11–BOB
1 Giladlik Yiftox dovyurak jangchi edi. Uning otasi Gilad, onasi esa fohisha bir ayol edi. 2 Giladning xotini ham unga oʻgʻillar tugʻib bergan edi. Ular ulgʻaygach, Yiftoxga: “Otamizdan qolgan merosga sening hech qanday haqing yoʻq! Bor, yoʻqol! Sen boshqa ayolning bolasisan”, deya haydagan edilar. 3 Yiftox aka–ukalaridan qochib, Tov yurtiga borgan edi. Oʻsha yerda oʻrnashib olganidan soʻng, atrofiga yaramas odamlarni toʻplab, bosqinchilik qila boshlagan edi.
4 Oradan maʼlum vaqt oʻtgach, Ommon xalqi Isroil xalqiga hujum qildi. 5 Ommon xalqi Isroil xalqiga hujum qilganda, Gilad oqsoqollari Yiftoxni olib kelgani Tov yurtiga joʻnadilar.
6 Ular Yiftoxga:
— Biz bilan yura qol, — dedilar. — Ommon xalqi bilan jang qilganimizda bizga rahnamolik qilgin.
7 — Sizlar meni mensimay otamning uyidan haydagan edingiz–ku! — deya zarda qildi ularga Yiftox. — Nima uchun endi boshingizga kulfat tushganda mening oldimga keldingizlar?
8 — Boʻlar ish boʻldi endi, — deyishdi Gilad oqsoqollari. — Biz sening oldingga bosh egib keldik, biz bilan borib Ommon xalqiga qarshi jang qil, Giladliklarga oʻzing bosh boʻl.
9 Yiftox Gilad oqsoqollariga shunday dedi:
— Xoʻp, mayli, sizlarga qoʻshilib, Ommon xalqiga qarshi jang qildim ham deylik. Bordi–yu, Egam dushmanlarni qoʻlimga bersa, men sizlarga hukmronlik qilaman.
10 Gilad oqsoqollari esa Yiftoxni ishontirib:
— Xudo shohid, hammasi aytganingday boʻladi, — dedilar.
11 Yiftox Gilad oqsoqollari bilan ketdi. Xalq uni hokim va lashkarboshi qilib tayinladi. Yiftox esa qoʻygan shartlarini Mispaxda Egamizning huzurida qayd qildi.
12 Yiftox Ommon shohiga choparlarni yuborib dedi: “Oramizda nima boʻlib oʻtgan ediki, sen mening yurtimga jang qilib kelding?” 13 Ommon shohi Yiftox choparlariga shunday javob berdi: “Isroil xalqi Misrdan chiqib kelganda, janubdagi Arnon soyligidan to shimoldagi Yavoq daryosigacha va gʻarbdagi Iordan daryosigacha boʻlgan hamma yerlarimni tortib olgan edi. Borib Yiftoxga aytinglar, yerlarimni menga tinchgina qaytarib bersin.”
14 Yiftox yana choparlarini Ommon shohiga yuborib 15 dedi:
“Isroil xalqi na Moʻab, na Ommon yerlarini tortib olgan. 16 Ular Misrdan chiqqandan keyin, Qizil dengiz tomon sahrodan yurib, Kadeshga kelgan edilar. 17 Shunda Edom shohi huzuriga elchilar joʻnatib, Edom yurti orqali oʻtib ketishga ijozat soʻradilar. Ammo Edom shohi quloq solmadi. Ular Moʻab shohidan ham ijozat soʻradilar, biroq u ham rozi boʻlmagandan keyin, Kadeshda qoldilar. 18 Keyin ular sahroga yoʻl olib, Edom va Moʻab yurtlarini aylanib oʻtdilar. Moʻab hududining sharqiy chegarasi boʻylab yurib, qarorgohni Arnon soyligining narigi qirgʻogʻida qurdilar. Arnon soyligi Moʻabning chegarasi boʻlgani uchun, ular daryodan oʻtmadilar, Moʻab yurtiga oyoqlarini ham bosmadilar.
19 Soʻng elchilarini Xashbonda hukmronlik qilgan Amor xalqining shohi Sixoʻn oldiga yuborib, hududingizdan yurtimizga oʻtib ketaylik, deb ijozat soʻradilar. 20 Ammo shoh Sixoʻn rozi boʻlmadi. U barcha odamlarini yigʻdi–da, qarorgohini Yaxazda joylashtirib, Isroil xalqiga hujum qildi. 21 Ammo Isroil xalqining Xudosi — Egamiz Sixoʻnni barcha odamlari bilan Isroil xalqining qoʻliga berdi. Shuning uchun Isroil xalqi oʻsha yurtda istiqomat qilgan Amor xalqining barcha yerlarini qoʻlga kiritdi. 22 Ular Arnondan Yavoqqacha, sahrodan Iordangacha boʻlgan Amor xalqining barcha yerlariga ega boʻldilar. 23 Isroil xalqining Xudosi — Egamizning Oʻzi bu yerlarni Amor xalqidan tortib olib, Oʻzining xalqi Isroilga berdi. Shunday ekan, ularni qaytarib olishga sening hech qanday haqing yoʻq. 24 Undan koʻra, xudoying Xamoʻsh bergan narsalarga egalik qil! Biz esa Egamiz Xudo bizga bergan hamma narsaga egalik qilamiz!
25 Nima, sening Zippur oʻgʻli Boloqdan ortiq joying bormidi?! U Moʻab shohi boʻla turib, Isroil xalqi bilan biron marta ham tortishgan emas. Biron marta ham bizga qarshi jang qilgan emas.
26 Isroil xalqi uch yuz yildan beri Arnon soyligining boʻyidagi shaharlarda, Xashbon, Aror va ularning atrofidagi qishloqlarda yashab kelmoqda. Nima uchun shu paytgacha oʻsha yerlarni qaytarib olmading?! 27 Men senga hech qanday yomonlik qilmadim, sen esa menga qarshi jang qilmoqchi boʻlib notoʻgʻri ish qilyapsan. Xudoga soldim, Uning Oʻzi bugun kim haq, kim nohaq ekanini koʻrsatsin.”
28 Ammo Ommon shohi Yiftoxning soʻzlarini eshitishni ham xohlamadi.
29 Egamizning Ruhi Yiftoxni qamrab oldi. Yiftox Gilad va Manashe yerlaridan oʻtib, Giladdagi Mispax shahriga yetib bordi. U yerdan yoʻlida davom etib, Ommon yurti tomon yurdi. 30 Soʻng qasam ichib, Egamizga dedi: “Agar jangda Ommon xalqini yengishimga yordam bersang, 31 uyimga eson–omon qaytib borganimdan soʻng meni qarshilab chiqqan birinchi tirik jonni Senga qurbonlik qilib kuydiraman.” 32 Yiftox lashkari bilan Ommon xalqining ustiga bostirib borib, jang qildi. Egamiz Ommon xalqini Yiftoxga taslim qildi. 33 Yiftox Arordan Minnit atrofigacha boʻlgan yigirmata shaharni va Ovil–Karomgacha boʻlgan barcha qishloqlarni vayron qildi. Katta talafot koʻrgan Ommon xalqi Isroil xalqiga boʻysundi.
Yiftoxning qizi
34 Yiftox Mispaxdagi oʻz uyiga qaytib kelganda, qizi childirma chalib oʻynaganicha, uni qarshilab chiqdi. Bu qiz uning yolgʻiz farzandi edi. 35 Yiftox uni koʻrgach, qaygʻu–alamdan kiyimlarini yirtib:
— Voy qizim! Nima qilib qoʻyding?! — dedi. — Yurak–bagʻrimni qon qilding–ku! Men Egamizga qasam ichgan edim, endi soʻzimni qaytib ololmayman!
36 — Otajon, — dedi qizi, — Egamizga soʻz bergan boʻlsangiz, zinhor soʻzingizdan qaytmang, chunki Egamiz sizga dushmaningiz — Ommon xalqi ustidan gʻalaba berdi. 37 Mening esa birgina tilagim bor. Menga ikki oy muhlat bersangiz, men dugonalarim bilan toqqa chiqib, u yerda yoshligim xazon boʻlganidan qaygʻuray. Chunki men endi hech qachon turmushga chiqmayman.
38 Yiftox unga ijozat berib, ikki oyga toqqa joʻnatib yubordi. Qiz dugonalari bilan toqqa chiqib, qaygʻurib yigʻladi. 39 Ikki oy oʻtgach, otasining yoniga qaytib keldi. Yiftox Egamizga bergan vaʼdasiga vafo qildi. Qiz bokira edi.
Shundan keyin Isroilda bir odat paydo boʻldi: 40 har yili Isroil qizlari togʻlarga chiqib, toʻrt kun davomida Giladlik Yiftoxning qizi uchun motam tutadigan boʻlishdi.
11–БОБ
1 Гиладлик Йифтох довюрак жангчи эди. Унинг отаси Гилад, онаси эса фоҳиша бир аёл эди. 2 Гиладнинг хотини ҳам унга ўғиллар туғиб берган эди. Улар улғайгач, Йифтохга: “Отамиздан қолган меросга сенинг ҳеч қандай ҳақинг йўқ! Бор, йўқол! Сен бошқа аёлнинг боласисан”, дея ҳайдаган эдилар. 3 Йифтох ака–укаларидан қочиб, Тов юртига борган эди. Ўша ерда ўрнашиб олганидан сўнг, атрофига ярамас одамларни тўплаб, босқинчилик қила бошлаган эди.
4 Орадан маълум вақт ўтгач, Оммон халқи Исроил халқига ҳужум қилди. 5 Оммон халқи Исроил халқига ҳужум қилганда, Гилад оқсоқоллари Йифтохни олиб келгани Тов юртига жўнадилар.
6 Улар Йифтохга:
— Биз билан юра қол, — дедилар. — Оммон халқи билан жанг қилганимизда бизга раҳнамолик қилгин.
7 — Сизлар мени менсимай отамнинг уйидан ҳайдаган эдингиз–ку! — дея зарда қилди уларга Йифтох. — Нима учун энди бошингизга кулфат тушганда менинг олдимга келдингизлар?
8 — Бўлар иш бўлди энди, — дейишди Гилад оқсоқоллари. — Биз сенинг олдингга бош эгиб келдик, биз билан бориб Оммон халқига қарши жанг қил, Гиладликларга ўзинг бош бўл.
9 Йифтох Гилад оқсоқолларига шундай деди:
— Хўп, майли, сизларга қўшилиб, Оммон халқига қарши жанг қилдим ҳам дейлик. Борди–ю, Эгам душманларни қўлимга берса, мен сизларга ҳукмронлик қиламан.
10 Гилад оқсоқоллари эса Йифтохни ишонтириб:
— Худо шоҳид, ҳаммаси айтганингдай бўлади, — дедилар.
11 Йифтох Гилад оқсоқоллари билан кетди. Халқ уни ҳоким ва лашкарбоши қилиб тайинлади. Йифтох эса қўйган шартларини Миспахда Эгамизнинг ҳузурида қайд қилди.
12 Йифтох Оммон шоҳига чопарларни юбориб деди: “Орамизда нима бўлиб ўтган эдики, сен менинг юртимга жанг қилиб келдинг?” 13 Оммон шоҳи Йифтох чопарларига шундай жавоб берди: “Исроил халқи Мисрдан чиқиб келганда, жанубдаги Арнон сойлигидан то шимолдаги Явоқ дарёсигача ва ғарбдаги Иордан дарёсигача бўлган ҳамма ерларимни тортиб олган эди. Бориб Йифтохга айтинглар, ерларимни менга тинчгина қайтариб берсин.”
14 Йифтох яна чопарларини Оммон шоҳига юбориб 15 деди:
“Исроил халқи на Мўаб, на Оммон ерларини тортиб олган. 16 Улар Мисрдан чиққандан кейин, Қизил денгиз томон саҳродан юриб, Кадешга келган эдилар. 17 Шунда Эдом шоҳи ҳузурига элчилар жўнатиб, Эдом юрти орқали ўтиб кетишга ижозат сўрадилар. Аммо Эдом шоҳи қулоқ солмади. Улар Мўаб шоҳидан ҳам ижозат сўрадилар, бироқ у ҳам рози бўлмагандан кейин, Кадешда қолдилар. 18 Кейин улар саҳрога йўл олиб, Эдом ва Мўаб юртларини айланиб ўтдилар. Мўаб ҳудудининг шарқий чегараси бўйлаб юриб, қароргоҳни Арнон сойлигининг нариги қирғоғида қурдилар. Арнон сойлиги Мўабнинг чегараси бўлгани учун, улар дарёдан ўтмадилар, Мўаб юртига оёқларини ҳам босмадилар.
19 Сўнг элчиларини Хашбонда ҳукмронлик қилган Амор халқининг шоҳи Сихўн олдига юбориб, ҳудудингиздан юртимизга ўтиб кетайлик, деб ижозат сўрадилар. 20 Аммо шоҳ Сихўн рози бўлмади. У барча одамларини йиғди–да, қароргоҳини Яхазда жойлаштириб, Исроил халқига ҳужум қилди. 21 Аммо Исроил халқининг Худоси — Эгамиз Сихўнни барча одамлари билан Исроил халқининг қўлига берди. Шунинг учун Исроил халқи ўша юртда истиқомат қилган Амор халқининг барча ерларини қўлга киритди. 22 Улар Арнондан Явоққача, саҳродан Иордангача бўлган Амор халқининг барча ерларига эга бўлдилар. 23 Исроил халқининг Худоси — Эгамизнинг Ўзи бу ерларни Амор халқидан тортиб олиб, Ўзининг халқи Исроилга берди. Шундай экан, уларни қайтариб олишга сенинг ҳеч қандай ҳақинг йўқ. 24 Ундан кўра, худойинг Хамўш берган нарсаларга эгалик қил! Биз эса Эгамиз Худо бизга берган ҳамма нарсага эгалик қиламиз!
25 Нима, сенинг Зиппур ўғли Болоқдан ортиқ жойинг бормиди?! У Мўаб шоҳи бўла туриб, Исроил халқи билан бирон марта ҳам тортишган эмас. Бирон марта ҳам бизга қарши жанг қилган эмас.
26 Исроил халқи уч юз йилдан бери Арнон сойлигининг бўйидаги шаҳарларда, Хашбон, Арор ва уларнинг атрофидаги қишлоқларда яшаб келмоқда. Нима учун шу пайтгача ўша ерларни қайтариб олмадинг?! 27 Мен сенга ҳеч қандай ёмонлик қилмадим, сен эса менга қарши жанг қилмоқчи бўлиб нотўғри иш қиляпсан. Худога солдим, Унинг Ўзи бугун ким ҳақ, ким ноҳақ эканини кўрсатсин.”
28 Аммо Оммон шоҳи Йифтохнинг сўзларини эшитишни ҳам хоҳламади.
29 Эгамизнинг Руҳи Йифтохни қамраб олди. Йифтох Гилад ва Манаше ерларидан ўтиб, Гиладдаги Миспах шаҳрига етиб борди. У ердан йўлида давом этиб, Оммон юрти томон юрди. 30 Сўнг қасам ичиб, Эгамизга деди: “Агар жангда Оммон халқини енгишимга ёрдам берсанг, 31 уйимга эсон–омон қайтиб борганимдан сўнг мени қаршилаб чиққан биринчи тирик жонни Сенга қурбонлик қилиб куйдираман.” 32 Йифтох лашкари билан Оммон халқининг устига бостириб бориб, жанг қилди. Эгамиз Оммон халқини Йифтохга таслим қилди. 33 Йифтох Арордан Миннит атрофигача бўлган йигирмата шаҳарни ва Овил–Каромгача бўлган барча қишлоқларни вайрон қилди. Катта талафот кўрган Оммон халқи Исроил халқига бўйсунди.
Йифтохнинг қизи
34 Йифтох Миспахдаги ўз уйига қайтиб келганда, қизи чилдирма чалиб ўйнаганича, уни қаршилаб чиқди. Бу қиз унинг ёлғиз фарзанди эди. 35 Йифтох уни кўргач, қайғу–аламдан кийимларини йиртиб:
— Вой қизим! Нима қилиб қўйдинг?! — деди. — Юрак–бағримни қон қилдинг–ку! Мен Эгамизга қасам ичган эдим, энди сўзимни қайтиб ололмайман!
36 — Отажон, — деди қизи, — Эгамизга сўз берган бўлсангиз, зинҳор сўзингиздан қайтманг, чунки Эгамиз сизга душманингиз — Оммон халқи устидан ғалаба берди. 37 Менинг эса биргина тилагим бор. Менга икки ой муҳлат берсангиз, мен дугоналарим билан тоққа чиқиб, у ерда ёшлигим хазон бўлганидан қайғурай. Чунки мен энди ҳеч қачон турмушга чиқмайман.
38 Йифтох унга ижозат бериб, икки ойга тоққа жўнатиб юборди. Қиз дугоналари билан тоққа чиқиб, қайғуриб йиғлади. 39 Икки ой ўтгач, отасининг ёнига қайтиб келди. Йифтох Эгамизга берган ваъдасига вафо қилди. Қиз бокира эди.
Шундан кейин Исроилда бир одат пайдо бўлди: 40 ҳар йили Исроил қизлари тоғларга чиқиб, тўрт кун давомида Гиладлик Йифтохнинг қизи учун мотам тутадиган бўлишди.
