2–BOB
Musoning tugʻilishi
1 Oʻsha paytda Levi naslidan bir yigit bilan qiz oila qurdilar. 2 Keyinchalik ayol homilador boʻlib, oʻgʻil tugʻdi. Ayol chaqaloqning chiroyliligini koʻrib, uni uch oy yashirib yurdi.
3 Lekin ayol chaqaloqni ortiq yashirib yurolmasligiga koʻzi yetgach, qamish savat oldi. Suv kirmasin deb, savatni qora saqich bilan suvadi. Keyin savatning ichiga chaqaloqni solib, savatni daryo boʻyidagi qamishzor orasiga qoʻyib ketdi. 4 Chaqaloqning opasi esa: “Uning taqdiri nima boʻlarkin”, deb uzoqdan kuzatib turdi.
5 Shu paytda firʼavnning qizi daryo boʻyiga choʻmilgani kelib qoldi. Kanizaklari esa daryo boʻyida yurishardi. Firʼavnning qizi birdan qamishzor orasidagi savatni koʻrib qoldi–da, choʻrisiga: “Savatni olib kel!” deb buyurdi. 6 Firʼavnning qizi savatni ochib qarasaki, bir chaqaloq yigʻlab yotgan ekan. “Bu ibroniy bolalaridan biri”, dedi u. Chaqaloqqa rahmi keldi.
7 Chaqaloqning opasi shu paytda firʼavnning qizi oldiga kelib, undan soʻradi:
— Borib, ibroniy ayollaridan birortasini chaqirib kelaymi? U enagalik qilib, sizga chaqaloqni boqib berardi.
8 — Mayli, bor, — dedi firʼavnning qizi. Qizcha borib, chaqaloqning onasini chaqirib keldi. 9 Firʼavnning qizi ayolga:
— Mana bu chaqaloqni olib bor, menga boqib ber, — dedi. — Qilgan xizmating uchun haqini toʻlayman.
Shunday qilib, ayol chaqaloqni olib ketdi va oʻzi parvarish qildi.
10 Bola katta boʻlgach, ayol uni firʼavnning qiziga olib keldi. Firʼavnning qizi bolani oʻziga oʻgʻil qilib oldi. “Uni suvdan chiqarib olganman”, deb ismini Muso qoʻydi.
Muso Midiyon yurtiga qochib ketadi
11 Muso ulgʻaygandan keyin, bir kuni qabiladoshlarini koʻrgani bordi. U qabiladoshlari qilayotgan ogʻir mehnatni kuzatib turganda, bir ibroniy birodarini bir Misrlik urayotganiga koʻzi tushib qoldi. 12 Muso atrofga qaradi. Hech kim yoʻqligiga ishonch hosil qilgach, Misrlik odamni oʻldirib, qumga koʻmib qoʻydi.
13 Keyingi kuni Muso yana oʻsha yerga borganda, ikkita ibroniyning bir–biri bilan janjallashayotganini koʻrib qoldi. Muso nohaqlik qilgan odamdan: “Nimaga birodaringni uryapsan?” deb soʻradi. 14 Shunda haligi odam:
— Kim seni bizga hukmdor va hakam qilib qoʻydi? Misrlikni oʻldirganingday, meni ham oʻldirmoqchimisan? — dedi. Oʻsha zahoti Muso: “Bu ish oshkor boʻlib qolganga oʻxshaydi”, deb oʻylab qoʻrqib ketdi. 15 Keyin firʼavn ham bu voqeani eshitib, Musoni oʻldirmoqchi boʻldi. Lekin Muso firʼavndan qochib Midiyon yurtiga ketdi. U Midiyonga kelib, quduq yonida oʻtirdi.
16 Midiyon yurti ruhoniysining yettita qizi bor edi. Qizlar otasining qoʻy–echkilarini sugʻorish uchun oxurlarga suv toʻldirgani kelib qoldilar. 17 Ammo bir nechta choʻpon kelib, qizlarni haydab yuborishdi. Shunda Muso qizlarni himoya qildi, ularning qoʻylarini sugʻorishga ham yordamlashdi. 18 Keyin qizlar otalari Yatroning yoniga qaytib keldilar.
— Nimaga bugun erta qaytib keldingizlar? — deb soʻradi Yatro qizlaridan.
19 — Misrlik bir odam bizni choʻponlardan himoya qildi, — deb javob berishdi qizlar. — Buning ustiga, bizning oʻrnimizga suv tortib, qoʻylarimizni ham sugʻordi.
20 — Qayerda oʻsha odam? — deb soʻradi Yatro qizlaridan. — Nimaga u odamni qoldirib keldingizlar? Boringlar, uni chaqirib kelinglar, biz bilan birga ovqatlansin.
21 Shunday qilib, Muso Yatronikida yashashga rozi boʻldi. Yatro esa Musoni qizi Zippuraga uylantirib qoʻydi. 22 Zippura Musoga oʻgʻil tugʻib berdi. Muso: “Men begona yurtda musofir boʻlib qoldim”, deb oʻgʻlining ismini Gershom qoʻydi.
23 Yillar oʻtdi. Bu orada Misr firʼavni olamdan oʻtib ketdi. Isroil xalqi hamon qullikda azob chekar, madad soʻrab faryod qilardi. Ularning faryodi Xudoga yetib bordi. 24 Xudo Isroil xalqining ohu nolalarini eshitdi. Ibrohim, Isʼhoq, Yoqub bilan ahd qilib bergan vaʼdasi Uning yodida edi. 25 Xullas, Xudo Isroil xalqining ahvolini koʻrib, ularga achindi.
2–БОБ
Мусонинг туғилиши
1 Ўша пайтда Леви наслидан бир йигит билан қиз оила қурдилар. 2 Кейинчалик аёл ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. Аёл чақалоқнинг чиройлилигини кўриб, уни уч ой яшириб юрди.
3 Лекин аёл чақалоқни ортиқ яшириб юролмаслигига кўзи етгач, қамиш сават олди. Сув кирмасин деб, саватни қора сақич билан сувади. Кейин саватнинг ичига чақалоқни солиб, саватни дарё бўйидаги қамишзор орасига қўйиб кетди. 4 Чақалоқнинг опаси эса: “Унинг тақдири нима бўларкин”, деб узоқдан кузатиб турди.
5 Шу пайтда фиръавннинг қизи дарё бўйига чўмилгани келиб қолди. Канизаклари эса дарё бўйида юришарди. Фиръавннинг қизи бирдан қамишзор орасидаги саватни кўриб қолди–да, чўрисига: “Саватни олиб кел!” деб буюрди. 6 Фиръавннинг қизи саватни очиб қарасаки, бир чақалоқ йиғлаб ётган экан. “Бу иброний болаларидан бири”, деди у. Чақалоққа раҳми келди.
7 Чақалоқнинг опаси шу пайтда фиръавннинг қизи олдига келиб, ундан сўради:
— Бориб, иброний аёлларидан бирортасини чақириб келайми? У энагалик қилиб, сизга чақалоқни боқиб берарди.
8 — Майли, бор, — деди фиръавннинг қизи. Қизча бориб, чақалоқнинг онасини чақириб келди. 9 Фиръавннинг қизи аёлга:
— Мана бу чақалоқни олиб бор, менга боқиб бер, — деди. — Қилган хизматинг учун ҳақини тўлайман.
Шундай қилиб, аёл чақалоқни олиб кетди ва ўзи парвариш қилди.
10 Бола катта бўлгач, аёл уни фиръавннинг қизига олиб келди. Фиръавннинг қизи болани ўзига ўғил қилиб олди. “Уни сувдан чиқариб олганман”, деб исмини Мусо қўйди.
Мусо Мидиён юртига қочиб кетади
11 Мусо улғайгандан кейин, бир куни қабиладошларини кўргани борди. У қабиладошлари қилаётган оғир меҳнатни кузатиб турганда, бир иброний биродарини бир Мисрлик ураётганига кўзи тушиб қолди. 12 Мусо атрофга қаради. Ҳеч ким йўқлигига ишонч ҳосил қилгач, Мисрлик одамни ўлдириб, қумга кўмиб қўйди.
13 Кейинги куни Мусо яна ўша ерга борганда, иккита ибронийнинг бир–бири билан жанжаллашаётганини кўриб қолди. Мусо ноҳақлик қилган одамдан: “Нимага биродарингни уряпсан?” деб сўради. 14 Шунда ҳалиги одам:
— Ким сени бизга ҳукмдор ва ҳакам қилиб қўйди? Мисрликни ўлдирганингдай, мени ҳам ўлдирмоқчимисан? — деди. Ўша заҳоти Мусо: “Бу иш ошкор бўлиб қолганга ўхшайди”, деб ўйлаб қўрқиб кетди. 15 Кейин фиръавн ҳам бу воқеани эшитиб, Мусони ўлдирмоқчи бўлди. Лекин Мусо фиръавндан қочиб Мидиён юртига кетди. У Мидиёнга келиб, қудуқ ёнида ўтирди.
16 Мидиён юрти руҳонийсининг еттита қизи бор эди. Қизлар отасининг қўй–эчкиларини суғориш учун охурларга сув тўлдиргани келиб қолдилар. 17 Аммо бир нечта чўпон келиб, қизларни ҳайдаб юборишди. Шунда Мусо қизларни ҳимоя қилди, уларнинг қўйларини суғоришга ҳам ёрдамлашди. 18 Кейин қизлар оталари Ятронинг ёнига қайтиб келдилар.
— Нимага бугун эрта қайтиб келдингизлар? — деб сўради Ятро қизларидан.
19 — Мисрлик бир одам бизни чўпонлардан ҳимоя қилди, — деб жавоб беришди қизлар. — Бунинг устига, бизнинг ўрнимизга сув тортиб, қўйларимизни ҳам суғорди.
20 — Қаерда ўша одам? — деб сўради Ятро қизларидан. — Нимага у одамни қолдириб келдингизлар? Боринглар, уни чақириб келинглар, биз билан бирга овқатлансин.
21 Шундай қилиб, Мусо Ятроникида яшашга рози бўлди. Ятро эса Мусони қизи Зиппурага уйлантириб қўйди. 22 Зиппура Мусога ўғил туғиб берди. Мусо: “Мен бегона юртда мусофир бўлиб қолдим”, деб ўғлининг исмини Гершом қўйди.
23 Йиллар ўтди. Бу орада Миср фиръавни оламдан ўтиб кетди. Исроил халқи ҳамон қулликда азоб чекар, мадад сўраб фарёд қиларди. Уларнинг фарёди Худога етиб борди. 24 Худо Исроил халқининг оҳу нолаларини эшитди. Иброҳим, Исҳоқ, Ёқуб билан аҳд қилиб берган ваъдаси Унинг ёдида эди. 25 Хуллас, Худо Исроил халқининг аҳволини кўриб, уларга ачинди.