2–BOB
Abadiy tinchlik
1 Omiz oʻgʻli Ishayoga vahiyda Yahudo va Quddus haqida ayon boʻlgan bashorat.
2 Shunday kunlar keladiki,
Egamizning uyi turgan togʻ
Togʻlarning eng yuksagi boʻlib, qaror topadi.
Bu togʻ hammasidan ham baland boʻladi,
Hamma xalqlar u yerga daryoday oqib keladi.
3 Koʻplab ellar keladi,
Ular shunday deb aytadi:
“Qani, yuringlar!
Chiqaylik Egamizning togʻiga!
Qani, yuringlar!
Boraylik Yoqubning Xudosi uyiga!
Toki U bizga oʻrgatsin Oʻzining yoʻllarini,
Toki yuraylik bizlar Uning soʻqmoqlaridan.”
Axir, Egamizning kalomi kelib chiqar Quddusdan,
Ha, Xudoning taʼlimoti kelib chiqar Siondan.
4 Egamiz hukm qiladi xalqlarning orasida,
Ajrim qiladi koʻp millatlar orasida.
Qilichlarini aylantirishadi omochga,
Nayzalarini esa tok qaychilariga.
Qilich koʻtarmaydi bir–biriga xalqlar,
Hech qachon jang qilmaydi ular.
Ishayoning Isroil xalqiga murojaati
5 Ey Yoqub nasli! Kelinglar, Egamizning nurida yuraylik. 6 Ey Yoqub xonadoni! Xalqingizning yoʻllarini siz tark etdingiz! Bu yurt sharqdan kelgan bashoratgoʻylarga , Filistlar yurtiga oʻxshab folbinlarga toʻla. Ular begona xalqlar bilan hamtovoq boʻldilar.
7 Qarang, Yoqub xonadoni toʻla kumush, oltinga,
Chek–chegarasi yoʻq xazinalarining,
Ularning yurti toʻladir otlarga,
Chek–chegarasi yoʻq jang aravalarining.
8 Ularning yurti toʻla behuda butlarga!
Ular taʼzim etarlar
Qoʻllarining ijodiga,
Oʻzlari yasab, yaratganlarga.
9 Evoh, mana inson past boʻldi,
Shu tariqa odamzod tiz choʻktirildi,
Ularning qaddini koʻtarma, ey Egam!
10 Egamdan qoʻrqib qochinglar,
Qoyaning ichiga kirib olinglar,
Tuproq ostiga yashirininglar,
Egamning ulugʻvorligi buyukdir!
11 Ha, insonning magʻrurligi yerga uriladi,
Odamzodning manmanligi yoʻq qilinadi,
Yolgʻiz Xudo oʻsha kuni yuksaladi.
12 Zotan, Sarvari Olamning bir kuni bor,
Qarshi chiqar U jamiki kibor, kekkayganlarga.
Oʻsha magʻrurlarga qarshi boʻlar,
Ularning har birini yerga urar.
13 Qarshi boʻlar U barcha yuksak, magʻrurlarga!
Ha, oʻsha Lubnon sadrlariyu
Bashan emanlarining hammasiga.
14 Qarshi boʻlar U hamma baland togʻlarga,
Hamma yuksak tepaliklarga.
15 Qarshi boʻlar U har bir baland minoraga,
Har bir mustahkam qalʼaga.
16 Qarshi boʻlar oʻsha mashhur Tarshish kemalariyu
Inson yaratgan barcha ajoyibotlarga.
17 Ha, yerga uriladi oʻsha odamzod faxri,
Past boʻladi insonning yuksakligi!
Yolgʻiz Xudo oʻsha kuni yuksaladi!
18 Behuda butlar tamomila yoʻq boʻlib ketadi.
19 Egamiz, yerni larzaga solay, deya qoʻzgʻalganda,
Inson Egamizdan qoʻrqqanidan
Kirib ketar qoyalardagi gʻorlarga.
Uning buyuk ulugʻvorligidan
Yashirinar yerdagi chuqurlarga.
20 Odam, oʻzim sajda qilay, deb yasagan
Oltinu kumush butlarini
Berar oʻsha kuni yumronqoziq
Hamda koʻrshapalaklarga.
21 Ha, Egamiz, yerni larzaga solay, deya qoʻzgʻalganda,
Inson Egamizdan qoʻrqqanidan
Qoyalardagi gʻorlarga kirib ketar.
Uning buyuk ulugʻvorligidan
Choʻqqilarning yoriqlariga yashirinar.
22 Endi uzoqda yuring
Tuproqdan yaratilganlardan.
Bormi ularning biron qiymati?!
2–БОБ
Абадий тинчлик
1 Омиз ўғли Ишаёга ваҳийда Яҳудо ва Қуддус ҳақида аён бўлган башорат.
2 Шундай кунлар келадики,
Эгамизнинг уйи турган тоғ
Тоғларнинг энг юксаги бўлиб, қарор топади.
Бу тоғ ҳаммасидан ҳам баланд бўлади,
Ҳамма халқлар у ерга дарёдай оқиб келади.
3 Кўплаб эллар келади,
Улар шундай деб айтади:
“Қани, юринглар!
Чиқайлик Эгамизнинг тоғига!
Қани, юринглар!
Борайлик Ёқубнинг Худоси уйига!
Токи У бизга ўргатсин Ўзининг йўлларини,
Токи юрайлик бизлар Унинг сўқмоқларидан.”
Ахир, Эгамизнинг каломи келиб чиқар Қуддусдан,
Ҳа, Худонинг таълимоти келиб чиқар Сиондан.
4 Эгамиз ҳукм қилади халқларнинг орасида,
Ажрим қилади кўп миллатлар орасида.
Қиличларини айлантиришади омочга,
Найзаларини эса ток қайчиларига.
Қилич кўтармайди бир–бирига халқлар,
Ҳеч қачон жанг қилмайди улар.
Ишаёнинг Исроил халқига мурожаати
5 Эй Ёқуб насли! Келинглар, Эгамизнинг нурида юрайлик. 6 Эй Ёқуб хонадони! Халқингизнинг йўлларини сиз тарк этдингиз! Бу юрт шарқдан келган башоратгўйларга , Филистлар юртига ўхшаб фолбинларга тўла. Улар бегона халқлар билан ҳамтовоқ бўлдилар.
7 Қаранг, Ёқуб хонадони тўла кумуш, олтинга,
Чек–чегараси йўқ хазиналарининг,
Уларнинг юрти тўладир отларга,
Чек–чегараси йўқ жанг араваларининг.
8 Уларнинг юрти тўла беҳуда бутларга!
Улар таъзим этарлар
Қўлларининг ижодига,
Ўзлари ясаб, яратганларга.
9 Эвоҳ, мана инсон паст бўлди,
Шу тариқа одамзод тиз чўктирилди,
Уларнинг қаддини кўтарма, эй Эгам!
10 Эгамдан қўрқиб қочинглар,
Қоянинг ичига кириб олинглар,
Тупроқ остига яширининглар,
Эгамнинг улуғворлиги буюкдир!
11 Ҳа, инсоннинг мағрурлиги ерга урилади,
Одамзоднинг манманлиги йўқ қилинади,
Ёлғиз Худо ўша куни юксалади.
12 Зотан, Сарвари Оламнинг бир куни бор,
Қарши чиқар У жамики кибор, кеккайганларга.
Ўша мағрурларга қарши бўлар,
Уларнинг ҳар бирини ерга урар.
13 Қарши бўлар У барча юксак, мағрурларга!
Ҳа, ўша Лубнон садрларию
Башан эманларининг ҳаммасига.
14 Қарши бўлар У ҳамма баланд тоғларга,
Ҳамма юксак тепаликларга.
15 Қарши бўлар У ҳар бир баланд минорага,
Ҳар бир мустаҳкам қалъага.
16 Қарши бўлар ўша машҳур Таршиш кемаларию
Инсон яратган барча ажойиботларга.
17 Ҳа, ерга урилади ўша одамзод фахри,
Паст бўлади инсоннинг юксаклиги!
Ёлғиз Худо ўша куни юксалади!
18 Беҳуда бутлар тамомила йўқ бўлиб кетади.
19 Эгамиз, ерни ларзага солай, дея қўзғалганда,
Инсон Эгамиздан қўрққанидан
Кириб кетар қоялардаги ғорларга.
Унинг буюк улуғворлигидан
Яширинар ердаги чуқурларга.
20 Одам, ўзим сажда қилай, деб ясаган
Олтину кумуш бутларини
Берар ўша куни юмронқозиқ
Ҳамда кўршапалакларга.
21 Ҳа, Эгамиз, ерни ларзага солай, дея қўзғалганда,
Инсон Эгамиздан қўрққанидан
Қоялардаги ғорларга кириб кетар.
Унинг буюк улуғворлигидан
Чўққиларнинг ёриқларига яширинар.
22 Энди узоқда юринг
Тупроқдан яратилганлардан.
Борми уларнинг бирон қиймати?!
