47–BOB
Goʻzal ayolga oʻxshagan Bobil hukm qilinadi
1 Egam aytar: “Pastga tush, tuproqqa oʻtir,
Ey bokira qiz Bobil!
Yerga oʻtir, endi taxting yoʻq,
Ey qiz Bobil!
Mana endi sen toʻgʻringda:
«Naqadar nozik, mayindir», deb aytmaslar.
2 Qani, tegirmon toshini ol, don yanchgin.
Yopinchigʻingni yech, etagingni yigʻishtir,
Boldiringni och, daryolardan kechib oʻt .
3 Yalangʻoch joylaring ochiladi,
Sharmandaliging koʻrinib qoladi.
Men qasos olaman,
Hech kimga shafqat qilmayman.”
4 Qutqaruvchimiz Isroil xalqining Muqaddas Xudosidir.
Uning nomi Sarvari Olamdir.
5 Egam aytar: “Jim oʻtir, qiz Bobil! Zulmatga joʻna!
Endi seni «Yurtlarning malikasi» deb aytmaydilar.
6 Men xalqimdan gʻazablandim,
Oʻz mulkimni harom qildim.
Ularni sening qoʻlingga berdim.
Sen esa ularga shafqat qilmading,
Hatto keksalarning yelkasiga ham
Gʻoyat ogʻir boʻyinturuq solding.
7 Shunda: «Men to abad olamning malikasi boʻlaman», deb aytding.
Ammo bularning nima bilan tugashini
Oʻylab koʻrmading, aqlingga keltirmading.
8 Endi bunga quloq sol! Ey hashamatni sevuvchi!
Bexatar oʻtirib, oʻzingcha aytasan:
«Mendan boshqa malika yoʻq,
Tul qolmasman, farzand dogʻini koʻrmasman.»
9 Koʻp sehr–jodularingga qaramay,
Kuchli afsunlaringga qaramay,
Mana shu ikkalasi ham
Bir kunda boshingga tushadi:
Sen hamma bolalaringdan ayrilasan,
Tul boʻlib qolasan.
10 Oʻz yovuzligingga ishonding,
«Meni hech kim koʻrmaydi», deding.
Donoliging, biliming seni yoʻldan adashtirdi,
Oʻzingga: «Mana, men!
Mendan boshqasi yoʻq», deding.
11 Mana, boshingga kulfat tushadi,
Uni sehr–jodu bilan daf qilolmaysan.
Boshingga baxtsizlik yogʻiladi,
Sen uni qaytara olmaysan.
Halokat senga birdaniga keladi,
Bu tushingga ham kirmagan.
12 Qani, sehr–joduingni ishga sol,
Koʻproq afsungarlik qil,
Axir, sen yoshligingdan
Bunday ishlarga odatlangansan.
Balki biron narsaga erisharsan,
Balki birontasini qoʻrqitarsan.
13 Olgan maslahatlaring koʻpligidan
Sen charchab qolding.
Qani, endi oʻsha munajjimlaring, taʼbirchilaring?
Har yangi oy chiqqanda taqdiringdan bashorat qiladiganlar qani?
Ular kelsin–chi!
Endi oʻshalar seni qutqarsin.
14 Ana, hammalari somonga oʻxshab qoldi–ku!
Olov ularni yamlamay yutadi!
Jonlarini olovdan qutqarolmaydi.
Isinish uchun koʻmirlari boʻlmaydi.
Taftidan bahra olish uchun gulxani boʻlmaydi .
15 Yoshligingdan sen bilan oldi–berdi qilgan har bir odam,
Sen bilan birga ishlaganlarning hammasi shunday boʻlib qoladi.
Ular oʻz yoʻliga qarab ketadi!
Seni qutqaradigan biror kimsa boʻlmaydi.”
47–БОБ
Гўзал аёлга ўхшаган Бобил ҳукм қилинади
1 Эгам айтар: “Пастга туш, тупроққа ўтир,
Эй бокира қиз Бобил!
Ерга ўтир, энди тахтинг йўқ,
Эй қиз Бобил!
Мана энди сен тўғрингда:
«Нақадар нозик, майиндир», деб айтмаслар.
2 Қани, тегирмон тошини ол, дон янчгин.
Ёпинчиғингни еч, этагингни йиғиштир,
Болдирингни оч, дарёлардан кечиб ўт .
3 Яланғоч жойларинг очилади,
Шармандалигинг кўриниб қолади.
Мен қасос оламан,
Ҳеч кимга шафқат қилмайман.”
4 Қутқарувчимиз Исроил халқининг Муқаддас Худосидир.
Унинг номи Сарвари Оламдир.
5 Эгам айтар: “Жим ўтир, қиз Бобил! Зулматга жўна!
Энди сени «Юртларнинг маликаси» деб айтмайдилар.
6 Мен халқимдан ғазабландим,
Ўз мулкимни ҳаром қилдим.
Уларни сенинг қўлингга бердим.
Сен эса уларга шафқат қилмадинг,
Ҳатто кексаларнинг елкасига ҳам
Ғоят оғир бўйинтуруқ солдинг.
7 Шунда: «Мен то абад оламнинг маликаси бўламан», деб айтдинг.
Аммо буларнинг нима билан тугашини
Ўйлаб кўрмадинг, ақлингга келтирмадинг.
8 Энди бунга қулоқ сол! Эй ҳашаматни севувчи!
Бехатар ўтириб, ўзингча айтасан:
«Мендан бошқа малика йўқ,
Тул қолмасман, фарзанд доғини кўрмасман.»
9 Кўп сеҳр–жодуларингга қарамай,
Кучли афсунларингга қарамай,
Мана шу иккаласи ҳам
Бир кунда бошингга тушади:
Сен ҳамма болаларингдан айриласан,
Тул бўлиб қоласан.
10 Ўз ёвузлигингга ишондинг,
«Мени ҳеч ким кўрмайди», дединг.
Донолигинг, билиминг сени йўлдан адаштирди,
Ўзингга: «Мана, мен!
Мендан бошқаси йўқ», дединг.
11 Мана, бошингга кулфат тушади,
Уни сеҳр–жоду билан даф қилолмайсан.
Бошингга бахтсизлик ёғилади,
Сен уни қайтара олмайсан.
Ҳалокат сенга бирданига келади,
Бу тушингга ҳам кирмаган.
12 Қани, сеҳр–жодуингни ишга сол,
Кўпроқ афсунгарлик қил,
Ахир, сен ёшлигингдан
Бундай ишларга одатлангансан.
Балки бирон нарсага эришарсан,
Балки биронтасини қўрқитарсан.
13 Олган маслаҳатларинг кўплигидан
Сен чарчаб қолдинг.
Қани, энди ўша мунажжимларинг, таъбирчиларинг?
Ҳар янги ой чиққанда тақдирингдан башорат қиладиганлар қани?
Улар келсин–чи!
Энди ўшалар сени қутқарсин.
14 Ана, ҳаммалари сомонга ўхшаб қолди–ку!
Олов уларни ямламай ютади!
Жонларини оловдан қутқаролмайди.
Исиниш учун кўмирлари бўлмайди.
Тафтидан баҳра олиш учун гулхани бўлмайди .
15 Ёшлигингдан сен билан олди–берди қилган ҳар бир одам,
Сен билан бирга ишлаганларнинг ҳаммаси шундай бўлиб қолади.
Улар ўз йўлига қараб кетади!
Сени қутқарадиган бирор кимса бўлмайди.”
