5–BOB
Elifaz gapida davom etadi
1 Qani, Ayub, hozir chaqirib koʻr–chi,
Kim senga javob berar ekan?
Qaysi farishta senga yordamga kelar ekan?
2 Ranj–alam nodonni halok qiladi,
Hasad soddani oʻldiradi.
3 Nodonlarning ildiz otib, koʻkarganini koʻrdim,
Birdaniga ularning uylarini laʼnatladim.
4 Ularning farzandlari xavfdan uzoq boʻlmaydi.
Hukm paytida ularni ezadilar,
Lekin hech kim ularni himoya qilmaydi.
5 Nodonlar yetishtirgan hosilni och qolganlar yeb qoʻyadi,
Hatto tikanlar bilan oʻralganlarini ham olib qoʻyadi.
Nodonlarning boyligini chanqaganlar yutib yuboradi.
6 Axir, qaygʻu yerdan unib chiqmaydi–ku,
Gʻam–tashvish dalada oʻsmaydi–ku!
7 Alangadan uchqun sakrab chiqqani kabi,
Inson ham oʻzi uchun muammo keltirib chiqaradi.
8 Men Xudoga intilgan boʻlar edim,
Oʻz arzimni Xudoga aytgan boʻlardim.
9 U shunday buyuk ishlar qiladiki,
Ularga insonning aqli yetmaydi.
Xudo koʻrsatgan moʻjizalarning son–sanogʻi yoʻq.
10 U yer yuziga yomgʻir yogʻdiradi,
Dalalarni sugʻoradi.
11 Xor boʻlganlarni koʻtaradi,
Qaygʻuga toʻlganlarni shodlikka toʻldiradi.
12 U ayyorlarning rejalarini puchga chiqaradi,
Shunda ularning qoʻlidan hech narsa kelmaydi.
13 U donolarni oʻzlarining ayyorligi orqali tutib oladi,
Egrilarning niyatlarini puchga chiqaradi.
14 Kunduz kuni ham ular zulmatda qolishadi,
Yop–yorugʻ kunda ham paypaslanib yurishadi.
15 Lekin Xudo faqirlarni egrilarning achchiq soʻzlaridan,
Zolimlarning changalidan qutqaradi.
16 Shu bois kambagʻallarning umidi bor,
Nohaqlikning esa ogʻzi yopiladi.
17 Xudoning pand–nasihatini olganlar qanday baxtlidir,
Shuning uchun Qodir Xudoning tanbehini rad qilmagin.
18 Xudo yaralaydi, ammo Oʻzi bogʻlab qoʻyadi.
Xudo uradi, lekin yana Oʻzi shifo beradi.
19 U seni olti gʻam–tashvishdan qutqaradi,
Ha, yetti qaygʻu–alam senga yaqinlashmaydi.
20 Qurgʻoqchilik paytida Xudo seni oʻlimdan,
Urush paytida esa qilichdan saqlaydi.
21 Xudo seni zaharli tillardan himoya qiladi,
Halokat kelganda sen qoʻrquvga tushib qolmaysan.
22 Vayronayu qurgʻoqchilik ustidan kuladigan boʻlasan,
Yer yuzidagi yovvoyi hayvonlardan qoʻrqmaydigan boʻlasan.
23 Yer haydaganingda dalangda toshlar boʻlmaydi,
Yovvoyi hayvonlar senga hujum qilmaydi.
24 Uying bexatar ekanligini bilasan,
Podalaringni tekshirganingda hammasi oʻz joyida boʻladi.
25 Farzandlaring koʻp boʻladi,
Avloding daladagi maysaday koʻpayadi.
26 Sen bevaqt qabrga kirmaysan,
Oʻz vaqtida yigʻilgan bugʻdoy doniday boʻlasan.
27 Bularning hammasi toʻgʻri,
Oʻz tajribamizdan bilamiz.
Endi nasihatlarimizga quloq sol,
Ularni qabul qil.”
5–БОБ
Элифаз гапида давом этади
1 Қани, Аюб, ҳозир чақириб кўр–чи,
Ким сенга жавоб берар экан?
Қайси фаришта сенга ёрдамга келар экан?
2 Ранж–алам нодонни ҳалок қилади,
Ҳасад соддани ўлдиради.
3 Нодонларнинг илдиз отиб, кўкарганини кўрдим,
Бирданига уларнинг уйларини лаънатладим.
4 Уларнинг фарзандлари хавфдан узоқ бўлмайди.
Ҳукм пайтида уларни эзадилар,
Лекин ҳеч ким уларни ҳимоя қилмайди.
5 Нодонлар етиштирган ҳосилни оч қолганлар еб қўяди,
Ҳатто тиканлар билан ўралганларини ҳам олиб қўяди.
Нодонларнинг бойлигини чанқаганлар ютиб юборади.
6 Ахир, қайғу ердан униб чиқмайди–ку,
Ғам–ташвиш далада ўсмайди–ку!
7 Алангадан учқун сакраб чиққани каби,
Инсон ҳам ўзи учун муаммо келтириб чиқаради.
8 Мен Худога интилган бўлар эдим,
Ўз арзимни Худога айтган бўлардим.
9 У шундай буюк ишлар қиладики,
Уларга инсоннинг ақли етмайди.
Худо кўрсатган мўъжизаларнинг сон–саноғи йўқ.
10 У ер юзига ёмғир ёғдиради,
Далаларни суғоради.
11 Хор бўлганларни кўтаради,
Қайғуга тўлганларни шодликка тўлдиради.
12 У айёрларнинг режаларини пучга чиқаради,
Шунда уларнинг қўлидан ҳеч нарса келмайди.
13 У доноларни ўзларининг айёрлиги орқали тутиб олади,
Эгриларнинг ниятларини пучга чиқаради.
14 Кундуз куни ҳам улар зулматда қолишади,
Ёп–ёруғ кунда ҳам пайпасланиб юришади.
15 Лекин Худо фақирларни эгриларнинг аччиқ сўзларидан,
Золимларнинг чангалидан қутқаради.
16 Шу боис камбағалларнинг умиди бор,
Ноҳақликнинг эса оғзи ёпилади.
17 Худонинг панд–насиҳатини олганлар қандай бахтлидир,
Шунинг учун Қодир Худонинг танбеҳини рад қилмагин.
18 Худо яралайди, аммо Ўзи боғлаб қўяди.
Худо уради, лекин яна Ўзи шифо беради.
19 У сени олти ғам–ташвишдан қутқаради,
Ҳа, етти қайғу–алам сенга яқинлашмайди.
20 Қурғоқчилик пайтида Худо сени ўлимдан,
Уруш пайтида эса қиличдан сақлайди.
21 Худо сени заҳарли тиллардан ҳимоя қилади,
Ҳалокат келганда сен қўрқувга тушиб қолмайсан.
22 Вайронаю қурғоқчилик устидан куладиган бўласан,
Ер юзидаги ёввойи ҳайвонлардан қўрқмайдиган бўласан.
23 Ер ҳайдаганингда далангда тошлар бўлмайди,
Ёввойи ҳайвонлар сенга ҳужум қилмайди.
24 Уйинг бехатар эканлигини биласан,
Подаларингни текширганингда ҳаммаси ўз жойида бўлади.
25 Фарзандларинг кўп бўлади,
Авлодинг даладаги майсадай кўпаяди.
26 Сен бевақт қабрга кирмайсан,
Ўз вақтида йиғилган буғдой донидай бўласан.
27 Буларнинг ҳаммаси тўғри,
Ўз тажрибамиздан биламиз.
Энди насиҳатларимизга қулоқ сол,
Уларни қабул қил.”
