19–BOB
Ayubning oltinchi nutqi: Xaloskori uni himoya qilishiga ishonch bildiradi
1 Ayub shunday javob berdi:
2 “Qachongacha meni qiynaysizlar,
Gaplaringiz bilan meni ezasizlar?
3 Mana, meni oʻn marta haqoratladingiz!
Menga hamla qilaverishdan uyalmaysizlarmi?
4 Agar xato qilganim rost boʻlsa,
Gunohim oʻzimning tashvishim.
5 Sizlar oʻzingizni mendan ustun qoʻyyapsiz.
Mana bu gunohingning dalili, deb
Sharmanda boʻlganimni koʻrsatyapsiz.
6 Shuni bilinglar, Xudoning Oʻzi menga haqsizlik qildi,
Toʻrlari bilan atrofimni oʻradi.
7 «Oʻldiryapti!» deb xitob qilsam ham,
Menga hech kim javob bermaydi.
Faryod qilaman, lekin adolat yoʻqdir.
8 Xudo yoʻlimga gʻov qoʻygan, oʻtolmayman.
Yoʻllarimni zulmat bilan qoplagan.
9 U bor obroʻyimni toʻkkan,
Boshimdagi tojimni tortib olgan.
10 Menga har tomondan hujum qildi, tamom boʻldim,
Daraxtni sugʻurganday, umidimni sugʻurib tashladi.
11 Uning gʻazabi menga qarshi qaynaydi,
U meni Oʻziga dushman deb hisoblaydi.
12 Uning qoʻshinlari bostirib keladi.
Meni qamal qilish niyatida
Chodirim atrofida qarorgoh quradi.
13 Xudo qarindosh–urugʻimni mendan uzoqlashtirdi,
Tanishlarim mendan yuz oʻgirdilar.
14 Qarindoshlarim meni tark etishdi.
Doʻstlarim meni unutishdi.
15 Uyimga kelgan mehmonlar ham,
Choʻrilarim ham menga begonaday qarashadi.
Ularning nazarida bir musofirday boʻlib qoldim.
16 Xizmatkorimni chaqirsam, u javob bermaydi.
Unga oʻzim yalinib borishim kerak.
17 Nafasim xotinimga jirkanch boʻlib qolgan,
Qarindosh–urugʻim mendan nafratlanadi.
18 Hatto yosh bolalar ham mendan hazar qiladi.
Oyoqqa tursam, ular meni mazax qiladi.
19 Hamma yaqin doʻstlarim mendan hazar qiladi.
Yaxshi koʻrganlarim ham mendan yuz oʻgirdi.
20 Teriyu suyagimdan boshqa hech narsam qolmadi,
Oʻlishimga bir baxa qoldi.
21 Ey doʻstlarim, menga rahm qilinglar,
Axir, meni Xudo urdi–ku!
22 Xudo meni quvgʻin qilganday,
Nima uchun sizlar ham meni quvgʻin qilyapsizlar?
Meni yeb bitirdingiz–ku! Hali ham toʻymadingizmi?
23 Qani endi, aytgan soʻzlarim yozib qoʻyilsa!
Ular kitobga tushirilsa!
24 Temir qalamu qoʻrgʻoshin bilan
Qoyaga abadiy oʻyib bitilsa!
25 Ammo men bilaman,
Mening Xaloskorim hayotdir,
Vaqti kelib , U meni himoya qiladi .
26 Terim irib ketgan boʻlsa ham,
Mana shu tanamda Xudoni koʻraman.
27 Men Uni oʻz koʻzlarim bilan koʻraman,
Ha, men koʻraman, boshqa hech kim emas.
Yuragim orziqib ketyapti!
28 Agar sizlar: «Mana endi unga qarshi chiqamiz!
Axir, kulfatlarining ildizi oʻzida–ku», desangiz,
29 Oʻzingiz jazodan qoʻrqing.
Xudo gʻazabi kelganda qilich bilan jazolaydi,
Shunda sizlar hukm borligini bilib olasizlar.”
19–БОБ
Аюбнинг олтинчи нутқи: Халоскори уни ҳимоя қилишига ишонч билдиради
1 Аюб шундай жавоб берди:
2 “Қачонгача мени қийнайсизлар,
Гапларингиз билан мени эзасизлар?
3 Мана, мени ўн марта ҳақоратладингиз!
Менга ҳамла қилаверишдан уялмайсизларми?
4 Агар хато қилганим рост бўлса,
Гуноҳим ўзимнинг ташвишим.
5 Сизлар ўзингизни мендан устун қўйяпсиз.
Мана бу гуноҳингнинг далили, деб
Шарманда бўлганимни кўрсатяпсиз.
6 Шуни билинглар, Худонинг Ўзи менга ҳақсизлик қилди,
Тўрлари билан атрофимни ўради.
7 «Ўлдиряпти!» деб хитоб қилсам ҳам,
Менга ҳеч ким жавоб бермайди.
Фарёд қиламан, лекин адолат йўқдир.
8 Худо йўлимга ғов қўйган, ўтолмайман.
Йўлларимни зулмат билан қоплаган.
9 У бор обрўйимни тўккан,
Бошимдаги тожимни тортиб олган.
10 Менга ҳар томондан ҳужум қилди, тамом бўлдим,
Дарахтни суғургандай, умидимни суғуриб ташлади.
11 Унинг ғазаби менга қарши қайнайди,
У мени Ўзига душман деб ҳисоблайди.
12 Унинг қўшинлари бостириб келади.
Мени қамал қилиш ниятида
Чодирим атрофида қароргоҳ қуради.
13 Худо қариндош–уруғимни мендан узоқлаштирди,
Танишларим мендан юз ўгирдилар.
14 Қариндошларим мени тарк этишди.
Дўстларим мени унутишди.
15 Уйимга келган меҳмонлар ҳам,
Чўриларим ҳам менга бегонадай қарашади.
Уларнинг назарида бир мусофирдай бўлиб қолдим.
16 Хизматкоримни чақирсам, у жавоб бермайди.
Унга ўзим ялиниб боришим керак.
17 Нафасим хотинимга жирканч бўлиб қолган,
Қариндош–уруғим мендан нафратланади.
18 Ҳатто ёш болалар ҳам мендан ҳазар қилади.
Оёққа турсам, улар мени мазах қилади.
19 Ҳамма яқин дўстларим мендан ҳазар қилади.
Яхши кўрганларим ҳам мендан юз ўгирди.
20 Терию суягимдан бошқа ҳеч нарсам қолмади,
Ўлишимга бир бахя қолди.
21 Эй дўстларим, менга раҳм қилинглар,
Ахир, мени Худо урди–ку!
22 Худо мени қувғин қилгандай,
Нима учун сизлар ҳам мени қувғин қиляпсизлар?
Мени еб битирдингиз–ку! Ҳали ҳам тўймадингизми?
23 Қани энди, айтган сўзларим ёзиб қўйилса!
Улар китобга туширилса!
24 Темир қаламу қўрғошин билан
Қояга абадий ўйиб битилса!
25 Аммо мен биламан,
Менинг Халоскорим ҳаётдир,
Вақти келиб , У мени ҳимоя қилади .
26 Терим ириб кетган бўлса ҳам,
Мана шу танамда Худони кўраман.
27 Мен Уни ўз кўзларим билан кўраман,
Ҳа, мен кўраман, бошқа ҳеч ким эмас.
Юрагим орзиқиб кетяпти!
28 Агар сизлар: «Мана энди унга қарши чиқамиз!
Ахир, кулфатларининг илдизи ўзида–ку», десангиз,
29 Ўзингиз жазодан қўрқинг.
Худо ғазаби келганда қилич билан жазолайди,
Шунда сизлар ҳукм борлигини билиб оласизлар.”
