78–SANO
Osif sanosi.
1 Ey Xudo, begona xalqlar tanlagan yurtingni bosib oldi,
Ular muqaddas Maʼbadingni bulgʻadi,
Quddusni vayronaga aylantirdi.
2 Biz Sening qullaringmiz.
Ular qullaringning jasadlarini
Qushlarga yemish qilib berdilar.
Taqvodor xalqingning etini
Zamindagi yovvoyi hayvonlarga berdilar.
3 Quddus atroflarida ular qonimizni suvday toʻkdi,
Jasadlarni dafn qilishga biron zot qoldirmadi.
4 Qoʻshnilarimiz oldida masxara boʻldik,
Atrofimizdagilarga kulgi, oʻyinchoq boʻldik.
5 Ey Egam, qachongacha bizdan gʻazablanasan? To abadmi?
Qachongacha rashking alangaday yonadi?
6 Seni tan olmaydigan xalqlar uzra,
Senga sajda qilmaydigan shohliklar uzra
Gʻazabingni sochgin.
7 Ular xalqing Isroilni yeb bitirdi,
Yurtini tashlandiq sahroga aylantirdi.
8 Bizga otalarimiz gunohlarini eslatma,
Bizga tezda shafqatingni koʻrsat,
Axir, biz oyoq osti boʻlib ketdik–ku!
9 Oʻz shuhrating haqi, bizga madad ber,
Ey najotkorimiz Xudo!
Oʻz noming haqi, bizni qutqar,
Gunohlarimizni kechir.
10 Nima uchun begona xalqlar:
“Qayerda ekan–a ularning Xudosi”, deya aytmogʻi kerak?!
Xalqlardan oʻch olganingni biz koʻraylik,
Axir, ular bizning qonimizni toʻkkan.
11 Mahbuslarning figʻonini eshitgin,
Buyuk qudratingni namoyish qilib,
Oʻlimga mahkum boʻlganlarni qutqargin.
12 Ey Rabbiy, qoʻshni xalqlar Seni haqoratlagani uchun
Ularga yetti baravar qaytargin.
13 Biz Sening xalqing, yaylovdagi suruvingmiz,
Senga to abad shukur aytarmiz,
Nasldan naslga Seni takror madh qilarmiz.
78–САНО
Осиф саноси.
1 Эй Худо, бегона халқлар танлаган юртингни босиб олди,
Улар муқаддас Маъбадингни булғади,
Қуддусни вайронага айлантирди.
2 Биз Сенинг қулларингмиз.
Улар қулларингнинг жасадларини
Қушларга емиш қилиб бердилар.
Тақводор халқингнинг этини
Заминдаги ёввойи ҳайвонларга бердилар.
3 Қуддус атрофларида улар қонимизни сувдай тўкди,
Жасадларни дафн қилишга бирон зот қолдирмади.
4 Қўшниларимиз олдида масхара бўлдик,
Атрофимиздагиларга кулги, ўйинчоқ бўлдик.
5 Эй Эгам, қачонгача биздан ғазабланасан? То абадми?
Қачонгача рашкинг алангадай ёнади?
6 Сени тан олмайдиган халқлар узра,
Сенга сажда қилмайдиган шоҳликлар узра
Ғазабингни сочгин.
7 Улар халқинг Исроилни еб битирди,
Юртини ташландиқ саҳрога айлантирди.
8 Бизга оталаримиз гуноҳларини эслатма,
Бизга тезда шафқатингни кўрсат,
Ахир, биз оёқ ости бўлиб кетдик–ку!
9 Ўз шуҳратинг ҳақи, бизга мадад бер,
Эй нажоткоримиз Худо!
Ўз номинг ҳақи, бизни қутқар,
Гуноҳларимизни кечир.
10 Нима учун бегона халқлар:
“Қаерда экан–а уларнинг Худоси”, дея айтмоғи керак?!
Халқлардан ўч олганингни биз кўрайлик,
Ахир, улар бизнинг қонимизни тўккан.
11 Маҳбусларнинг фиғонини эшитгин,
Буюк қудратингни намойиш қилиб,
Ўлимга маҳкум бўлганларни қутқаргин.
12 Эй Раббий, қўшни халқлар Сени ҳақоратлагани учун
Уларга етти баравар қайтаргин.
13 Биз Сенинг халқинг, яйловдаги сурувингмиз,
Сенга то абад шукур айтармиз,
Наслдан наслга Сени такрор мадҳ қилармиз.
