2–BOB
Buyuk najotga eʼtiborsiz boʻlmaylik
1 Shu sababdan biz butun eʼtiborimizni eshitganlarimizga qaratishimiz kerak. Shunda haqiqatdan ogʻib ketmaymiz. 2 Farishtalar orqali ota–bobolarimizga berilgan Xudoning qonuni majburiy edi. Agar oʻsha qonunni buzgan va unga itoat etmagan odamlar har bir qilmishiga yarasha jazolangan boʻlsa, 3 nahotki biz buyuk najot xabariga eʼtiborsiz qolsak, jazodan qochib qutula olamiz?! Axir, dastlab bu najot xabarini bizga Rabbimiz Isoning Oʻzi eʼlon qildi–ku. Rabbimizga quloq solgan shohidlar bu xabarning haqiqiyligini bizga tasdiqlashdi. 4 Xudo ham bu xabarni tasdiqladi: U alomatu moʻjizalar va turli ajoyibotlar koʻrsatdi, Oʻz xohish–irodasi boʻyicha, Muqaddas Ruhning inʼomlarini ulashib berdi.
Bizga najot berish uchun Iso inson boʻlib keldi
5 Biz aytayotgan kelajak dunyoni Xudo farishtalarga tobe qilmadi. 6 Aksincha, Muqaddas bitiklarda Xudoga shunday deb aytilgan:
“Inson zoti nedirki, u haqda oʻylagaysan?!
Inson oʻgʻli nedirki, Sen uni ardoqlagaysan?!
7 Sen uni qisqa vaqtgagina farishtalardan past qilding,
Keyin esa izzatu sharaf tojini unga kiygizding .
8 Bor narsani uning oyogʻi ostiga qoʻyding.”
“Bor narsani uning oyogʻi ostiga qoʻyding” degani — Xudo butun borliqni oʻsha Insonning hokimiyatiga tobe qilganini bildiradi. Hozirgi kunda esa butun borliq Unga tobe boʻlganini biz koʻrayotganimiz yoʻq. 9 Ammo “qisqa vaqtgagina farishtalardan past boʻlgan” Insonni, yaʼni Isoni biz koʻrib turibmiz. U inson boʻlib keldi, Xudoning inoyati tufayli butun insoniyat uchun azob chekib, oʻldi. Shu sababdan endi “izzatu sharaf tojini kiydi.”
10 Xudo hamma narsani yaratgan va hamma narsa Uning ulugʻvorligi uchun mavjuddir. U koʻp insonlarni Oʻz ulugʻvorligidan bahramand qilish uchun najotga erishtirmoqchi boʻldi. Iso odamlarni najotga boshlab borsin deb, Xudo Uni azob–uqubatlar orqali barkamol Sardor qilib tayyorladi. 11 Insonlarni gunohlardan poklovchi Iso va poklangan insonlarning hammasi bir oilaga mansubdir. Shu sababdan Iso ularni birodarlarim deb atashdan or qilmay, Xudoga shunday deydi:
12 “Birodarlarimga Sen haqingda aytaman,
Jamoa orasida Senga hamdu sano oʻqiyman.”
13 Iso yana shunday deydi:
“Umidim Xudodadir”,
soʻng yana aytadi:
“Xudo bergan farzandlarim bilan birga Men shu yerdaman!”
14 Bu farzandlar foniy bandalar boʻlganlari uchun, Iso ham, ular singari, inson boʻldi. Zero, U Oʻz oʻlimi orqaligina oʻlim keltiruvchi iblisning qudratini yoʻq qila oldi 15 va umr boʻyi oʻlim qoʻrquviga qul boʻlgan odamzodni ozod qilishga muvaffaq boʻldi. 16 Iso farishtalarni emas, balki Ibrohimning naslini qullikdan qutqargani aniq. 17 Shu sababdan, U har jihatdan birodarlariga oʻxshagan boʻlishi shart edi. Shundagina U xalqni gunohlaridan poklay oladigan, Xudoning xizmatidagi rahmdil va sodiq Oliy ruhoniy boʻla olardi. 18 Isoning Oʻzi sinovdan oʻtib, azob chekdi. Shuning uchun U sinovdan oʻtayotganlarga yordam bera oladi.
2–БОБ
Буюк нажотга эътиборсиз бўлмайлик
1 Шу сабабдан биз бутун эътиборимизни эшитганларимизга қаратишимиз керак. Шунда ҳақиқатдан оғиб кетмаймиз. 2 Фаришталар орқали ота–боболаримизга берилган Худонинг қонуни мажбурий эди. Агар ўша қонунни бузган ва унга итоат этмаган одамлар ҳар бир қилмишига яраша жазоланган бўлса, 3 наҳотки биз буюк нажот хабарига эътиборсиз қолсак, жазодан қочиб қутула оламиз?! Ахир, дастлаб бу нажот хабарини бизга Раббимиз Исонинг Ўзи эълон қилди–ку. Раббимизга қулоқ солган шоҳидлар бу хабарнинг ҳақиқийлигини бизга тасдиқлашди. 4 Худо ҳам бу хабарни тасдиқлади: У аломату мўъжизалар ва турли ажойиботлар кўрсатди, Ўз хоҳиш–иродаси бўйича, Муқаддас Руҳнинг инъомларини улашиб берди.
Бизга нажот бериш учун Исо инсон бўлиб келди
5 Биз айтаётган келажак дунёни Худо фаришталарга тобе қилмади. 6 Аксинча, Муқаддас битикларда Худога шундай деб айтилган:
“Инсон зоти недирки, у ҳақда ўйлагайсан?!
Инсон ўғли недирки, Сен уни ардоқлагайсан?!
7 Сен уни қисқа вақтгагина фаришталардан паст қилдинг,
Кейин эса иззату шараф тожини унга кийгиздинг .
8 Бор нарсани унинг оёғи остига қўйдинг.”
“Бор нарсани унинг оёғи остига қўйдинг” дегани — Худо бутун борлиқни ўша Инсоннинг ҳокимиятига тобе қилганини билдиради. Ҳозирги кунда эса бутун борлиқ Унга тобе бўлганини биз кўраётганимиз йўқ. 9 Аммо “қисқа вақтгагина фаришталардан паст бўлган” Инсонни, яъни Исони биз кўриб турибмиз. У инсон бўлиб келди, Худонинг инояти туфайли бутун инсоният учун азоб чекиб, ўлди. Шу сабабдан энди “иззату шараф тожини кийди.”
10 Худо ҳамма нарсани яратган ва ҳамма нарса Унинг улуғворлиги учун мавжуддир. У кўп инсонларни Ўз улуғворлигидан баҳраманд қилиш учун нажотга эриштирмоқчи бўлди. Исо одамларни нажотга бошлаб борсин деб, Худо Уни азоб–уқубатлар орқали баркамол Сардор қилиб тайёрлади. 11 Инсонларни гуноҳлардан покловчи Исо ва покланган инсонларнинг ҳаммаси бир оилага мансубдир. Шу сабабдан Исо уларни биродарларим деб аташдан ор қилмай, Худога шундай дейди:
12 “Биродарларимга Сен ҳақингда айтаман,
Жамоа орасида Сенга ҳамду сано ўқийман.”
13 Исо яна шундай дейди:
“Умидим Худодадир”,
сўнг яна айтади:
“Худо берган фарзандларим билан бирга Мен шу ердаман!”
14 Бу фарзандлар фоний бандалар бўлганлари учун, Исо ҳам, улар сингари, инсон бўлди. Зеро, У Ўз ўлими орқалигина ўлим келтирувчи иблиснинг қудратини йўқ қила олди 15 ва умр бўйи ўлим қўрқувига қул бўлган одамзодни озод қилишга муваффақ бўлди. 16 Исо фаришталарни эмас, балки Иброҳимнинг наслини қулликдан қутқаргани аниқ. 17 Шу сабабдан, У ҳар жиҳатдан биродарларига ўхшаган бўлиши шарт эди. Шундагина У халқни гуноҳларидан поклай оладиган, Худонинг хизматидаги раҳмдил ва содиқ Олий руҳоний бўла оларди. 18 Исонинг Ўзи синовдан ўтиб, азоб чекди. Шунинг учун У синовдан ўтаётганларга ёрдам бера олади.