21–BOB
Ayubning yettinchi nutqi: fosiqlarning farovonligi haqida
1 Ayub shunday deb javob berdi:
2 “Soʻzlarimga yaxshilab quloq soling,
Mana shu sizlarning menga bergan tasallingiz boʻladi.
3 Sabr qiling, men ham gapiray,
Gapirib boʻlganimdan keyin, mazax qilavering.
4 Men insonlarga emas, Xudoga arz qilyapman–ku.
Shuning uchun sabrim chidamayapti–da.
5 Mana, holimga qarang, dovdirab qolasiz,
Damingiz ichingizga tushib, hang–mang boʻlasiz.
6 Boshimga tushgan kulfatlar haqida oʻylasam, vahimaga tushaman,
Tanamni qaltiroq bosadi.
7 Nima uchun fosiqlarning umrlari uzilmay, davom etaveradi?
Nega ular keksa yoshga yetadilar?
Nega nufuzi oshib boraveradi?
8 Farzandlari oʻsib, oʻz oʻrnini topganini koʻradi,
Nevaralarini ham koʻrishga muyassar boʻladi.
9 Uylari xavf–xatarsiz boʻladi,
Xudoning tayogʻi ularning boshiga tushmaydi.
10 Buqalari hech bir qiyinchiliksiz koʻpayaveradi,
Sigirlari bolalaydi, hech qachon bolasi tushib qolmaydi.
11 Fosiqlarning bolalari qoʻzilarga oʻxshab sakraydilar,
Farzandlari oʻynab–kulib yuraveradilar.
12 Doira va lira sadosiga qoʻshiq kuylaydilar,
Nay sadosiga oʻyin–kulgi qiladilar.
13 Umrlari farovonlikda oʻtadi,
Oʻliklar diyoriga tinchgina ketadilar.
14 Xudoga shunday deydilar: «Bizni tinch qoʻy!
Sening yoʻllaringni bilishni xohlamaymiz.
15 Qodir Xudo kim boʻlibdiki, Unga xizmat qilsak,
Unga iltijo qilsak, bizga nima foyda tegardi?!»
16 Ammo fosiqlarning farovonligi oʻz qoʻlining ishi emas–ku!
Fosiqlarning oʻy–xayollaridan men jirkanaman.
17 Fosiqlarning chirogʻi biron marta boʻlsa ham oʻchdimi?
Boshiga tez–tez kulfat tushib turibdimi?
Xudo Oʻz gʻazabida ularga qiynoq beryaptimi?
18 Qachon ular shamolda toʻzigan xashakday,
Boʻron uchirib ketgan somonday boʻladilar?
19 Sen: «Xudo insonlarning gunohlari uchun
Ularning farzandlarini jazolaydi», deysan.
Men esa gunohkorlarning oʻzi jazolansin, deyman.
Mana shu ularga saboq boʻladi.
20 Gunohkorlar oʻz koʻzlari bilan halokatlarini koʻrsinlar.
Oʻzlari Qodir Xudoning gʻazabi sharobini ichsinlar.
21 Zotan, ular oʻlganlaridan keyin
Oilasiga nima boʻlishini oʻylamaydilar ham!
22 Kim Xudoga saboq bera oladi,
Axir, U hatto samoviy zotlarni hukm qiladi–ku!
23 Mana, bir odam toʻliq farovonlikda,
Tinch va xotirjam olamdan koʻz yumadi.
24 Uning beli baquvvat,
Suyaklari ilikka toʻla.
25 Ikkinchi odam esa ruhi tushkun holda,
Hech qachon yaxshilik koʻrmay oʻlib ketadi.
26 Ikkovi ham tuproqda birday yotadi,
Ularni qurtlar bosib ketadi.
27 Eh, doʻstlarim, niyatlaringizni bilaman,
Maqsadlaringiz ham menga ayon.
28 Sizlar: «Qani zolim amaldorning uyi?
Fosiqlarning chodiri qayerda?» deb soʻraysizlar.
29 Koʻp joylarga borib kelganlardan soʻranglar.
Ular aytganlarini inkor qila olmaysiz!
30 Kulfat kunida fosiqlar najot topishlarini,
Xudoning gʻazab kunida qutqarilishlarini ular aytadilar–ku!
31 Fosiqlarning qilmishlarini kim ularning yuziga soladi?
Qilmishlari uchun kim ularni jazolaydi?
32 Jasadlari qabrga olib borilganda,
Qabr boshiga soqchi qoʻyiladi.
33 Son–sanoqsiz odamlar ketlaridan borib,
Ularga aza tutadi.
Hatto tuproq ham ularning ustiga sekin tushadi.
34 Qanday qilib meni puch soʻzlaringiz bilan yupata olasiz?
Barcha bergan javoblaringiz yolgʻondir!”
21–БОБ
Аюбнинг еттинчи нутқи: фосиқларнинг фаровонлиги ҳақида
1 Аюб шундай деб жавоб берди:
2 “Сўзларимга яхшилаб қулоқ солинг,
Мана шу сизларнинг менга берган тасаллингиз бўлади.
3 Сабр қилинг, мен ҳам гапирай,
Гапириб бўлганимдан кейин, мазах қилаверинг.
4 Мен инсонларга эмас, Худога арз қиляпман–ку.
Шунинг учун сабрим чидамаяпти–да.
5 Мана, ҳолимга қаранг, довдираб қоласиз,
Дамингиз ичингизга тушиб, ҳанг–манг бўласиз.
6 Бошимга тушган кулфатлар ҳақида ўйласам, ваҳимага тушаман,
Танамни қалтироқ босади.
7 Нима учун фосиқларнинг умрлари узилмай, давом этаверади?
Нега улар кекса ёшга етадилар?
Нега нуфузи ошиб бораверади?
8 Фарзандлари ўсиб, ўз ўрнини топганини кўради,
Невараларини ҳам кўришга муяссар бўлади.
9 Уйлари хавф–хатарсиз бўлади,
Худонинг таёғи уларнинг бошига тушмайди.
10 Буқалари ҳеч бир қийинчиликсиз кўпаяверади,
Сигирлари болалайди, ҳеч қачон боласи тушиб қолмайди.
11 Фосиқларнинг болалари қўзиларга ўхшаб сакрайдилар,
Фарзандлари ўйнаб–кулиб юраверадилар.
12 Доира ва лира садосига қўшиқ куйлайдилар,
Най садосига ўйин–кулги қиладилар.
13 Умрлари фаровонликда ўтади,
Ўликлар диёрига тинчгина кетадилар.
14 Худога шундай дейдилар: «Бизни тинч қўй!
Сенинг йўлларингни билишни хоҳламаймиз.
15 Қодир Худо ким бўлибдики, Унга хизмат қилсак,
Унга илтижо қилсак, бизга нима фойда тегарди?!»
16 Аммо фосиқларнинг фаровонлиги ўз қўлининг иши эмас–ку!
Фосиқларнинг ўй–хаёлларидан мен жирканаман.
17 Фосиқларнинг чироғи бирон марта бўлса ҳам ўчдими?
Бошига тез–тез кулфат тушиб турибдими?
Худо Ўз ғазабида уларга қийноқ беряптими?
18 Қачон улар шамолда тўзиган хашакдай,
Бўрон учириб кетган сомондай бўладилар?
19 Сен: «Худо инсонларнинг гуноҳлари учун
Уларнинг фарзандларини жазолайди», дейсан.
Мен эса гуноҳкорларнинг ўзи жазолансин, дейман.
Мана шу уларга сабоқ бўлади.
20 Гуноҳкорлар ўз кўзлари билан ҳалокатларини кўрсинлар.
Ўзлари Қодир Худонинг ғазаби шаробини ичсинлар.
21 Зотан, улар ўлганларидан кейин
Оиласига нима бўлишини ўйламайдилар ҳам!
22 Ким Худога сабоқ бера олади,
Ахир, У ҳатто самовий зотларни ҳукм қилади–ку!
23 Мана, бир одам тўлиқ фаровонликда,
Тинч ва хотиржам оламдан кўз юмади.
24 Унинг бели бақувват,
Суяклари иликка тўла.
25 Иккинчи одам эса руҳи тушкун ҳолда,
Ҳеч қачон яхшилик кўрмай ўлиб кетади.
26 Иккови ҳам тупроқда бирдай ётади,
Уларни қуртлар босиб кетади.
27 Эҳ, дўстларим, ниятларингизни биламан,
Мақсадларингиз ҳам менга аён.
28 Сизлар: «Қани золим амалдорнинг уйи?
Фосиқларнинг чодири қаерда?» деб сўрайсизлар.
29 Кўп жойларга бориб келганлардан сўранглар.
Улар айтганларини инкор қила олмайсиз!
30 Кулфат кунида фосиқлар нажот топишларини,
Худонинг ғазаб кунида қутқарилишларини улар айтадилар–ку!
31 Фосиқларнинг қилмишларини ким уларнинг юзига солади?
Қилмишлари учун ким уларни жазолайди?
32 Жасадлари қабрга олиб борилганда,
Қабр бошига соқчи қўйилади.
33 Сон–саноқсиз одамлар кетларидан бориб,
Уларга аза тутади.
Ҳатто тупроқ ҳам уларнинг устига секин тушади.
34 Қандай қилиб мени пуч сўзларингиз билан юпата оласиз?
Барча берган жавобларингиз ёлғондир!”