7–BOB
Iso va ukalari
1 Shundan keyin Iso Jalila hududini keza boshladi. U Yahudiyani kezishni xohlamagan edi, chunki u yerdagi yahudiylar Uni oʻldirishga qasd qilgan edilar. 2 Yahudiylarning Chayla bayrami yaqinlashayotgan edi. 3 Ukalari Isoga shunday deyishdi:
— Bu yerdan chiqib Yahudiyaga boring. Qilayotgan ishlaringizni shogirdlaringiz ham koʻrishsin. 4 El nazariga tushaman degan bironta odam yashirincha ish qilmaydi–ku! Bunday ishlarni qilar ekansiz, Oʻzingizni dunyoga taniting!
5 Hatto ukalari ham Unga ishonmas edilar. 6 Iso ukalariga shunday dedi:
— Mening vaqt–soatim hali kelgani yoʻq. Lekin sizlar uchun har vaqt qulaydir. 7 Dunyo sizlardan nafratlana olmaydi, lekin Mendan nafratlanadi. Chunki Men uning qilmishlari yomon ekanligini yuziga solaman. 8 Mayli, sizlar bayramga boringlar. Men hozircha bu bayramga bormayman, chunki Mening vaqtim hali kelgani yoʻq.
9 Shu soʻzlarni aytib, Iso Jalilada qoldi.
Iso Quddusda Chayla bayramida
10 Isoning ukalari bayramga ketganlaridan keyin, Isoning Oʻzi ham hech kimga bildirmay, yashirincha bayramga bordi. 11 Yahudiylar esa Isoni bayramda qidirar, “U qayoqda?” deb soʻrar edilar. 12 Omma orasida Iso toʻgʻrisida har xil gap–soʻzlar yoyilgan edi. Baʼzilar: “U yaxshi odam”, desalar, boshqalar: “Yoʻq, U xalqni yoʻldan ozdiryapti”, deyishardi. 13 Biroq yahudiylardan qoʻrqqanlari uchun U haqda hech kim ochiq gapirmas edi.
14 Bayramning yarmi oʻtganda, Iso Maʼbadga kirib, taʼlim bera boshladi. 15 Uni eshitgan yahudiylar hayron qolib deyishdi:
— Bu Odam oʻqimagan boʻlsa, qayerdan shuncha narsani biladi?!
16 Iso ularga javoban dedi:
— Men oʻrgatayotgan taʼlimot Oʻzimniki emas, balki Meni Yuborgannikidir. 17 Kim Xudoning irodasini bajarishni istasa, bu taʼlimot Xudodanmi yoki Oʻzimdanmi, bilib oladi. 18 Kim oʻz nomidan gapirsa, oʻziga shuhrat izlaydi. Kim uni yuborganga shuhrat izlasa, haqiqatni soʻzlaydi, uning dilida hiyla boʻlmaydi. 19 Qonunni sizlarga Muso berdi, shunday emasmi? Ammo birortangiz qonunni bajarmaysiz. Nega Meni oʻldirmoqchisizlar?
20 — Seni jin uribdi! Kim Seni oʻldirmoqchi ekan? — dedi xaloyiq. 21 Iso esa Oʻz soʻzida davom etdi:
— Men Shabbat kuni bitta moʻjiza qilganim uchun hammalaringiz hayron qolyapsizlar. 22 Oʻzlaringiz esa, Musoning qonuniga amal qilaylik deb, Shabbat kuni oʻgʻil bolani sunnat qilasizlar–ku! Aslida, sunnat odati Musodan emas, Ibrohim davridan qolgan. 23 Musoning qonuni buzilmasin deb, sizlar hatto Shabbat kuni ham oʻgʻil bolani sunnat qilsangizlar, nega Mendan gʻazablanasizlar?! Shabbat kuni odamni butunlay sogʻaytirganim uchunmi?! 24 Yuzaki hukm qilmanglar, hukmingiz adolatli boʻlsin.
Isoning kimligi haqida gumonlar
25 Baʼzi Quddusliklar shunday deyishardi:
— Yoʻlboshchilarimiz oʻldirmoqchi boʻlgan Odam shu emasmi? 26 Mana, U hammaning oldida soʻzlayapti, Unga qarshi hech kim hech narsa demayapti. Nahotki yoʻlboshchilarimiz Uni Masih deb tan olishgan boʻlsa?! 27 Ammo bu Odamning qayerdanligini hammamiz bilamiz, Masih kelganda esa, Uning qayerdanligini hech kim bilmaydi.
28 Iso Maʼbadda taʼlim berar ekan, baland ovozda shunday dedi:
— Ha, sizlar Mening kimligimni ham, qayerdanligimni ham bilasizlar. Lekin Men Oʻzimcha kelganim yoʻq. Meni Yuborgan bor, sizlar esa Uni tanimaysizlar. U haqdir. 29 Men Uni bilaman, chunki Men Uning oldidan kelganman, U Meni yuborgan.
30 Bu gapi uchun Isoni qoʻlga olmoqchi boʻldilar. Biroq hech kim Unga qoʻl tekkizmadi, chunki Uning vaqt–soati hali kelmagan edi. 31 Shu bilan birga, xalq orasidagi koʻp odamlar Unga imon keltirdi. Ular:
— Masih kelsa ham, baribir bunchalik koʻp moʻjizali alomatlar koʻrsata olmaydi! — deyishardi.
Isoni tutib olmoqchilar
32 Odamlar Iso toʻgʻrisida shunday deb pichirlashayotganini farziylar eshitib qolishdi. Shunda bosh ruhoniylar bilan farziylar Isoni qoʻlga olish uchun Maʼbad mirshablarini yuborishdi.
33 Iso dedi:
— Men sizlar bilan qisqa bir muddat boʻlib, yana Meni Yuborganning oldiga qaytib boraman. 34 Sizlar Meni izlaysizlar–u, lekin topolmaysizlar. Men boradigan joyga sizlar borolmaysizlar.
35 Buni eshitgan yahudiylar oʻzaro shunday deb aytishardi:
— U qayerga bormoqchiki, biz Uni topa olmasak? Balki U boshqa yurtlarda yashaydigan yahudiylar orasiga bormoqchidir? Gʻayriyahudiylarga ham taʼlim bermoqchidir? 36 “Sizlar Meni izlaysiz–u, lekin topolmaysizlar, Men boradigan joyga sizlar borolmaysizlar” degan gaplari bilan nima aytmoqchi ekan?
Hayotbaxsh suv va Ruh haqida
37 Chayla bayramining oxirgi, ulugʻ kunida Iso turib, baland ovozda xitob qildi:
— Kim chanqagan boʻlsa, Mening oldimga kelib ichsin. 38 Shunda Muqaddas bitiklarda aytilganidek, Menga ishongan odamning ichidan hayotbaxsh suv daryo boʻlib oqib chiqadi.
39 Iso shunday deganda, Muqaddas Ruhni nazarda tutgan edi. Unga ishonganlar Ruhni qabul qilib olishlari kerak edi. Lekin Ruh hanuz berilmagan edi, chunki Iso hali ulugʻlanmagan edi.
Iso tufayli xalq boʻlinadi
40 Olomon ichidan baʼzilari bu soʻzlarni eshitib shunday dedilar:
— Haqiqatan ham bu Odam biz kutgan paygʻambar ekan.
41 Boshqalari:
— Bu Masih, — deyishsa, yana boshqalari shunday deyishardi:
— Masih Jaliladan kelmaydi–ku! 42 Muqaddas bitiklarda, Masih Dovudning urugʻidan kelib chiqadi, U Dovud yashagan Baytlahm qishlogʻida tugʻiladi, deb aytilmaganmi?!
43 Shu tariqa Iso tufayli xalq ikkiga boʻlindi. 44 Baʼzilar Uni qoʻlga olmoqchi boʻlishdi, ammo hech kim Unga qoʻl tekkizmadi.
45 Shu payt Maʼbad mirshablari bosh ruhoniylarning va farziylarning oldiga qaytib kelishdi.
— Nega Uni olib kelmadingizlar? — deb soʻrashdi ulardan.
46 — Hech kim hech qachon bu Odamday gapirmagan, — dedi mirshablar.
47 — Mabodo U sizlarni ham yoʻldan urmadimi? — deyishdi farziylar. 48 — Bosh ruhoniylar bilan farziylar orasida Unga ishongan bironta odam ham yoʻq! 49 Tavrotni bilmagan oʻsha qalangʻi–qasangʻilar esa shundoq ham laʼnat ostida qolgan!
50 Shunda farziylardan biri, ilgari Isoning oldiga borgan Nikodim shunday savol berdi:
51 — Qonunimizga koʻra, nahotki biz odamni eshitmay turib, uning aybini topmasdan uni hukm qila olsak?!
52 — Sen ham Jaliladan boʻlsang kerak–a? Muqaddas bitiklarni oʻrganib chiq, Jaliladan paygʻambar chiqmasligi aniq, — deyishdi unga .
53 Shundan keyin hammalari uy–uylariga tarqalib ketdilar.
7–БОБ
Исо ва укалари
1 Шундан кейин Исо Жалила ҳудудини кеза бошлади. У Яҳудияни кезишни хоҳламаган эди, чунки у ердаги яҳудийлар Уни ўлдиришга қасд қилган эдилар. 2 Яҳудийларнинг Чайла байрами яқинлашаётган эди. 3 Укалари Исога шундай дейишди:
— Бу ердан чиқиб Яҳудияга боринг. Қилаётган ишларингизни шогирдларингиз ҳам кўришсин. 4 Эл назарига тушаман деган биронта одам яширинча иш қилмайди–ку! Бундай ишларни қилар экансиз, Ўзингизни дунёга танитинг!
5 Ҳатто укалари ҳам Унга ишонмас эдилар. 6 Исо укаларига шундай деди:
— Менинг вақт–соатим ҳали келгани йўқ. Лекин сизлар учун ҳар вақт қулайдир. 7 Дунё сизлардан нафратлана олмайди, лекин Мендан нафратланади. Чунки Мен унинг қилмишлари ёмон эканлигини юзига соламан. 8 Майли, сизлар байрамга боринглар. Мен ҳозирча бу байрамга бормайман, чунки Менинг вақтим ҳали келгани йўқ.
9 Шу сўзларни айтиб, Исо Жалилада қолди.
Исо Қуддусда Чайла байрамида
10 Исонинг укалари байрамга кетганларидан кейин, Исонинг Ўзи ҳам ҳеч кимга билдирмай, яширинча байрамга борди. 11 Яҳудийлар эса Исони байрамда қидирар, “У қаёқда?” деб сўрар эдилар. 12 Омма орасида Исо тўғрисида ҳар хил гап–сўзлар ёйилган эди. Баъзилар: “У яхши одам”, десалар, бошқалар: “Йўқ, У халқни йўлдан оздиряпти”, дейишарди. 13 Бироқ яҳудийлардан қўрққанлари учун У ҳақда ҳеч ким очиқ гапирмас эди.
14 Байрамнинг ярми ўтганда, Исо Маъбадга кириб, таълим бера бошлади. 15 Уни эшитган яҳудийлар ҳайрон қолиб дейишди:
— Бу Одам ўқимаган бўлса, қаердан шунча нарсани билади?!
16 Исо уларга жавобан деди:
— Мен ўргатаётган таълимот Ўзимники эмас, балки Мени Юборганникидир. 17 Ким Худонинг иродасини бажаришни истаса, бу таълимот Худоданми ёки Ўзимданми, билиб олади. 18 Ким ўз номидан гапирса, ўзига шуҳрат излайди. Ким уни юборганга шуҳрат изласа, ҳақиқатни сўзлайди, унинг дилида ҳийла бўлмайди. 19 Қонунни сизларга Мусо берди, шундай эмасми? Аммо бирортангиз қонунни бажармайсиз. Нега Мени ўлдирмоқчисизлар?
20 — Сени жин урибди! Ким Сени ўлдирмоқчи экан? — деди халойиқ. 21 Исо эса Ўз сўзида давом этди:
— Мен Шаббат куни битта мўъжиза қилганим учун ҳаммаларингиз ҳайрон қоляпсизлар. 22 Ўзларингиз эса, Мусонинг қонунига амал қилайлик деб, Шаббат куни ўғил болани суннат қиласизлар–ку! Аслида, суннат одати Мусодан эмас, Иброҳим давридан қолган. 23 Мусонинг қонуни бузилмасин деб, сизлар ҳатто Шаббат куни ҳам ўғил болани суннат қилсангизлар, нега Мендан ғазабланасизлар?! Шаббат куни одамни бутунлай соғайтирганим учунми?! 24 Юзаки ҳукм қилманглар, ҳукмингиз адолатли бўлсин.
Исонинг кимлиги ҳақида гумонлар
25 Баъзи Қуддусликлар шундай дейишарди:
— Йўлбошчиларимиз ўлдирмоқчи бўлган Одам шу эмасми? 26 Мана, У ҳамманинг олдида сўзлаяпти, Унга қарши ҳеч ким ҳеч нарса демаяпти. Наҳотки йўлбошчиларимиз Уни Масиҳ деб тан олишган бўлса?! 27 Аммо бу Одамнинг қаерданлигини ҳаммамиз биламиз, Масиҳ келганда эса, Унинг қаерданлигини ҳеч ким билмайди.
28 Исо Маъбадда таълим берар экан, баланд овозда шундай деди:
— Ҳа, сизлар Менинг кимлигимни ҳам, қаерданлигимни ҳам биласизлар. Лекин Мен Ўзимча келганим йўқ. Мени Юборган бор, сизлар эса Уни танимайсизлар. У ҳақдир. 29 Мен Уни биламан, чунки Мен Унинг олдидан келганман, У Мени юборган.
30 Бу гапи учун Исони қўлга олмоқчи бўлдилар. Бироқ ҳеч ким Унга қўл теккизмади, чунки Унинг вақт–соати ҳали келмаган эди. 31 Шу билан бирга, халқ орасидаги кўп одамлар Унга имон келтирди. Улар:
— Масиҳ келса ҳам, барибир бунчалик кўп мўъжизали аломатлар кўрсата олмайди! — дейишарди.
Исони тутиб олмоқчилар
32 Одамлар Исо тўғрисида шундай деб пичирлашаётганини фарзийлар эшитиб қолишди. Шунда бош руҳонийлар билан фарзийлар Исони қўлга олиш учун Маъбад миршабларини юборишди.
33 Исо деди:
— Мен сизлар билан қисқа бир муддат бўлиб, яна Мени Юборганнинг олдига қайтиб бораман. 34 Сизлар Мени излайсизлар–у, лекин тополмайсизлар. Мен борадиган жойга сизлар боролмайсизлар.
35 Буни эшитган яҳудийлар ўзаро шундай деб айтишарди:
— У қаерга бормоқчики, биз Уни топа олмасак? Балки У бошқа юртларда яшайдиган яҳудийлар орасига бормоқчидир? Ғайрияҳудийларга ҳам таълим бермоқчидир? 36 “Сизлар Мени излайсиз–у, лекин тополмайсизлар, Мен борадиган жойга сизлар боролмайсизлар” деган гаплари билан нима айтмоқчи экан?
Ҳаётбахш сув ва Руҳ ҳақида
37 Чайла байрамининг охирги, улуғ кунида Исо туриб, баланд овозда хитоб қилди:
— Ким чанқаган бўлса, Менинг олдимга келиб ичсин. 38 Шунда Муқаддас битикларда айтилганидек, Менга ишонган одамнинг ичидан ҳаётбахш сув дарё бўлиб оқиб чиқади.
39 Исо шундай деганда, Муқаддас Руҳни назарда тутган эди. Унга ишонганлар Руҳни қабул қилиб олишлари керак эди. Лекин Руҳ ҳануз берилмаган эди, чунки Исо ҳали улуғланмаган эди.
Исо туфайли халқ бўлинади
40 Оломон ичидан баъзилари бу сўзларни эшитиб шундай дедилар:
— Ҳақиқатан ҳам бу Одам биз кутган пайғамбар экан.
41 Бошқалари:
— Бу Масиҳ, — дейишса, яна бошқалари шундай дейишарди:
— Масиҳ Жалиладан келмайди–ку! 42 Муқаддас битикларда, Масиҳ Довуднинг уруғидан келиб чиқади, У Довуд яшаган Байтлаҳм қишлоғида туғилади, деб айтилмаганми?!
43 Шу тариқа Исо туфайли халқ иккига бўлинди. 44 Баъзилар Уни қўлга олмоқчи бўлишди, аммо ҳеч ким Унга қўл теккизмади.
45 Шу пайт Маъбад миршаблари бош руҳонийларнинг ва фарзийларнинг олдига қайтиб келишди.
— Нега Уни олиб келмадингизлар? — деб сўрашди улардан.
46 — Ҳеч ким ҳеч қачон бу Одамдай гапирмаган, — деди миршаблар.
47 — Мабодо У сизларни ҳам йўлдан урмадими? — дейишди фарзийлар. 48 — Бош руҳонийлар билан фарзийлар орасида Унга ишонган биронта одам ҳам йўқ! 49 Тавротни билмаган ўша қаланғи–қасанғилар эса шундоқ ҳам лаънат остида қолган!
50 Шунда фарзийлардан бири, илгари Исонинг олдига борган Никодим шундай савол берди:
51 — Қонунимизга кўра, наҳотки биз одамни эшитмай туриб, унинг айбини топмасдан уни ҳукм қила олсак?!
52 — Сен ҳам Жалиладан бўлсанг керак–а? Муқаддас битикларни ўрганиб чиқ, Жалиладан пайғамбар чиқмаслиги аниқ, — дейишди унга .
53 Шундан кейин ҳаммалари уй–уйларига тарқалиб кетдилар.
