30–BOB
Misrdan yordam kutish befoyda
1 Egam aytar: “Eh, itoatsiz xalqim!
Ularning holiga voy!
Mensiz maslahatlar qilishadi.
Sulhlar tuzadi, lekin Mening Ruhim yoʻq–ku ularda!
Ha, xalqim gunoh ustiga gunoh orttiraveradi.
2 Axir, Mendan soʻramasdan Misrga boryaptilar,
Firʼavndan panoh soʻrayaptilar,
Misrdan boshpana istayaptilar.
3 Ammo firʼavnning himoyasi ularga sharmandalik boʻladi,
Misrning boshpanasi ularni uyatga qoldiradi.
4 Mana, xalqimning aʼyonlari Zoʻvanga yetib keldilar,
Elchilar Xanesga kirib keldilar.
5 Lekin ularning hammasi sharmanda boʻladi,
Axir, Misr ularning xalqiga yordam bermaydi.
Hech qanday madad, foyda yoʻq,
Ular sharmanda boʻlib, taʼna tagida qoladi.”
6 Nagav choʻlidagi hayvonlar haqida bashorat:
Elchilari eshagu tuyalarga xazinalarini ortib,
Misrga olib ketmoqda.
Vahimali sahro boʻylab sekin
Misr tomon bormoqda.
Ular bormoqda sherlaru zaharli ilonlar
Yashaydigan sahro boʻylab.
Ammo Misr ularga yordam bermaydi.
7 Misr bergan madad bekor, foydasiz,
Shu bois Men Misrni
“Jim oʻtirgan Rahob ” deb atayman.
Isroil itoat etishdan bosh tortadi
8 Egamiz aytar: “Endi bor, soʻzlarimni bir lavhaga yozib,
Bu xalq uchun kitob qilib ber.
Bu kelgusi vaqtlar uchun boʻlsin,
Yozilganlar to abad boʻlsin.”
9 Ular isyonkor xalq, yolgʻonchi bolalar!
Egasining yoʻl–yoʻriqlariga
Quloq solishni rad etgan bolalar ular.
10 Ular valiylarga aytar:
“Endi vahiy koʻrmanglar.”
Ular paygʻambarlarga aytar:
“Bizlarga haqiqiy bashoratlarni aytmanglar.
Bizga shirin soʻzlaru soxta vahiylar ayting.
11 Bu yoʻldan yurmang endi! Qayting bu yoʻldan.
Isroil xalqining Muqaddas Xudosi haqida endi
Eshitmaylik hech bir narsa!”
12 Shu bois Isroil xalqining Muqaddas Xudosi aytar:
“Sizlar Mening soʻzlarimni rad qildingiz,
Zulmga, yolgʻonga umid bogʻladingiz,
Ularga ishondingiz.
13 Shu bois sizlar uchun bu gunohingiz
Yorilgan, shishib ketgan devor kabi boʻladi.
Birdan, bir lahzada qulab tushadi.
14 Sopol idish kabi, u parcha–parcha boʻlib ketadi.
Shunchalik ezilib ketadiki,
Oʻchoqdan choʻgʻ yoki hovuzdan suv olgani
Biron parchasini ham topib boʻlmaydi.”
15 Egamiz Rabbiy, Isroil xalqining Muqaddas Xudosi shunday demoqda:
“Menga qaytsangiz najot topasiz,
Halovatli boʻlsangiz qutqarilasiz.
Sokinligu ishonchingiz sizning kuchingiz boʻladi.
Ammo sizlar buni xohlamadingiz.
16 Aytdingizki: «Yoʻq, otlarga minib uchib ketamiz»,
Mana endi otlarga minib uchib ketasiz!
Aytdingizki: «Uchqur otlarga minib ketamiz»,
Endi esa sizni taʼqib qiladiganlar uchqur boʻladi!
17 Qaranglar, xalqingizdan besh–oltitasi qolmaguncha
Bir kishining tahdidi mingtangizni qochiradi.
Besh kishining tahdidi hammangizni qochiradi.
Ammo qolganlar tepalikdagi bayroq dastasiday boʻladi.
Ular togʻ choʻqqisidagi bayroq kabi ishora boʻladi.”
18 Shuning uchun Egam kutmoqda,
Sizlarga shafqat koʻrsatay deb.
Mana U qoʻzgʻalmoqda,
Oʻz mehrini koʻrsatay deb.
Axir, Egam adolatli Xudodir.
Unga umid bogʻlaganlar baxtiyordir.
19 Ey Quddusda makon qilgan Sion xalqi! Sizlar endi yigʻlamaysizlar. Faryodingizni eshitib, Egam albatta marhamat koʻrsatadi. Ovozingizni eshitib, javob beradi. 20 Rabbiy sizlarga kulfatni non qilib, qaygʻuni suv qilib bersa ham, endi Oʻsha Ustozingiz Oʻzini yashirmaydi. Sizlar oʻz koʻzlaringiz bilan Uni koʻrasizlar. 21 Sizlar oʻngga yoki chapga burilganingizda, shunday ovozni eshitasizlar: “Mana yoʻl, shu yoʻldan yuringlar.” 22 Keyin hamma kumush butlar, oltin tasvirlaringizni yoʻq qilib tashlaysiz. Siz oʻsha narsalarni iflos latta–puttaday uloqtirib tashlaysiz. “Ey daf boʻl koʻzimdan!” deysiz oʻsha narsalarga.
23 Egam yerga ekkan urugʻingizga yomgʻir beradi. Yerdan keladigan oziq–ovqat moʻl, barakali boʻladi. Oʻsha kuni chorvangiz keng yaylovlarda oʻtlaydi. 24 Tuproqqa ishlov bergan hoʻkiz, eshaklar eng yaxshi yemni yeydilar. 25 Oʻsha kuni, dushmanlaringiz oʻldirilgan, minoralar qulagan kuni har bir togʻdan, har bir tepalikdan irmoq oqib tushadi. 26 Oy quyoshga oʻxshab nur sochadi. Quyosh esa yetti barobar koʻproq nur beradi, yetti kunlik yorugʻligini sochadi. Egam Oʻz xalqining yaralarini bogʻlab, Oʻzi keltirgan jarohatlarga shifo bergan kun shunday boʻladi.
Egamiz Ossuriyani jazolaydi
27 Ana, Egamizning Oʻzi uzoqdan kelmoqda,
Qalin bulut ichida , gʻazabga minib kelmoqda.
Lablari gʻazabga toʻla,
Tili — yamlamay yutadigan olovday.
28 Uning nafasi boʻyingacha keladigan
Toshqin daryoga oʻxshar,
U xalqlarni halokat elagida elaydi.
U elatlarning ogʻziga suvluq soladi–da,
Ularni yoʻldan adashtiradi.
29 Sizlar esa muqaddas bayram oqshomidagiday qoʻshiqlar kuylaysiz. Egamizning togʻiga , Isroil xalqining Qoyasiga nay sadolari ostida borayotganlarday yuraklaringiz shodlikka toʻladi. 30 Egamiz Oʻz ulugʻvor ovozini eshittiradi. Ha, qoʻlining zarbasi ogʻirdir. Uning kuchli gʻazabi, yamlamay yutay degan olovga oʻxshaydi. Ha, Uning gʻazabi boʻronu dovul, momaqaldiroq kabidir. 31 Egamiz hassasi bilan Ossuriyani uradi. Oʻz ovozi bilan uni dahshatga tushiradi. 32 Egamiz qayta–qayta Ossuriyani doira va arfa sadolari ostida hassasi bilan jazolaydi. Egamiz Oʻz qoʻlining zarbi bilan jang qilib, ular bilan urishadi. 33 Tofat allaqachon tayyorlangan. Ha, u hatto Ossuriya shohi uchun ham tayyor turibdi. Bu keng chuqurda alangayu oʻtin moʻl–koʻl. U yerda Egamizning nafasi vulqondan chiqqan olov kabi yondiradi.
30–БОБ
Мисрдан ёрдам кутиш бефойда
1 Эгам айтар: “Эҳ, итоатсиз халқим!
Уларнинг ҳолига вой!
Менсиз маслаҳатлар қилишади.
Сулҳлар тузади, лекин Менинг Руҳим йўқ–ку уларда!
Ҳа, халқим гуноҳ устига гуноҳ орттираверади.
2 Ахир, Мендан сўрамасдан Мисрга боряптилар,
Фиръавндан паноҳ сўраяптилар,
Мисрдан бошпана истаяптилар.
3 Аммо фиръавннинг ҳимояси уларга шармандалик бўлади,
Мисрнинг бошпанаси уларни уятга қолдиради.
4 Мана, халқимнинг аъёнлари Зўванга етиб келдилар,
Элчилар Ханесга кириб келдилар.
5 Лекин уларнинг ҳаммаси шарманда бўлади,
Ахир, Миср уларнинг халқига ёрдам бермайди.
Ҳеч қандай мадад, фойда йўқ,
Улар шарманда бўлиб, таъна тагида қолади.”
6 Нагав чўлидаги ҳайвонлар ҳақида башорат:
Элчилари эшагу туяларга хазиналарини ортиб,
Мисрга олиб кетмоқда.
Ваҳимали саҳро бўйлаб секин
Миср томон бормоқда.
Улар бормоқда шерлару заҳарли илонлар
Яшайдиган саҳро бўйлаб.
Аммо Миср уларга ёрдам бермайди.
7 Миср берган мадад бекор, фойдасиз,
Шу боис Мен Мисрни
“Жим ўтирган Раҳоб ” деб атайман.
Исроил итоат этишдан бош тортади
8 Эгамиз айтар: “Энди бор, сўзларимни бир лавҳага ёзиб,
Бу халқ учун китоб қилиб бер.
Бу келгуси вақтлар учун бўлсин,
Ёзилганлар то абад бўлсин.”
9 Улар исёнкор халқ, ёлғончи болалар!
Эгасининг йўл–йўриқларига
Қулоқ солишни рад этган болалар улар.
10 Улар валийларга айтар:
“Энди ваҳий кўрманглар.”
Улар пайғамбарларга айтар:
“Бизларга ҳақиқий башоратларни айтманглар.
Бизга ширин сўзлару сохта ваҳийлар айтинг.
11 Бу йўлдан юрманг энди! Қайтинг бу йўлдан.
Исроил халқининг Муқаддас Худоси ҳақида энди
Эшитмайлик ҳеч бир нарса!”
12 Шу боис Исроил халқининг Муқаддас Худоси айтар:
“Сизлар Менинг сўзларимни рад қилдингиз,
Зулмга, ёлғонга умид боғладингиз,
Уларга ишондингиз.
13 Шу боис сизлар учун бу гуноҳингиз
Ёрилган, шишиб кетган девор каби бўлади.
Бирдан, бир лаҳзада қулаб тушади.
14 Сопол идиш каби, у парча–парча бўлиб кетади.
Шунчалик эзилиб кетадики,
Ўчоқдан чўғ ёки ҳовуздан сув олгани
Бирон парчасини ҳам топиб бўлмайди.”
15 Эгамиз Раббий, Исроил халқининг Муқаддас Худоси шундай демоқда:
“Менга қайтсангиз нажот топасиз,
Ҳаловатли бўлсангиз қутқариласиз.
Сокинлигу ишончингиз сизнинг кучингиз бўлади.
Аммо сизлар буни хоҳламадингиз.
16 Айтдингизки: «Йўқ, отларга миниб учиб кетамиз»,
Мана энди отларга миниб учиб кетасиз!
Айтдингизки: «Учқур отларга миниб кетамиз»,
Энди эса сизни таъқиб қиладиганлар учқур бўлади!
17 Қаранглар, халқингиздан беш–олтитаси қолмагунча
Бир кишининг таҳдиди мингтангизни қочиради.
Беш кишининг таҳдиди ҳаммангизни қочиради.
Аммо қолганлар тепаликдаги байроқ дастасидай бўлади.
Улар тоғ чўққисидаги байроқ каби ишора бўлади.”
18 Шунинг учун Эгам кутмоқда,
Сизларга шафқат кўрсатай деб.
Мана У қўзғалмоқда,
Ўз меҳрини кўрсатай деб.
Ахир, Эгам адолатли Худодир.
Унга умид боғлаганлар бахтиёрдир.
19 Эй Қуддусда макон қилган Сион халқи! Сизлар энди йиғламайсизлар. Фарёдингизни эшитиб, Эгам албатта марҳамат кўрсатади. Овозингизни эшитиб, жавоб беради. 20 Раббий сизларга кулфатни нон қилиб, қайғуни сув қилиб берса ҳам, энди Ўша Устозингиз Ўзини яширмайди. Сизлар ўз кўзларингиз билан Уни кўрасизлар. 21 Сизлар ўнгга ёки чапга бурилганингизда, шундай овозни эшитасизлар: “Мана йўл, шу йўлдан юринглар.” 22 Кейин ҳамма кумуш бутлар, олтин тасвирларингизни йўқ қилиб ташлайсиз. Сиз ўша нарсаларни ифлос латта–путтадай улоқтириб ташлайсиз. “Эй даф бўл кўзимдан!” дейсиз ўша нарсаларга.
23 Эгам ерга эккан уруғингизга ёмғир беради. Ердан келадиган озиқ–овқат мўл, баракали бўлади. Ўша куни чорвангиз кенг яйловларда ўтлайди. 24 Тупроққа ишлов берган ҳўкиз, эшаклар энг яхши емни ейдилар. 25 Ўша куни, душманларингиз ўлдирилган, миноралар қулаган куни ҳар бир тоғдан, ҳар бир тепаликдан ирмоқ оқиб тушади. 26 Ой қуёшга ўхшаб нур сочади. Қуёш эса етти баробар кўпроқ нур беради, етти кунлик ёруғлигини сочади. Эгам Ўз халқининг яраларини боғлаб, Ўзи келтирган жароҳатларга шифо берган кун шундай бўлади.
Эгамиз Оссурияни жазолайди
27 Ана, Эгамизнинг Ўзи узоқдан келмоқда,
Қалин булут ичида , ғазабга миниб келмоқда.
Лаблари ғазабга тўла,
Тили — ямламай ютадиган оловдай.
28 Унинг нафаси бўйингача келадиган
Тошқин дарёга ўхшар,
У халқларни ҳалокат элагида элайди.
У элатларнинг оғзига сувлуқ солади–да,
Уларни йўлдан адаштиради.
29 Сизлар эса муқаддас байрам оқшомидагидай қўшиқлар куйлайсиз. Эгамизнинг тоғига , Исроил халқининг Қоясига най садолари остида бораётганлардай юракларингиз шодликка тўлади. 30 Эгамиз Ўз улуғвор овозини эшиттиради. Ҳа, қўлининг зарбаси оғирдир. Унинг кучли ғазаби, ямламай ютай деган оловга ўхшайди. Ҳа, Унинг ғазаби бўрону довул, момақалдироқ кабидир. 31 Эгамиз ҳассаси билан Оссурияни уради. Ўз овози билан уни даҳшатга туширади. 32 Эгамиз қайта–қайта Оссурияни доира ва арфа садолари остида ҳассаси билан жазолайди. Эгамиз Ўз қўлининг зарби билан жанг қилиб, улар билан уришади. 33 Тофат аллақачон тайёрланган. Ҳа, у ҳатто Оссурия шоҳи учун ҳам тайёр турибди. Бу кенг чуқурда алангаю ўтин мўл–кўл. У ерда Эгамизнинг нафаси вулқондан чиққан олов каби ёндиради.
