14–BOB
1 Samariya aholisi oʻz Xudosiga qarshi bosh koʻtardi,
Endi ular gunohining jazosini tortadi.
Ular qilichdan halok boʻladi,
Goʻdaklarini dushmanlar yerga urib oʻldiradi,
Homilador ayollarning qorinlarini yoradi.
Xoʻsheya Isroil xalqiga xitob qiladi
2 Ey Isroil, Egang Xudoga qaytgin!
Axir, gunoh tufayli sen qulading.
3 Gapingni tayyorlab, Egamizga qayt.
Sen Unga shunday deb ayt:
“Gunohlarimizdan kechib yuborgin,
Ibodatimizni qabul qilgin.
Qurbongohingda buqalarni qurbonlik qilganday,
Biz Senga madhiyamizni nazr qilamiz.
4 Ossuriya bizga najot bermaydi,
Biz jangovar otlarga minmaymiz.
Qoʻl bilan yasalgan butlarni
Endi biz «xudolarimiz» deb atamaymiz.
Ey Egamiz, biz — yetimlarga
Faqat Sen rahm–shafqat qilasan.”
Isroilga Egamiz yangi hayot vaʼda qiladi
5 Egamiz shunday deydi:
“Men xalqimga shifo berib,
Ularni bevafolikdan qaytaraman,
Ularga qayta koʻngil qoʻyaman,
Men jahldan tushdim.
6 Men Isroil uchun shudringday boʻlaman,
Shunda Isroil nilufarday ochiladi,
Lubnon oʻrmoniday tomir otadi.
7 Ularning novdalari oʻsib chiqadi,
Zaytun daraxtidek koʻrkam boʻladi,
Lubnon sadriday muattar hid taratadi.
8 Ularning soyasida xalqlar yashaydi.
Isroil moʻl bugʻdoy yetishtiradi,
Ular uzumzorday koʻp hosil berishadi,
Lubnon sharobiday mashhur boʻlishadi.
9 Ey Efrayim , Men butlaringga aslo oʻxshamayman!
Sening ibodatlaringga javob beraman,
Senga gʻamxoʻrlik qilaman.
Men doim yashil sarv daraxti kabidirman ,
Olgan moʻl hosilingning manbaidirman.”
Xotima
10 Kim dono boʻlsa,
Bu yerda yozilgan soʻzlarni tushunadi,
Kim fahm–farosatli boʻlsa,
Bularning hammasini anglab oladi.
Egamizning yoʻllari toʻgʻridir.
Solihlar Uning yoʻllaridan yuradi,
Isyonchilar esa qoqilib tushadi.
14–БОБ
1 Самария аҳолиси ўз Худосига қарши бош кўтарди,
Энди улар гуноҳининг жазосини тортади.
Улар қиличдан ҳалок бўлади,
Гўдакларини душманлар ерга уриб ўлдиради,
Ҳомиладор аёлларнинг қоринларини ёради.
Хўшея Исроил халқига хитоб қилади
2 Эй Исроил, Эганг Худога қайтгин!
Ахир, гуноҳ туфайли сен қуладинг.
3 Гапингни тайёрлаб, Эгамизга қайт.
Сен Унга шундай деб айт:
“Гуноҳларимиздан кечиб юборгин,
Ибодатимизни қабул қилгин.
Қурбонгоҳингда буқаларни қурбонлик қилгандай,
Биз Сенга мадҳиямизни назр қиламиз.
4 Оссурия бизга нажот бермайди,
Биз жанговар отларга минмаймиз.
Қўл билан ясалган бутларни
Энди биз «худоларимиз» деб атамаймиз.
Эй Эгамиз, биз — етимларга
Фақат Сен раҳм–шафқат қиласан.”
Исроилга Эгамиз янги ҳаёт ваъда қилади
5 Эгамиз шундай дейди:
“Мен халқимга шифо бериб,
Уларни бевафоликдан қайтараман,
Уларга қайта кўнгил қўяман,
Мен жаҳлдан тушдим.
6 Мен Исроил учун шудрингдай бўламан,
Шунда Исроил нилуфардай очилади,
Лубнон ўрмонидай томир отади.
7 Уларнинг новдалари ўсиб чиқади,
Зайтун дарахтидек кўркам бўлади,
Лубнон садридай муаттар ҳид таратади.
8 Уларнинг соясида халқлар яшайди.
Исроил мўл буғдой етиштиради,
Улар узумзордай кўп ҳосил беришади,
Лубнон шаробидай машҳур бўлишади.
9 Эй Эфрайим , Мен бутларингга асло ўхшамайман!
Сенинг ибодатларингга жавоб бераман,
Сенга ғамхўрлик қиламан.
Мен доим яшил сарв дарахти кабидирман ,
Олган мўл ҳосилингнинг манбаидирман.”
Хотима
10 Ким доно бўлса,
Бу ерда ёзилган сўзларни тушунади,
Ким фаҳм–фаросатли бўлса,
Буларнинг ҳаммасини англаб олади.
Эгамизнинг йўллари тўғридир.
Солиҳлар Унинг йўлларидан юради,
Исёнчилар эса қоқилиб тушади.
