23–BOB
Ayubning sakkizinchi nutqi: u achchiq shikoyat qiladi
1 Shunda Ayub yana gapirdi:

2 “Bugun ham achchiq shikoyat qilaman ,
Oh–vohdan oʻzimni tuta olmayman.
3 Qaniydi, Xudoni qayerdan topishni bilsam,
Taxti oldiga borgan boʻlardim!
4 Uning oldiga barcha arzlarimni yoyib,
Oʻz daʼvolarimni aytgan boʻlardim.
5 Oʻshanda Uning javobini tinglagan boʻlardim,
Uning menga aytganlarini tushungan boʻlardim.
6 U buyuk qudrati bilan menga qarshi chiqarmidi?
Yoʻq, U menga quloq tutgan boʻlardi.
7 Ha, solih inson Unga kelib, arzini ayta oladi.
Oʻz Hakamim meni bir umrga oqlaydi.

8 Sharqqa borsam, Xudo yoʻqdir,
Gʻarbga borib ham Uni topolmayman.
9 Shimolda biror ish qilsa, men Uni koʻrolmayman,
Janub tomon burilsa ham Uni topolmayman.
10 U esa mening yurgan yoʻlimni biladi,
U meni sinagandan keyin sof tilladay boʻlaman.
11 Men faqat Xudoning yoʻlidan yurdim,
Uning yoʻlini tutdim, chetga ogʻmadim.
12 U bergan amrlardan chetga chiqmadim,
Kundalik rizqimdan ham koʻra
Uning soʻzlarini qimmatli bildim .
13 Xudo qarorida qatʼiy turadi,
Kim Uning fikrini oʻzgartira oladi?!
U nima xohlasa, shuni qiladi.
14 Menga qarshi tuzgan rejalarini
U oxirigacha bajaradi,
Uning bunday rejalari hali koʻp.
15 Shuning uchun Uning huzurida qoʻrquvga tushaman,
Bu haqda oʻylasam, meni vahima bosadi.
16 Xudo meni jurʼatsiz qilib qoʻydi,
Qodir Xudo meni dahshatga solib qoʻydi.
17 Ammo yuzimni qoplagan tim qorongʻilik,
Zulmat mening ovozimni oʻchira olmadi.
23–БОБ
Аюбнинг саккизинчи нутқи: у аччиқ шикоят қилади
1 Шунда Аюб яна гапирди:

2 “Бугун ҳам аччиқ шикоят қиламан ,
Оҳ–воҳдан ўзимни тута олмайман.
3 Қанийди, Худони қаердан топишни билсам,
Тахти олдига борган бўлардим!
4 Унинг олдига барча арзларимни ёйиб,
Ўз даъволаримни айтган бўлардим.
5 Ўшанда Унинг жавобини тинглаган бўлардим,
Унинг менга айтганларини тушунган бўлардим.
6 У буюк қудрати билан менга қарши чиқармиди?
Йўқ, У менга қулоқ тутган бўларди.
7 Ҳа, солиҳ инсон Унга келиб, арзини айта олади.
Ўз Ҳакамим мени бир умрга оқлайди.

8 Шарққа борсам, Худо йўқдир,
Ғарбга бориб ҳам Уни тополмайман.
9 Шимолда бирор иш қилса, мен Уни кўролмайман,
Жануб томон бурилса ҳам Уни тополмайман.
10 У эса менинг юрган йўлимни билади,
У мени синагандан кейин соф тилладай бўламан.
11 Мен фақат Худонинг йўлидан юрдим,
Унинг йўлини тутдим, четга оғмадим.
12 У берган амрлардан четга чиқмадим,
Кундалик ризқимдан ҳам кўра
Унинг сўзларини қимматли билдим .
13 Худо қарорида қатъий туради,
Ким Унинг фикрини ўзгартира олади?!
У нима хоҳласа, шуни қилади.
14 Менга қарши тузган режаларини
У охиригача бажаради,
Унинг бундай режалари ҳали кўп.
15 Шунинг учун Унинг ҳузурида қўрқувга тушаман,
Бу ҳақда ўйласам, мени ваҳима босади.
16 Худо мени журъатсиз қилиб қўйди,
Қодир Худо мени даҳшатга солиб қўйди.
17 Аммо юзимни қоплаган тим қоронғилик,
Зулмат менинг овозимни ўчира олмади.