1–BOB
Egamiz xalqini Oʻziga qaytishga undaydi
1 Shoh Doro hukmronligining ikkinchi yili sakkizinchi oyida Yiddoning nabirasi — Barxiyoning oʻgʻli Zakariyo paygʻambarga Egamiz Oʻz soʻzini ayon qildi. 2-3 Egamiz unga quyidagi xabarni xalqqa yetkazishni buyurdi:
Egamiz ota–bobolaringizdan qattiq gʻazablangan edi. Endi Sarvari Olam shunday aytmoqda:
— Menga qaytinglar, — demoqda Sarvari Olam. — Shunda Men ham sizlarga qaytaman, — deydi Sarvari Olam.
4 Ota–bobolaringizga oʻxshagan boʻlmanglar. Oldingi paygʻambarlar Sarvari Olam nomidan ularga:
— Yomon yoʻldan qaytinglar! Qabih qilmishlaringizdan tavba qilinglar! — deb ogohlantirishgan.
Egamiz shunday demoqda:
— Garchi Men ota–bobolaringizni ogohlantirgan boʻlsam–da, ular Mening soʻzlarimga eʼtibor bermadilar, Menga quloq solmadilar. 5 Qani endi oʻsha ota–bobolaringiz?! Qani, oʻsha paygʻambarlar, ular abadiy yashaydilarmi?! 6 Oʻz qullarim paygʻambarlar orqali aytgan soʻzlarim, ogohlantirishlarim ota–bobolaringizning boshiga tushdi–ku! Shunda ular tavba qilib: “Sarvari Olam Oʻzi rejalashtirganday, yurgan yoʻllarimiz va qilmishlarimizga yarasha bizni jazoladi”, deb aytishdi.
Zakariyo koʻrgan sakkizta vahiy
7 Shoh Doro hukmronligining ikkinchi yili oʻn birinchi oyi — Shebat oyining yigirma toʻrtinchi kunida Yiddoning nabirasi — Barxiyoning oʻgʻli Zakariyo paygʻambarga Egamiz yana Oʻz soʻzini ayon qildi. Zakariyo quyidagi vahiylarni koʻrdi:
Birinchi vahiy: otlar va chavandozlar
8 Kechasi men qizgʻish ot mingan Egamizning farishtasini koʻrdim. U kichik jarlikda mirta butalari orasida toʻxtab turardi. Uning orqasida esa qizgʻish, jigar rang va oq otlar mingan chavandozlar bor edi. 9 Boshqa bir farishta men bilan gaplashayotgan edi. Men undan:
— Ey toʻram, bu chavandozlar kim boʻldi? — deb soʻradim. U shunday dedi:
— Ularning kimligini senga koʻrsataman.
10 Shunda mirta butalari orasidagi farishta shunday javob berdi:
— Egamiz ularni, butun yer yuzini kezib chiqsin, deb yuborgan.
11 Keyin chavandozlar mirta butalari orasidagi Egamizning farishtasiga dedilar:
— Biz butun yer yuzini aylanib chiqdik, butun dunyo oʻziga berilgan, oʻzicha tinch yashab yuribdi.
12 Shunda Egamizning farishtasi shunday deb yolvordi:
— Ey Sarvari Olam, qachongacha Quddus va Yahudo shaharlaridan Oʻz mehr–shafqatingni darigʻ tutasan?! Axir, Sen yetmish yildan beri ulardan gʻazablanib kelyapsan!
13 Shunda Egamiz men bilan gaplashgan farishtaga tasalli beruvchi, mehrga toʻla soʻzlar bilan javob berdi. 14 Oʻsha farishta odamlarga quyidagi xabarni eʼlon qilishimni buyurdi:
Sarvari Olam shunday aytmoqda:
— Men Quddus va Sionga juda achinib ketdim. 15 Anavi xalqlardan esa qattiq gʻazabdaman, chunki Oʻz xalqimdan ozgina jahlim chiqqanda, ular xalqimning boshiga tushgan kulfatni yanada orttirishdi. Endi esa oʻzicha tinch yashab yurishibdi.
16 Shuning uchun Egamiz aytmoqda:
— Men Quddusga mehr–shafqat koʻrsatay deb qaytdim. Mening uyim oʻsha yerda quriladi, Quddus qaytadan qurilishi uchun oʻlchanadi.
Sarvari Olamning kalomi shudir.
17 Farishta yana shunday soʻzlarni eʼlon qilishimni buyurdi:
Sarvari Olam demoqda:
— Mening shaharlarimda yana toʻkin–sochinlik boʻladi. Men Quddus aholisini yana bir bor yupataman, Sionni Oʻz shahrim deb yana aytaman.
Ikkinchi vahiy: shoxlar va temirchilar
18 Men tepaga qarab, buqaning toʻrtta shoxini koʻrdim. 19 Men bilan gaplashgan farishtadan:
— Bular nima? — deb soʻradim. U menga dedi:
— Bu buqa shoxlari Yahudo, Isroil xalqlarini va Quddus aholisini sochib tashlagan hukmdorlarni bildiradi.
20 Shundan keyin Egamiz menga toʻrtta temirchini koʻrsatdi. 21 Men yana:
— Bu temirchilar nima qilgani kelishyapti? — deb soʻradim. U shunday deb javob berdi:
— Boshqa hech kim bosh koʻtarmasin deb, toʻrtta shox Yahudo xalqini sochib tashlagandi. Endi temirchilar oʻsha buqa shoxlarini qoʻrquvga solishga kelishyapti. Oʻzga xalqlar Yahudo yurtini oʻz shoxlari bilan suzgandi, yurtning xalqini sochib yuborgandi. Endi temirchilar mana shu xalqlarning shoxlarini kesib tashlash uchun kelishyapti.
1–БОБ
Эгамиз халқини Ўзига қайтишга ундайди
1 Шоҳ Доро ҳукмронлигининг иккинчи йили саккизинчи ойида Йиддонинг набираси — Бархиёнинг ўғли Закариё пайғамбарга Эгамиз Ўз сўзини аён қилди. 2-3 Эгамиз унга қуйидаги хабарни халққа етказишни буюрди:
Эгамиз ота–боболарингиздан қаттиқ ғазабланган эди. Энди Сарвари Олам шундай айтмоқда:
— Менга қайтинглар, — демоқда Сарвари Олам. — Шунда Мен ҳам сизларга қайтаман, — дейди Сарвари Олам.
4 Ота–боболарингизга ўхшаган бўлманглар. Олдинги пайғамбарлар Сарвари Олам номидан уларга:
— Ёмон йўлдан қайтинглар! Қабиҳ қилмишларингиздан тавба қилинглар! — деб огоҳлантиришган.
Эгамиз шундай демоқда:
— Гарчи Мен ота–боболарингизни огоҳлантирган бўлсам–да, улар Менинг сўзларимга эътибор бермадилар, Менга қулоқ солмадилар. 5 Қани энди ўша ота–боболарингиз?! Қани, ўша пайғамбарлар, улар абадий яшайдиларми?! 6 Ўз қулларим пайғамбарлар орқали айтган сўзларим, огоҳлантиришларим ота–боболарингизнинг бошига тушди–ку! Шунда улар тавба қилиб: “Сарвари Олам Ўзи режалаштиргандай, юрган йўлларимиз ва қилмишларимизга яраша бизни жазолади”, деб айтишди.
Закариё кўрган саккизта ваҳий
7 Шоҳ Доро ҳукмронлигининг иккинчи йили ўн биринчи ойи — Шебат ойининг йигирма тўртинчи кунида Йиддонинг набираси — Бархиёнинг ўғли Закариё пайғамбарга Эгамиз яна Ўз сўзини аён қилди. Закариё қуйидаги ваҳийларни кўрди:
Биринчи ваҳий: отлар ва чавандозлар
8 Кечаси мен қизғиш от минган Эгамизнинг фариштасини кўрдим. У кичик жарликда мирта буталари орасида тўхтаб турарди. Унинг орқасида эса қизғиш, жигар ранг ва оқ отлар минган чавандозлар бор эди. 9 Бошқа бир фаришта мен билан гаплашаётган эди. Мен ундан:
— Эй тўрам, бу чавандозлар ким бўлди? — деб сўрадим. У шундай деди:
— Уларнинг кимлигини сенга кўрсатаман.
10 Шунда мирта буталари орасидаги фаришта шундай жавоб берди:
— Эгамиз уларни, бутун ер юзини кезиб чиқсин, деб юборган.
11 Кейин чавандозлар мирта буталари орасидаги Эгамизнинг фариштасига дедилар:
— Биз бутун ер юзини айланиб чиқдик, бутун дунё ўзига берилган, ўзича тинч яшаб юрибди.
12 Шунда Эгамизнинг фариштаси шундай деб ёлворди:
— Эй Сарвари Олам, қачонгача Қуддус ва Яҳудо шаҳарларидан Ўз меҳр–шафқатингни дариғ тутасан?! Ахир, Сен етмиш йилдан бери улардан ғазабланиб келяпсан!
13 Шунда Эгамиз мен билан гаплашган фариштага тасалли берувчи, меҳрга тўла сўзлар билан жавоб берди. 14 Ўша фаришта одамларга қуйидаги хабарни эълон қилишимни буюрди:
Сарвари Олам шундай айтмоқда:
— Мен Қуддус ва Сионга жуда ачиниб кетдим. 15 Анави халқлардан эса қаттиқ ғазабдаман, чунки Ўз халқимдан озгина жаҳлим чиққанда, улар халқимнинг бошига тушган кулфатни янада орттиришди. Энди эса ўзича тинч яшаб юришибди.
16 Шунинг учун Эгамиз айтмоқда:
— Мен Қуддусга меҳр–шафқат кўрсатай деб қайтдим. Менинг уйим ўша ерда қурилади, Қуддус қайтадан қурилиши учун ўлчанади.
Сарвари Оламнинг каломи шудир.
17 Фаришта яна шундай сўзларни эълон қилишимни буюрди:
Сарвари Олам демоқда:
— Менинг шаҳарларимда яна тўкин–сочинлик бўлади. Мен Қуддус аҳолисини яна бир бор юпатаман, Сионни Ўз шаҳрим деб яна айтаман.
Иккинчи ваҳий: шохлар ва темирчилар
18 Мен тепага қараб, буқанинг тўртта шохини кўрдим. 19 Мен билан гаплашган фариштадан:
— Булар нима? — деб сўрадим. У менга деди:
— Бу буқа шохлари Яҳудо, Исроил халқларини ва Қуддус аҳолисини сочиб ташлаган ҳукмдорларни билдиради.
20 Шундан кейин Эгамиз менга тўртта темирчини кўрсатди. 21 Мен яна:
— Бу темирчилар нима қилгани келишяпти? — деб сўрадим. У шундай деб жавоб берди:
— Бошқа ҳеч ким бош кўтармасин деб, тўртта шох Яҳудо халқини сочиб ташлаганди. Энди темирчилар ўша буқа шохларини қўрқувга солишга келишяпти. Ўзга халқлар Яҳудо юртини ўз шохлари билан сузганди, юртнинг халқини сочиб юборганди. Энди темирчилар мана шу халқларнинг шохларини кесиб ташлаш учун келишяпти.
