44–BOB
Xudo Isroil xalqini marhamatlaydi
1 Egam aytar: “Endi eshit, ey qulim Isroil!
Ey Yoqub nasli! Men seni tanlaganman.
2 Men, Egang, seni yaratganman, onang qornida senga shakl berganman.
Sening madadkoring, Men, shunday aytmoqdaman:
«Qoʻrqma, ey aziz Isroil!
Ey Yoqub nasli, Men seni tanlaganman.
3 Chanqoq yerga Men suv beraman,
Qaqragan tuproqda irmoqlar oqizaman.
Naslingga Ruhimni beraman,
Zurriyoting ustiga Oʻz barakamni yogʻdiraman.
4 Ular oqar suv boʻyidagi tol daraxti kabi,
Maysalar orasidan oʻsib chiqadi.
5 Biri: ‘Men Egamnikiman’, deb aytadi,
Boshqasi Isroil xalqiga qoʻshilay deb keladi.
Yana biri qoʻliga ‘Egamniki’ deb yozadi–da,
Isroil xalqining biriman, deb aytadi.»”
Butparastlar ahmoqdir
6 Isroil xalqining Shohi, ularning qutqaruvchisi,
Sarvari Olam — Egamiz shunday aytmoqda:
“Birinchiyu oxirgi Men Oʻzimman,
Mendan boshqa Xudo yoʻq!
7 Kim Menga oʻxshaydi? Qani, gapirsin–chi!
Qadimiy xalqni yaratganimdan beri
Nima boʻlganlarini boshdan aytib bersin!
Kelajakda nima boʻlishini bildirsin.
8 Vahimaga tushmang, qoʻrqmang!
Men sizlarga nima boʻlishini
Oldindan eʼlon qildim–ku!
Sizlar Mening guvohlarimsiz!
Mendan boshqa Xudo bormi?!
Yoʻq, boshqa Qoya yoʻq.
Men boshqa hech birini bilmayman!
9 But yasaydiganlarning hammasi hech narsadaydir. Xush koʻrgan butlari hech foyda keltirmaydi. Oʻsha butlarning guvohlari koʻr, johildir. Shuning uchun ular sharmanda boʻlib qoladi! 10 Axir, kim foydasiz xudolarning tasvirlarini yasaydi?! 11 Hali oʻsha butparast doʻstlarning hammasi sharmanda boʻladi. But tayyorlovchilarga qarang. Ular ham oddiy odamlar–ku! Qani, hammasi toʻplansin! Ular qoʻrquvga tushib, birgalikda sharmandayu sharmisor boʻladi.
12 But yasaydigan temirchi asbobini oladi. Buyumni koʻmir choʻgʻi ustida qizdiradi. Bolgʻasi bilan uni yasaydi. Qoʻlining kuchi bilan ishlaydi. Qorni ochib, holdan toyadi. Tashnalikdan sillasi quriydi. 13 Duradgor ip bilan yogʻochni oʻlchaydi. Xohlagan shaklini chizib olib, randa bilan ishlov beradi. Uni inson shaklida yasaydi. Unga inson chiroyini beradi–da, sajdagohga oʻrnatadi. 14 Oʻrmonda sarv, eman daraxtlarini tanlaydi. U oʻzi uchun sadr daraxtlaridan kesib oladi. Yoki qaragʻay daraxtini oʻtqazadi. Yomgʻir esa oʻsha daraxtni oʻstiradi. 15 Keyin bular odamga oʻtin boʻladi. Odam yogʻochning baʼzilarini olib isinadi. Baʼzilarini esa yoqib, non yopadi. Yana oʻziga xudo ham yasab, unga sajda qiladi. But yasab, unga muk tushib, taʼzim qiladi! 16 U oʻtinlarning yarmini yoqadi. Olovda goʻsht pishirib, qornini toʻydiradi. Isinib boʻlgach: «Oh, oh, isinib oldim, olovning taftidan jonim orom olyapti», deydi. 17 Yogʻochning qolganidan esa xudosini, oʻzining butini yasaydi. «Meni oʻzing qutqar, axir, sen mening xudoyimsan!» deb butga ibodat qiladi, muk tushib sajda etadi.
18 Ular hech narsani bilmaydilar, tushunmaydilar. Koʻzlariyu yuraklarida toʻsiq bor, ular koʻrmaydi, tushunmaydi. 19 Birortasi ham oʻylab koʻrmaydi. «Oʻtinning bir qismini yoqdim. Olovida non yopdim, goʻsht pishirib yedim. Endi qolganidan jirkanch narsa yasaymanmi?! Yogʻoch gʻoʻlasiga taʼzim qilamanmi?!» deb aytishga aql–idrok yoʻq. 20 Eh, kul yeydiganlar! Aldangan qalbi uni adashtiradi. U oʻz jonini qutqara olmaydi. «Qoʻlimdagi shu narsa soxta–ku!» deb oʻziga aytmaydi.
21 Ey Yoqub nasli! Ey Isroil xalqi!
Bularni yodda tut!
Sizlar Mening qulimsiz.
Men sizlarni yaratdim,
Ha, sizlar Mening qulimsiz!
Ey Isroil, Men sizlarni unutmayman!
22 Gunohlaringizni bulutday haydadim,
Ayblaringizni tumanday tarqatdim,
Sizlarni qutqarganman,
Menga qayting.”
Quddus qayta tiklanadi
23 Ey samolar, shodlikdan hayqiring!
Mana, Egamiz ajoyib bir ish qildi!
Hayqiring, ey zaminning tubsiz joylari!
Shodlikdan hayqiring, ey togʻlar,
Ey oʻrmon, oʻrmondagi har bir daraxt!
Ha, Egamiz Yoqub naslini qutqarib, Oʻziga oldi.
U Isroil xalqi orasida ulugʻlanmoqda.
24 Qutqaruvchingiz, onangiz qornida sizga shakl bergan
Egamiz shunday aytmoqda:
“Hammasini yaratgan Men Egangizman,
Yolgʻiz Oʻzim samolarni yoyganman!
Bir Oʻzim zaminni yaratganman!
25 Folbinlarning alomatlarini behudaga chiqaraman,
Bashoratgoʻylarni laqillataman,
Donishmandlarga zarba berib,
Bilgan narsalarini nodonlikka chiqaraman.
26 Oʻz qulimning bashoratini ijro etaman,
Elchilarimning aytganlarini qilaman.
Men Quddus haqida:
«Bu yerda yana inson yashaydi», deb aytmoqdaman.
Yahudo shaharlari haqida:
«Ular qaytadan quriladi,
Vayronalarini tiklayman», deb aytmoqdaman.
27 Chuqur suvlarga shunday deyman:
«Qurib bit! Daryolaringni quritaman.»
28 Shoh Kurush haqida shunday deyman:
«U Mening choʻponim.
Mening barcha xohishimni u bajaradi.»
Kurush shunday deydi:
«Quddus qayta qurilsin,
Maʼbad yana tiklansin.»”
44–БОБ
Худо Исроил халқини марҳаматлайди
1 Эгам айтар: “Энди эшит, эй қулим Исроил!
Эй Ёқуб насли! Мен сени танлаганман.
2 Мен, Эганг, сени яратганман, онанг қорнида сенга шакл берганман.
Сенинг мададкоринг, Мен, шундай айтмоқдаман:
«Қўрқма, эй азиз Исроил!
Эй Ёқуб насли, Мен сени танлаганман.
3 Чанқоқ ерга Мен сув бераман,
Қақраган тупроқда ирмоқлар оқизаман.
Наслингга Руҳимни бераман,
Зурриётинг устига Ўз баракамни ёғдираман.
4 Улар оқар сув бўйидаги тол дарахти каби,
Майсалар орасидан ўсиб чиқади.
5 Бири: ‘Мен Эгамникиман’, деб айтади,
Бошқаси Исроил халқига қўшилай деб келади.
Яна бири қўлига ‘Эгамники’ деб ёзади–да,
Исроил халқининг бириман, деб айтади.»”
Бутпарастлар аҳмоқдир
6 Исроил халқининг Шоҳи, уларнинг қутқарувчиси,
Сарвари Олам — Эгамиз шундай айтмоқда:
“Биринчию охирги Мен Ўзимман,
Мендан бошқа Худо йўқ!
7 Ким Менга ўхшайди? Қани, гапирсин–чи!
Қадимий халқни яратганимдан бери
Нима бўлганларини бошдан айтиб берсин!
Келажакда нима бўлишини билдирсин.
8 Ваҳимага тушманг, қўрқманг!
Мен сизларга нима бўлишини
Олдиндан эълон қилдим–ку!
Сизлар Менинг гувоҳларимсиз!
Мендан бошқа Худо борми?!
Йўқ, бошқа Қоя йўқ.
Мен бошқа ҳеч бирини билмайман!
9 Бут ясайдиганларнинг ҳаммаси ҳеч нарсадайдир. Хуш кўрган бутлари ҳеч фойда келтирмайди. Ўша бутларнинг гувоҳлари кўр, жоҳилдир. Шунинг учун улар шарманда бўлиб қолади! 10 Ахир, ким фойдасиз худоларнинг тасвирларини ясайди?! 11 Ҳали ўша бутпараст дўстларнинг ҳаммаси шарманда бўлади. Бут тайёрловчиларга қаранг. Улар ҳам оддий одамлар–ку! Қани, ҳаммаси тўплансин! Улар қўрқувга тушиб, биргаликда шармандаю шармисор бўлади.
12 Бут ясайдиган темирчи асбобини олади. Буюмни кўмир чўғи устида қиздиради. Болғаси билан уни ясайди. Қўлининг кучи билан ишлайди. Қорни очиб, ҳолдан тояди. Ташналикдан силласи қурийди. 13 Дурадгор ип билан ёғочни ўлчайди. Хоҳлаган шаклини чизиб олиб, ранда билан ишлов беради. Уни инсон шаклида ясайди. Унга инсон чиройини беради–да, саждагоҳга ўрнатади. 14 Ўрмонда сарв, эман дарахтларини танлайди. У ўзи учун садр дарахтларидан кесиб олади. Ёки қарағай дарахтини ўтқазади. Ёмғир эса ўша дарахтни ўстиради. 15 Кейин булар одамга ўтин бўлади. Одам ёғочнинг баъзиларини олиб исинади. Баъзиларини эса ёқиб, нон ёпади. Яна ўзига худо ҳам ясаб, унга сажда қилади. Бут ясаб, унга мук тушиб, таъзим қилади! 16 У ўтинларнинг ярмини ёқади. Оловда гўшт пишириб, қорнини тўйдиради. Исиниб бўлгач: «Оҳ, оҳ, исиниб олдим, оловнинг тафтидан жоним ором оляпти», дейди. 17 Ёғочнинг қолганидан эса худосини, ўзининг бутини ясайди. «Мени ўзинг қутқар, ахир, сен менинг худойимсан!» деб бутга ибодат қилади, мук тушиб сажда этади.
18 Улар ҳеч нарсани билмайдилар, тушунмайдилар. Кўзларию юракларида тўсиқ бор, улар кўрмайди, тушунмайди. 19 Бирортаси ҳам ўйлаб кўрмайди. «Ўтиннинг бир қисмини ёқдим. Оловида нон ёпдим, гўшт пишириб едим. Энди қолганидан жирканч нарса ясайманми?! Ёғоч ғўласига таъзим қиламанми?!» деб айтишга ақл–идрок йўқ. 20 Эҳ, кул ейдиганлар! Алданган қалби уни адаштиради. У ўз жонини қутқара олмайди. «Қўлимдаги шу нарса сохта–ку!» деб ўзига айтмайди.
21 Эй Ёқуб насли! Эй Исроил халқи!
Буларни ёдда тут!
Сизлар Менинг қулимсиз.
Мен сизларни яратдим,
Ҳа, сизлар Менинг қулимсиз!
Эй Исроил, Мен сизларни унутмайман!
22 Гуноҳларингизни булутдай ҳайдадим,
Айбларингизни тумандай тарқатдим,
Сизларни қутқарганман,
Менга қайтинг.”
Қуддус қайта тикланади
23 Эй самолар, шодликдан ҳайқиринг!
Мана, Эгамиз ажойиб бир иш қилди!
Ҳайқиринг, эй заминнинг тубсиз жойлари!
Шодликдан ҳайқиринг, эй тоғлар,
Эй ўрмон, ўрмондаги ҳар бир дарахт!
Ҳа, Эгамиз Ёқуб наслини қутқариб, Ўзига олди.
У Исроил халқи орасида улуғланмоқда.
24 Қутқарувчингиз, онангиз қорнида сизга шакл берган
Эгамиз шундай айтмоқда:
“Ҳаммасини яратган Мен Эгангизман,
Ёлғиз Ўзим самоларни ёйганман!
Бир Ўзим заминни яратганман!
25 Фолбинларнинг аломатларини беҳудага чиқараман,
Башоратгўйларни лақиллатаман,
Донишмандларга зарба бериб,
Билган нарсаларини нодонликка чиқараман.
26 Ўз қулимнинг башоратини ижро этаман,
Элчиларимнинг айтганларини қиламан.
Мен Қуддус ҳақида:
«Бу ерда яна инсон яшайди», деб айтмоқдаман.
Яҳудо шаҳарлари ҳақида:
«Улар қайтадан қурилади,
Вайроналарини тиклайман», деб айтмоқдаман.
27 Чуқур сувларга шундай дейман:
«Қуриб бит! Дарёларингни қуритаман.»
28 Шоҳ Куруш ҳақида шундай дейман:
«У Менинг чўпоним.
Менинг барча хоҳишимни у бажаради.»
Куруш шундай дейди:
«Қуддус қайта қурилсин,
Маъбад яна тиклансин.»”
