37–SANO
1 Dovud sanosi. Egamizdan madad soʻrab aytgan iltijosi.
2 Ey Egam! Gʻazab bilan menga tanbeh bermagin,
Qahring sochib, menga jazo bermagin.
3 Oʻqlaring menga sanchildi,
Qoʻllaring ustimga bosib tushdi.
4 Butun tanam xastadir gʻazabingdan,
Sogʻligim yoʻqolgan gunohlarim dastidan.
5 Ayblarim meni juda ham ezadi,
Ular juda ogʻir yukka oʻxshaydi.
6 Aqlsizligim dastidan
Yaralarim sasib, yiringlab oqyapti.
7 Juda egilib, bukchayib qoldim,
Kun boʻyi gʻamgin yuraman.
8 Ichim isitmadan otash boʻlib yonmoqda,
Tanamda bironta sogʻ joy yoʻq.
9 Sillam qurib, tamom ezildim,
Yurakdagi alamdan nola qilaman.
10 Yuragim tubidagi istaklarim
Ey Rabbiy, Oʻzingga ravshan,
Ohu nolam Sendan yashirin emas.
11 Yuragim titraydi, quvvatim ketdi,
Koʻzlarimning nuri adoyi tamom boʻldi.
12 Doʻst–yoronlarim dardim tufayli oldimdan qochadi,
Tugʻishganlarim aslo yonimga kelmaydi.
13 Jonimga qasd qilganlar menga tuzoq qoʻyadi,
Menga yomonlik istaganlar kulfatdan soʻz ochadi,
Kun boʻyi yolgʻon soʻylab, fitna qiladi.
14 Men esa karga oʻxshayman, eshitmayman,
Soqovga oʻxshayman, gapira olmayman.
15 Chindan ham men soqovga oʻxshayman,
Tili qotib qolgan odamdayman.
16 Ey Egam, umidim yolgʻiz Sensan,
Ey Rabbim Xudo, javob beradigan Sensan.
17 Ey Egam: “Holimni koʻrib, dushmanlarim shodlanmasin,
Oyoqlarim qoqilganda, oʻzlarini katta tutmasin”, deya
Senga ibodat qildim.
18 Oʻzim ham yiqilay deb turibman,
Tinmay azob chekayotirman.
19 Qilgan egriliklarim uchun tavba qilaman,
Gunohga qoʻl urganimdan pushaymonman.
20 Ashaddiy dushmanlarim koʻpdir,
Sababsiz mendan nafrat etuvchilar son–sanoqsiz.
21 Ular yaxshiligimga yomonlik ila javob beradi,
Ezgu ishlarim uchun meni igʻvo qiladi.
22 Ey Egam, meni aslo tark etmagin,
Ey Xudoyim, mendan uzoq ketmagin.
23 Menga yordam bergani shoshilgin,
Ey mening najotkorim — Rabbiy!
37–САНО
1 Довуд саноси. Эгамиздан мадад сўраб айтган илтижоси.
2 Эй Эгам! Ғазаб билан менга танбеҳ бермагин,
Қаҳринг сочиб, менга жазо бермагин.
3 Ўқларинг менга санчилди,
Қўлларинг устимга босиб тушди.
4 Бутун танам хастадир ғазабингдан,
Соғлигим йўқолган гуноҳларим дастидан.
5 Айбларим мени жуда ҳам эзади,
Улар жуда оғир юкка ўхшайди.
6 Ақлсизлигим дастидан
Яраларим сасиб, йиринглаб оқяпти.
7 Жуда эгилиб, букчайиб қолдим,
Кун бўйи ғамгин юраман.
8 Ичим иситмадан оташ бўлиб ёнмоқда,
Танамда биронта соғ жой йўқ.
9 Силлам қуриб, тамом эзилдим,
Юракдаги аламдан нола қиламан.
10 Юрагим тубидаги истакларим
Эй Раббий, Ўзингга равшан,
Оҳу нолам Сендан яширин эмас.
11 Юрагим титрайди, қувватим кетди,
Кўзларимнинг нури адойи тамом бўлди.
12 Дўст–ёронларим дардим туфайли олдимдан қочади,
Туғишганларим асло ёнимга келмайди.
13 Жонимга қасд қилганлар менга тузоқ қўяди,
Менга ёмонлик истаганлар кулфатдан сўз очади,
Кун бўйи ёлғон сўйлаб, фитна қилади.
14 Мен эса карга ўхшайман, эшитмайман,
Соқовга ўхшайман, гапира олмайман.
15 Чиндан ҳам мен соқовга ўхшайман,
Тили қотиб қолган одамдайман.
16 Эй Эгам, умидим ёлғиз Сенсан,
Эй Раббим Худо, жавоб берадиган Сенсан.
17 Эй Эгам: “Ҳолимни кўриб, душманларим шодланмасин,
Оёқларим қоқилганда, ўзларини катта тутмасин”, дея
Сенга ибодат қилдим.
18 Ўзим ҳам йиқилай деб турибман,
Тинмай азоб чекаётирман.
19 Қилган эгриликларим учун тавба қиламан,
Гуноҳга қўл урганимдан пушаймонман.
20 Ашаддий душманларим кўпдир,
Сабабсиз мендан нафрат этувчилар сон–саноқсиз.
21 Улар яхшилигимга ёмонлик ила жавоб беради,
Эзгу ишларим учун мени иғво қилади.
22 Эй Эгам, мени асло тарк этмагин,
Эй Худойим, мендан узоқ кетмагин.
23 Менга ёрдам бергани шошилгин,
Эй менинг нажоткорим — Раббий!
