106–SANO
1 Egamizga shukrona ayting, U yaxshidir,
Uning sodiq sevgisi abadiydir.
2 Shunday desin Egamizdan najot topganlar,
U kulfatdan qutqargan odamlar.
3 Axir, Egamiz ularni sharqu gʻarbdan,
Shimolu janubdan toʻplagan,
Koʻp yurtlardan ularni yigʻib kelgan.
4 Baʼzilari choʻlu biyobonda tentirab yurdilar,
Yashash uchun biron shaharga yoʻl topmadilar.
5 Och, tashna holda qoldilar,
Sal boʻlmasa oʻlayozdilar.
6 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar,
Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
7 Ular yashaydigan shaharga borgunga qadar,
Egamiz ularni toʻgʻri yoʻldan yetakladi.
8 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin!
Egamizning insoniyatga koʻrsatgan ajoyib ishlari uchun shukur qilsin!
9 Zotan, U qondirar tashna boʻlganlarni,
Toʻydirar neʼmatlar bilan ochlarni.
10 Baʼzilari zimziyo zulmatda oʻtirardilar,
Asir boʻlib, kishanda azob chekardilar.
11 Ular Xudoning soʻzlariga qarshi isyon qilgandilar,
Xudoyi Taoloning yoʻl–yoʻriqlarini mensimadilar.
12 Shu bois Xudo ularni ogʻir ishlarga majbur etdi,
Ular yiqilganda, yordam berishga biron kimsa boʻlmadi.
13 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar,
Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
14 Ularni zimziyo zulmatdan olib chiqdi,
Ularning kishanlarini parcha–parcha qildi.
15 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin!
Egamizning insoniyatga koʻrsatgan ajoyib ishlari uchun shukur qilsin!
16 Zotan, U bronza darvozalarni sindirar,
Temir tambalarni ikkiga boʻlib tashlar.
17 Baʼzilari ahmoq boʻlib, itoatsizlik qildilar,
Gunohlari tufayli azobga duchor boʻldilar.
18 Har qanday ovqatdan jirkanar edilar,
Oʻlim ogʻziga yaqinlashib qolgan edilar.
19 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar,
Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
20 Egamiz gapirib, ularga shifo berdi,
Qabrdan ularni saqlab qoldi.
21 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsinlar!
Egamizning insoniyatga koʻrsatgan ajoyib ishlari uchun shukur qilsinlar!
22 Ular shukrona qurbonligini keltirsinlar,
Uning ishlarini shodon qoʻshiqlarda kuylasinlar.
23 Baʼzilari kemalarda dengizga chiqdilar,
Vahimali suvlar uzra savdo qildilar.
24 Ular Egamizning ishlarini,
Chuqur suvda Uning moʻjizalarini koʻrdilar.
25 U amr berganda, boʻron qoʻzgʻaldi,
Dengiz toʻlqinlari baland koʻtarildi.
26 Kema osmonga koʻtarilib, yana chuqur suvga tushdi,
Falokatdan kemadagilar bemajol boʻlib qoldi.
27 Ular mast kabi dovdirab aylandi,
Mahoratlari foyda bermadi.
28 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar,
Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
29 U boʻronni shabadaga aylantirdi,
Dengiz toʻlqinlari sukutga choʻmdi.
30 Toʻlqinlar jim boʻlganidan ular sevindi,
Istagan bandargohga ularni keltirib qoʻydi.
31 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin!
Egamizning insoniyatga koʻrsatgan ajoyib ishlari uchun shukur qilsin!
32 Ular jamoa oldida Egamizni ulugʻlasin,
Oqsoqollar yigʻinida Unga hamdu sanolar aytsin.
33 Egamiz daryolarni sahroga aylantirar,
Buloqlarni qaqragan yerga aylantirar.
34 Aholisining fosiqligi sababli
Hosildor yerlarni shoʻr yerga aylantirar.
35 Sahroni esa Egamiz koʻl qilar,
Qaqragan yerdan buloqlar chiqarar.
36 Och–yupunlarni u yerga olib kelib oʻrnashtirar.
Ular esa yashash uchun shaharlar qurar.
37 Dalalarga urugʻ ekib, uzumzorlar yaratar,
Dalalardan moʻl–koʻl hosil olar.
38 Egamizning barakasi ila ular juda koʻpayar,
Ularning chorvasi kamayishiga Egamiz yoʻl qoʻymas.
39-40 Egamiz aslzodalarni xor qildi,
Yoʻlsiz sahroda ularni sargardon qildi.
Zulm, kulfat, gʻamdan
Ularning soni kamaydi,
Ular qashshoqlashdi.
41 Yoʻqsillarni esa Egamiz kulfatdan qutqarar,
Ularning oilasini qoʻy suruviday koʻpaytirar.
42 Solihlar buni koʻrib, sevinar,
Fosiqlar esa ogʻzini yopib, jim boʻlar.
43 Donolar bularga eʼtibor bersin,
Egamizning sodiq sevgisini anglasin.
106–САНО
1 Эгамизга шукрона айтинг, У яхшидир,
Унинг содиқ севгиси абадийдир.
2 Шундай десин Эгамиздан нажот топганлар,
У кулфатдан қутқарган одамлар.
3 Ахир, Эгамиз уларни шарқу ғарбдан,
Шимолу жанубдан тўплаган,
Кўп юртлардан уларни йиғиб келган.
4 Баъзилари чўлу биёбонда тентираб юрдилар,
Яшаш учун бирон шаҳарга йўл топмадилар.
5 Оч, ташна ҳолда қолдилар,
Сал бўлмаса ўлаёздилар.
6 Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар,
Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.
7 Улар яшайдиган шаҳарга боргунга қадар,
Эгамиз уларни тўғри йўлдан етаклади.
8 Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин!
Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукур қилсин!
9 Зотан, У қондирар ташна бўлганларни,
Тўйдирар неъматлар билан очларни.
10 Баъзилари зимзиё зулматда ўтирардилар,
Асир бўлиб, кишанда азоб чекардилар.
11 Улар Худонинг сўзларига қарши исён қилгандилар,
Худойи Таолонинг йўл–йўриқларини менсимадилар.
12 Шу боис Худо уларни оғир ишларга мажбур этди,
Улар йиқилганда, ёрдам беришга бирон кимса бўлмади.
13 Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар,
Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.
14 Уларни зимзиё зулматдан олиб чиқди,
Уларнинг кишанларини парча–парча қилди.
15 Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин!
Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукур қилсин!
16 Зотан, У бронза дарвозаларни синдирар,
Темир тамбаларни иккига бўлиб ташлар.
17 Баъзилари аҳмоқ бўлиб, итоатсизлик қилдилар,
Гуноҳлари туфайли азобга дучор бўлдилар.
18 Ҳар қандай овқатдан жирканар эдилар,
Ўлим оғзига яқинлашиб қолган эдилар.
19 Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар,
Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.
20 Эгамиз гапириб, уларга шифо берди,
Қабрдан уларни сақлаб қолди.
21 Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсинлар!
Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукур қилсинлар!
22 Улар шукрона қурбонлигини келтирсинлар,
Унинг ишларини шодон қўшиқларда куйласинлар.
23 Баъзилари кемаларда денгизга чиқдилар,
Ваҳимали сувлар узра савдо қилдилар.
24 Улар Эгамизнинг ишларини,
Чуқур сувда Унинг мўъжизаларини кўрдилар.
25 У амр берганда, бўрон қўзғалди,
Денгиз тўлқинлари баланд кўтарилди.
26 Кема осмонга кўтарилиб, яна чуқур сувга тушди,
Фалокатдан кемадагилар бемажол бўлиб қолди.
27 Улар маст каби довдираб айланди,
Маҳоратлари фойда бермади.
28 Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар,
Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.
29 У бўронни шабадага айлантирди,
Денгиз тўлқинлари сукутга чўмди.
30 Тўлқинлар жим бўлганидан улар севинди,
Истаган бандаргоҳга уларни келтириб қўйди.
31 Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин!
Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукур қилсин!
32 Улар жамоа олдида Эгамизни улуғласин,
Оқсоқоллар йиғинида Унга ҳамду санолар айтсин.
33 Эгамиз дарёларни саҳрога айлантирар,
Булоқларни қақраган ерга айлантирар.
34 Аҳолисининг фосиқлиги сабабли
Ҳосилдор ерларни шўр ерга айлантирар.
35 Саҳрони эса Эгамиз кўл қилар,
Қақраган ердан булоқлар чиқарар.
36 Оч–юпунларни у ерга олиб келиб ўрнаштирар.
Улар эса яшаш учун шаҳарлар қурар.
37 Далаларга уруғ экиб, узумзорлар яратар,
Далалардан мўл–кўл ҳосил олар.
38 Эгамизнинг баракаси ила улар жуда кўпаяр,
Уларнинг чорваси камайишига Эгамиз йўл қўймас.
39-40 Эгамиз аслзодаларни хор қилди,
Йўлсиз саҳрода уларни саргардон қилди.
Зулм, кулфат, ғамдан
Уларнинг сони камайди,
Улар қашшоқлашди.
41 Йўқсилларни эса Эгамиз кулфатдан қутқарар,
Уларнинг оиласини қўй сурувидай кўпайтирар.
42 Солиҳлар буни кўриб, севинар,
Фосиқлар эса оғзини ёпиб, жим бўлар.
43 Донолар буларга эътибор берсин,
Эгамизнинг содиқ севгисини англасин.
