13–BOB
Iso oxirzamon haqida gapiradi
1 Iso Maʼbaddan chiqib ketayotganda shogirdlaridan biri:
— Ustoz, qarang, naqadar ulkan toshlar, naqadar hashamatli binolar! — dedi. 2 Iso unga:
— Bu hashamatli binolarni koʻryapsanmi? Bularning hammasi vayron boʻladi . Bu yerda tosh ustida turgan bironta tosh qolmaydi, — dedi.
3 Iso Zaytun togʻida , Maʼbadning roʻparasida oʻtirgan vaqtda Butrus, Yoqub, Yuhanno va Endrus Undan alohida soʻradilar:
4 — Bizga ayting–chi, bu hodisalar qachon yuz beradi? Tez orada sodir boʻlishini nimadan bilsak boʻladi?
5 Iso ularga shunday javob berdi: “Ehtiyot boʻlinglar, hech kim sizlarni yoʻldan ozdirmasin! 6 Koʻp kishilar oʻzlarini Mening nomim bilan atab: «Men Oʻshaman», deb koʻplarni yoʻldan ozdiradilar. 7 Sizlar uzoq–yaqindagi urush xabarlarini eshitganingizda, choʻchimanglar. Bular albatta sodir boʻladi, ammo bu hali oxiri degani emas. 8 Xalq xalqqa qarshi, shohlik shohlikka qarshi koʻtariladi. Ayrim joylarda qahatchilik va zilzilalar boʻladi. Bu hodisalar toʻlgʻoq azoblarining boshlanishiga oʻxshaydi.
9 Sizlar esa oʻzingizga ehtiyot boʻlinglar. Chunki sizlarni mahkamalarga topshirib, sinagogalarda uradilar. Men tufayli sizlarni hokimlar va shohlar huzurida turgʻizib qoʻyadilar, sizlar esa Mening shohidlarim boʻlasizlar. 10 Ammo oxirat kelishidan oldin, Xushxabar hamma xalqlarga eʼlon qilinishi lozim.
11 Sizlarni qoʻlga olib, mahkamaga topshirganlarida, nima aytamiz, deb oldindan xavotir olmanglar. Oʻsha soatda sizlarga nima berilsa, oʻshani aytinglar. Chunki oʻshanda sizlar emas, balki Muqaddas Ruh gapiradi. 12 Aka ukasini, ota bolasini oʻlimga topshiradi. Bolalar oʻz ota–onalariga qarshi chiqib, ularni oʻldirtiradilar. 13 Mening nomim tufayli hamma sizlardan nafratlanadi. Lekin oxirigacha bardosh bergan najot topadi.
Buyuk musibat va Isoning kelishi
14 Koʻp harom–xarish ishlarga sabab boʻladigan makruh bir narsaning man etilgan joyga oʻrnatilganini koʻrganingizda — oʻqigan tushunib olsin! — Yahudiyada boʻlganlar togʻlarga qochishsin. 15 Tomning ustida boʻlganlar pastga tushib, uyidan biron narsa olib kelish uchun uyiga kirishmasin. 16 Dalada boʻlganlar esa toʻnini olgani qaytib kelmasin. 17 U kunlarda homilador va emizikli ayollarning holiga voy! 18 Qochishingiz qishga toʻgʻri kelmasligi uchun iltijo qilinglar. 19 Chunki oʻsha kunlarda shunday azob–uqubatlar boʻladiki, Xudo dunyoni yaratganidan to hozirgacha bunday boʻlmagan va qaytib sodir boʻlmaydi. 20 Agar Egamiz oʻsha kunlarni qisqartirmaganda edi, hech bir jonzot omon qolmas edi. Lekin Xudo tanlagan odamlari uchungina oʻsha kunlarni qisqartiradi.
21 Agar oʻshanda kimdir sizlarga: «Masih mana bu yerda» yoki: «Ana u yerda», deb aytsa, ishonmanglar. 22 Chunki soxta masihlar va soxta paygʻambarlar paydo boʻlib, iloji boʻlsa, tanlangan odamlarni yoʻldan ozdirish uchun alomatu moʻjizalar koʻrsatadilar. 23 Sizlar esa ehtiyot boʻlinglar. Men hammasini sizlarga oldindan aytib qoʻydim.
24 Oʻsha kunlarda, azob–uqubatlardan keyin,
«Quyosh qorayadi, oyning nuri soʻnadi.
25 Osmondan yulduzlar qulab tushadi,
Samoviy kuchlar larzaga keladi.»
26 Shunda hamma odam Inson Oʻgʻlini koʻradi. Inson Oʻgʻli buyuk qudrat va ulugʻvorlikka burkanib, bulutlarda keladi . 27 U farishtalarini yerning toʻrt tomoniga yuborib, dunyoning bir burchagidan tortib, narigi burchagigacha tanlagan odamlarini toʻplab oladi.
Hushyor boʻlish haqida
28 Anjir daraxtidan saboq olinglar: uning shoxlari koʻkarib barg chiqarayotganda, yoz yaqinlashganini bilasizlar. 29 Shu singari, mana bu voqealar sodir boʻlganda, bilingki, oʻsha vaqt yaqinlashib qolgan, ostonangizga yetgan. 30 Sizlarga chinini aytayin: bu nasl oʻtmasdanoq, bularning hammasi sodir boʻladi. 31 Yeru osmon yoʻq boʻlib ketadi, ammo Mening soʻzlarim kuchda qoladi.
32 Oʻsha kun yoki soat haqida samoviy Otamdan boshqa hech kim bilmaydi. Oʻgʻil ham, samodagi farishtalar ham bilmaydilar. 33 Ehtiyot boʻlib, hushyor turinglar , chunki oʻsha vaqt–soat qachon kelishini sizlar bilmaysizlar.
34 Bu xuddi safarga joʻnagan uy egasiga oʻxshaydi. U oʻz uy–roʻzgʻorini xizmatkorlariga topshirib, har biriga vazifa berib, darvozabonga hushyor boʻlib turishni buyurib, joʻnab ketadi. 35 Xuddi shu singari, sizlar ham hushyor boʻlib turinglar. Chunki uy egasi qachon kelishini — kechqurunmi, yarim tundami, xoʻrozlar qichqirgandami yoki ertalabmi — sizlar bilmaysizlar. 36 Tagʻin U nogahon kelib, sizlarni uxlab yotgan holda koʻrmasin! 37 Sizlarga aytganimni hammaga aytaman: hushyor boʻlinglar!”
13–БОБ
Исо охирзамон ҳақида гапиради
1 Исо Маъбаддан чиқиб кетаётганда шогирдларидан бири:
— Устоз, қаранг, нақадар улкан тошлар, нақадар ҳашаматли бинолар! — деди. 2 Исо унга:
— Бу ҳашаматли биноларни кўряпсанми? Буларнинг ҳаммаси вайрон бўлади . Бу ерда тош устида турган биронта тош қолмайди, — деди.
3 Исо Зайтун тоғида , Маъбаднинг рўпарасида ўтирган вақтда Бутрус, Ёқуб, Юҳанно ва Эндрус Ундан алоҳида сўрадилар:
4 — Бизга айтинг–чи, бу ҳодисалар қачон юз беради? Тез орада содир бўлишини нимадан билсак бўлади?
5 Исо уларга шундай жавоб берди: “Эҳтиёт бўлинглар, ҳеч ким сизларни йўлдан оздирмасин! 6 Кўп кишилар ўзларини Менинг номим билан атаб: «Мен Ўшаман», деб кўпларни йўлдан оздирадилар. 7 Сизлар узоқ–яқиндаги уруш хабарларини эшитганингизда, чўчиманглар. Булар албатта содир бўлади, аммо бу ҳали охири дегани эмас. 8 Халқ халққа қарши, шоҳлик шоҳликка қарши кўтарилади. Айрим жойларда қаҳатчилик ва зилзилалар бўлади. Бу ҳодисалар тўлғоқ азобларининг бошланишига ўхшайди.
9 Сизлар эса ўзингизга эҳтиёт бўлинглар. Чунки сизларни маҳкамаларга топшириб, синагогаларда урадилар. Мен туфайли сизларни ҳокимлар ва шоҳлар ҳузурида турғизиб қўядилар, сизлар эса Менинг шоҳидларим бўласизлар. 10 Аммо охират келишидан олдин, Хушхабар ҳамма халқларга эълон қилиниши лозим.
11 Сизларни қўлга олиб, маҳкамага топширганларида, нима айтамиз, деб олдиндан хавотир олманглар. Ўша соатда сизларга нима берилса, ўшани айтинглар. Чунки ўшанда сизлар эмас, балки Муқаддас Руҳ гапиради. 12 Ака укасини, ота боласини ўлимга топширади. Болалар ўз ота–оналарига қарши чиқиб, уларни ўлдиртирадилар. 13 Менинг номим туфайли ҳамма сизлардан нафратланади. Лекин охиригача бардош берган нажот топади.
Буюк мусибат ва Исонинг келиши
14 Кўп ҳаром–хариш ишларга сабаб бўладиган макруҳ бир нарсанинг ман этилган жойга ўрнатилганини кўрганингизда — ўқиган тушуниб олсин! — Яҳудияда бўлганлар тоғларга қочишсин. 15 Томнинг устида бўлганлар пастга тушиб, уйидан бирон нарса олиб келиш учун уйига киришмасин. 16 Далада бўлганлар эса тўнини олгани қайтиб келмасин. 17 У кунларда ҳомиладор ва эмизикли аёлларнинг ҳолига вой! 18 Қочишингиз қишга тўғри келмаслиги учун илтижо қилинглар. 19 Чунки ўша кунларда шундай азоб–уқубатлар бўладики, Худо дунёни яратганидан то ҳозиргача бундай бўлмаган ва қайтиб содир бўлмайди. 20 Агар Эгамиз ўша кунларни қисқартирмаганда эди, ҳеч бир жонзот омон қолмас эди. Лекин Худо танлаган одамлари учунгина ўша кунларни қисқартиради.
21 Агар ўшанда кимдир сизларга: «Масиҳ мана бу ерда» ёки: «Ана у ерда», деб айтса, ишонманглар. 22 Чунки сохта масиҳлар ва сохта пайғамбарлар пайдо бўлиб, иложи бўлса, танланган одамларни йўлдан оздириш учун аломату мўъжизалар кўрсатадилар. 23 Сизлар эса эҳтиёт бўлинглар. Мен ҳаммасини сизларга олдиндан айтиб қўйдим.
24 Ўша кунларда, азоб–уқубатлардан кейин,
«Қуёш қораяди, ойнинг нури сўнади.
25 Осмондан юлдузлар қулаб тушади,
Самовий кучлар ларзага келади.»
26 Шунда ҳамма одам Инсон Ўғлини кўради. Инсон Ўғли буюк қудрат ва улуғворликка бурканиб, булутларда келади . 27 У фаришталарини ернинг тўрт томонига юбориб, дунёнинг бир бурчагидан тортиб, нариги бурчагигача танлаган одамларини тўплаб олади.
Ҳушёр бўлиш ҳақида
28 Анжир дарахтидан сабоқ олинглар: унинг шохлари кўкариб барг чиқараётганда, ёз яқинлашганини биласизлар. 29 Шу сингари, мана бу воқеалар содир бўлганда, билингки, ўша вақт яқинлашиб қолган, остонангизга етган. 30 Сизларга чинини айтайин: бу насл ўтмасданоқ, буларнинг ҳаммаси содир бўлади. 31 Еру осмон йўқ бўлиб кетади, аммо Менинг сўзларим кучда қолади.
32 Ўша кун ёки соат ҳақида самовий Отамдан бошқа ҳеч ким билмайди. Ўғил ҳам, самодаги фаришталар ҳам билмайдилар. 33 Эҳтиёт бўлиб, ҳушёр туринглар , чунки ўша вақт–соат қачон келишини сизлар билмайсизлар.
34 Бу худди сафарга жўнаган уй эгасига ўхшайди. У ўз уй–рўзғорини хизматкорларига топшириб, ҳар бирига вазифа бериб, дарвозабонга ҳушёр бўлиб туришни буюриб, жўнаб кетади. 35 Худди шу сингари, сизлар ҳам ҳушёр бўлиб туринглар. Чунки уй эгаси қачон келишини — кечқурунми, ярим тундами, хўрозлар қичқиргандами ёки эрталабми — сизлар билмайсизлар. 36 Тағин У ногаҳон келиб, сизларни ухлаб ётган ҳолда кўрмасин! 37 Сизларга айтганимни ҳаммага айтаман: ҳушёр бўлинглар!”
