19–BOB
Isroil xalqi Sinay togʻida
1-2 Isroil xalqi Rafidimdan ketdi. Misrdan chiqqandan keyin uchinchi oyning birinchi kuni ular Sinay sahrosiga yetib keldilar. Ular Sinay togʻi etagida qarorgoh qurdilar. 3 Muso toqqa — Xudoning huzuriga chiqdi. Egamiz togʻdan uni chaqirib, shunday dedi:
— Yoqub nasliga — Isroil xalqiga shunday deb ayt: 4 “Men, Egangiz, Misrliklarni nima qilganimni koʻrgansizlar. Burgut oʻz bolalarini qanotlari ustida koʻtarib keltirganday, Men sizlarni koʻtarib, huzurimga olib kelganimni ham koʻrgansizlar. 5 Endi Mening amrlarimga chin dildan itoat etsangiz, ahdimga rioya qilsangiz, sizlar Mening xalqim, boshqa xalqlar orasida xazinam boʻlasizlar. Butun yer Menikidir, 6 ammo sizlar Men, Egangizga, xizmat qiladigan ruhoniylar shohligi, muqaddas bir xalq boʻlasizlar.” Isroil xalqiga sen yetkazadigan xabar shudir.
7 Muso kelib, xalq oqsoqollarini chaqirdi. Egamiz unga, ayt, deb amr etgan hamma gaplarni aytdi. 8 Jamiki xalq bir ovozdan: “Egamizning hamma aytganlarini bajaramiz”, deb javob berdi. Muso xalqning javobini Egamizga qaytarib olib keldi. 9 Egamiz Musoga:
— Men sening oldingga qalin bulut ichida kelaman, — dedi, — toki Men senga gapirayotganimni xalq eshitsin. Shunda xalq senga har doim ishonadi.
Muso xalqning gapini Egamizga aytganda, 10 Egamiz dedi:
— Bor, bugun va ertaga xalq poklansin , kiyimlarini yuvsin. 11 Shunday qilib, ertadan keyingi kunga tayyor boʻlishsin. Oʻsha kuni Men, Egangiz, Sinay togʻiga tushaman. Jamiki xalq Meni oʻsha yerda koʻradi. 12 Togʻ atrofiga chegara qilib qoʻy, toki xalq chegarani bosib oʻtmasin. Xalqqa ayt: “Toqqa chiqmanglar, togʻning yaqiniga ham bora koʻrmanglar. Agar birortasi toqqa qadam qoʻysa, oʻshaning jazosi oʻlimdir. 13 Oʻsha odamni toshboʻron qilib yoki oʻq otib oʻldiringlar, unga zinhor qoʻl tekkizmanglar. Hayvon boʻladimi yoki inson boʻladimi, oʻlimga hukm qilinsin.” Burgʻu ovozi qattiq chalingandan keyin esa xalq toqqa chiqsa boʻladi.
14 Shunday qilib, Muso togʻdan xalqning yoniga tushdi, xalq poklandi, kiyimlarini yuvdi. 15 Keyin u xalqqa:
— Uchinchi kunga tayyor boʻlinglar, xotinlaringizga yaqinlashmanglar, — deb aytdi.
16 Uchinchi kuni ertalab momaqaldiroq boʻlib, chaqmoq chaqdi. Togʻning ustini qalin bulut qopladi. Burgʻu ovozi juda qattiq chalindi. Qarorgohdagi jamiki xalqni titroq bosdi. 17 Muso xalqni Xudo bilan uchrashtirgani qarorgohdan olib chiqdi. Xalq togʻning etagida turdi. 18-20 Keyin Egamiz Sinay togʻiga — togʻ choʻqqisiga tushdi. Egamiz Sinay togʻiga alanga ichida tushib kelgani uchun butun togʻ tutayotgan edi. Togʻ qattiq silkinganda, tandirdan tutun chiqqani singari, togʻdan ham tutun chiqayotgan edi. Burgʻu ovozi qattiqroq chiqqani sari, Muso ham gapirardi. Xudo unga momaqaldiroq orasidan turib javob berardi. Egamiz Musoni togʻ choʻqqisiga chaqirdi. Muso u yerga chiqdi. 21 Keyin Egamiz Musoga aytdi:
— Pastga tush, xalqni ogohlantir, ular chegarani bosib oʻtishmasin. Ular Men, Egangizni koʻrgani kelmasliklari lozim, shunday qilganlar nobud boʻladi. 22 Hatto doimo Mening yaqinimga keladigan ruhoniylar ham oʻzlarini poklashlari lozim. Aks holda, Men ularni qirib tashlayman.
23 Shunda Muso Egamizga aytdi:
— Xalq Sinay togʻiga chiqmaydi. Oʻzing: “Togʻ atrofiga chegara qoʻy, bu togʻni muqaddas saqla”, deb meni ogohlantirgan eding.
24 Egamiz unga:
— Bor, pastga tush! — dedi. — Oʻzing bilan birga Horunni olib kel. Ammo ruhoniylar yoki xalq, toqqa chiqamiz, deb chegarani oyoq osti qilishmasin. Aks holda, ularni Men oyoq osti qilaman.
25 Shunday qilib, Muso xalqning yoniga tushdi. Egamizning aytganlarini ularga gapirib berdi.
19–БОБ
Исроил халқи Синай тоғида
1-2 Исроил халқи Рафидимдан кетди. Мисрдан чиққандан кейин учинчи ойнинг биринчи куни улар Синай саҳросига етиб келдилар. Улар Синай тоғи этагида қароргоҳ қурдилар. 3 Мусо тоққа — Худонинг ҳузурига чиқди. Эгамиз тоғдан уни чақириб, шундай деди:
— Ёқуб наслига — Исроил халқига шундай деб айт: 4 “Мен, Эгангиз, Мисрликларни нима қилганимни кўргансизлар. Бургут ўз болаларини қанотлари устида кўтариб келтиргандай, Мен сизларни кўтариб, ҳузуримга олиб келганимни ҳам кўргансизлар. 5 Энди Менинг амрларимга чин дилдан итоат этсангиз, аҳдимга риоя қилсангиз, сизлар Менинг халқим, бошқа халқлар орасида хазинам бўласизлар. Бутун ер Меникидир, 6 аммо сизлар Мен, Эгангизга, хизмат қиладиган руҳонийлар шоҳлиги, муқаддас бир халқ бўласизлар.” Исроил халқига сен етказадиган хабар шудир.
7 Мусо келиб, халқ оқсоқолларини чақирди. Эгамиз унга, айт, деб амр этган ҳамма гапларни айтди. 8 Жамики халқ бир овоздан: “Эгамизнинг ҳамма айтганларини бажарамиз”, деб жавоб берди. Мусо халқнинг жавобини Эгамизга қайтариб олиб келди. 9 Эгамиз Мусога:
— Мен сенинг олдингга қалин булут ичида келаман, — деди, — токи Мен сенга гапираётганимни халқ эшитсин. Шунда халқ сенга ҳар доим ишонади.
Мусо халқнинг гапини Эгамизга айтганда, 10 Эгамиз деди:
— Бор, бугун ва эртага халқ поклансин , кийимларини ювсин. 11 Шундай қилиб, эртадан кейинги кунга тайёр бўлишсин. Ўша куни Мен, Эгангиз, Синай тоғига тушаман. Жамики халқ Мени ўша ерда кўради. 12 Тоғ атрофига чегара қилиб қўй, токи халқ чегарани босиб ўтмасин. Халққа айт: “Тоққа чиқманглар, тоғнинг яқинига ҳам бора кўрманглар. Агар бирортаси тоққа қадам қўйса, ўшанинг жазоси ўлимдир. 13 Ўша одамни тошбўрон қилиб ёки ўқ отиб ўлдиринглар, унга зинҳор қўл теккизманглар. Ҳайвон бўладими ёки инсон бўладими, ўлимга ҳукм қилинсин.” Бурғу овози қаттиқ чалингандан кейин эса халқ тоққа чиқса бўлади.
14 Шундай қилиб, Мусо тоғдан халқнинг ёнига тушди, халқ покланди, кийимларини ювди. 15 Кейин у халққа:
— Учинчи кунга тайёр бўлинглар, хотинларингизга яқинлашманглар, — деб айтди.
16 Учинчи куни эрталаб момақалдироқ бўлиб, чақмоқ чақди. Тоғнинг устини қалин булут қоплади. Бурғу овози жуда қаттиқ чалинди. Қароргоҳдаги жамики халқни титроқ босди. 17 Мусо халқни Худо билан учраштиргани қароргоҳдан олиб чиқди. Халқ тоғнинг этагида турди. 18-20 Кейин Эгамиз Синай тоғига — тоғ чўққисига тушди. Эгамиз Синай тоғига аланга ичида тушиб келгани учун бутун тоғ тутаётган эди. Тоғ қаттиқ силкинганда, тандирдан тутун чиққани сингари, тоғдан ҳам тутун чиқаётган эди. Бурғу овози қаттиқроқ чиққани сари, Мусо ҳам гапирарди. Худо унга момақалдироқ орасидан туриб жавоб берарди. Эгамиз Мусони тоғ чўққисига чақирди. Мусо у ерга чиқди. 21 Кейин Эгамиз Мусога айтди:
— Пастга туш, халқни огоҳлантир, улар чегарани босиб ўтишмасин. Улар Мен, Эгангизни кўргани келмасликлари лозим, шундай қилганлар нобуд бўлади. 22 Ҳатто доимо Менинг яқинимга келадиган руҳонийлар ҳам ўзларини поклашлари лозим. Акс ҳолда, Мен уларни қириб ташлайман.
23 Шунда Мусо Эгамизга айтди:
— Халқ Синай тоғига чиқмайди. Ўзинг: “Тоғ атрофига чегара қўй, бу тоғни муқаддас сақла”, деб мени огоҳлантирган эдинг.
24 Эгамиз унга:
— Бор, пастга туш! — деди. — Ўзинг билан бирга Ҳорунни олиб кел. Аммо руҳонийлар ёки халқ, тоққа чиқамиз, деб чегарани оёқ ости қилишмасин. Акс ҳолда, уларни Мен оёқ ости қиламан.
25 Шундай қилиб, Мусо халқнинг ёнига тушди. Эгамизнинг айтганларини уларга гапириб берди.
