
21 Hech kim qaytib kelmaydigan zulmat yurtiga ,
Tim qorongʻi yerga borishimdan oldin ozgina quvonay.
22 Tun yarmidagi zulmatday qorongʻi boʻlgan yurtga ketaman.
Qop–qorongʻi hech bir tartib boʻlmagan bir joyga,
Hatto nuri ham zulmat boʻlgan yerga ketaman, axir!»”
10–БОБ
Аюб Худога шикоят қилмоқчи бўлади
1 Ҳаётдан тўйдим!
Эвоҳ, энди бемалол шикоят қилишдан,
Алам–ҳасрат билан гапиришдан ўзимни тиймайман.
2 Худога шундай дейман: «Мени ҳукм қилавермасдан,
Менга қарши бўлган даъволарингни айт.
3 Мени эзишдан Сенга бирор фойда борми ўзи?
Фосиқларга шодлик билан фаровонлик беряпсан–у,
Нима учун мени — Ўз қўлларинг ижодини рад этяпсан?!
4 Сенинг инсонникига ўхшаш кўзларинг борми?!
Сенинг дунёқарашинг инсонларники билан бирми?!
5 Умринг инсон умридай қисқами?!
Йилларинг инсон ҳаёти йилларидай эмас–ку!
6 Нима учун мендан айб қидирасан,
Гуноҳ топишга ҳаракат қиласан?
7 Ахир, Ўзинг биласан, мен айбсизман,
Ҳеч ким мени Сенинг қўлингдан қутқара олмайди.
8 Ахир, қўлларинг билан мени Ўзинг ясагансан,
Ўзинг мени яратгансан,
Энди эса мени бутунлай ҳалок қилмоқчисан.
9 Сен мени лойдан бунёд қилганингни эслагин.
Энди мени яна тупроққа қайтармоқчимисан?!
10 Мени сутдай қуйиб,
Пишлоқдай қотирган Ўзинг–ку .
11 Сен Ўзинг мени эту тери билан қоплаб,
Менга суягу пайлар ато қилдинг.
12 Сен менга ҳаёт бағишлаб, садоқатли севгингни кўрсатдинг.
Ўзинг ғамхўрлик қилиб, ҳаётимни сақладинг.
13 Лекин юрагингда бошқа бир ният бор эди.
Сенинг ўй–хаёлларингни биламан:
14 Гуноҳ қилсам, мени кузатиб турган бўласан,
Айбимни жазосиз қолдирмайсан.
15 Фосиқ бўлсам, ўзимдан кўрай!
Аммо айбсиз бўлсам ҳам,
Шунчалик уятга қолдимки,
Шунчалик қайғуга ботдимки,
Бошимни кўтара олмаяпман.
16 Бошимни кўтарсам, шердай мени пойлайсан,
Ўз буюк қудратингни менга қарши ишлатасан.
17 Менга қарши янги гувоҳлар чақираверасан.
Менга бўлган ғазабинг янада ошиб бораверади,
Устимга яна янги қўшинлар бостириб келаверадилар.
18 Эвоҳ, нима учун мени бу дунёга келтирдинг?
Қанийди, туғилишим биланоқ,
Биров мени кўриб улгурмасдан,
Ўлиб қўя қолганимда эди.
19 Ҳеч нарса кўрмаган бўлардим,
Онам қорнидан тўғри қабрга борган бўлардим.
20 Ҳаётим қисқа, кунларим саноқли эмасми, ахир?!
Мени тинч қўй, озгина бўлса ҳам, хурсанд бўлай.
21 Ҳеч ким қайтиб келмайдиган зулмат юртига ,
Тим қоронғи ерга боришимдан олдин озгина қувонай.
22 Тун ярмидаги зулматдай қоронғи бўлган юртга кетаман.
Қоп–қоронғи ҳеч бир тартиб бўлмаган бир жойга,
Ҳатто нури ҳам зулмат бўлган ерга кетаман, ахир!»”
