8–BOB
Ay shahri magʻlub boʻladi va vayron qilinadi
1 Egamiz Yoshuaga aytdi: “Qoʻrqma, vahimaga tushma, barcha jangga yaroqli erkaklarni boshlab, Ay shahriga borgin. Mana, Ay shohini uning xalqi, shahri va yeri bilan birga senga berganman. 2 Yerixo va uning shohini nima qilgan boʻlsangiz, Ay va uning shohini ham xuddi shunday qilasizlar. Faqat shahardagi mol–mulklarni va barcha chorvani oʻzingizga oʻlja qilib olsangiz boʻladi. Shaharning orqasida pistirma qoʻyinglar.”
3 Yoshua va hamma jangga yaroqli erkaklar Ayga hujum qilishga tayyorlanishdi. Yoshua oʻz lashkari orasidan oʻttiz ming jangchini tanlab oldi. Tunda joʻnatayotib, 4 ularga shunday buyruq berdi:
— Borib, shaharning orqasida pistirma qoʻying, shahardan uzoqqa bormang, hammangiz sergak boʻlib turing. 5 Men odamlarim bilan shaharga yaqinlashaman. Ular bizga qarshi chiqqanda, oldingiday biz ulardan qochamiz. 6 Bizni quvib, dushmanlar shahardan ancha uzoqlashib ketadi. Ular oʻzlaricha: “Dushmanlarimiz yana oldingiday bizdan qochyapti”, deb oʻylashadi. Biz qochayotganimizda esa 7 sizlar pistirmadan chiqib, shaharni olasizlar. Egangiz Xudo uni sizlarning qoʻlingizga beradi. 8 Shaharni olganingizdan keyin, Egamiz buyurganday, uni yondirasizlar. Mana shu buyruqlarni bajaring.
9 Shu soʻzlar bilan Yoshua ularni joʻnatib yubordi. Ular Ayning gʻarbida — Ay va Baytil oraligʻida pistirma qoʻyib, oʻsha yerda kutib yotdilar. Oʻsha tunni Yoshua qarorgohda oʻtkazdi.
10 Ertasi kuni, tong payti Yoshua jangchilarini bir joyga yigʻib, qabilalarning boshliqlari bilan birga ularni Ayga boshlab bordi. 11 Barcha jangga yaroqli kishilar u bilan ketdi. Ular shaharga yaqinlashib, Ayning shimolida qarorgoh qurishdi. Ay va ularning orasida jarlik bor edi. 12 Yoshua besh mingga yaqin odamni shaharning gʻarbiga, Ay va Baytil oraligʻida pistirma qoʻyishga yubordi. 13 Shunday qilib, jangchilar jangovar holatga keltirildi. Ularning asosiy qismi shaharning shimolida, qorovullar boʻlinmasi esa shaharning gʻarbida edi. Yoshua esa oʻsha tunni jarlikda oʻtkazdi. 14 Buni koʻrgan Ay shohi ertasi kuni tongda shoshilib, butun lashkari bilan Iordan vodiysi roʻparasidagi bir joyga Isroil xalqiga qarshi jang qilishga bordi. Ammo shoh shaharning orqasida oʻziga qarshi pistirma qoʻyilganini bilmas edi. 15 Yoshua va butun Isroil lashkari oʻzlarini yengilayotganday koʻrsatib, sahro tarafga qochishdi. 16 Yoshua va Isroil qoʻshinini quvish uchun Ay shahridagi barcha erkaklar chaqirildi. Ular Yoshua va Isroil lashkarini quvib, shahardan ancha uzoqlashib ketishdi. 17 Ay va Baytilda Isroil lashkarini quvish uchun chiqmagan birorta ham erkak qolmadi. Shaharni qoʻriqlashga hech kimni qoldirmay, Isroil lashkarini taʼqib qildilar.
18 Egamiz Yoshuaga shunday dedi: “Qoʻlingdagi nayzani Ay tomonga uzat, oʻsha shaharni sening qoʻlingga beraman.” Yoshua qoʻlidagi nayzasini shahar tomonga uzatdi. 19 U qoʻlini uzatishi bilanoq jangchilar pistirmadan otilib chiqib, shaharga hujum qilishdi. Ular shaharni qoʻlga olib, darrov unga oʻt qoʻyishdi. 20-21 Shahardan tutun chiqayotganini koʻrgan Yoshua va Isroil lashkari, “Pistirmadagilar shaharni oldi” deb, ortiga qaytgan edilar. Ular Ay shahrining odamlariga hujum qila boshlagan edilar. Ay lashkari orqaga qarasa, yonayotgan shaharning tutuni koʻkka koʻtarilyapti. Ular na u yoqqa, na bu yoqqa qocha olardilar, chunki sahroga qochgan Isroil lashkari endi orqaga burilib, ularga qarshi chiqqan edi. 22 Isroil lashkarining shahardagi qismi ham Ay odamlariga qarshi chiqqandi. Isroil lashkari ularni orqa tomondan ham, old tomondan ham oʻrab olgan edi. Isroil lashkari ularning hammasini qirib tashladi. Hech kim tirik qolmadi, birortasi ham qochib keta olmadi. 23 Ammo Ay shohini tiriklayin ushlab, Yoshuaning huzuriga olib kelishdi.
24 Isroil lashkari shahar tashqarisida — sahroda butun Ay qoʻshinini qirib tashlashdi. Ularning hammasi halok boʻlgandan keyin Isroil lashkari Ayga borib, u yerda qolganlarning hammasini yoʻq qildi. 25 Oʻsha kuni butun Ay aholisi, hammasi boʻlib oʻn ikki mingta erkak va ayol halok boʻldi. 26 Ayda yashovchilarning hammasi yoʻq qilinmaguncha, Yoshua nayza ushlagan qoʻlini tushirmadi. 27 Egamiz Yoshuaga buyurganday, Isroil lashkari faqatgina mol–qoʻy va shahar aholisining mol–mulkini oʻzlariga oʻlja qilib oldi. 28 Yoshua Ay shahrini yondirib yubordi. Oʻsha shahar bugungacha vayron boʻlib yotibdi. 29 Ay shohini esa qatl ettirib, jasadini tik oʻrnatilgan xodaning uchiga qoqtirdi. Uning jasadi kechgacha oʻsha yerda osilib turdi. Quyosh botgandan keyin, Isroil jangchilari Yoshuaning buyrugʻiga koʻra, jasadni xodadan tushirib, shahar darvozasining ostonasiga tashladilar. Uning ustiga katta tosh uyumi toʻpladilar. Shu tosh uyumi bugungacha oʻsha yerdadir.
Yoshua Ebal togʻida Tavrot kitobidan oʻqiydi
30 Keyin Yoshua Isroil xalqining Xudosiga — Egamizga Ebal togʻida qurbongoh qurdi . 31 U qurbongohni Egamizning quli Musoning Tavrot kitobidagi koʻrsatmalarga rioya qilgan holda, temir asbob tegmagan, yoʻnilmagan toshlardan qurgan edi. Xalq oʻsha qurbongohda Egamizga kuydiriladigan qurbonlik va tinchlik qurbonliklari keltirdi. 32 Oʻsha yerda — Isroil xalqining koʻzi oldida Yoshua toshlarga Muso yozgan qonunlarning nusxasini yozdi.
33 Qabila oqsoqollari, nazoratchilari, hakamlari, butun Isroil xalqi va ularning orasida yashayotgan qondosh boʻlmagan odamlar Egamizning Ahd sandigʻi qarshisida — uni koʻtarib turgan levi ruhoniylarining oldida turishdi. Xalqning yarmi Garizim togʻi etagida, yarmisi Ebal togʻi etagida turardi. Egamizning quli Muso, Isroil xalqini duo qilish vaqti kelganda shunday qilinglar, deb buyurgan edi . 34 Keyin Yoshua Tavrot kitobida yozilganday, qonunlarning har bir soʻzini, baraka va laʼnatlarga oid parchalarni oʻqidi. 35 Butun Isroil jamoasi oldida, ayollaru bolalar, Isroil xalqi orasida yashayotgan, ularga qondosh boʻlmaganlar oldida, Muso ularga buyurgan qonunlarni Yoshua bitta qoldirmay oʻqidi.
8–БОБ
Ай шаҳри мағлуб бўлади ва вайрон қилинади
1 Эгамиз Ёшуага айтди: “Қўрқма, ваҳимага тушма, барча жангга яроқли эркакларни бошлаб, Ай шаҳрига боргин. Мана, Ай шоҳини унинг халқи, шаҳри ва ери билан бирга сенга берганман. 2 Ерихо ва унинг шоҳини нима қилган бўлсангиз, Ай ва унинг шоҳини ҳам худди шундай қиласизлар. Фақат шаҳардаги мол–мулкларни ва барча чорвани ўзингизга ўлжа қилиб олсангиз бўлади. Шаҳарнинг орқасида пистирма қўйинглар.”
3 Ёшуа ва ҳамма жангга яроқли эркаклар Айга ҳужум қилишга тайёрланишди. Ёшуа ўз лашкари орасидан ўттиз минг жангчини танлаб олди. Тунда жўнатаётиб, 4 уларга шундай буйруқ берди:
— Бориб, шаҳарнинг орқасида пистирма қўйинг, шаҳардан узоққа борманг, ҳаммангиз сергак бўлиб туринг. 5 Мен одамларим билан шаҳарга яқинлашаман. Улар бизга қарши чиққанда, олдингидай биз улардан қочамиз. 6 Бизни қувиб, душманлар шаҳардан анча узоқлашиб кетади. Улар ўзларича: “Душманларимиз яна олдингидай биздан қочяпти”, деб ўйлашади. Биз қочаётганимизда эса 7 сизлар пистирмадан чиқиб, шаҳарни оласизлар. Эгангиз Худо уни сизларнинг қўлингизга беради. 8 Шаҳарни олганингиздан кейин, Эгамиз буюргандай, уни ёндирасизлар. Мана шу буйруқларни бажаринг.
9 Шу сўзлар билан Ёшуа уларни жўнатиб юборди. Улар Айнинг ғарбида — Ай ва Байтил оралиғида пистирма қўйиб, ўша ерда кутиб ётдилар. Ўша тунни Ёшуа қароргоҳда ўтказди.
10 Эртаси куни, тонг пайти Ёшуа жангчиларини бир жойга йиғиб, қабилаларнинг бошлиқлари билан бирга уларни Айга бошлаб борди. 11 Барча жангга яроқли кишилар у билан кетди. Улар шаҳарга яқинлашиб, Айнинг шимолида қароргоҳ қуришди. Ай ва уларнинг орасида жарлик бор эди. 12 Ёшуа беш мингга яқин одамни шаҳарнинг ғарбига, Ай ва Байтил оралиғида пистирма қўйишга юборди. 13 Шундай қилиб, жангчилар жанговар ҳолатга келтирилди. Уларнинг асосий қисми шаҳарнинг шимолида, қоровуллар бўлинмаси эса шаҳарнинг ғарбида эди. Ёшуа эса ўша тунни жарликда ўтказди. 14 Буни кўрган Ай шоҳи эртаси куни тонгда шошилиб, бутун лашкари билан Иордан водийси рўпарасидаги бир жойга Исроил халқига қарши жанг қилишга борди. Аммо шоҳ шаҳарнинг орқасида ўзига қарши пистирма қўйилганини билмас эди. 15 Ёшуа ва бутун Исроил лашкари ўзларини енгилаётгандай кўрсатиб, саҳро тарафга қочишди. 16 Ёшуа ва Исроил қўшинини қувиш учун Ай шаҳридаги барча эркаклар чақирилди. Улар Ёшуа ва Исроил лашкарини қувиб, шаҳардан анча узоқлашиб кетишди. 17 Ай ва Байтилда Исроил лашкарини қувиш учун чиқмаган бирорта ҳам эркак қолмади. Шаҳарни қўриқлашга ҳеч кимни қолдирмай, Исроил лашкарини таъқиб қилдилар.
18 Эгамиз Ёшуага шундай деди: “Қўлингдаги найзани Ай томонга узат, ўша шаҳарни сенинг қўлингга бераман.” Ёшуа қўлидаги найзасини шаҳар томонга узатди. 19 У қўлини узатиши биланоқ жангчилар пистирмадан отилиб чиқиб, шаҳарга ҳужум қилишди. Улар шаҳарни қўлга олиб, дарров унга ўт қўйишди. 20-21 Шаҳардан тутун чиқаётганини кўрган Ёшуа ва Исроил лашкари, “Пистирмадагилар шаҳарни олди” деб, ортига қайтган эдилар. Улар Ай шаҳрининг одамларига ҳужум қила бошлаган эдилар. Ай лашкари орқага қараса, ёнаётган шаҳарнинг тутуни кўкка кўтариляпти. Улар на у ёққа, на бу ёққа қоча олардилар, чунки саҳрога қочган Исроил лашкари энди орқага бурилиб, уларга қарши чиққан эди. 22 Исроил лашкарининг шаҳардаги қисми ҳам Ай одамларига қарши чиққанди. Исроил лашкари уларни орқа томондан ҳам, олд томондан ҳам ўраб олган эди. Исроил лашкари уларнинг ҳаммасини қириб ташлади. Ҳеч ким тирик қолмади, бирортаси ҳам қочиб кета олмади. 23 Аммо Ай шоҳини тириклайин ушлаб, Ёшуанинг ҳузурига олиб келишди.
24 Исроил лашкари шаҳар ташқарисида — саҳрода бутун Ай қўшинини қириб ташлашди. Уларнинг ҳаммаси ҳалок бўлгандан кейин Исроил лашкари Айга бориб, у ерда қолганларнинг ҳаммасини йўқ қилди. 25 Ўша куни бутун Ай аҳолиси, ҳаммаси бўлиб ўн икки мингта эркак ва аёл ҳалок бўлди. 26 Айда яшовчиларнинг ҳаммаси йўқ қилинмагунча, Ёшуа найза ушлаган қўлини туширмади. 27 Эгамиз Ёшуага буюргандай, Исроил лашкари фақатгина мол–қўй ва шаҳар аҳолисининг мол–мулкини ўзларига ўлжа қилиб олди. 28 Ёшуа Ай шаҳрини ёндириб юборди. Ўша шаҳар бугунгача вайрон бўлиб ётибди. 29 Ай шоҳини эса қатл эттириб, жасадини тик ўрнатилган ходанинг учига қоқтирди. Унинг жасади кечгача ўша ерда осилиб турди. Қуёш ботгандан кейин, Исроил жангчилари Ёшуанинг буйруғига кўра, жасадни ходадан тушириб, шаҳар дарвозасининг остонасига ташладилар. Унинг устига катта тош уюми тўпладилар. Шу тош уюми бугунгача ўша ердадир.
Ёшуа Эбал тоғида Таврот китобидан ўқийди
30 Кейин Ёшуа Исроил халқининг Худосига — Эгамизга Эбал тоғида қурбонгоҳ қурди . 31 У қурбонгоҳни Эгамизнинг қули Мусонинг Таврот китобидаги кўрсатмаларга риоя қилган ҳолда, темир асбоб тегмаган, йўнилмаган тошлардан қурган эди. Халқ ўша қурбонгоҳда Эгамизга куйдириладиган қурбонлик ва тинчлик қурбонликлари келтирди. 32 Ўша ерда — Исроил халқининг кўзи олдида Ёшуа тошларга Мусо ёзган қонунларнинг нусхасини ёзди.
33 Қабила оқсоқоллари, назоратчилари, ҳакамлари, бутун Исроил халқи ва уларнинг орасида яшаётган қондош бўлмаган одамлар Эгамизнинг Аҳд сандиғи қаршисида — уни кўтариб турган леви руҳонийларининг олдида туришди. Халқнинг ярми Гаризим тоғи этагида, ярмиси Эбал тоғи этагида турарди. Эгамизнинг қули Мусо, Исроил халқини дуо қилиш вақти келганда шундай қилинглар, деб буюрган эди . 34 Кейин Ёшуа Таврот китобида ёзилгандай, қонунларнинг ҳар бир сўзини, барака ва лаънатларга оид парчаларни ўқиди. 35 Бутун Исроил жамоаси олдида, аёллару болалар, Исроил халқи орасида яшаётган, уларга қондош бўлмаганлар олдида, Мусо уларга буюрган қонунларни Ёшуа битта қолдирмай ўқиди.
