7–BOB
1 Egamiz Musoga aytdi:
— Qarab tur, akang Horunni sening oʻrningga gapiradigan qilaman. Seni firʼavn uchun Xudoday qilib qoʻyaman. Horun esa sening paygʻambaring boʻlib, gaplaringni firʼavnga yetkazadi. 2 Men senga aytgan hamma amrlarni akangga ayt. Isroil xalqi Misrdan chiqib ketishi uchun ijozat ber, deb Horun firʼavnga aytadi. 3 Lekin Men alomatu moʻjizalarimni Misr yurtida koʻrsatay deb, firʼavnning yuragini tosh qilib qoʻyaman. 4 Firʼavn sizlarning gapingizga quloq solmaydi. Oʻshanda Men Misrga qarshi qoʻl koʻtarib, unga koʻp kulfatlar keltiraman. Keyin hukmning qudratli ishlari bilan Isroil oilalarini va qabilalarini olib chiqaman. 5 Misrga qarshi qoʻl koʻtarib, Isroil xalqini Misrliklarning orasidan olib chiqqanimda, Egangiz Men ekanligimni Misr xalqi bilib oladi.
6 Muso bilan Horun Egamizning amriga binoan ish tutdilar. 7 Ular firʼavn bilan gaplashganlarida, Muso sakson yoshda, Horun sakson uch yoshda edi.
Horunning tayogʻi
8 Egamiz Muso bilan Horunga gapirdi:
9 — Firʼavn sizlarga: “Birorta ajoyibot koʻrsatinglar–chi”, deb aytsa, Horunga buyur, tayoqni olib, firʼavnning oldiga tashlasin. Tayoq ilonga aylanib qoladi.
10 Shunday qilib, Muso bilan Horun firʼavn huzuriga bordilar. Egamiz amr etganday ish tutdilar: Horun tayogʻini firʼavn va uning aʼyonlari oldiga tashlagan edi, tayoq oʻsha zahoti ilonga aylanib qoldi. 11 Shunda firʼavn ham oʻzining sehrgarlarini — donishmandlarini va folbinlarini chaqirdi. Misr sehrgarlari sehr–jodularini ishlatib, oʻshanaqa moʻjiza koʻrsatdilar. 12 Har biri tayogʻini yerga tashlagan edi, tayoq ilonga aylanib qoldi. Horunning iloni Misr sehrgarlarining ilonlarini yutib yubordi. 13 Egamiz aytganday, baribir, firʼavnning yuragi toshligicha qoldi, Muso bilan Horunning gapiga u quloq solmadi.
Birinchi falokat: Nil daryosi qonga aylanadi
14 Shundan keyin Egamiz Musoga aytdi:
— Baribir, firʼavnning yuragi toshligicha qolib, xalqimning ketishiga ijozat berishni istamayapti. 15 Ertaga ertalab firʼavnning oldiga bor. U daryoga boradi. Sen uni daryo boʻyida kutib tur. Ilonga aylangan tayogʻing qoʻlingda boʻlsin. 16 Firʼavnga shunday deb ayt: “Ibroniylarning Xudosi — Egamiz meni sening huzuringga shu gapni aytgani yubordi: «Mening xalqimga ijozat ber, ular sahroga borib, Menga sajda qilishsin.» Sen hamon Egamizning gapiga quloq solmayapsan. 17 Egamiz shunday aytmoqda: «Egangiz Men ekanligimni endi bilib olasan.» Qoʻlimdagi mana bu tayoqni Nil daryosining suviga urganimda, suv qonga aylanadi. 18 Daryodagi baliqlar nobud boʻladi. Daryo sasib ketadi. Misr xalqi daryo suvini icholmaydi.”
19 Soʻngra Egamiz Musoga shunday dedi:
— Horunga ayt, tayoqni qoʻliga olib, Misr suvlari tomonga — Misrdagi daryolar, anhorlar, koʻllar, hamma suv havzalari tomonga uzatsin. Misrdagi hamma joylarda suv qonga aylanadi, hatto butun Misr yurtidagi yogʻoch va tosh idishlardagi suvlar ham qonga aylanadi.
20 Shunday qilib, Muso bilan Horun Egamiz amr etganday qilishdi: Horun firʼavn va uning aʼyonlari koʻzi oldida tayogʻini koʻtarib daryo suviga urgan edi, shu zahoti daryo suvi qonga aylanib qoldi. 21 Daryodagi baliqlar nobud boʻlib, daryo suvi sasib ketdi. Misr xalqi daryo suvini icholmay qoldi. Misrning hamma yeri qonga toʻlib ketdi. 22 Misr sehrgarlari ham sehr–jodularini ishlatib, xuddi oʻshanday qildilar. Egamiz aytganday, baribir, firʼavnning yuragi toshligicha qoldi, Muso bilan Horunning gapiga u quloq solmadi. 23 Boʻlib oʻtgan moʻjizadan firʼavnning yuragi qilt etmasdan, saroyiga qaytdi. 24 Daryo suvini ichib boʻlmagani sababli, Misr xalqi ichimlik suvi topish uchun daryo yaqinida quduqlar kovlay boshladilar. 25 Egamiz Nil daryosi suvini qonga aylantirgandan keyin yetti kun davomida suv qon boʻlib oqaverdi.
7–БОБ
1 Эгамиз Мусога айтди:
— Қараб тур, аканг Ҳорунни сенинг ўрнингга гапирадиган қиламан. Сени фиръавн учун Худодай қилиб қўяман. Ҳорун эса сенинг пайғамбаринг бўлиб, гапларингни фиръавнга етказади. 2 Мен сенга айтган ҳамма амрларни акангга айт. Исроил халқи Мисрдан чиқиб кетиши учун ижозат бер, деб Ҳорун фиръавнга айтади. 3 Лекин Мен аломату мўъжизаларимни Миср юртида кўрсатай деб, фиръавннинг юрагини тош қилиб қўяман. 4 Фиръавн сизларнинг гапингизга қулоқ солмайди. Ўшанда Мен Мисрга қарши қўл кўтариб, унга кўп кулфатлар келтираман. Кейин ҳукмнинг қудратли ишлари билан Исроил оилаларини ва қабилаларини олиб чиқаман. 5 Мисрга қарши қўл кўтариб, Исроил халқини Мисрликларнинг орасидан олиб чиққанимда, Эгангиз Мен эканлигимни Миср халқи билиб олади.
6 Мусо билан Ҳорун Эгамизнинг амрига биноан иш тутдилар. 7 Улар фиръавн билан гаплашганларида, Мусо саксон ёшда, Ҳорун саксон уч ёшда эди.
Ҳоруннинг таёғи
8 Эгамиз Мусо билан Ҳорунга гапирди:
9 — Фиръавн сизларга: “Бирорта ажойибот кўрсатинглар–чи”, деб айтса, Ҳорунга буюр, таёқни олиб, фиръавннинг олдига ташласин. Таёқ илонга айланиб қолади.
10 Шундай қилиб, Мусо билан Ҳорун фиръавн ҳузурига бордилар. Эгамиз амр этгандай иш тутдилар: Ҳорун таёғини фиръавн ва унинг аъёнлари олдига ташлаган эди, таёқ ўша заҳоти илонга айланиб қолди. 11 Шунда фиръавн ҳам ўзининг сеҳргарларини — донишмандларини ва фолбинларини чақирди. Миср сеҳргарлари сеҳр–жодуларини ишлатиб, ўшанақа мўъжиза кўрсатдилар. 12 Ҳар бири таёғини ерга ташлаган эди, таёқ илонга айланиб қолди. Ҳоруннинг илони Миср сеҳргарларининг илонларини ютиб юборди. 13 Эгамиз айтгандай, барибир, фиръавннинг юраги тошлигича қолди, Мусо билан Ҳоруннинг гапига у қулоқ солмади.
Биринчи фалокат: Нил дарёси қонга айланади
14 Шундан кейин Эгамиз Мусога айтди:
— Барибир, фиръавннинг юраги тошлигича қолиб, халқимнинг кетишига ижозат беришни истамаяпти. 15 Эртага эрталаб фиръавннинг олдига бор. У дарёга боради. Сен уни дарё бўйида кутиб тур. Илонга айланган таёғинг қўлингда бўлсин. 16 Фиръавнга шундай деб айт: “Ибронийларнинг Худоси — Эгамиз мени сенинг ҳузурингга шу гапни айтгани юборди: «Менинг халқимга ижозат бер, улар саҳрога бориб, Менга сажда қилишсин.» Сен ҳамон Эгамизнинг гапига қулоқ солмаяпсан. 17 Эгамиз шундай айтмоқда: «Эгангиз Мен эканлигимни энди билиб оласан.» Қўлимдаги мана бу таёқни Нил дарёсининг сувига урганимда, сув қонга айланади. 18 Дарёдаги балиқлар нобуд бўлади. Дарё сасиб кетади. Миср халқи дарё сувини ичолмайди.”
19 Сўнгра Эгамиз Мусога шундай деди:
— Ҳорунга айт, таёқни қўлига олиб, Миср сувлари томонга — Мисрдаги дарёлар, анҳорлар, кўллар, ҳамма сув ҳавзалари томонга узатсин. Мисрдаги ҳамма жойларда сув қонга айланади, ҳатто бутун Миср юртидаги ёғоч ва тош идишлардаги сувлар ҳам қонга айланади.
20 Шундай қилиб, Мусо билан Ҳорун Эгамиз амр этгандай қилишди: Ҳорун фиръавн ва унинг аъёнлари кўзи олдида таёғини кўтариб дарё сувига урган эди, шу заҳоти дарё суви қонга айланиб қолди. 21 Дарёдаги балиқлар нобуд бўлиб, дарё суви сасиб кетди. Миср халқи дарё сувини ичолмай қолди. Мисрнинг ҳамма ери қонга тўлиб кетди. 22 Миср сеҳргарлари ҳам сеҳр–жодуларини ишлатиб, худди ўшандай қилдилар. Эгамиз айтгандай, барибир, фиръавннинг юраги тошлигича қолди, Мусо билан Ҳоруннинг гапига у қулоқ солмади. 23 Бўлиб ўтган мўъжизадан фиръавннинг юраги қилт этмасдан, саройига қайтди. 24 Дарё сувини ичиб бўлмагани сабабли, Миср халқи ичимлик суви топиш учун дарё яқинида қудуқлар ковлай бошладилар. 25 Эгамиз Нил дарёси сувини қонга айлантиргандан кейин етти кун давомида сув қон бўлиб оқаверди.
