3–BOB
Yunus Naynavo aholisini tavbaga chaqiradi
1 Yunusga Egamiz ikkinchi marta shu soʻzlarni ayon qildi: 2 “Qani, boʻl, qudratli Naynavo shahriga borib, Mening soʻzlarimni jar solib u yerdagilarga eʼlon qil.”
3 Yunus Egamizning amriga boʻysunib, Naynavo tomonga ketdi. Naynavo juda katta shahar boʻlib, uni aylanib chiqishga uch kun vaqt ketardi. 4 Yunus shahar boʻylab bir kun yoʻl yurib oʻtdi. U aylanib yurib: “Yana qirq kundan keyin Naynavo xarob boʻladi”, deb jar soldi.
5 Naynavoliklar Xudoga ishonib, roʻza tutamiz, deb eʼlon qildilar. Shahardagi kattayu kichik tavba qilib qanorga oʻrandi .
6 Bu xabar Naynavo shohiga ham yetib bordi. U taxtdan tushib, shohona liboslarini yechdi, qanorga oʻranib, kulga oʻtirdi. 7 Oʻzi va amaldorlari nomidan butun Naynavo boʻylab quyidagi farmonni eʼlon qildi: “Na insonlar, na hayvonlar — mol–qoʻylar hech narsa yemasin, suv ichmasin. 8 Insonlar ham, hayvonlar ham qanorga oʻransin. Har kim Xudoga yalinib iltijo qilsin, yovuz qilmishidan qaytsin, zulm qilmasin. 9 Kim biladi, balki Xudo rahm qilib, bizga boʻlgan gʻazabini qaytarar, biz halok boʻlmasmiz.”
10 Xudo ularning qilgan ishlarini, yovuz qilmishlaridan qaytganini koʻrib, rahm qildi va ularning ustiga “yuboraman”, deb aytgan ofatni yubormadi.
3–БОБ
Юнус Найнаво аҳолисини тавбага чақиради
1 Юнусга Эгамиз иккинчи марта шу сўзларни аён қилди: 2 “Қани, бўл, қудратли Найнаво шаҳрига бориб, Менинг сўзларимни жар солиб у ердагиларга эълон қил.”
3 Юнус Эгамизнинг амрига бўйсуниб, Найнаво томонга кетди. Найнаво жуда катта шаҳар бўлиб, уни айланиб чиқишга уч кун вақт кетарди. 4 Юнус шаҳар бўйлаб бир кун йўл юриб ўтди. У айланиб юриб: “Яна қирқ кундан кейин Найнаво хароб бўлади”, деб жар солди.
5 Найнаволиклар Худога ишониб, рўза тутамиз, деб эълон қилдилар. Шаҳардаги каттаю кичик тавба қилиб қанорга ўранди .
6 Бу хабар Найнаво шоҳига ҳам етиб борди. У тахтдан тушиб, шоҳона либосларини ечди, қанорга ўраниб, кулга ўтирди. 7 Ўзи ва амалдорлари номидан бутун Найнаво бўйлаб қуйидаги фармонни эълон қилди: “На инсонлар, на ҳайвонлар — мол–қўйлар ҳеч нарса емасин, сув ичмасин. 8 Инсонлар ҳам, ҳайвонлар ҳам қанорга ўрансин. Ҳар ким Худога ялиниб илтижо қилсин, ёвуз қилмишидан қайтсин, зулм қилмасин. 9 Ким билади, балки Худо раҳм қилиб, бизга бўлган ғазабини қайтарар, биз ҳалок бўлмасмиз.”
10 Худо уларнинг қилган ишларини, ёвуз қилмишларидан қайтганини кўриб, раҳм қилди ва уларнинг устига “юбораман”, деб айтган офатни юбормади.
