3–BOB
Bevafo Isroil
1 Egamiz shunday demoqda: “Bir odam xotini bilan ajrashdi, deylik. Agar xotini borib, boshqasiga turmushga chiqsa, oldingi eri uni qayta nikohiga olishi mumkinmi?! Bunday bemaʼnigarchilik yurtni harom qilib yubormaydimi?! Ey Isroil, sen koʻp oʻynashlar orttirib fohishalik qilding. Endi qaysi yuz bilan oldimga qaytib kelmoqchisan?!
2 Atrofingdagi yalang qirlarga nazar solib, qara!
Sen fohishalik qilmagan biror joy qoldimi?!
Sen yoʻl boʻylarida oʻtirib, oʻynashlaringni kutding.
Choʻlda bosqinchilik qilishga shay turgan qaroqchiday boʻlding.
Menga qilgan bevafoliging va fosiqliging bilan,
Butun yurtni harom qilding.
3 Shu sababdan yomgʻir yogʻmadi,
Bahorda yogʻingarchilik boʻlmadi.
Sen fohishaday bezbetsan,
Uyat degan narsani bilmaysan.
4 Endi esa Menga: «Otajonimsan», deyapsan,
«Yoshligimdan buyon doʻstimsan», deb aytyapsan!
5 «Hadeb mendan jahling chiqaveradimi?» deysan,
«Bir umr menga gʻazabingni sochasanmi?» deb aytasan,
Oʻzing esa imkoning boricha yovuzlik qilaverasan.”
Isroil va Yahudo xalqlari tavbaga chaqiriladi
6 Shoh Yoʻshiyo davrida Egamiz menga shunday dedi: “Bevafo Isroilning qilmishlarini koʻrdingmi? Har bir baland tepalikda va har bir yashil daraxt ostida u fohishalik qildi . 7-8 Barcha qilmishlaridan keyin ham, oldimga qaytib keladi, deb oʻylagan edim. Lekin u qaytib kelmadi. Shuning uchun Men sadoqatsiz Isroilga taloq xatini berib, joʻnatib yubordim . Uning singlisi Yahudo esa buni koʻrgan edi. Shunga qaramay bu munofiq zarracha ham qoʻrqmadi, u Menga vafo qilmay, fahshga berildi. 9 Isroil tosh va yogʻochdan yasalgan xudolarga sigʻinib, zino qilgan edi. Yengiltaklik bilan fohishalik qilib, yurtni harom etgan edi. 10 Bularga qaramay, uning munofiq singlisi Yahudo Menga sof koʻngil bilan qaytmadi. U koʻzboʻyamachilik qildi”, — deb aytmoqda Egamiz.
11 Keyin Egamiz menga shunday dedi: “Bevafo Isroil, munofiq Yahudoga qaraganda, oʻzini solih qilib koʻrsatdi. 12 Qani, shimolga bor, u yerda ushbu soʻzlarni jar solib ayt: «Egamiz shunday demoqda: ey bevafo Isroil, Menga yuz bur! Endi Men senga gʻazabimni sochmayman, Men rahmdilman, — deb aytmoqda Egamiz. — Sendan to abad gʻazablanmayman. 13 Faqatgina gunohingni tan olgin: sen Egang Xudoga qarshi bosh koʻtarding, har bir yashil daraxt ostida begona xudolarga sajda etib, zino qilding, Mening gapimga kirmading, — deb aytmoqda Egamiz.»”
14 Egamiz shunday demoqda: “Ey sadoqatsiz farzandlar, oldimga qaytinglar! Zero, Men xoʻjayiningizman. Har bir shahardan bittangizni, har bir xonadondan ikkitangizni olib, Quddusga olib kelaman. 15 Men sizlarga koʻnglimdagi choʻponlarni beraman. Ular sizlarni donolik va bilim bilan boshqarishadi. 16 Sizlar yurtda koʻpayib, uvali–juvali boʻlasizlar. Shunda xalq Mening Ahd sandigʻim haqida gapirmaydigan boʻladi. Ular Sandiq haqida oʻylashmaydi, uni esga ham olishmaydi, zarurati boʻlmagani uchun yangisini yasashmaydi . 17 Zero, oʻsha vaqtda Quddus «Egamizning Taxti» deb ataladi. Hamma xalqlar Menga sajda qilish uchun Quddusda, Mening huzurimda toʻplanadilar. Shundan keyin ular hech qachon yovuz yuraklarining oʻjarliklariga itoat qilmaydilar. 18 Oʻsha kunlarda Yahudo va Isroil xalqlari birlashadi. Ular shimoldagi yurtdan Men ota–bobolaringizga mulk qilib bergan yurtga birga qaytib kelishadi.
19 Men, Egangiz, ichimda shunday degan edim:
«Seni jon–jon deya Oʻzimga farzand qilib olgan boʻlar edim,
Senga ajoyib yurtni sovgʻa qilgan boʻlar edim,
Xalqlarning eng goʻzal mulkini senga bergan boʻlar edim.»
Meni «Otajonim deysan», deya niyat qilgan edim,
Mendan hech qachon yuz oʻgirmaysan, deb oʻylagan edim.
20 Ammo, ey Isroil, Menga bevafolik qilding!
Sen eriga xiyonat qilgan ayolday boʻlding,
— deb aytmoqda Egamiz. —
21 Yap–yalang qirlar uzra figʻon eshitilmoqda,
Isroil xalqi dodu faryod solmoqda.
Zotan, ular haq yoʻldan ozgan edilar,
Oʻzlarining Egasi Xudoni unutib yuborgan edilar.
22 Ey sadoqatsiz farzandlarim, orqaga qaytinglar!
Bevafo qalbingizga Men shifo beraman.
Sizlar Menga shunday deysizlar:
«Mana, oldingga qaytyapmiz,
Axir, Egamiz Xudo Sensan.
23 Biz qirlarda butlarga sajda qilar edik,
Qattiq shovqin–suron koʻtarar edik.
Ammo hammasi behuda ekan.
Yagona najotkorimiz Sensan, ey Egamiz Xudo.
24 Bu yaramas butlar bolaligimizdan buyon,
Otalarimizning mehnatini yoʻqqa chiqardi,
Ularni mol–qoʻylaridan ayirdi,
Oʻgʻil–qizlaridan judo qildi.
25 Keling, sharmandalikni oʻzimizga toʻshak qilaylik,
Uyatni yopinchiq qilib, ustimizga yopaylik!
Axir, ota–bobolarimiz bilan biz
Egamiz Xudoga qarshi gunoh qildik.
Yoshligimizdan to bugungacha
Egamiz Xudoning gapiga kirmadik.»”
3–БОБ
Бевафо Исроил
1 Эгамиз шундай демоқда: “Бир одам хотини билан ажрашди, дейлик. Агар хотини бориб, бошқасига турмушга чиқса, олдинги эри уни қайта никоҳига олиши мумкинми?! Бундай бемаънигарчилик юртни ҳаром қилиб юбормайдими?! Эй Исроил, сен кўп ўйнашлар орттириб фоҳишалик қилдинг. Энди қайси юз билан олдимга қайтиб келмоқчисан?!
2 Атрофингдаги яланг қирларга назар солиб, қара!
Сен фоҳишалик қилмаган бирор жой қолдими?!
Сен йўл бўйларида ўтириб, ўйнашларингни кутдинг.
Чўлда босқинчилик қилишга шай турган қароқчидай бўлдинг.
Менга қилган бевафолигинг ва фосиқлигинг билан,
Бутун юртни ҳаром қилдинг.
3 Шу сабабдан ёмғир ёғмади,
Баҳорда ёғингарчилик бўлмади.
Сен фоҳишадай безбетсан,
Уят деган нарсани билмайсан.
4 Энди эса Менга: «Отажонимсан», деяпсан,
«Ёшлигимдан буён дўстимсан», деб айтяпсан!
5 «Ҳадеб мендан жаҳлинг чиқаверадими?» дейсан,
«Бир умр менга ғазабингни сочасанми?» деб айтасан,
Ўзинг эса имконинг борича ёвузлик қилаверасан.”
Исроил ва Яҳудо халқлари тавбага чақирилади
6 Шоҳ Йўшиё даврида Эгамиз менга шундай деди: “Бевафо Исроилнинг қилмишларини кўрдингми? Ҳар бир баланд тепаликда ва ҳар бир яшил дарахт остида у фоҳишалик қилди . 7-8 Барча қилмишларидан кейин ҳам, олдимга қайтиб келади, деб ўйлаган эдим. Лекин у қайтиб келмади. Шунинг учун Мен садоқатсиз Исроилга талоқ хатини бериб, жўнатиб юбордим . Унинг синглиси Яҳудо эса буни кўрган эди. Шунга қарамай бу мунофиқ заррача ҳам қўрқмади, у Менга вафо қилмай, фаҳшга берилди. 9 Исроил тош ва ёғочдан ясалган худоларга сиғиниб, зино қилган эди. Енгилтаклик билан фоҳишалик қилиб, юртни ҳаром этган эди. 10 Буларга қарамай, унинг мунофиқ синглиси Яҳудо Менга соф кўнгил билан қайтмади. У кўзбўямачилик қилди”, — деб айтмоқда Эгамиз.
11 Кейин Эгамиз менга шундай деди: “Бевафо Исроил, мунофиқ Яҳудога қараганда, ўзини солиҳ қилиб кўрсатди. 12 Қани, шимолга бор, у ерда ушбу сўзларни жар солиб айт: «Эгамиз шундай демоқда: эй бевафо Исроил, Менга юз бур! Энди Мен сенга ғазабимни сочмайман, Мен раҳмдилман, — деб айтмоқда Эгамиз. — Сендан то абад ғазабланмайман. 13 Фақатгина гуноҳингни тан олгин: сен Эганг Худога қарши бош кўтардинг, ҳар бир яшил дарахт остида бегона худоларга сажда этиб, зино қилдинг, Менинг гапимга кирмадинг, — деб айтмоқда Эгамиз.»”
14 Эгамиз шундай демоқда: “Эй садоқатсиз фарзандлар, олдимга қайтинглар! Зеро, Мен хўжайинингизман. Ҳар бир шаҳардан биттангизни, ҳар бир хонадондан иккитангизни олиб, Қуддусга олиб келаман. 15 Мен сизларга кўнглимдаги чўпонларни бераман. Улар сизларни донолик ва билим билан бошқаришади. 16 Сизлар юртда кўпайиб, ували–жували бўласизлар. Шунда халқ Менинг Аҳд сандиғим ҳақида гапирмайдиган бўлади. Улар Сандиқ ҳақида ўйлашмайди, уни эсга ҳам олишмайди, зарурати бўлмагани учун янгисини ясашмайди . 17 Зеро, ўша вақтда Қуддус «Эгамизнинг Тахти» деб аталади. Ҳамма халқлар Менга сажда қилиш учун Қуддусда, Менинг ҳузуримда тўпланадилар. Шундан кейин улар ҳеч қачон ёвуз юракларининг ўжарликларига итоат қилмайдилар. 18 Ўша кунларда Яҳудо ва Исроил халқлари бирлашади. Улар шимолдаги юртдан Мен ота–боболарингизга мулк қилиб берган юртга бирга қайтиб келишади.
19 Мен, Эгангиз, ичимда шундай деган эдим:
«Сени жон–жон дея Ўзимга фарзанд қилиб олган бўлар эдим,
Сенга ажойиб юртни совға қилган бўлар эдим,
Халқларнинг энг гўзал мулкини сенга берган бўлар эдим.»
Мени «Отажоним дейсан», дея ният қилган эдим,
Мендан ҳеч қачон юз ўгирмайсан, деб ўйлаган эдим.
20 Аммо, эй Исроил, Менга бевафолик қилдинг!
Сен эрига хиёнат қилган аёлдай бўлдинг,
— деб айтмоқда Эгамиз. —
21 Яп–яланг қирлар узра фиғон эшитилмоқда,
Исроил халқи доду фарёд солмоқда.
Зотан, улар ҳақ йўлдан озган эдилар,
Ўзларининг Эгаси Худони унутиб юборган эдилар.
22 Эй садоқатсиз фарзандларим, орқага қайтинглар!
Бевафо қалбингизга Мен шифо бераман.
Сизлар Менга шундай дейсизлар:
«Мана, олдингга қайтяпмиз,
Ахир, Эгамиз Худо Сенсан.
23 Биз қирларда бутларга сажда қилар эдик,
Қаттиқ шовқин–сурон кўтарар эдик.
Аммо ҳаммаси беҳуда экан.
Ягона нажоткоримиз Сенсан, эй Эгамиз Худо.
24 Бу ярамас бутлар болалигимиздан буён,
Оталаримизнинг меҳнатини йўққа чиқарди,
Уларни мол–қўйларидан айирди,
Ўғил–қизларидан жудо қилди.
25 Келинг, шармандаликни ўзимизга тўшак қилайлик,
Уятни ёпинчиқ қилиб, устимизга ёпайлик!
Ахир, ота–боболаримиз билан биз
Эгамиз Худога қарши гуноҳ қилдик.
Ёшлигимиздан то бугунгача
Эгамиз Худонинг гапига кирмадик.»”
