21–BOB
Dovud xalqni roʻyxat qiladi
1 Shayton Isroilga qarshi qoʻzgʻalib, Dovudni Isroil xalqini sanab chiqishga undadi. 2 Dovud Yoʻabga va lashkarboshilarga shunday buyruq berdi:
— Boringlar, Bershebadan Dangacha boʻlgan joylarni kezib, Isroil xalqini sanab chiqinglar. Menga natijasini olib kelinglar, toki qancha aholi borligini men bilayin.
3 Lekin Yoʻab shunday dedi:
— Egam xalqning hozirgi sonini yuz karra koʻpaytirsin! Ey shoh hazratlari, bu xalqning hammasi sizning qullaringiz emasmi?! Nechun hazratim xalqni sanashga ehtiyoj sezib qoldilar?! Nechun Isroilga gunoh orttirmoqchilar?!
4 Lekin Yoʻab soʻzidan shohning soʻzi ustun keldi. Yoʻab borib, butun Isroil yurtini kezib chiqdi. Soʻngra Quddusga qaytib keldi. 5 Yoʻab roʻyxat natijasini Dovudga maʼlum qildi. Butun Isroilda jang qilishga qodir 1.100.000 odam, Yahudoda esa jang qilishga qodir 470.000 odam bor ekan. 6 Yoʻab Levi qabilasi bilan Benyamin qabilasini roʻyxatga kiritmagan edi, chunki shohning bu buyrugʻidan u tamom norozi edi.
7 Xalq roʻyxatga olingani Xudoga ham maʼqul kelmadi. U Isroil xalqini jazoladi. 8 Shunda Dovud:
— Bu ishni qilib ogʻir gunohga botdim, aqlsizlarcha ish tutdim. Oʻtinaman, bu qulingning gunohini kechir, — deb Xudoga iltijo qildi.
9 Dovudning xizmatida boʻlgan valiy Gadga Egamiz dedi:
10 — Borib Dovudga shu gaplarni yetkaz: “Egam shunday deb aytmoqda: Men senga uchta jazoni taklif qilaman, shulardan bittasini tanla, keyin senga oʻsha jazoni yuboraman.”
11 Gad Dovudning huzuriga borib, unga shunday dedi:
— Egamiz aytmoqda: “Oladigan jazoingni oʻzing tanla. 12 Uch yil ocharchilik boʻlsinmi? Yoki uch oy davomida dushmanlaring seni taʼqib qilib, qirsinmi? Yoki Egamning Oʻzi senga uch kun davomida qilichi bilan hujum qilib, Oʻz farishtasi orqali butun yurtni oʻlatga giriftor qilsinmi?” Meni Yuborganga nima deb javob berayin?
13 — Men juda ogʻir ahvolda qoldim–ku, — dedi Dovud Gadga. — Nima boʻlsa ham, odamzodning qoʻliga tushmayin. Mayli, Egamning Oʻzi meni jazolasin, chunki U gʻoyat rahmdil.
14 Shunday qilib, Egamiz Isroil yurtiga oʻlat yubordi. Natijada Isroil xalqidan 70.000 odam nobud boʻldi. 15 Xudo Quddusni vayron qilish uchun bir farishtani yubordi. Lekin farishta shaharni vayron qilmoqchi boʻlib turganda, Egamiz rahm qilib, balo–qazo joʻnatmaydigan boʻldi. Xalqni qirayotgan farishtaga:
— Boʻldi, bas! Yetadi! — deb amr berdi.
Egamizning farishtasi oʻsha paytda Quddusda — Yobus xalqidan boʻlgan Aravno ismli odamning xirmonida turgan edi.
16 Dovud qarasa, Egamizning farishtasi yer bilan osmon oʻrtasida, qoʻlidagi yalangʻochlangan qilichini Quddus tomonga choʻzib turgan ekan. Shunda qanor kiygan Dovud va oqsoqollar muk tushdilar.
17 — Xalqni sanashga amr bergan menman–ku, — deya yolvordi Xudoga Dovud. — Gunoh qilgan menman, men aybdorman! Qoʻyday beozor bu insonlar nima ayb qilibdi? Ey Egam Xudo, gʻazabingni menga va otam xonadoniga socha qol! Xalqingni esa oʻlatdan xalos et.
18 Shundan keyin Egamizning farishtasi Gadga buyurdi:
— Dovudga borib ayt: “Yobus xalqidan boʻlgan Aravnoning xirmoniga borib, oʻsha yerda Egamizga atab bir qurbongoh qur.”
19 Gad borib, Dovudga Egamizning buyrugʻini yetkazdi. Dovud uning aytganini qilib, xirmonga bordi. 20 Oʻsha payti Aravno bilan uning toʻrt oʻgʻli bugʻdoy yanchayotgan edilar. Birdaniga ular farishtani koʻrib qoldilar. Oʻgʻillarning toʻrtalasi ham qochib yashirinib oldilar. 21 Xuddi oʻsha zahoti Dovud ham xirmonga yaqinlashib qolgan edi. Aravno Dovudni koʻrishi bilanoq xirmondan chiqib, yerga muk tushib taʼzim qildi. 22 Dovud Aravnoga aytdi:
— Menga xirmoningni toʻliq narxiga sot, men Egamga atab qurbongoh qurmoqchiman, toki oʻlat xalqdan daf boʻlsin.
23 — Xirmonimni olavering, — deya javob berdi Aravno. — Shoh hazratlari nimani maʼqul koʻrsalar, shuni qilsinlar. Mana, kuydirib qurbonlik qilishlari uchun hoʻkizlarimni beraman, oʻtin uchun xoʻptirim bor, don nazri uchun bugʻdoyim ham tayyor. Hammasini olavering.
24 — Boʻlmaydi! — dedi shoh Dovud. — Sendan bu narsalarni toʻliq narxiga sotib olaman. Sening mulkingni Egamga bagʻishlamayman. Tekin tushgan qurbonliklarni Egamga kuydirib nazr qilmayman.
25 Dovud Aravnoga oʻsha yer uchun olti yuz oltin tanga berdi. 26 Dovud u yerda Egamizga atab qurbongoh qurib, kuydiriladigan qurbonliklar va tinchlik qurbonliklarini atadi. Soʻngra Egamizga iltijo qildi. Egamiz uning iltijosiga javob berib, qurbongoh ustiga osmondan olov tushirdi.
27 Shundan soʻng Egamiz farishtaga: “Qilichingni qiniga qaytarib solib qoʻy!” deb amr bergan edi, farishta itoat etdi. 28 Dovud qilgan iltijosiga Egamizdan javob olganini koʻrgach, Aravnoning xirmonida yana qurbonliklar keltirdi. 29 Muso sahroda yasagan Egamizning chodiri va qurbonlik kuydiriladigan qurbongoh oʻsha paytda Givondagi sajdagohda joylashgan edi. 30 Ammo Dovud Xudoga iltijo qilgani u yerga bormagandi. Chunki u Egamizning farishtasi qilichidan qoʻrqqan edi.
21–БОБ
Довуд халқни рўйхат қилади
1 Шайтон Исроилга қарши қўзғалиб, Довудни Исроил халқини санаб чиқишга ундади. 2 Довуд Йўабга ва лашкарбошиларга шундай буйруқ берди:
— Боринглар, Бершебадан Дангача бўлган жойларни кезиб, Исроил халқини санаб чиқинглар. Менга натижасини олиб келинглар, токи қанча аҳоли борлигини мен билайин.
3 Лекин Йўаб шундай деди:
— Эгам халқнинг ҳозирги сонини юз карра кўпайтирсин! Эй шоҳ ҳазратлари, бу халқнинг ҳаммаси сизнинг қулларингиз эмасми?! Нечун ҳазратим халқни санашга эҳтиёж сезиб қолдилар?! Нечун Исроилга гуноҳ орттирмоқчилар?!
4 Лекин Йўаб сўзидан шоҳнинг сўзи устун келди. Йўаб бориб, бутун Исроил юртини кезиб чиқди. Сўнгра Қуддусга қайтиб келди. 5 Йўаб рўйхат натижасини Довудга маълум қилди. Бутун Исроилда жанг қилишга қодир 1.100.000 одам, Яҳудода эса жанг қилишга қодир 470.000 одам бор экан. 6 Йўаб Леви қабиласи билан Бенямин қабиласини рўйхатга киритмаган эди, чунки шоҳнинг бу буйруғидан у тамом норози эди.
7 Халқ рўйхатга олингани Худога ҳам маъқул келмади. У Исроил халқини жазолади. 8 Шунда Довуд:
— Бу ишни қилиб оғир гуноҳга ботдим, ақлсизларча иш тутдим. Ўтинаман, бу қулингнинг гуноҳини кечир, — деб Худога илтижо қилди.
9 Довуднинг хизматида бўлган валий Гадга Эгамиз деди:
10 — Бориб Довудга шу гапларни етказ: “Эгам шундай деб айтмоқда: Мен сенга учта жазони таклиф қиламан, шулардан биттасини танла, кейин сенга ўша жазони юбораман.”
11 Гад Довуднинг ҳузурига бориб, унга шундай деди:
— Эгамиз айтмоқда: “Оладиган жазоингни ўзинг танла. 12 Уч йил очарчилик бўлсинми? Ёки уч ой давомида душманларинг сени таъқиб қилиб, қирсинми? Ёки Эгамнинг Ўзи сенга уч кун давомида қиличи билан ҳужум қилиб, Ўз фариштаси орқали бутун юртни ўлатга гирифтор қилсинми?” Мени Юборганга нима деб жавоб берайин?
13 — Мен жуда оғир аҳволда қолдим–ку, — деди Довуд Гадга. — Нима бўлса ҳам, одамзоднинг қўлига тушмайин. Майли, Эгамнинг Ўзи мени жазоласин, чунки У ғоят раҳмдил.
14 Шундай қилиб, Эгамиз Исроил юртига ўлат юборди. Натижада Исроил халқидан 70.000 одам нобуд бўлди. 15 Худо Қуддусни вайрон қилиш учун бир фариштани юборди. Лекин фаришта шаҳарни вайрон қилмоқчи бўлиб турганда, Эгамиз раҳм қилиб, бало–қазо жўнатмайдиган бўлди. Халқни қираётган фариштага:
— Бўлди, бас! Етади! — деб амр берди.
Эгамизнинг фариштаси ўша пайтда Қуддусда — Ёбус халқидан бўлган Аравно исмли одамнинг хирмонида турган эди.
16 Довуд қараса, Эгамизнинг фариштаси ер билан осмон ўртасида, қўлидаги яланғочланган қиличини Қуддус томонга чўзиб турган экан. Шунда қанор кийган Довуд ва оқсоқоллар мук тушдилар.
17 — Халқни санашга амр берган менман–ку, — дея ёлворди Худога Довуд. — Гуноҳ қилган менман, мен айбдорман! Қўйдай беозор бу инсонлар нима айб қилибди? Эй Эгам Худо, ғазабингни менга ва отам хонадонига соча қол! Халқингни эса ўлатдан халос эт.
18 Шундан кейин Эгамизнинг фариштаси Гадга буюрди:
— Довудга бориб айт: “Ёбус халқидан бўлган Аравнонинг хирмонига бориб, ўша ерда Эгамизга атаб бир қурбонгоҳ қур.”
19 Гад бориб, Довудга Эгамизнинг буйруғини етказди. Довуд унинг айтганини қилиб, хирмонга борди. 20 Ўша пайти Аравно билан унинг тўрт ўғли буғдой янчаётган эдилар. Бирданига улар фариштани кўриб қолдилар. Ўғилларнинг тўрталаси ҳам қочиб яшириниб олдилар. 21 Худди ўша заҳоти Довуд ҳам хирмонга яқинлашиб қолган эди. Аравно Довудни кўриши биланоқ хирмондан чиқиб, ерга мук тушиб таъзим қилди. 22 Довуд Аравнога айтди:
— Менга хирмонингни тўлиқ нархига сот, мен Эгамга атаб қурбонгоҳ қурмоқчиман, токи ўлат халқдан даф бўлсин.
23 — Хирмонимни олаверинг, — дея жавоб берди Аравно. — Шоҳ ҳазратлари нимани маъқул кўрсалар, шуни қилсинлар. Мана, куйдириб қурбонлик қилишлари учун ҳўкизларимни бераман, ўтин учун хўптирим бор, дон назри учун буғдойим ҳам тайёр. Ҳаммасини олаверинг.
24 — Бўлмайди! — деди шоҳ Довуд. — Сендан бу нарсаларни тўлиқ нархига сотиб оламан. Сенинг мулкингни Эгамга бағишламайман. Текин тушган қурбонликларни Эгамга куйдириб назр қилмайман.
25 Довуд Аравнога ўша ер учун олти юз олтин танга берди. 26 Довуд у ерда Эгамизга атаб қурбонгоҳ қуриб, куйдириладиган қурбонликлар ва тинчлик қурбонликларини атади. Сўнгра Эгамизга илтижо қилди. Эгамиз унинг илтижосига жавоб бериб, қурбонгоҳ устига осмондан олов туширди.
27 Шундан сўнг Эгамиз фариштага: “Қиличингни қинига қайтариб солиб қўй!” деб амр берган эди, фаришта итоат этди. 28 Довуд қилган илтижосига Эгамиздан жавоб олганини кўргач, Аравнонинг хирмонида яна қурбонликлар келтирди. 29 Мусо саҳрода ясаган Эгамизнинг чодири ва қурбонлик куйдириладиган қурбонгоҳ ўша пайтда Гивондаги саждагоҳда жойлашган эди. 30 Аммо Довуд Худога илтижо қилгани у ерга бормаганди. Чунки у Эгамизнинг фариштаси қиличидан қўрққан эди.
