7–BOB
Isroil xalqi gunohlari uchun jazo tortadi
1 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Ey inson, Isroil yurtiga ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: kuni bitdi! Butun yurtning kuni yetdi! 3 Ey Isroil, sening kuning bitdi, Men qahrimni ustingga sochaman. Tutgan yoʻling uchun seni hukm qilaman, jirkanch odatlaring uchun jazolayman. 4 Senga achinmayman, rahm ham qilmayman. Tutgan yoʻling uchun, jirkanch odatlaring uchun adabingni beraman. Oʻshanda Egang Men ekanligimni bilib olasan.
5 Ey Isroil, Egamiz Rabbiy shunday deb aytmoqda: mana, kulfat kelmoqda! Dahshatli kulfat! 6 Kuningiz bitdi! Evoh, kuningiz bitdi! Mana, balo boshingizga keldi! 7 Ey yurt ahli, halokatingiz keldi! Togʻlarda xursandchilik emas, sarosima hukm suradigan kun keldi. 8 Koʻp oʻtmay sizlarni gʻazabimga duchor qilaman, jahlimdan tushmagunimcha qahrimni ustingizga sochaman. Tutgan yoʻlingiz uchun sizlarni hukm qilaman, jirkanch odatlaringiz uchun jazolayman. 9 Sizga achinmayman, rahm qilmayman. Tutgan yoʻlingiz uchun, jirkanch odatlaringiz uchun adabingizni beraman. Oʻshanda sizni jazolagan Egangiz Men ekanligimni bilib olasiz.»
10 Ey inson, ana, kulfat kuni yetib keldi! Halokat yaqinlashib qoldi! Zoʻravonlik gulladi, magʻrurlik kurtakladi. 11 Zoʻravonlik fosiqlikni jazolaydigan xivichga aylandi. Bu odamlarning birontasi omon qolmaydi. Toʻkin–sochinligi, boyligi, dabdabasi ado boʻladi.
12 Oʻsha vaqt keldi! Oʻsha kun yaqinlashdi! Xaridor xarid qilgan narsasidan quvonmasin, sotuvchi koʻrgan zararidan gʻam chekmasin. Mening gʻazabim butun olomon ustiga birday yogʻiladi. 13 Sotuvchi bilan xaridor tirik qolgan taqdirda ham, sotuvchi sotgan yerini qaytarib ololmaydi. Butun olomonga tegishli bu bashoratni qaytarib boʻlmaydi. Gunoh qilganlari uchun ularning birortasi oʻz hayotini saqlab qololmaydi. 14 Burgʻular chalindi, hammasi tayyor boʻldi. Ammo jangga kirishga hech kim jurʼat qilmadi. Axir, Mening gʻazabim butun olomon ustiga yogʻiladi.
15 Koʻchada jang boʻlmoqda. Ichkarida ocharchiligu oʻlat hukm surmoqda. Daladagilar jangda halok boʻladilar, shahardagilar ocharchiligu oʻlatdan oʻladilar. 16 Omon qolganlar dashtdagi kabutarlarday togʻlarga qochadi. Ular gunoh qilganlari uchun ingraydi. 17 Odamlarning qoʻllarida mador qolmaydi, ishtonlari hoʻl boʻladi. 18 Ular qaygʻudan qanorga oʻranishadi, dahshat ularning yopinchigʻi boʻladi. Ular sochlarini qirdirishadi , yuzlari shuvut boʻladi. 19 Kumushlarini koʻchaga uloqtirishadi, oltini axlat kabi boʻladi. Mening gʻazab kunimda kumushu oltini ularga najot bera olmaydi. Ularning nafsini qondirmaydi, och qorinlarini toʻydirmaydi. Ha, oltinu kumushi Isroil xalqining boshiga halokat keltiradi . 20 Ular koʻz–koʻz qilib yurgan chiroyli oltin bezaklaridan makruh xudolarni, jirkanch butlarni yasadilar. Shu sababdan Men boyliklarini ular uchun axlat kabi qilaman.
21 Men oʻsha boyliklarni kelgindilarga oʻlja qilib beraman, dunyoning fosiqlariga talataman. Ular Isroil xalqining bor bisotini harom qiladilar. 22 Men bu xalqdan yuzimni oʻgiraman. Shunda kelgindilar aziz uyimni bulgʻaydilar. Ha, zoʻravonlar bostirib kelib, uni bulgʻaydilar.
23 Bu xalq uchun zanjirlar tayyorlang! Zero, yurtda qotillik avjiga chiqqan. Quddus shahri zoʻravonlikka toʻlgan. 24 Men bu yurtga eng vahshiy xalqlarni boshlab kelaman. Ular yurt ahlining uylariga egalik qilishadi. Men kuchlilarning magʻrurligiga chek qoʻyaman. Ularning sajdagohlari harom qilinadi. 25 Dahshatu alam Isroil xalqini qamrab oladi. Ular tinchlikka intilishadi, ammo tinchlik boʻlmaydi. 26 Kulfat ketidan kulfat keladi, mish–mish ketidan mish–mish tarqaladi. Odamlar bashorat istab, paygʻambar oldiga behuda borishadi. Ruhoniylar taʼlimot berishga, oqsoqollar maslahat berishga ojiz boʻladilar. 27 Shunda shoh qaygʻuga botadi, shahzodalar tushkunlikka tushadi. Qoʻrqqanidan yurt ahlining qoʻli titraydi. Men ularni qilgan qilmishlariga yarasha jazolayman. Ular boshqalarni qanday hukm qilgan boʻlsalar, Men ham ularni xuddi shunday hukm qilaman. Oʻshanda Isroil xalqi Egasi Men ekanligimni bilib oladi.”
7–БОБ
Исроил халқи гуноҳлари учун жазо тортади
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, Исроил юртига айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: куни битди! Бутун юртнинг куни етди! 3 Эй Исроил, сенинг кунинг битди, Мен қаҳримни устингга сочаман. Тутган йўлинг учун сени ҳукм қиламан, жирканч одатларинг учун жазолайман. 4 Сенга ачинмайман, раҳм ҳам қилмайман. Тутган йўлинг учун, жирканч одатларинг учун адабингни бераман. Ўшанда Эганг Мен эканлигимни билиб оласан.
5 Эй Исроил, Эгамиз Раббий шундай деб айтмоқда: мана, кулфат келмоқда! Даҳшатли кулфат! 6 Кунингиз битди! Эвоҳ, кунингиз битди! Мана, бало бошингизга келди! 7 Эй юрт аҳли, ҳалокатингиз келди! Тоғларда хурсандчилик эмас, саросима ҳукм сурадиган кун келди. 8 Кўп ўтмай сизларни ғазабимга дучор қиламан, жаҳлимдан тушмагунимча қаҳримни устингизга сочаман. Тутган йўлингиз учун сизларни ҳукм қиламан, жирканч одатларингиз учун жазолайман. 9 Сизга ачинмайман, раҳм қилмайман. Тутган йўлингиз учун, жирканч одатларингиз учун адабингизни бераман. Ўшанда сизни жазолаган Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласиз.»
10 Эй инсон, ана, кулфат куни етиб келди! Ҳалокат яқинлашиб қолди! Зўравонлик гуллади, мағрурлик куртаклади. 11 Зўравонлик фосиқликни жазолайдиган хивичга айланди. Бу одамларнинг биронтаси омон қолмайди. Тўкин–сочинлиги, бойлиги, дабдабаси адо бўлади.
12 Ўша вақт келди! Ўша кун яқинлашди! Харидор харид қилган нарсасидан қувонмасин, сотувчи кўрган зараридан ғам чекмасин. Менинг ғазабим бутун оломон устига бирдай ёғилади. 13 Сотувчи билан харидор тирик қолган тақдирда ҳам, сотувчи сотган ерини қайтариб ололмайди. Бутун оломонга тегишли бу башоратни қайтариб бўлмайди. Гуноҳ қилганлари учун уларнинг бирортаси ўз ҳаётини сақлаб қололмайди. 14 Бурғулар чалинди, ҳаммаси тайёр бўлди. Аммо жангга киришга ҳеч ким журъат қилмади. Ахир, Менинг ғазабим бутун оломон устига ёғилади.
15 Кўчада жанг бўлмоқда. Ичкарида очарчилигу ўлат ҳукм сурмоқда. Даладагилар жангда ҳалок бўладилар, шаҳардагилар очарчилигу ўлатдан ўладилар. 16 Омон қолганлар даштдаги кабутарлардай тоғларга қочади. Улар гуноҳ қилганлари учун инграйди. 17 Одамларнинг қўлларида мадор қолмайди, иштонлари ҳўл бўлади. 18 Улар қайғудан қанорга ўранишади, даҳшат уларнинг ёпинчиғи бўлади. Улар сочларини қирдиришади , юзлари шувут бўлади. 19 Кумушларини кўчага улоқтиришади, олтини ахлат каби бўлади. Менинг ғазаб кунимда кумушу олтини уларга нажот бера олмайди. Уларнинг нафсини қондирмайди, оч қоринларини тўйдирмайди. Ҳа, олтину кумуши Исроил халқининг бошига ҳалокат келтиради . 20 Улар кўз–кўз қилиб юрган чиройли олтин безакларидан макруҳ худоларни, жирканч бутларни ясадилар. Шу сабабдан Мен бойликларини улар учун ахлат каби қиламан.
21 Мен ўша бойликларни келгиндиларга ўлжа қилиб бераман, дунёнинг фосиқларига талатаман. Улар Исроил халқининг бор бисотини ҳаром қиладилар. 22 Мен бу халқдан юзимни ўгираман. Шунда келгиндилар азиз уйимни булғайдилар. Ҳа, зўравонлар бостириб келиб, уни булғайдилар.
23 Бу халқ учун занжирлар тайёрланг! Зеро, юртда қотиллик авжига чиққан. Қуддус шаҳри зўравонликка тўлган. 24 Мен бу юртга энг ваҳший халқларни бошлаб келаман. Улар юрт аҳлининг уйларига эгалик қилишади. Мен кучлиларнинг мағрурлигига чек қўяман. Уларнинг саждагоҳлари ҳаром қилинади. 25 Даҳшату алам Исроил халқини қамраб олади. Улар тинчликка интилишади, аммо тинчлик бўлмайди. 26 Кулфат кетидан кулфат келади, миш–миш кетидан миш–миш тарқалади. Одамлар башорат истаб, пайғамбар олдига беҳуда боришади. Руҳонийлар таълимот беришга, оқсоқоллар маслаҳат беришга ожиз бўладилар. 27 Шунда шоҳ қайғуга ботади, шаҳзодалар тушкунликка тушади. Қўрққанидан юрт аҳлининг қўли титрайди. Мен уларни қилган қилмишларига яраша жазолайман. Улар бошқаларни қандай ҳукм қилган бўлсалар, Мен ҳам уларни худди шундай ҳукм қиламан. Ўшанда Исроил халқи Эгаси Мен эканлигимни билиб олади.”
