4–BOB
Yigit:
1 Qanday goʻzalsan, ey sevgilim,
Qanchalik goʻzalsan!
Chachvoning ortidagi koʻzlaring
Kabutarlarday muloyimdir.
Gilad qirlaridan yoyilib tushayotgan
Qop–qora qoʻylardaydir sening sochlaring.
2 Yuvib–taralgan, juni qirqiladigan,
Oppoq echkilardaydir sening tishlaring.
Har birining egizi bor,
Oʻrni hech boʻsh qolmagan.
3 Lablaring qirmizi gʻunchalardaydir,
Ogʻzing ham juda goʻzal.
Chachvoning ortidagi yonoqlaring esa
Anorlarday qip–qizil.
4 Boʻyning tik qurilgan Dovud minorasiday,
Marjonlaring tizim–tizim,
Jangchilarning minglarcha qalqonlaridaydir.
5 Koʻkraklaring egizak kiyiklardaydir.
Ha, nilufarlar orasida oʻtlaydigan
Ikki kiyikdaydir ular.
6 Qorongʻilik chekinmasdan oldin,
Tong otmay turib,
Oʻsha xushboʻy mirra togʻiga,
Ziravorlar qiriga chiqaman.
7 Har jihatdan goʻzaldirsan, sevgilim,
Senda hech qanday nuqson yoʻq.
8 Kela qol, kelinchagim,
Lubnondan menga kel.
Emona va Sanir togʻlaridan,
Xermon togʻlariyu sherlar makonidan,
Qoplonlarning maskanidan tush.
9 Ey jonim, kelinchagim,
Qalbimni asir qilding.
Koʻzlaringning nigohi bilan,
Boʻyningdagi marjoning bilan
Qalbimni asir qilding.
10 Sevging qanday shirindir,
Ey jonim, kelinchagim.
Sening sevging sharobdan ham yaxshiroqdir.
Atir moylaring esa
Har qanday ziravordan ham xushboʻyroqdir.
11 Kelinchagim, lablaringdan bol tomar.
Asal va sut tiling ostida,
Kiyimlaring hidi Lubnon hidiga oʻxshar.
12 Jonim mening, kelinchagim.
Qulflangan bogʻ, devor bilan oʻralgan buloqdaysan,
Yopib qoʻyilgan chashmadaysan sen.
13 Aʼlo mevalar beradigan
Anor bogʻiga oʻxshaysan.
Bu bogʻda xina va sunbullar oʻsadi.
14 Ha, bu bogʻda sunbulu zaʼfaron,
Xushboʻy qamish va dolchin,
Har xil xushboʻy daraxtlar,
Mirra va aloe,
Eng aʼlo ziravorlar oʻsadi.
15 Sevgilim, sen bogʻdagi chashmaga,
Hayotbaxsh suv bulogʻiga oʻxshaysan.
Lubnon togʻlarining oqar suvlaridaysan.
Qiz:
16 Ey shimol shabadasi, qoʻzgʻal,
Janub shamoli, kelgin!
Bogʻimda esgin,
Toki bogʻimning xushboʻy hidlari
Hamma joyga taralsin.
Sevgilim oʻz bogʻiga kelib,
Aʼlo mevalaridan yesin.
4–БОБ
Йигит:
1 Қандай гўзалсан, эй севгилим,
Қанчалик гўзалсан!
Чачвонинг ортидаги кўзларинг
Кабутарлардай мулойимдир.
Гилад қирларидан ёйилиб тушаётган
Қоп–қора қўйлардайдир сенинг сочларинг.
2 Ювиб–таралган, жуни қирқиладиган,
Оппоқ эчкилардайдир сенинг тишларинг.
Ҳар бирининг эгизи бор,
Ўрни ҳеч бўш қолмаган.
3 Лабларинг қирмизи ғунчалардайдир,
Оғзинг ҳам жуда гўзал.
Чачвонинг ортидаги ёноқларинг эса
Анорлардай қип–қизил.
4 Бўйнинг тик қурилган Довуд минорасидай,
Маржонларинг тизим–тизим,
Жангчиларнинг мингларча қалқонларидайдир.
5 Кўкракларинг эгизак кийиклардайдир.
Ҳа, нилуфарлар орасида ўтлайдиган
Икки кийикдайдир улар.
6 Қоронғилик чекинмасдан олдин,
Тонг отмай туриб,
Ўша хушбўй мирра тоғига,
Зираворлар қирига чиқаман.
7 Ҳар жиҳатдан гўзалдирсан, севгилим,
Сенда ҳеч қандай нуқсон йўқ.
8 Кела қол, келинчагим,
Лубнондан менга кел.
Эмона ва Санир тоғларидан,
Хермон тоғларию шерлар маконидан,
Қоплонларнинг масканидан туш.
9 Эй жоним, келинчагим,
Қалбимни асир қилдинг.
Кўзларингнинг нигоҳи билан,
Бўйнингдаги маржонинг билан
Қалбимни асир қилдинг.
10 Севгинг қандай шириндир,
Эй жоним, келинчагим.
Сенинг севгинг шаробдан ҳам яхшироқдир.
Атир мойларинг эса
Ҳар қандай зиравордан ҳам хушбўйроқдир.
11 Келинчагим, лабларингдан бол томар.
Асал ва сут тилинг остида,
Кийимларинг ҳиди Лубнон ҳидига ўхшар.
12 Жоним менинг, келинчагим.
Қулфланган боғ, девор билан ўралган булоқдайсан,
Ёпиб қўйилган чашмадайсан сен.
13 Аъло мевалар берадиган
Анор боғига ўхшайсан.
Бу боғда хина ва сунбуллар ўсади.
14 Ҳа, бу боғда сунбулу заъфарон,
Хушбўй қамиш ва долчин,
Ҳар хил хушбўй дарахтлар,
Мирра ва алоэ,
Энг аъло зираворлар ўсади.
15 Севгилим, сен боғдаги чашмага,
Ҳаётбахш сув булоғига ўхшайсан.
Лубнон тоғларининг оқар сувларидайсан.
Қиз:
16 Эй шимол шабадаси, қўзғал,
Жануб шамоли, келгин!
Боғимда эсгин,
Токи боғимнинг хушбўй ҳидлари
Ҳамма жойга таралсин.
Севгилим ўз боғига келиб,
Аъло меваларидан есин.
