5–BOB
Muhrlangan oʻrama qogʻoz va Qoʻzi
1 Men taxtda oʻtirgan Zotning oʻng qoʻlida bir oʻrama qogʻozni koʻrdim. Oʻramning oldi va orqa tomonlarida yozuvlari bor boʻlib, u yettita muhr bilan muhrlangan edi. 2 Soʻng men kuchli bir farishtani koʻrdim. U baland ovozda: “Muhrlarni yechishga, oʻramni ochishga kim loyiq?” deb soʻradi. 3 Biroq na osmonda, na yer yuzida, na yer ostidagi olamda oʻramni ocha oladigan yoki ichiga nazar sola oladigan biron kimsa bor edi. 4 Men achchiq–achchiq yigʻlay boshladim, chunki oʻramni ochishga, hatto uning ichiga nazar solishga loyiq biron kimsa topilmagandi. 5 Shunda oqsoqollardan biri menga dedi: “Yigʻlama! Ana qara, Yahudo qabilasidan boʻlgan Sher — Dovud urugʻidan chiqqan Zot gʻalaba qozondi. U oʻramning yettita muhrini yechishga va oʻramni ochishga qodirdir.”
6 Shunda men taxtning oldida, toʻrtta jonli mavjudot va oqsoqollar qurshovida turgan bir Qoʻzini koʻrdim. U goʻyo boʻgʻizlanganday edi. Qoʻzining yetti shoxi va yetti koʻzi bor edi. Bular Xudo butun yer yuziga yuborgan yettita ruhdir. 7 Qoʻzi kelib, taxtda oʻtirgan Zotning oʻng qoʻlidan oʻramni oldi. 8 U oʻramni olganda, toʻrtta mavjudot va yigirma toʻrt oqsoqol Qoʻzining oldida muk tushishdi. Har birining qoʻlida bir arfa va xushboʻy tutatqilarga toʻla oltin kosalar bor edi. Xushboʻy tutatqilar — Xudo azizlarining duoyu ibodatlari demakdir. 9 Ular quyidagicha yangi qoʻshiq aytishar edi:
“Sen oʻramni olishga,
Uning muhrlarini yechishga loyiqsan!
Chunki Sen boʻgʻizlangan eding,
Oʻz qoning evaziga har bir qabila, millat, elatu xalqdan
Xudo uchun odamlarni qutqarib olding.
10 Ulardan Shohlik yaratding,
Ularni Xudoyimizga xizmat qiladigan
Ruhoniylar qilib tayinlading.
Ular yer yuzida hukm suradilar.”
11 Keyin men taxtning, mavjudotlar va oqsoqollarning atrofida koʻp farishtalarni koʻrdim, ularning ovozlarini eshitdim. Ularning sanogʻiga yetib boʻlmas, ming–minglab, oʻn minglab edilar. 12 Ular baland ovozda shunday derdilar:
“Boʻgʻizlangan Qoʻzi hamdlarga loyiqdir!
Kuchu davlat, donoligu qudrat Sohibiga
Shon–sharaflar boʻlsin!”
13 Shunda men yeru osmondagi, yer ostidagi, dengizdagi jamiki jonzotlarning ovozlarini eshitdim. Ularning hammasi shunday deb kuylayotgan edilar:
“Taxtda oʻtirgan Zotga va Qoʻziga
Abadulabad hamdlar boʻlsin!
Bu qudrat Sohiblariga
Abadulabad shon–sharaflar boʻlsin!”
14 Toʻrtta mavjudot: “Omin!” — dedi. Oqsoqollar esa muk tushib, sajda qildilar .
5–БОБ
Муҳрланган ўрама қоғоз ва Қўзи
1 Мен тахтда ўтирган Зотнинг ўнг қўлида бир ўрама қоғозни кўрдим. Ўрамнинг олди ва орқа томонларида ёзувлари бор бўлиб, у еттита муҳр билан муҳрланган эди. 2 Сўнг мен кучли бир фариштани кўрдим. У баланд овозда: “Муҳрларни ечишга, ўрамни очишга ким лойиқ?” деб сўради. 3 Бироқ на осмонда, на ер юзида, на ер остидаги оламда ўрамни оча оладиган ёки ичига назар сола оладиган бирон кимса бор эди. 4 Мен аччиқ–аччиқ йиғлай бошладим, чунки ўрамни очишга, ҳатто унинг ичига назар солишга лойиқ бирон кимса топилмаганди. 5 Шунда оқсоқоллардан бири менга деди: “Йиғлама! Ана қара, Яҳудо қабиласидан бўлган Шер — Довуд уруғидан чиққан Зот ғалаба қозонди. У ўрамнинг еттита муҳрини ечишга ва ўрамни очишга қодирдир.”
6 Шунда мен тахтнинг олдида, тўртта жонли мавжудот ва оқсоқоллар қуршовида турган бир Қўзини кўрдим. У гўё бўғизлангандай эди. Қўзининг етти шохи ва етти кўзи бор эди. Булар Худо бутун ер юзига юборган еттита руҳдир. 7 Қўзи келиб, тахтда ўтирган Зотнинг ўнг қўлидан ўрамни олди. 8 У ўрамни олганда, тўртта мавжудот ва йигирма тўрт оқсоқол Қўзининг олдида мук тушишди. Ҳар бирининг қўлида бир арфа ва хушбўй тутатқиларга тўла олтин косалар бор эди. Хушбўй тутатқилар — Худо азизларининг дуою ибодатлари демакдир. 9 Улар қуйидагича янги қўшиқ айтишар эди:
“Сен ўрамни олишга,
Унинг муҳрларини ечишга лойиқсан!
Чунки Сен бўғизланган эдинг,
Ўз қонинг эвазига ҳар бир қабила, миллат, элату халқдан
Худо учун одамларни қутқариб олдинг.
10 Улардан Шоҳлик яратдинг,
Уларни Худойимизга хизмат қиладиган
Руҳонийлар қилиб тайинладинг.
Улар ер юзида ҳукм сурадилар.”
11 Кейин мен тахтнинг, мавжудотлар ва оқсоқолларнинг атрофида кўп фаришталарни кўрдим, уларнинг овозларини эшитдим. Уларнинг саноғига етиб бўлмас, минг–минглаб, ўн минглаб эдилар. 12 Улар баланд овозда шундай дердилар:
“Бўғизланган Қўзи ҳамдларга лойиқдир!
Кучу давлат, донолигу қудрат Соҳибига
Шон–шарафлар бўлсин!”
13 Шунда мен еру осмондаги, ер остидаги, денгиздаги жамики жонзотларнинг овозларини эшитдим. Уларнинг ҳаммаси шундай деб куйлаётган эдилар:
“Тахтда ўтирган Зотга ва Қўзига
Абадулабад ҳамдлар бўлсин!
Бу қудрат Соҳибларига
Абадулабад шон–шарафлар бўлсин!”
14 Тўртта мавжудот: “Омин!” — деди. Оқсоқоллар эса мук тушиб, сажда қилдилар .
