8–BOB
Butparast Isroil xalqi hukm qilinadi
1 Egamiz shunday deydi:
“Qani boʻling, bong uring!
Dushman burgutday xonadonimga hujum qilmoqda.
Axir, xalqim ahdimni barbod qildi,
Ular qonunimni buzdi.
2 Isroil xalqi Menga faryod qiladi:
«Ey Xudoyim, Seni tan olamiz», deb aytadi.
3 Oʻzlari esa ezgulikni rad etishdi,
Dushmanlar ularni taʼqib qiladi.
4 Ular roziligimni soʻramay shohlar tanlashdi,
Ijozatimni olmay, mulozimlar tayinlashdi.
Oltinu kumushlaridan butlar yasashdi,
Shu orqali boshlariga halokat keltirishdi.
5 Samariyaliklarning oltin buzogʻini Men rad etdim!
Ularga qarshi alanga olgandir Mening gʻazabim.
Qachon ular oʻzlarini poklab olishadi?
6 Butni Isroillik hunarmand yasagan–ku,
But Xudo emas!
Samariya shahrining buzogʻi parchalanib tashlanadi.
7 Shamolni ekkan odam boʻronni oʻrib olar.
Bugʻdoy boshoqsiz boʻlsa, xalq nonga zor boʻlar.
Bugʻdoyingiz boshoq tukkan taqdirda ham,
Uni begonalar yeb ado qilar.
8 Boshqa xalqlar orasida Isroil ado boʻldi,
Qadrsiz sopol idishga u oʻxshab qoldi.
9 Yolgʻiz daydigan qulonday u,
Ossuriyaga yordam soʻrab bordi.
Efrayim oʻzini oʻynashlariga sotdi.
10 U boshqa xalqlarga sotilgan boʻlsa ham,
Men uni yigʻib olaman.
Ossuriya shohining zulmi ostida
U tezda xazon boʻladi.
11 Efrayim gunohlarini yuvmoqchi boʻldi,
Qurbongohlar qurib tashladi.
Qurbongohlar esa gunoh makoni boʻlib qoldi.
12 Men bu xalqqa koʻplab qonunlar yozdim,
Biroq qonunlarimni ular yot deb biladi.
13 Ular Men, Egasiga aʼlo qurbonliklar keltirishsa ham,
Qurbonlik goʻshtidan tanovul qilishsa ham,
Men ulardan mamnun boʻlmayman.
Men jinoyatlarini esga olaman,
Gunohlari uchun jazosini beraman.
Ular Misrga qaytib ketadi .
14 Isroil oʻz Yaratuvchisini unutib, saroylar qurdi.
Yahudo koʻplab shaharlarni mustahkam qildi.
Men esa shaharlariga oʻt qoʻyaman,
Qalʼalarini olovga yem qilaman.”
8–БОБ
Бутпараст Исроил халқи ҳукм қилинади
1 Эгамиз шундай дейди:
“Қани бўлинг, бонг уринг!
Душман бургутдай хонадонимга ҳужум қилмоқда.
Ахир, халқим аҳдимни барбод қилди,
Улар қонунимни бузди.
2 Исроил халқи Менга фарёд қилади:
«Эй Худойим, Сени тан оламиз», деб айтади.
3 Ўзлари эса эзгуликни рад этишди,
Душманлар уларни таъқиб қилади.
4 Улар розилигимни сўрамай шоҳлар танлашди,
Ижозатимни олмай, мулозимлар тайинлашди.
Олтину кумушларидан бутлар ясашди,
Шу орқали бошларига ҳалокат келтиришди.
5 Самарияликларнинг олтин бузоғини Мен рад этдим!
Уларга қарши аланга олгандир Менинг ғазабим.
Қачон улар ўзларини поклаб олишади?
6 Бутни Исроиллик ҳунарманд ясаган–ку,
Бут Худо эмас!
Самария шаҳрининг бузоғи парчаланиб ташланади.
7 Шамолни эккан одам бўронни ўриб олар.
Буғдой бошоқсиз бўлса, халқ нонга зор бўлар.
Буғдойингиз бошоқ туккан тақдирда ҳам,
Уни бегоналар еб адо қилар.
8 Бошқа халқлар орасида Исроил адо бўлди,
Қадрсиз сопол идишга у ўхшаб қолди.
9 Ёлғиз дайдиган қулондай у,
Оссурияга ёрдам сўраб борди.
Эфрайим ўзини ўйнашларига сотди.
10 У бошқа халқларга сотилган бўлса ҳам,
Мен уни йиғиб оламан.
Оссурия шоҳининг зулми остида
У тезда хазон бўлади.
11 Эфрайим гуноҳларини ювмоқчи бўлди,
Қурбонгоҳлар қуриб ташлади.
Қурбонгоҳлар эса гуноҳ макони бўлиб қолди.
12 Мен бу халққа кўплаб қонунлар ёздим,
Бироқ қонунларимни улар ёт деб билади.
13 Улар Мен, Эгасига аъло қурбонликлар келтиришса ҳам,
Қурбонлик гўштидан тановул қилишса ҳам,
Мен улардан мамнун бўлмайман.
Мен жиноятларини эсга оламан,
Гуноҳлари учун жазосини бераман.
Улар Мисрга қайтиб кетади .
14 Исроил ўз Яратувчисини унутиб, саройлар қурди.
Яҳудо кўплаб шаҳарларни мустаҳкам қилди.
Мен эса шаҳарларига ўт қўяман,
Қалъаларини оловга ем қиламан.”
