77–SANO
Osif qasidasi .
1 Quloq soling, ey xalqim, oʻgitlarimga,
Quloq tuting ogʻzimdan chiqqan soʻzlarga.
2 Ogʻzimni ochaman masalga,
Oʻtmishning sirli saboqlarin oʻrgataman sizga.
3 Bularni aytgan edi ota–bobolarimiz,
Ulardan eshitganmiz, bilamiz.
4 Egamizning hamdga loyiq ishlarini,
Uning qudratini, U qilgan ajoyibotlarni
Biz yashirmay aytamiz ota–bobolarimiz nasliga,
Hikoya qilamiz bolalarimizga.
5 Yoqub nasliga U farmon berdi,
Isroilga qonun tayinladi.
Ota–bobolarimizga amr berib:
“Bolalaringizga oʻrgating”, dedi .
6 Toki kelajak nasllar bularni bilsin,
Bilsin hatto tugʻilmagan bolalar,
Oʻz navbatida bolalariga aytsin ular.
7 Bolalari ham umidini bogʻlasin Xudoga,
Xudoning ishlarini unutib qoʻymay,
Rioya etsin Uning amrlariga.
8 Toki ular ota–bobolariga oʻxshab,
Oʻjar, isyonkor nasl boʻlmasin.
Yuragida Xudoga sadoqati boʻlmagan,
Ruhan beqaror nasl boʻlmasin.
9 Oʻq–yoy bilan qurollangan Efrayim jangchilari
Jang kunida ortiga qaytdi .
10 Ular Xudoning ahdiga rioya qilmadilar,
Uning qonunlari boʻyicha yurishni rad etdilar.
11 Ular unutdilar Xudoning qilgan ishlarini,
Xudoning ularga koʻrsatgan moʻjizalarini.
12 Misr diyoridagi Zoʻvan tekisligida ,
Ularning ota–bobolari koʻz oʻngida
Xudo moʻjizalar koʻrsatgandi.
13 Dengizni yorib, oʻrtasidan ularni oʻtkazdi,
Suvlarni devor kabi tik qilib qoʻydi .
14 Kunduzi ularni bulut orqali yetakladi,
Tun boʻyi alanga yorugʻi orqali yetakladi .
15 U sahrodagi qoyalarni parchaladi,
Dengiz suviday moʻl suvni ularga berdi.
16 Qoyadan irmoqlarni chiqardi,
Suvlarni daryolarday oqizdi .
17 Ular sahroda Xudoyi Taologa qarshi isyon koʻtarib,
Unga qarshi gunoh qilaverdilar.
18 Ular ataylab Xudoni sinadilar ,
Koʻngli tusagan ovqatni talab qildilar.
19 Ular Xudoga qarshi soʻzlab, dedilar:
“Sahroda Xudo bizga dasturxon yoza olarmidi?!
20 Mana, U qoyaga urganda, suv daryo–daryo boʻlib oqdi,
Irmoqlar toʻlib–toshdi.
Endi U Oʻz xalqiga non bera olarmikan?
Xalqini goʻsht bilan taʼminlay olarmikan?”
21 Egamiz ularning gapini eshitib,
Qattiq gʻazabga mindi.
Yoqub nasliga qarshi gʻazab alangasini purkadi,
Ha, Isroil nasliga qarshi qahrini sochdi .
22 Ular Xudoga ishonmadilar,
Uning najotiga tayanmadilar.
23 Xudo samolardan turib amr berdi,
Osmon qopqalarini ochib yubordi.
24 Ular yesin deb, manna yogʻdirdi,
Osmonning donini ularga berdi.
25 Odamzod farishtalar nonidan yedi,
Xudo ularga moʻl–koʻl taom yubordi.
26 U samolardan sharq shamolini estirdi,
Qudrati bilan janub shamoliga yoʻl koʻrsatdi.
27 U changday moʻl qilib, xalqiga goʻsht yogʻdirdi,
Ha, dengizdagi qumday moʻl qilib qushlar yogʻdirdi.
28 Bularni ularning qarorgohiga yogʻdirdi,
Ularning chodirlari atrofiga tushirdi.
29 Ular toʻygunlaricha yedilar,
Xudo ularga koʻngillari tusaganini berdi.
30 Biroq hali koʻngli tusaganiga toʻymagan,
Luqmalari hali ularning ogʻizlarida ekan,
31 Xudo gʻazabini ularga sochdi,
Ularning kuchlilarini oʻldirdi,
Isroilning gulday yigitlarini yer tishlatdi .
32 Shularga qaramay, ular gunoh qilaverdilar,
Xudoning moʻjizalariga ishonmadilar.
33 Xudo ularning kunlarini bir nafasday bitirdi,
Ularni vahimaga solib, umrlarini barbod qildi.
34 Baʼzilarini Xudo oʻldirdi,
Shundagina qolganlari Unga intildi,
Tavba qilib, yana Xudoga qaytdi.
35 Ular shunday deb esladilar:
“Ha, Xudo suyangan qoyamiz,
Bizning qutqaruvchimiz Xudoyi Taolo.”
36 Ammo Xudoga xushomad qilardilar,
Unga tillari bilan yolgʻon soʻzlashardi.
37 Yuraklarida esa Xudoga sodiq emas edilar,
Uning ahdiga bevafolik qildilar.
38 Xudo–chi, shafqat qildi,
Kechirdi ularning gunohlarini,
Qirib tashlamadi ularni.
Koʻpincha U gʻazabini bosdi,
Butun gʻazabini sochmadi.
39 Xudo esladi: “Ular shunchaki bandalardir,
Esib, boshqa qaytib kelmas shamoldir.”
40 Sahroda Xudoga qanchalar koʻp isyon qildilar!
Dashtu biyobonda Uni xafa qildilar.
41 Xudoni ular takror–takror sinadilar,
Isroil xalqining Muqaddas Xudosini ranjitdilar.
42 Ular Xudoning qudratini,
Ularni dushmandan qutqargan kunni esdan chiqardilar.
43 Xudo Misrda koʻrsatgan moʻjizalarni,
Ha, Zoʻvan tekisligida koʻrsatgan ajoyibotlarni unutdilar.
44 Misrdagi daryolarni Xudo qonga aylantirdi,
Misrliklar irmoqlardan suv icholmay qoldi.
45 Ularni yeb bitirsin deya, pashshalar galasini yubordi,
Yurtni vayron qilsin deya, qurbaqalar yubordi.
46 Ularning hosilini Xudo chigirtkalarga yem qildi,
Ularning mehnati mahsulini chigirtkalarga berdi.
47 Uzumzorlarini doʻl bilan yakson qildi,
Shikamora–anjir daraxtlarini jalada nobud etdi.
48 Ularning chorvasini doʻlga duchor qildi,
Ularning podasini yashin alangasiga berdi.
49 Kulfat elchilarini yuborganday
Xudo ularga alangali gʻazabini, qahrini,
Nafratini hamda musibatni sochdi.
50 U Misrdan gʻazabini qaytarmadi,
Ularning jonlariga shafqat qilmadi,
Ularni vaboga duchor qildi.
51 Misrning hamma toʻngʻich oʻgʻillarini nobud qildi ,
Ha, Xom avlodining faxri,
Qut–baraka timsolini yoʻq qildi.
52 Oʻz xalqini esa Xudo qoʻyday yetaklab chiqdi,
Ularni sahro boʻylab suruvday boshlab bordi.
53 Egamiz eson–omon boshlab bordi,
Ular qoʻrqmadilar,
Ularning gʻanimlarini esa dengiz yutdi.
54 Egamiz xalqini Oʻz muqaddas yurtiga,
Oʻz kuchi bilan qoʻlga kiritgan toqqa olib keldi.
55 Oʻz xalqining oldidan boshqa xalqlarni quvdi,
Ularning yurtini mulk qilib boʻlib berdi,
Isroil qabilalarini ularning chodirlarida oʻrnashtirdi.
56 Ular hamon Xudoyi Taoloni sinardilar,
Unga qarshi isyon koʻtarib, farmonlariga boʻysunmadilar.
57 Otalari kabi bevafolik qilib, xoinlik qildilar,
Yaroqsiz kamonga oʻxshab ishonchsiz chiqdilar.
58 Sajdagohlari bilan ular Xudoni gʻazablantirdilar,
Butlari bilan Uning rashkini qoʻzgʻatdilar.
59 Bularni eshitganda Xudo, gʻazabga mindi,
Shundan soʻng Isroilni tamom rad etdi.
60 U Shiloʻdagi Oʻz maskanini,
Insonlar orasida tikkan Chodirini tark etdi.
61 Dushmanga asir qilib berdi Ahd sandigʻini,
Oʻzining qudratiyu shuhrati ramzini .
62 Oʻz xalqini U qilichga roʻpara qildi,
Gʻazabini tanlagan xalqiga sochdi.
63 Yigitlarini alanga yamlamay yutdi,
Qizlari nikoh qoʻshiqlarini aytolmay qoldi.
64 Ruhoniylari qilich tigʻidan yiqildi,
Ruhoniylarning bevalari aza tutolmay qoldi.
65 Shunda Rabbiy qoʻzgʻaldi uyqudan uygʻonganday,
Sharobdan hayqirayotgan bahodirday.
66 Dushmanlarini U tirqiratib quvdi,
Ularni abadiy sharmandalikka duchor qildi.
67 Yusuf naslini Xudo rad etdi,
Efrayim qabilasini tanlamadi.
68 Uning oʻrniga Yahudo qabilasini ,
Oʻzi sevgan Sion togʻini tanladi .
69 Abadiy oʻrnatgan yer kurrasi kabi,
Samolar kabi, Oʻz muqaddas maskanini qurdi.
70 Xudo Oʻz quli Dovudni tanlab oldi,
Qoʻy qoʻrasidan uni chaqirib oldi.
71 U Dovudni sovliq qoʻy, qoʻzilarga choʻponlikdan oldi.
Oʻzining xalqi Isroilga,
Yoqub nasliga choʻpon qilib tayinladi.
72 Dovud ularga halollik bilan choʻponlik qildi,
Mohirlik bilan ularni yetaklab bordi.
77–САНО
Осиф қасидаси .
1 Қулоқ солинг, эй халқим, ўгитларимга,
Қулоқ тутинг оғзимдан чиққан сўзларга.
2 Оғзимни очаман масалга,
Ўтмишнинг сирли сабоқларин ўргатаман сизга.
3 Буларни айтган эди ота–боболаримиз,
Улардан эшитганмиз, биламиз.
4 Эгамизнинг ҳамдга лойиқ ишларини,
Унинг қудратини, У қилган ажойиботларни
Биз яширмай айтамиз ота–боболаримиз наслига,
Ҳикоя қиламиз болаларимизга.
5 Ёқуб наслига У фармон берди,
Исроилга қонун тайинлади.
Ота–боболаримизга амр бериб:
“Болаларингизга ўргатинг”, деди .
6 Токи келажак насллар буларни билсин,
Билсин ҳатто туғилмаган болалар,
Ўз навбатида болаларига айтсин улар.
7 Болалари ҳам умидини боғласин Худога,
Худонинг ишларини унутиб қўймай,
Риоя этсин Унинг амрларига.
8 Токи улар ота–боболарига ўхшаб,
Ўжар, исёнкор насл бўлмасин.
Юрагида Худога садоқати бўлмаган,
Руҳан беқарор насл бўлмасин.
9 Ўқ–ёй билан қуролланган Эфрайим жангчилари
Жанг кунида ортига қайтди .
10 Улар Худонинг аҳдига риоя қилмадилар,
Унинг қонунлари бўйича юришни рад этдилар.
11 Улар унутдилар Худонинг қилган ишларини,
Худонинг уларга кўрсатган мўъжизаларини.
12 Миср диёридаги Зўван текислигида ,
Уларнинг ота–боболари кўз ўнгида
Худо мўъжизалар кўрсатганди.
13 Денгизни ёриб, ўртасидан уларни ўтказди,
Сувларни девор каби тик қилиб қўйди .
14 Кундузи уларни булут орқали етаклади,
Тун бўйи аланга ёруғи орқали етаклади .
15 У саҳродаги қояларни парчалади,
Денгиз сувидай мўл сувни уларга берди.
16 Қоядан ирмоқларни чиқарди,
Сувларни дарёлардай оқизди .
17 Улар саҳрода Худойи Таолога қарши исён кўтариб,
Унга қарши гуноҳ қилавердилар.
18 Улар атайлаб Худони синадилар ,
Кўнгли тусаган овқатни талаб қилдилар.
19 Улар Худога қарши сўзлаб, дедилар:
“Саҳрода Худо бизга дастурхон ёза олармиди?!
20 Мана, У қояга урганда, сув дарё–дарё бўлиб оқди,
Ирмоқлар тўлиб–тошди.
Энди У Ўз халқига нон бера олармикан?
Халқини гўшт билан таъминлай олармикан?”
21 Эгамиз уларнинг гапини эшитиб,
Қаттиқ ғазабга минди.
Ёқуб наслига қарши ғазаб алангасини пуркади,
Ҳа, Исроил наслига қарши қаҳрини сочди .
22 Улар Худога ишонмадилар,
Унинг нажотига таянмадилар.
23 Худо самолардан туриб амр берди,
Осмон қопқаларини очиб юборди.
24 Улар есин деб, манна ёғдирди,
Осмоннинг донини уларга берди.
25 Одамзод фаришталар нонидан еди,
Худо уларга мўл–кўл таом юборди.
26 У самолардан шарқ шамолини эстирди,
Қудрати билан жануб шамолига йўл кўрсатди.
27 У чангдай мўл қилиб, халқига гўшт ёғдирди,
Ҳа, денгиздаги қумдай мўл қилиб қушлар ёғдирди.
28 Буларни уларнинг қароргоҳига ёғдирди,
Уларнинг чодирлари атрофига туширди.
29 Улар тўйгунларича едилар,
Худо уларга кўнгиллари тусаганини берди.
30 Бироқ ҳали кўнгли тусаганига тўймаган,
Луқмалари ҳали уларнинг оғизларида экан,
31 Худо ғазабини уларга сочди,
Уларнинг кучлиларини ўлдирди,
Исроилнинг гулдай йигитларини ер тишлатди .
32 Шуларга қарамай, улар гуноҳ қилавердилар,
Худонинг мўъжизаларига ишонмадилар.
33 Худо уларнинг кунларини бир нафасдай битирди,
Уларни ваҳимага солиб, умрларини барбод қилди.
34 Баъзиларини Худо ўлдирди,
Шундагина қолганлари Унга интилди,
Тавба қилиб, яна Худога қайтди.
35 Улар шундай деб эсладилар:
“Ҳа, Худо суянган қоямиз,
Бизнинг қутқарувчимиз Худойи Таоло.”
36 Аммо Худога хушомад қилардилар,
Унга тиллари билан ёлғон сўзлашарди.
37 Юракларида эса Худога содиқ эмас эдилар,
Унинг аҳдига бевафолик қилдилар.
38 Худо–чи, шафқат қилди,
Кечирди уларнинг гуноҳларини,
Қириб ташламади уларни.
Кўпинча У ғазабини босди,
Бутун ғазабини сочмади.
39 Худо эслади: “Улар шунчаки бандалардир,
Эсиб, бошқа қайтиб келмас шамолдир.”
40 Саҳрода Худога қанчалар кўп исён қилдилар!
Дашту биёбонда Уни хафа қилдилар.
41 Худони улар такрор–такрор синадилар,
Исроил халқининг Муқаддас Худосини ранжитдилар.
42 Улар Худонинг қудратини,
Уларни душмандан қутқарган кунни эсдан чиқардилар.
43 Худо Мисрда кўрсатган мўъжизаларни,
Ҳа, Зўван текислигида кўрсатган ажойиботларни унутдилар.
44 Мисрдаги дарёларни Худо қонга айлантирди,
Мисрликлар ирмоқлардан сув ичолмай қолди.
45 Уларни еб битирсин дея, пашшалар галасини юборди,
Юртни вайрон қилсин дея, қурбақалар юборди.
46 Уларнинг ҳосилини Худо чигирткаларга ем қилди,
Уларнинг меҳнати маҳсулини чигирткаларга берди.
47 Узумзорларини дўл билан яксон қилди,
Шикамора–анжир дарахтларини жалада нобуд этди.
48 Уларнинг чорвасини дўлга дучор қилди,
Уларнинг подасини яшин алангасига берди.
49 Кулфат элчиларини юборгандай
Худо уларга алангали ғазабини, қаҳрини,
Нафратини ҳамда мусибатни сочди.
50 У Мисрдан ғазабини қайтармади,
Уларнинг жонларига шафқат қилмади,
Уларни вабога дучор қилди.
51 Мисрнинг ҳамма тўнғич ўғилларини нобуд қилди ,
Ҳа, Хом авлодининг фахри,
Қут–барака тимсолини йўқ қилди.
52 Ўз халқини эса Худо қўйдай етаклаб чиқди,
Уларни саҳро бўйлаб сурувдай бошлаб борди.
53 Эгамиз эсон–омон бошлаб борди,
Улар қўрқмадилар,
Уларнинг ғанимларини эса денгиз ютди.
54 Эгамиз халқини Ўз муқаддас юртига,
Ўз кучи билан қўлга киритган тоққа олиб келди.
55 Ўз халқининг олдидан бошқа халқларни қувди,
Уларнинг юртини мулк қилиб бўлиб берди,
Исроил қабилаларини уларнинг чодирларида ўрнаштирди.
56 Улар ҳамон Худойи Таолони синардилар,
Унга қарши исён кўтариб, фармонларига бўйсунмадилар.
57 Оталари каби бевафолик қилиб, хоинлик қилдилар,
Яроқсиз камонга ўхшаб ишончсиз чиқдилар.
58 Саждагоҳлари билан улар Худони ғазаблантирдилар,
Бутлари билан Унинг рашкини қўзғатдилар.
59 Буларни эшитганда Худо, ғазабга минди,
Шундан сўнг Исроилни тамом рад этди.
60 У Шилўдаги Ўз масканини,
Инсонлар орасида тиккан Чодирини тарк этди.
61 Душманга асир қилиб берди Аҳд сандиғини,
Ўзининг қудратию шуҳрати рамзини .
62 Ўз халқини У қиличга рўпара қилди,
Ғазабини танлаган халқига сочди.
63 Йигитларини аланга ямламай ютди,
Қизлари никоҳ қўшиқларини айтолмай қолди.
64 Руҳонийлари қилич тиғидан йиқилди,
Руҳонийларнинг бевалари аза тутолмай қолди.
65 Шунда Раббий қўзғалди уйқудан уйғонгандай,
Шаробдан ҳайқираётган баҳодирдай.
66 Душманларини У тирқиратиб қувди,
Уларни абадий шармандаликка дучор қилди.
67 Юсуф наслини Худо рад этди,
Эфрайим қабиласини танламади.
68 Унинг ўрнига Яҳудо қабиласини ,
Ўзи севган Сион тоғини танлади .
69 Абадий ўрнатган ер курраси каби,
Самолар каби, Ўз муқаддас масканини қурди.
70 Худо Ўз қули Довудни танлаб олди,
Қўй қўрасидан уни чақириб олди.
71 У Довудни совлиқ қўй, қўзиларга чўпонликдан олди.
Ўзининг халқи Исроилга,
Ёқуб наслига чўпон қилиб тайинлади.
72 Довуд уларга ҳалоллик билан чўпонлик қилди,
Моҳирлик билан уларни етаклаб борди.
