13–BOB
Tavba va halokat haqida
1 Oʻsha vaqtda baʼzi odamlar kelib, Isoga hokim Pilat oʻldirgan Jalilaliklar haqida xabar qilishdi. Jalilaliklar qurbonlik keltirayotgan paytda Pilat ularni oʻldirib, qonlarini soʻyilgan qurbonliklar qoniga aralashtirib tashlagan edi.
2 Iso xabarchilarga dedi: “Sizningcha, bu Jalilaliklar boshqa hamma Jalilaliklarga qaraganda koʻproq gunoh qilganlari uchun shunchalik jafo chekdilarmi? 3 Sizga yoʻq, deyman. Lekin tavba qilmasangizlar, hammalaringiz ular kabi halok boʻlasizlar. 4 Yoki Siloam qishlogʻidagi minora qulaganda nobud boʻlgan oʻn sakkiz kishini olaylik. Sizlarning fikringizcha, oʻsha nobud boʻlganlar Quddusda yashaydigan qolgan hamma odamdan koʻra, koʻproq gunoh qilgan edilarmi? 5 Sizlarga, yoʻq, deb aytaman. Lekin tavba qilmasangizlar, hammangiz ular kabi halok boʻlasizlar.”
Hosilsiz anjir daraxti haqida masal
6 Shundan keyin Iso shu masalni aytib berdi: “Bir odamning uzumzoriga anjir daraxti ekilgan ekan. Oʻsha odam kelib, anjir daraxtidan meva izlabdi, ammo topa olmabdi. 7 U bogʻbonga debdi:
— Menga qara, uch yildirki, men mana bu anjir daraxtidan meva izlayman, ammo shu paytgacha bironta meva topa olmadim. Uni kesib tashla! Bekorga yerni egallab turishining nima keragi bor?!
8 Bogʻbon esa shunday javob beribdi:
— Xoʻjayin, daraxtingiz bu yil ham tursin. Men uning atrofini chopib, goʻng solay. 9 Balki kelgusi yil meva berar. Agar bermasa, unda kesib tashlaymiz.”
Shabbat kuni Iso bukri ayolga shifo beradi
10 Shabbat kuni Iso sinagogalarning birida taʼlim berayotgan edi. 11 U yerda oʻn sakkiz yildan beri jinga chalingan bir ayol bor edi. U ikki bukilib qolgan boʻlib, qaddini umuman rostlay olmasdi. 12 Iso uni koʻrgach, yoniga chaqirib dedi:
— Ey ayol, sen dardingdan xalos boʻlding!
13 Soʻng ayolga qoʻllarini qoʻydi, shu zahoti ayolning qaddi tiklandi–qoldi. Ayol Xudoga hamdu sanolar aytdi.
14 Iso Shabbat kuni xastaga shifo bergani uchun sinagoga boshligʻi achchiqlanib, olomonga shunday dedi:
— Ishlash uchun olti kun bor. Shifo topmoqchi boʻlsangiz, Shabbatdan boshqa kuni kelinglar.
15 Rabbimiz Iso unga javoban dedi:
— Ey ikkiyuzlamachilar! Sizlar oʻzlaringiz ham Shabbat kuni hoʻkizingiz yoki eshagingizni oxurdan yechib, sugʻorgani olib borasizlar–ku! 16 Bu esa Ibrohimning qizi, axir! Shayton oʻn sakkiz yildan beri uni bogʻlab qoʻygan edi. Uni Shabbat kuni kishanlaridan ozod qilish nahotki mumkin boʻlmasa?!
17 Iso shu gaplarni aytganda, Uning hamma raqiblari sharmanda boʻldilar. Jamiki olomon esa Iso qilgan ajoyib ishlardan xursand edi.
Xantal urugʻi haqida masal
18 Iso dedi: “Xudoning Shohligi nimaga oʻxshaydi? Uni nimaga oʻxshatsam boʻladi? 19 Xudoning Shohligi bir odam oʻz bogʻiga ekkan xantal urugʻiga oʻxshaydi. Urugʻ unib–oʻsib, daraxt boʻladi, qushlar uning shoxlariga uya quradi.”
Xamirturush haqida masal
20 Iso yana shunday dedi: “Xudoning Shohligini yana nimaga oʻxshatsam boʻladi? 21 Xudoning Shohligi xamirturushga oʻxshaydi. Ayol bir boʻlak xamirturushni bir togʻora unga qorsa ham, hamma xamir oshadi.”
Najot eshigi tordir
22 Iso Quddusga yoʻl oldi va shaharu qishloqlarga borib, taʼlim berar edi. 23 Bir odam Undan soʻradi: “Hazrat, nahotki sanoqli odam najot topsa?!”
Iso shunday javob berdi: 24 “Tor eshikdan kirishga jon–jahdingiz bilan harakat qilinglar. Sizlarga shuni aytay: koʻp odam ichkari kirishga intiladi, ammo kira olmaydi. 25 Uy egasi oʻrnidan turib eshikni yopganda, sizlar tashqarida qolib eshikni taqillatasizlar va:
— Hazrat, bizga eshikni oching! — deb aytasizlar. U esa sizlarga:
— Kimligingizni va qayerdan kelganingizni bilmayman! — deb javob beradi. 26 Shunda sizlar:
— Axir, biz Siz bilan birga yeb–ichganmiz! Koʻchalarimizda taʼlim bergansiz! — deb aytasizlar. 27 Ammo U sizlarga deydi:
— Men sizlarni tanimayman! Qayerdanligingizni ham bilmayman! Yoʻqolinglar oldimdan, ey badkirdorlar!
28 Sizlarni tashqariga quvib chiqarishganda, qattiq pushaymon boʻlasizlar, figʻon chekasizlar, chunki Ibrohim, Isʼhoq, Yoqub va barcha paygʻambarlar Xudoning Shohligida ekanini koʻrasizlar. 29 Shundan keyin sharqu gʻarbdan, shimolu janubdan odamlar kelib, Xudoning Shohligida ziyofatga oʻtiradilar. 30 Shunda oxirgi boʻlgan baʼzi odamlar birinchi boʻladilar, birinchi boʻlgan baʼzilar esa oxirgi boʻladilar.”
Isoning Quddus uchun nolasi
31 Shu paytda farziylardan ayrimlari Isoning oldiga kelib deyishdi:
— Bu yerdan ketishingiz kerak. Hirod Sizni oʻldirmoqchi.
32 Iso ularga shunday dedi:
— Borib u tulkiga aytinglar: “Eshitib ol, Men bugun ham, ertaga ham jinlarni quvib, xastalarga shifo beraman. Uchinchi kuni esa ishimni tugataman.” 33 Ammo shunday boʻlsa ham, Men bugun, ertaga va indinga Oʻz yoʻlimdan qolmasligim kerak. Axir, paygʻambar Quddusdan tashqarida oʻldirilishi mumkin emas. 34 Eh Quddus, Quddus! Paygʻambarlarni qatl etib, huzuriga yuborilganlarni toshboʻron qiluvchi shahar! Tovuq oʻz joʻjalarini qanotlari ostiga qanday toʻplasa, Men ham sening xalqingni bir necha marta shunday toʻplamoqchi boʻldim. Lekin sen istamading. 35 Ey Quddus aholisi, sizning Maʼbadingiz huvullab qoladi. Sizga shuni aytay: “Egamiz nomidan keladigan Inson baraka topsin” , deb aytmaguningizcha, Meni koʻrmaysizlar.
13–БОБ
Тавба ва ҳалокат ҳақида
1 Ўша вақтда баъзи одамлар келиб, Исога ҳоким Пилат ўлдирган Жалилаликлар ҳақида хабар қилишди. Жалилаликлар қурбонлик келтираётган пайтда Пилат уларни ўлдириб, қонларини сўйилган қурбонликлар қонига аралаштириб ташлаган эди.
2 Исо хабарчиларга деди: “Сизнингча, бу Жалилаликлар бошқа ҳамма Жалилаликларга қараганда кўпроқ гуноҳ қилганлари учун шунчалик жафо чекдиларми? 3 Сизга йўқ, дейман. Лекин тавба қилмасангизлар, ҳаммаларингиз улар каби ҳалок бўласизлар. 4 Ёки Силоам қишлоғидаги минора қулаганда нобуд бўлган ўн саккиз кишини олайлик. Сизларнинг фикрингизча, ўша нобуд бўлганлар Қуддусда яшайдиган қолган ҳамма одамдан кўра, кўпроқ гуноҳ қилган эдиларми? 5 Сизларга, йўқ, деб айтаман. Лекин тавба қилмасангизлар, ҳаммангиз улар каби ҳалок бўласизлар.”
Ҳосилсиз анжир дарахти ҳақида масал
6 Шундан кейин Исо шу масални айтиб берди: “Бир одамнинг узумзорига анжир дарахти экилган экан. Ўша одам келиб, анжир дарахтидан мева излабди, аммо топа олмабди. 7 У боғбонга дебди:
— Менга қара, уч йилдирки, мен мана бу анжир дарахтидан мева излайман, аммо шу пайтгача биронта мева топа олмадим. Уни кесиб ташла! Бекорга ерни эгаллаб туришининг нима кераги бор?!
8 Боғбон эса шундай жавоб берибди:
— Хўжайин, дарахтингиз бу йил ҳам турсин. Мен унинг атрофини чопиб, гўнг солай. 9 Балки келгуси йил мева берар. Агар бермаса, унда кесиб ташлаймиз.”
Шаббат куни Исо букри аёлга шифо беради
10 Шаббат куни Исо синагогаларнинг бирида таълим бераётган эди. 11 У ерда ўн саккиз йилдан бери жинга чалинган бир аёл бор эди. У икки букилиб қолган бўлиб, қаддини умуман ростлай олмасди. 12 Исо уни кўргач, ёнига чақириб деди:
— Эй аёл, сен дардингдан халос бўлдинг!
13 Сўнг аёлга қўлларини қўйди, шу заҳоти аёлнинг қадди тикланди–қолди. Аёл Худога ҳамду санолар айтди.
14 Исо Шаббат куни хастага шифо бергани учун синагога бошлиғи аччиқланиб, оломонга шундай деди:
— Ишлаш учун олти кун бор. Шифо топмоқчи бўлсангиз, Шаббатдан бошқа куни келинглар.
15 Раббимиз Исо унга жавобан деди:
— Эй иккиюзламачилар! Сизлар ўзларингиз ҳам Шаббат куни ҳўкизингиз ёки эшагингизни охурдан ечиб, суғоргани олиб борасизлар–ку! 16 Бу эса Иброҳимнинг қизи, ахир! Шайтон ўн саккиз йилдан бери уни боғлаб қўйган эди. Уни Шаббат куни кишанларидан озод қилиш наҳотки мумкин бўлмаса?!
17 Исо шу гапларни айтганда, Унинг ҳамма рақиблари шарманда бўлдилар. Жамики оломон эса Исо қилган ажойиб ишлардан хурсанд эди.
Хантал уруғи ҳақида масал
18 Исо деди: “Худонинг Шоҳлиги нимага ўхшайди? Уни нимага ўхшатсам бўлади? 19 Худонинг Шоҳлиги бир одам ўз боғига эккан хантал уруғига ўхшайди. Уруғ униб–ўсиб, дарахт бўлади, қушлар унинг шохларига уя қуради.”
Хамиртуруш ҳақида масал
20 Исо яна шундай деди: “Худонинг Шоҳлигини яна нимага ўхшатсам бўлади? 21 Худонинг Шоҳлиги хамиртурушга ўхшайди. Аёл бир бўлак хамиртурушни бир тоғора унга қорса ҳам, ҳамма хамир ошади.”
Нажот эшиги тордир
22 Исо Қуддусга йўл олди ва шаҳару қишлоқларга бориб, таълим берар эди. 23 Бир одам Ундан сўради: “Ҳазрат, наҳотки саноқли одам нажот топса?!”
Исо шундай жавоб берди: 24 “Тор эшикдан киришга жон–жаҳдингиз билан ҳаракат қилинглар. Сизларга шуни айтай: кўп одам ичкари киришга интилади, аммо кира олмайди. 25 Уй эгаси ўрнидан туриб эшикни ёпганда, сизлар ташқарида қолиб эшикни тақиллатасизлар ва:
— Ҳазрат, бизга эшикни очинг! — деб айтасизлар. У эса сизларга:
— Кимлигингизни ва қаердан келганингизни билмайман! — деб жавоб беради. 26 Шунда сизлар:
— Ахир, биз Сиз билан бирга еб–ичганмиз! Кўчаларимизда таълим бергансиз! — деб айтасизлар. 27 Аммо У сизларга дейди:
— Мен сизларни танимайман! Қаерданлигингизни ҳам билмайман! Йўқолинглар олдимдан, эй бадкирдорлар!
28 Сизларни ташқарига қувиб чиқаришганда, қаттиқ пушаймон бўласизлар, фиғон чекасизлар, чунки Иброҳим, Исҳоқ, Ёқуб ва барча пайғамбарлар Худонинг Шоҳлигида эканини кўрасизлар. 29 Шундан кейин шарқу ғарбдан, шимолу жанубдан одамлар келиб, Худонинг Шоҳлигида зиёфатга ўтирадилар. 30 Шунда охирги бўлган баъзи одамлар биринчи бўладилар, биринчи бўлган баъзилар эса охирги бўладилар.”
Исонинг Қуддус учун ноласи
31 Шу пайтда фарзийлардан айримлари Исонинг олдига келиб дейишди:
— Бу ердан кетишингиз керак. Ҳирод Сизни ўлдирмоқчи.
32 Исо уларга шундай деди:
— Бориб у тулкига айтинглар: “Эшитиб ол, Мен бугун ҳам, эртага ҳам жинларни қувиб, хасталарга шифо бераман. Учинчи куни эса ишимни тугатаман.” 33 Аммо шундай бўлса ҳам, Мен бугун, эртага ва индинга Ўз йўлимдан қолмаслигим керак. Ахир, пайғамбар Қуддусдан ташқарида ўлдирилиши мумкин эмас. 34 Эҳ Қуддус, Қуддус! Пайғамбарларни қатл этиб, ҳузурига юборилганларни тошбўрон қилувчи шаҳар! Товуқ ўз жўжаларини қанотлари остига қандай тўпласа, Мен ҳам сенинг халқингни бир неча марта шундай тўпламоқчи бўлдим. Лекин сен истамадинг. 35 Эй Қуддус аҳолиси, сизнинг Маъбадингиз ҳувиллаб қолади. Сизга шуни айтай: “Эгамиз номидан келадиган Инсон барака топсин” , деб айтмагунингизча, Мени кўрмайсизлар.
