3–BOB
Ayubning ilk nutqi: u tugʻilgan kunini laʼnatlaydi
1 Oxiri Ayub soʻz boshlab, oʻzi dunyoga kelgan kunni laʼnatladi. 2 U shunday dedi:
3 “Men tugʻilgan kun qirilib ketsin,
Men yaratilgan kecha laʼnati boʻlsin.
4 Oʻsha kun zulmatga aylanib qolsin!
Hatto Xudo ham shu kunni eslamasin,
Oʻsha kun hech qachon nur koʻrmasin.
5 Zimziyo zulmat uni qamrasin,
U kunni bulutlar berkitsin,
Quyosh nurini qorongʻilik toʻsib qoʻysin.
6 Ha, oʻsha kechani zulmat yutib yuborsin!
Yil kunlari orasida hech qachon sanalmasin,
Oylarning hisobiga oʻsha kecha kirmasin.
7 Oʻsha kecha qisir boʻlsin,
Undan shodlik ovozi yangramasin.
8 Maxluq Levitanni chaqirishga qodir boʻlganlar uni qargʻasin,
Ha, laʼnat oʻqiydiganlar oʻsha kechaga qargʻish yogʻdirsin.
9 Oʻsha kechada tong yulduzlari charaqlamasin.
Oʻsha kecha yorugʻlikka umid qilsin–u,
Ammo tong shuʼlasini koʻrmasin.
10 Onamning bachadonini berkitmagani uchun,
Meni shuncha qaygʻudan xoli qilmagani uchun
Oʻsha kecha laʼnati boʻlsin.
11 Nima uchun oʻlik tugʻilmadim?!
Onam qornidan tushiboq, oʻlmadim?!
12 Nima uchun onam meni tizzalarida olib oʻtirdi ekan?!
Nima uchun meni emizdi ekan?!
13 Oʻlganimda edi, hozir tinch yotgan boʻlardim.
Uxlab, orom olib yotgan boʻlardim.
14 Vayronalarni tiklashga qodir boʻlgan
Shohu amaldorlar bilan birga boʻlardim.
15 Tillaga boy, uylarini kumushga toʻldirgan
Shahzodalar qatori yotgan boʻlardim.
16 Nima uchun oʻlik tugʻilgan boladay boʻlmadim?!
Nima uchun yorugʻlik koʻrmagan chaqaloqday koʻmilmadim?!
17 Axir, qabrda fosiqlar ham
Fosiqlik qilishdan toʻxtaydilar–ku!
Charchaganlar ham dam oladilar–ku!
18 Asirlar u yerda jam boʻlib tinch yashaydi,
Nazoratchilarning baqir–chaqiri eshitilmaydi.
19 Katta ham, kichik ham u yerda bordir,
Qullar ham nihoyat u yerda ozoddir.
20 Nima uchun qiynalganga yorugʻlik berilgan,
Qaygʻuga botganga esa hayot ato qilingan?!
21 Ular oʻlimni kutadilar, lekin oʻlim kelmaydi,
Qimmatbaho xazinadan ham koʻra,
Koʻproq oʻlimni izlaydi ular.
22 Oʻlim topganlarida ular juda quvonadi,
Shodlikdan boshlari osmonga yetadi.
23 Nima uchun yoʻlni koʻrolmaydiganlarga yorugʻlik berilgan?!
Axir, Xudo ularning yoʻlini toʻsib qoʻygan–ku!
24 Non yeyish oʻrniga ogʻir uf tortaman,
Chuqur ohu nolalarim suvday oqib chiqyapti.
25 Ha, nimadan qoʻrqqan boʻlsam, oʻsha boshimga tushdi.
Xavfsiraganlarim sodir boʻldi.
26 Koʻnglim tinch emas, menda xotirjamlik yoʻq,
Tinchlik yoʻq, gʻam–tashvish esa kelaveradi.”
3–БОБ
Аюбнинг илк нутқи: у туғилган кунини лаънатлайди
1 Охири Аюб сўз бошлаб, ўзи дунёга келган кунни лаънатлади. 2 У шундай деди:
3 “Мен туғилган кун қирилиб кетсин,
Мен яратилган кеча лаънати бўлсин.
4 Ўша кун зулматга айланиб қолсин!
Ҳатто Худо ҳам шу кунни эсламасин,
Ўша кун ҳеч қачон нур кўрмасин.
5 Зимзиё зулмат уни қамрасин,
У кунни булутлар беркитсин,
Қуёш нурини қоронғилик тўсиб қўйсин.
6 Ҳа, ўша кечани зулмат ютиб юборсин!
Йил кунлари орасида ҳеч қачон саналмасин,
Ойларнинг ҳисобига ўша кеча кирмасин.
7 Ўша кеча қисир бўлсин,
Ундан шодлик овози янграмасин.
8 Махлуқ Левитанни чақиришга қодир бўлганлар уни қарғасин,
Ҳа, лаънат ўқийдиганлар ўша кечага қарғиш ёғдирсин.
9 Ўша кечада тонг юлдузлари чарақламасин.
Ўша кеча ёруғликка умид қилсин–у,
Аммо тонг шуъласини кўрмасин.
10 Онамнинг бачадонини беркитмагани учун,
Мени шунча қайғудан холи қилмагани учун
Ўша кеча лаънати бўлсин.
11 Нима учун ўлик туғилмадим?!
Онам қорнидан тушибоқ, ўлмадим?!
12 Нима учун онам мени тиззаларида олиб ўтирди экан?!
Нима учун мени эмизди экан?!
13 Ўлганимда эди, ҳозир тинч ётган бўлардим.
Ухлаб, ором олиб ётган бўлардим.
14 Вайроналарни тиклашга қодир бўлган
Шоҳу амалдорлар билан бирга бўлардим.
15 Тиллага бой, уйларини кумушга тўлдирган
Шаҳзодалар қатори ётган бўлардим.
16 Нима учун ўлик туғилган боладай бўлмадим?!
Нима учун ёруғлик кўрмаган чақалоқдай кўмилмадим?!
17 Ахир, қабрда фосиқлар ҳам
Фосиқлик қилишдан тўхтайдилар–ку!
Чарчаганлар ҳам дам оладилар–ку!
18 Асирлар у ерда жам бўлиб тинч яшайди,
Назоратчиларнинг бақир–чақири эшитилмайди.
19 Катта ҳам, кичик ҳам у ерда бордир,
Қуллар ҳам ниҳоят у ерда озоддир.
20 Нима учун қийналганга ёруғлик берилган,
Қайғуга ботганга эса ҳаёт ато қилинган?!
21 Улар ўлимни кутадилар, лекин ўлим келмайди,
Қимматбаҳо хазинадан ҳам кўра,
Кўпроқ ўлимни излайди улар.
22 Ўлим топганларида улар жуда қувонади,
Шодликдан бошлари осмонга етади.
23 Нима учун йўлни кўролмайдиганларга ёруғлик берилган?!
Ахир, Худо уларнинг йўлини тўсиб қўйган–ку!
24 Нон ейиш ўрнига оғир уф тортаман,
Чуқур оҳу нолаларим сувдай оқиб чиқяпти.
25 Ҳа, нимадан қўрққан бўлсам, ўша бошимга тушди.
Хавфсираганларим содир бўлди.
26 Кўнглим тинч эмас, менда хотиржамлик йўқ,
Тинчлик йўқ, ғам–ташвиш эса келаверади.”
