10–BOB
Masih — oxirgi qurbonlik
1 Qonun boʻlgʻusi xayr–barakalarning asl surati emas, bor–yoʻgʻi soyasidir. Har yili qonun boʻyicha Xudoga bir xil qurbonliklar keltiriladi. Demak, qonun bu qurbonliklar orqali Xudoga sajda qiluvchilarni kamolotga yetkaza olmaydi. 2 Bordi–yu, oʻsha odamlar qurbonliklari orqali gunohdan poklana olganlarida edi, ularning vijdoni qiynalmasdi va ular qurbonlik keltirishni bas qilardilar. 3 Holbuki, qurbonliklar har yili odamlarga gunohlarini eslatadi, xolos. 4 Chunki buqayu takalarning qoni hech qachon gunohlarni yuva olmaydi.
5-6 Shuning uchun Masih dunyoga kelganda Xudoga shunday degan edi:

“Sen qurbonligu nazr istamading,
Kuydiriladigan qurbonlik hamda
Gunoh qurbonligidan mamnun boʻlmading,
Itoat qilishim uchun Menga badan hozirlading.
7 Oʻshanda dedimki: «Mana, Men keldim.
Muqaddas bitiklarda Men haqimda yozilgan.
Sening xohishingni ado etish uchun keldim, ey Xudoyim.»”

8 Dastlab Masih qonun talab qilgan qurbonliklar haqida soʻz yuritib, Xudoga: “Sen qurbonligu nazr istamading, kuydiriladigan qurbonlik hamda gunoh qurbonligidan mamnun boʻlmading”, — deb aytgan. 9 Soʻng esa haqiqiy itoatkorlikni tilga olib, shunday degan: “Sening xohishingni ado etish uchun keldim, ey Xudoyim.” Bundan koʻrinib turibdiki, Masih qurbonlik marosimlariga asoslangan avvalgi ahdni bekor qildi. Uning maqsadi yurakning itoatkorligiga asoslangan yangi ahdni oʻrnatish edi. 10 Masih Xudoning xohishini bajarib, Oʻz tanasini biz uchun qurbon qildi. Bu yagona qurbonligi orqali bizni gunohdan pokladi.
11 Ruhoniylar har kuni Xudoga xizmat qiladilar. Bir xil qurbonliklarni qayta–qayta keltiradilar. Ammo bu qurbonliklar hech qachon gunohni yuva olmaydi. 12 Masih esa gunohlarni abadiy yuvib tashlaydigan yagona qurbonlikni keltirib, Xudoning oʻng tomonida oʻtirdi . 13 “Xudo dushmanlarimni oyoqlarim ostiga poyandoz qiladi”, — deb Masih oʻsha vaqtdan beri kutmoqda. 14 Darvoqe, Masih bittagina qurbonlik orqali gunohdan poklagan odamlarini to abad barkamol qildi.
15 Muqaddas Ruh ham bu haqda bizga shahodat berib, dedi:

16 “Egamiz shunday demoqda: «Men kelajakda Isroil xalqi bilan tuzadigan ahd shunday boʻladi: Men qonunlarimni odamlarning yuragiga solib qoʻyaman, qonunlarimni onglariga yozaman. 17 Men ularning gunohlariyu qabihliklarini hech qachon esga olmayman.»”
18 Demak, Xudo gunohlarni kechirgan boʻlsa, boshqa qurbonlik keltirishning hojati yoʻq.
Imonimizga sodiq qolaylik
19 Ey birodarlarim, Iso Masihning qoni tufayli endi biz Eng muqaddas xonaga dadillik bilan kira olamiz. 20 Chunki Iso biz uchun yangi yoʻlni ochib berdi. U Chodirdagi parda orqali, yaʼni qurbon qilingan Oʻz tanasi orqali hayot sari yetaklaydigan yoʻlni ochdi. 21 Ha, bizning ulugʻ Ruhoniyimiz bor, U Xudoning butun xonadoni ustidan masʼuldir. 22 Shunday ekan, samimiy qalb va mustahkam ishonch bilan Xudoga yaqinlashaylik. Axir, Masih Oʻz qoni bilan qalblarimizni tozalab, vijdonimizni qiynagan hamma gunohlardan pokladi . Badanimiz ham toza suv bilan yuvildi . 23 Endi oʻzimiz eʼtirof etgan umidimizni ikkilanmay mahkam tutaylik. Chunki vaʼda bergan Xudo Oʻz soʻziga sodiqdir. 24 Biz bir–birimizga eʼtiborli boʻlaylik, bir–birimizni mehr–muhabbatga va xayrli ishlarga chorlaylik. 25 Baʼzi odamlarga oʻxshab, yigʻilishlarimizni qoldirmaylik. Aksincha, Rabbimiz Isoning keladigan kuni yaqinlashib qolganini bilib, bir–birimizni yanada koʻproq ruhlantiraylik.
26 Agar biz haqiqatni bilib olgandan keyin, ataylab gunoh qilishda davom etsak, bu gunohlarimizni hech qanday qurbonlik yuva olmaydi. 27 Shunda qoʻrquv ichra Xudoning hukmini kutishdan boshqa ilojimiz qolmaydi. Oqibatda, Xudoning dushmanlari bilan birga lovullagan olovda yonish bizning qismatimiz boʻladi. 28 Musoning qonuniga boʻysunishni rad etgan odam ikki yoki uch guvohning shahodati asosida shafqatsizlarcha oʻldirilardi. 29 Shunday ekan, Xudoning Oʻgʻlini oyoq osti qilgan odamni qanday jazo kutishini bir tasavvur qilib koʻringlar–a! Masihning ahd qoni bilan poklanib, soʻng uni bulgʻagan odamning holi nima kechadi?! Xudoning inoyat Ruhini haqorat qilganning holi nima kechadi?! 30 Axir, biz quyidagi soʻzlarni aytgan Xudoni yaxshi bilamiz:

“Men qasos olaman, jazosini beraman .
Men Oʻz xalqimni hukm etaman .”

31 Ha, barhayot Xudoning qoʻliga tushib qolish naqadar dahshatlidir!
32 Oʻtmishingizni eslanglar. Oʻshanda sizlar Xudoning nurini koʻrib, koʻp azob–uqubatlarga bardosh bergan edingizlar. 33 Baʼzida sizlarni hammaning oldida haqoratlab, xor qilishardi. Boshqa paytlarda bunday ahvolda qolgan birodarlaringizga yon bosardingiz. 34 Qamoqda boʻlganlarga hamdard boʻlardingiz, mulkingiz musodara qilinganda, buni xursandchilik bilan qabul qilardingiz, chunki sizlarda boqiy boylik borligini bilardingiz. 35 Shunday ekan, oldingiday imonda qatʼiyatli boʻlinglar! Shunda buyuk mukofot olasizlar. 36 Sabr–toqatli boʻlib, Xudoning irodasini bajaringlar. Shunda Xudoning vaʼdasiga erishasizlar. 37 Axir, Muqaddas bitiklarda aytilganday , kelishi kerak boʻlgan Zot hademay keladi. U kech qolmaydi. 38 Xudoning solihlari Unga boʻlgan sadoqati tufayli tirik qolishadi. Bordi–yu, birortasi imondan qaytsa, Xudo undan rozi boʻlmaydi.
39 Biz esa imondan qaytib, halok boʻladigan odamlardan emasmiz. Biz imonimizga sodiq qolgan, najot topgan odamlarmiz.
10–БОБ
Масиҳ — охирги қурбонлик
1 Қонун бўлғуси хайр–баракаларнинг асл сурати эмас, бор–йўғи соясидир. Ҳар йили қонун бўйича Худога бир хил қурбонликлар келтирилади. Демак, қонун бу қурбонликлар орқали Худога сажда қилувчиларни камолотга етказа олмайди. 2 Борди–ю, ўша одамлар қурбонликлари орқали гуноҳдан поклана олганларида эди, уларнинг виждони қийналмасди ва улар қурбонлик келтиришни бас қилардилар. 3 Ҳолбуки, қурбонликлар ҳар йили одамларга гуноҳларини эслатади, холос. 4 Чунки буқаю такаларнинг қони ҳеч қачон гуноҳларни юва олмайди.
5-6 Шунинг учун Масиҳ дунёга келганда Худога шундай деган эди:

“Сен қурбонлигу назр истамадинг,
Куйдириладиган қурбонлик ҳамда
Гуноҳ қурбонлигидан мамнун бўлмадинг,
Итоат қилишим учун Менга бадан ҳозирладинг.
7 Ўшанда дедимки: «Мана, Мен келдим.
Муқаддас битикларда Мен ҳақимда ёзилган.
Сенинг хоҳишингни адо этиш учун келдим, эй Худойим.»”

8 Дастлаб Масиҳ қонун талаб қилган қурбонликлар ҳақида сўз юритиб, Худога: “Сен қурбонлигу назр истамадинг, куйдириладиган қурбонлик ҳамда гуноҳ қурбонлигидан мамнун бўлмадинг”, — деб айтган. 9 Сўнг эса ҳақиқий итоаткорликни тилга олиб, шундай деган: “Сенинг хоҳишингни адо этиш учун келдим, эй Худойим.” Бундан кўриниб турибдики, Масиҳ қурбонлик маросимларига асосланган аввалги аҳдни бекор қилди. Унинг мақсади юракнинг итоаткорлигига асосланган янги аҳдни ўрнатиш эди. 10 Масиҳ Худонинг хоҳишини бажариб, Ўз танасини биз учун қурбон қилди. Бу ягона қурбонлиги орқали бизни гуноҳдан поклади.
11 Руҳонийлар ҳар куни Худога хизмат қиладилар. Бир хил қурбонликларни қайта–қайта келтирадилар. Аммо бу қурбонликлар ҳеч қачон гуноҳни юва олмайди. 12 Масиҳ эса гуноҳларни абадий ювиб ташлайдиган ягона қурбонликни келтириб, Худонинг ўнг томонида ўтирди . 13 “Худо душманларимни оёқларим остига пойандоз қилади”, — деб Масиҳ ўша вақтдан бери кутмоқда. 14 Дарвоқе, Масиҳ биттагина қурбонлик орқали гуноҳдан поклаган одамларини то абад баркамол қилди.
15 Муқаддас Руҳ ҳам бу ҳақда бизга шаҳодат бериб, деди:

16 “Эгамиз шундай демоқда: «Мен келажакда Исроил халқи билан тузадиган аҳд шундай бўлади: Мен қонунларимни одамларнинг юрагига солиб қўяман, қонунларимни онгларига ёзаман. 17 Мен уларнинг гуноҳларию қабиҳликларини ҳеч қачон эсга олмайман.»”
18 Демак, Худо гуноҳларни кечирган бўлса, бошқа қурбонлик келтиришнинг ҳожати йўқ.
Имонимизга содиқ қолайлик
19 Эй биродарларим, Исо Масиҳнинг қони туфайли энди биз Энг муқаддас хонага дадиллик билан кира оламиз. 20 Чунки Исо биз учун янги йўлни очиб берди. У Чодирдаги парда орқали, яъни қурбон қилинган Ўз танаси орқали ҳаёт сари етаклайдиган йўлни очди. 21 Ҳа, бизнинг улуғ Руҳонийимиз бор, У Худонинг бутун хонадони устидан масъулдир. 22 Шундай экан, самимий қалб ва мустаҳкам ишонч билан Худога яқинлашайлик. Ахир, Масиҳ Ўз қони билан қалбларимизни тозалаб, виждонимизни қийнаган ҳамма гуноҳлардан поклади . Баданимиз ҳам тоза сув билан ювилди . 23 Энди ўзимиз эътироф этган умидимизни иккиланмай маҳкам тутайлик. Чунки ваъда берган Худо Ўз сўзига содиқдир. 24 Биз бир–биримизга эътиборли бўлайлик, бир–биримизни меҳр–муҳаббатга ва хайрли ишларга чорлайлик. 25 Баъзи одамларга ўхшаб, йиғилишларимизни қолдирмайлик. Аксинча, Раббимиз Исонинг келадиган куни яқинлашиб қолганини билиб, бир–биримизни янада кўпроқ руҳлантирайлик.
26 Агар биз ҳақиқатни билиб олгандан кейин, атайлаб гуноҳ қилишда давом этсак, бу гуноҳларимизни ҳеч қандай қурбонлик юва олмайди. 27 Шунда қўрқув ичра Худонинг ҳукмини кутишдан бошқа иложимиз қолмайди. Оқибатда, Худонинг душманлари билан бирга ловуллаган оловда ёниш бизнинг қисматимиз бўлади. 28 Мусонинг қонунига бўйсунишни рад этган одам икки ёки уч гувоҳнинг шаҳодати асосида шафқатсизларча ўлдириларди. 29 Шундай экан, Худонинг Ўғлини оёқ ости қилган одамни қандай жазо кутишини бир тасаввур қилиб кўринглар–а! Масиҳнинг аҳд қони билан покланиб, сўнг уни булғаган одамнинг ҳоли нима кечади?! Худонинг иноят Руҳини ҳақорат қилганнинг ҳоли нима кечади?! 30 Ахир, биз қуйидаги сўзларни айтган Худони яхши биламиз:

“Мен қасос оламан, жазосини бераман .
Мен Ўз халқимни ҳукм этаман .”

31 Ҳа, барҳаёт Худонинг қўлига тушиб қолиш нақадар даҳшатлидир!
32 Ўтмишингизни эсланглар. Ўшанда сизлар Худонинг нурини кўриб, кўп азоб–уқубатларга бардош берган эдингизлар. 33 Баъзида сизларни ҳамманинг олдида ҳақоратлаб, хор қилишарди. Бошқа пайтларда бундай аҳволда қолган биродарларингизга ён босардингиз. 34 Қамоқда бўлганларга ҳамдард бўлардингиз, мулкингиз мусодара қилинганда, буни хурсандчилик билан қабул қилардингиз, чунки сизларда боқий бойлик борлигини билардингиз. 35 Шундай экан, олдингидай имонда қатъиятли бўлинглар! Шунда буюк мукофот оласизлар. 36 Сабр–тоқатли бўлиб, Худонинг иродасини бажаринглар. Шунда Худонинг ваъдасига эришасизлар. 37 Ахир, Муқаддас битикларда айтилгандай , келиши керак бўлган Зот ҳадемай келади. У кеч қолмайди. 38 Худонинг солиҳлари Унга бўлган садоқати туфайли тирик қолишади. Борди–ю, бирортаси имондан қайтса, Худо ундан рози бўлмайди.
39 Биз эса имондан қайтиб, ҳалок бўладиган одамлардан эмасмиз. Биз имонимизга содиқ қолган, нажот топган одамлармиз.