14–BOB
Shimshoʻn va Timnaxlik ayol
1 Bir kuni Shimshoʻn Timnax degan shaharga bordi. Timnaxda u bir Filist qizni koʻrib qoldi. 2 Uyiga qaytib kelgach, ota–onasiga shunday dedi:
— Men Timnaxda bir Filist qizni koʻrdim. Uni menga olib beringlar.
3 — Oʻz xalqimiz orasida qiz qurib qolibdimi?! Endi borib sunnatsiz Filistlardan qiz olishimiz qolgandi, — deb javob berdi ular.
Ammo Shimshoʻn otasiga:
— Menga oʻsha qizni olib bering, men uni yoqtirib qoldim, — deb turib oldi.
4 Bu Egamizning xohishi edi, ammo Shimshoʻnning ota–onasi bundan bexabar edilar. Egamiz Filistlarga qarshi jang qilish uchun bironta bahona qidirayotgan edi. Oʻsha zamonda Filistlar Isroilda hukmronlik qilardilar.
5 Shimshoʻn ota–onasi bilan Timnaxga yoʻl oldi. Ular Timnax uzumzorlariga yaqinlashganlarida, birdan Shimshoʻn oldidan bir sher chiqib qolib, oʻkirganicha unga tashlanmoqchi boʻldi. 6 Oʻsha zahoti Egamizning Ruhi Shimshoʻnni qamrab olib, kuchini oshirdi. Shimshoʻn sherni, xuddi uloqchani parchalaganday, qoʻllari bilan osongina ikkiga boʻlib tashladi. Ammo boʻlib oʻtgan voqea haqida ota–onasiga ogʻiz ham ochmadi.
7 Soʻng Shimshoʻn qizning oldiga borib, u bilan gaplashdi, qiz Shimshoʻnga nihoyatda xush keldi. 8 Koʻp oʻtmay Shimshoʻn qizga uylanmoqchi boʻlib, Timnaxga qaytib bordi. Yoʻl–yoʻlakay sherning oʻligini koʻrib ketay deb, oʻsha tomon yoʻl soldi. Qarasa, sherning murdasida asalarining uyasi bilan asal bor ekan. 9 U bir hovuch asal olib, yoʻl–yoʻlakay yeb ketdi. Ota–onasining oldiga kelganda, ularga ham yeb koʻrgani berdi, lekin asalni sherning murdasidan olganini aytmadi .
10 Shimshoʻnning otasi kelinini koʻrmoqchi boʻlib, qudasining uyiga kirdi. Shimshoʻn oʻsha yerda toʻy munosabati bilan katta bir ziyofat berdi. Oʻsha vaqtdagi urf–odatlar boʻyicha, kuyovlar katta ziyofatlar berishardi. 11 Shimshoʻn ziyofat berish uchun Timnaxga borganda, Filistlar uning oldiga kuyov navkar qilib, oʻttizta yigitni yubordilar. 12 Shimshoʻn ularga:
— Kelinglar, sizlarga bir topishmoq aytayin, — dedi. — Agar uni topib, ziyofatning yetti kuni ichida menga tushuntirib bersangizlar, har biringizga bittadan kimxob toʻn va bir sidradan kiyim–bosh beraman. 13 Bordi–yu, topishmogʻimni topolmasangizlar, sizlar menga oʻttizta kimxob toʻn bilan oʻttiz sidra kiyim–bosh berasizlar.
Shunda ular:
— Qani, topishmogʻingni ayt, uni eshitaylik–chi, — deyishdi.
14 Shimshoʻn topishmogʻini aytdi:
“Xoʻrandaning ichidan xoʻrak chiqdi,
Kuchlining ichidan shirinlik chiqdi.”
Oradan uch kun oʻtdi, ammo Filist yigitlari topishmoqni topolmadilar. 15 Oxiri, yettinchi kuni Shimshoʻnning qayligʻiga doʻq qilib: “Sizlar bizni shilmoqchi boʻlib bu yerga taklif qilganmidingizlar?! — dedilar. — Boʻl, eringni aldab–suldab topishmoqning maʼnosini bizga bilib ber, boʻlmasa seni ham, otangning xonadonini ham yondirib yuboramiz.” 16 Shunda kelinchak Shimshoʻnning oldiga borib rosa yigʻladi.
— Sen meni yomon koʻrar ekansan! — deya xarxasha qildi u. — Meni zarracha boʻlsa ham yaxshi koʻrganingda edi, topishmoqning javobini allaqachon aytgan boʻlar eding.
— Menga qara, — dedi unga Shimshoʻn. — Buni ota–onamga ham aytmagan boʻlsam, nega senga aytar ekanman?!
17 Ziyofat yetti kun davom etgan boʻlsa, oʻsha yetti kun davomida kelin unga xiralik qilib yigʻlayverdi. Yettinchi kuni Shimshoʻnning yuragini shu qadar ezib yubordiki, u toqat qila olmay topishmoqning javobini aytib berdi. Qiz javobni darhol Filist yigitlariga yetkazdi. 18 Oʻsha kuni qosh qoraymasdan oldin yigitlar Shimshoʻnning oldiga kelib, topishmoqning javobini aytdilar:
“Asaldan shirin nima bor?!
Sherdan kuchli nima bor?!”
Shimshoʻn: “Agar gʻunajinimni ishga solmaganlaringda, topishmogʻimni topolmas edilaring”, — dedi.
19 Soʻng Egamizning Ruhi Shimshoʻnni qamrab olib, uning kuchini yanada oshirdi. Shimshoʻn Ashqalon shahriga ketdi. U yerda oʻttiz nafar Ashqalonlik odamni oʻldirib, kiyim–boshlarini yechib oldi. Oʻsha kiyim–boshlarni topishmoqning javobini aytganlarga berdi–yu, jahl ustida otasining uyiga qaytib ketdi. 20 Kelinning otasi esa qizini Shimshoʻnning kuyov joʻrasiga uzatib yubordi.
14–БОБ
Шимшўн ва Тимнахлик аёл
1 Бир куни Шимшўн Тимнах деган шаҳарга борди. Тимнахда у бир Филист қизни кўриб қолди. 2 Уйига қайтиб келгач, ота–онасига шундай деди:
— Мен Тимнахда бир Филист қизни кўрдим. Уни менга олиб беринглар.
3 — Ўз халқимиз орасида қиз қуриб қолибдими?! Энди бориб суннатсиз Филистлардан қиз олишимиз қолганди, — деб жавоб берди улар.
Аммо Шимшўн отасига:
— Менга ўша қизни олиб беринг, мен уни ёқтириб қолдим, — деб туриб олди.
4 Бу Эгамизнинг хоҳиши эди, аммо Шимшўннинг ота–онаси бундан бехабар эдилар. Эгамиз Филистларга қарши жанг қилиш учун биронта баҳона қидираётган эди. Ўша замонда Филистлар Исроилда ҳукмронлик қилардилар.
5 Шимшўн ота–онаси билан Тимнахга йўл олди. Улар Тимнах узумзорларига яқинлашганларида, бирдан Шимшўн олдидан бир шер чиқиб қолиб, ўкирганича унга ташланмоқчи бўлди. 6 Ўша заҳоти Эгамизнинг Руҳи Шимшўнни қамраб олиб, кучини оширди. Шимшўн шерни, худди улоқчани парчалагандай, қўллари билан осонгина иккига бўлиб ташлади. Аммо бўлиб ўтган воқеа ҳақида ота–онасига оғиз ҳам очмади.
7 Сўнг Шимшўн қизнинг олдига бориб, у билан гаплашди, қиз Шимшўнга ниҳоятда хуш келди. 8 Кўп ўтмай Шимшўн қизга уйланмоқчи бўлиб, Тимнахга қайтиб борди. Йўл–йўлакай шернинг ўлигини кўриб кетай деб, ўша томон йўл солди. Қараса, шернинг мурдасида асаларининг уяси билан асал бор экан. 9 У бир ҳовуч асал олиб, йўл–йўлакай еб кетди. Ота–онасининг олдига келганда, уларга ҳам еб кўргани берди, лекин асални шернинг мурдасидан олганини айтмади .
10 Шимшўннинг отаси келинини кўрмоқчи бўлиб, қудасининг уйига кирди. Шимшўн ўша ерда тўй муносабати билан катта бир зиёфат берди. Ўша вақтдаги урф–одатлар бўйича, куёвлар катта зиёфатлар беришарди. 11 Шимшўн зиёфат бериш учун Тимнахга борганда, Филистлар унинг олдига куёв навкар қилиб, ўттизта йигитни юбордилар. 12 Шимшўн уларга:
— Келинглар, сизларга бир топишмоқ айтайин, — деди. — Агар уни топиб, зиёфатнинг етти куни ичида менга тушунтириб берсангизлар, ҳар бирингизга биттадан кимхоб тўн ва бир сидрадан кийим–бош бераман. 13 Борди–ю, топишмоғимни тополмасангизлар, сизлар менга ўттизта кимхоб тўн билан ўттиз сидра кийим–бош берасизлар.
Шунда улар:
— Қани, топишмоғингни айт, уни эшитайлик–чи, — дейишди.
14 Шимшўн топишмоғини айтди:
“Хўранданинг ичидан хўрак чиқди,
Кучлининг ичидан ширинлик чиқди.”
Орадан уч кун ўтди, аммо Филист йигитлари топишмоқни тополмадилар. 15 Охири, еттинчи куни Шимшўннинг қайлиғига дўқ қилиб: “Сизлар бизни шилмоқчи бўлиб бу ерга таклиф қилганмидингизлар?! — дедилар. — Бўл, эрингни алдаб–сулдаб топишмоқнинг маъносини бизга билиб бер, бўлмаса сени ҳам, отангнинг хонадонини ҳам ёндириб юборамиз.” 16 Шунда келинчак Шимшўннинг олдига бориб роса йиғлади.
— Сен мени ёмон кўрар экансан! — дея хархаша қилди у. — Мени заррача бўлса ҳам яхши кўрганингда эди, топишмоқнинг жавобини аллақачон айтган бўлар эдинг.
— Менга қара, — деди унга Шимшўн. — Буни ота–онамга ҳам айтмаган бўлсам, нега сенга айтар эканман?!
17 Зиёфат етти кун давом этган бўлса, ўша етти кун давомида келин унга хиралик қилиб йиғлайверди. Еттинчи куни Шимшўннинг юрагини шу қадар эзиб юбордики, у тоқат қила олмай топишмоқнинг жавобини айтиб берди. Қиз жавобни дарҳол Филист йигитларига етказди. 18 Ўша куни қош қораймасдан олдин йигитлар Шимшўннинг олдига келиб, топишмоқнинг жавобини айтдилар:
“Асалдан ширин нима бор?!
Шердан кучли нима бор?!”
Шимшўн: “Агар ғунажинимни ишга солмаганларингда, топишмоғимни тополмас эдиларинг”, — деди.
19 Сўнг Эгамизнинг Руҳи Шимшўнни қамраб олиб, унинг кучини янада оширди. Шимшўн Ашқалон шаҳрига кетди. У ерда ўттиз нафар Ашқалонлик одамни ўлдириб, кийим–бошларини ечиб олди. Ўша кийим–бошларни топишмоқнинг жавобини айтганларга берди–ю, жаҳл устида отасининг уйига қайтиб кетди. 20 Келиннинг отаси эса қизини Шимшўннинг куёв жўрасига узатиб юборди.
